Pff, ik zit er al zo lang mee en ik word er gek van... Ik hoop dat iemand hier ervaring mee heeft, misschien tips?
Vroeger toen ik nog klein was, een jaar of 5, heb ik een keer een blaasontsteking gehad. Door veel drinken is dit weg gegaan en ook nooit meer terug gekomen.
Toen ik 14 jaar was ging ik voor het eerst op ponykamp waar ik het geweldig had! Ik kwam er 2 keer per jaar terug en daar begon de ellende. Steevast had ik last van blaasontstekingspijnen als ik daar was. Ik zorgde dat ik een hoop dronk en lekker bezig bleef. Dit hielp altijd erg goed en ik was altijd in staat mezelf goed tot rust te praten en een beetje voorzichtig met mezelf te zijn. Het was niet zo dat ik er de hele week last van had, meestal kwam het af en toe even terug, of het bleef een beetje op de achtergrond.
Maargoed, sinds mijn 17e is het dus écht vervelend geworden. Thuis en bij mijn vriend kreeg ik er ook last van, het échte blaasontstekingsgevoel; hele tijd naar de wc moeten, wachtend op die 3 druppeltjes die dan komen, hierna de pijn die langzaam omhoog kruipt en me kippenvel bezorgd. Het is niet altijd een vreselijke pijn, soms is het wel fijn, het voelt als een soort onderbreking van die zeurende pijn in mijn blaas. Als ik dan naar de wc geweest ben en weer ga zitten of werken, moet ik weer naar de wc en heb ik een branderig gevoel bij mijn blaas.
Mijn urine is al vaak onderzocht dmv. een staafje, hier kwam wel een ontstekingsbeeld uit maar niet de uitslag "blaasontsteking" Ik heb toch antibiotica gehad, hielp niet veel maar het ging na verloop van tijd weer weg. Af en toe (ong. 1 keer per 1 á 2 maanden) kwam het nog terug, soms een paar dagen, soms een paar uur. Toch bleef ik er mee kwakkelen. Mijn moeder heeft toen mijn urine op de kweek laten zetten, hier kwam uit dat ik een bacterie in mijn blaas had. Antibiotica gehad en hierna was het een tijdje over.
Maar mijn probleem zou mijn probleem niet zijn als het weer terug zou komen. Inmiddels ben ik al een tijd 18 jaar en zit er nog steeds mee. Ik heb er met mijn moeder (doktersassistente) vaak over gepraat, ik heb al 4 verschillende antibioticakuren gehad en gister had ik weer vreselijke pijn. Ik zou wel naar de uroloog willen, maar mijn moeder zegt dat ik daar niet zo veel mee opschiet. Bij haar in de praktijk zitten meiden die dezelfde klachten als ik hebben en die hebben al onderzoeken gehad bij de uroloog. Hier kwam niks uit en het blijkt wel vaker een probleem te zijn wat bij veel meiden tussen de oren zit. Ze praten het zichzelf aan. En ik moet toegeven, dat ik me er altijd zorgen over maak als ik naar de wc ga, maar ik kan me niet indenken dat ik me die vreselijke pijn indenk. Dat ik uit het niets helemaal wit wegtrek en ga zweten, lig te kronkelen in bed, allemaal omdat ik denk dat ik een blaasontsteking heb.
Naar de uroloog gaan lijkt me vreselijk, ik stel het elke keer uit. Mocht ik wel gaan en er komt niks uit, dan ben ik weer ten einde raad. Ik ben vreselijk onzeker over mijn lichaam, ik vind het vreselijk, lopen in een bikini is een nachtmerrie voor mij. Laat staan naar de uroloog. De uroloog ziet vast wel 1000 geslachtsdelen per maand, maar toch, ik vind het eng. Ik ben mollig en ik wil niet halfnaakt in die stoel liggen met mijn probleem dat hoogstwaarschijnlijk tussen mijn oren zit.
Ik weet dat ik veel moet drinken, dit doe ik niet altijd genoeg maar niet zo erg dat de blaasontsteking erdoor zou kunnen komen lijkt mij.
Ik slik craberrytabletten met vitamine c van Roter.
Ik plas na de seks en na het plassen veeg ik me altijd op de "verantwoorde" manier schoon (richting de bips dus)
Nou, dat is het wel zo ongeveer. Is er iemand die dit herkent en zelf ook niet meer weet wat je er tegen kan doen? Of juist een super oplossig heeft gevonden?
Misschien heb je zelf wel de stap naar de uroloog durven zeten, is hier wat uitgekomen en kon je hier wat mee?
Bedankt in ieder geval