Geplaatst Ik word echt niet goed als ik iemand moet telefoneren. Als het naar mijn moeder is, heb ik het niet, maar bij andere mensen dus wel. Zelfs in kleine mate als ik naar mijn vader wil bellen. Ik krijg dan precies een angstaanval met zweet, bibberen, misselijkheid, slikproblemen en ... erbij
Ik weet niet hoe ik eraan kom en ik vind het zo stom eigenlijk, maar ik geraak er niet vanaf.Gevolg: telefoontjes die ik echt moet doen, worden uitgesteld. Ik kon vanaf eind juni naar stageplaatsen zoeken, maar dan moest ik telefoneren. Ik heb het telkens maar uitgesteld tot vandaag. Ik heb het uiteindelijk gedaan en ik heb een plaats vastliggen, maar ik bibber nu nog steeds en mijn hartslag is nog niet normaal.
Proberen rustig in en uit te ademen helpt soms wel, maar bij belangrijke dingen als dit dus niet en het maakt me alleen maar zenuwachtiger. Ook rustig gaan zitten werkt niet. Dan voel ik me alleen maar slechter.
Dit komt waarschijnlijk echt als iets doms over, maar ik geraak er niet vanaf... Heeft iemand tips die ik nog kan proberen? Zijn er anderen die hier ook last van hebben?
En ja ik heb het ook.. Doe het uiteindelijk wel, maar alleen als het écht moet. 
.
Gewoon ook vooral omdat het bij een directie niet echt professioneel overkomt als je daar wilt gaan lesgeven, maar ondertussen niet eens je naam eruit krijgt 
) Dan voel ik me hart toch wel wat sneller kloppen... 
