Geplaatst ten eerste wil ik zeggen dat als het hier niet goed staat het rustig verplaatst mag worden,,
Het begon zo een 2/3 weken geleden. Me moeder werd gebeld door opa en oma ( haar ouders, mijn ouders zijn gescheiden) en ik zag aan haar dat ze iets te horen had gekregen wat geen goed nieuws was. Mijn opa heeft al een tijdje klachten, aan het hart en met de longen enzo. Maar nu hebben ze grondiger onderzoek gedaan en blijkt dus dat mijn opa Kanker heeft!
Aan zijn linker nier,er zit een kwaadaardige tumor op, hij moet zo spoedig mogelijk geopereerd worden maar omdat hij ook problemen heeft met zijn longen word hij op 21 November geopereerd en moet daarna nog minstens 14 dagen in het Ziekenhuis blijven. Ze weten nu nog niet of het uitgezaaid is en hoe erg het is, dat zien ze pas als ze hem aan het opereren zijn.Maar ze verwachten het ergste.
Mijn moeder is er een paar dagen later ( op een vrijdag) heen gegaan, wij wonen een uurtje rijden ervanaf de rest van de familie wonen er 5/10 minuten vandaan, en mijn opa en oma wilden dat mijn moeder in het weekend zou komen, ze wilden nog rustig wat dingen bespreken omdat mijn opa altijd de bankzaken deed en mijn moeder boekhoudster is en ook wel weet hoe dat allemaal moet, willen ze graag dat mijn moeder het mijn Oma gaat uitleggen.
Mijn moeder kwam diezelfde avond wel weer thuis en zou de zondag in het zelfde weekend er weer heengaan omdat mijn broer ( hij heeft wel een andere vader als mij en woont ook bij zijn vader, in de buurt van opa en oma) graag mee wilde. Dus mijn moeder erheen samen met mijn broer. Mijn broer was heel afwezig, hij had het uit met zijn vriendin ( wist niet eens dat hij een vriendin had) en was heel stil. Maarja iedereen kan zijn dag wel eens niet hebben. En mijn moeder is nog samen met mijn broer uit eten geweesd en hij reed met de auto heel hard en gevaarlijk, dus mijn moeder daarna maar gereden.
De Woensdag daarna werd mijn moeder door haar tweelingzus gebeld, mijn broer was weg. Hij was al vanaf dinsdag weg. Ze hadden hem al wel 1000 keer gebeld maar zijn telefoon was uit, en zijn auto weg ( hij is 25). maar ze wilden me moeder eerst niet bellen, misschien was hij wel gewoon weg en kwam hij wel weer terug, maar nee hij was al ruim een dag weg. Zijn vader had het eerst niet gemerkt want hij werkte al een tijdje niet meer bij zijn vader in het bedrijf, hij wilde iets anders gaan doen, dus zijn vader heeft hem ook niet wakker gemaakt, en dacht die is vast nog aan het slapen, totdat hij hem met etenstijd al een paar keer geroepen had en hij niet kwam. Zijn vader naar zijn kamer, maar hij was er niet, en het bed was onbeslapen.
Nadat mijn moeder was gebeld, heeft zij ook geprobeerd om mijn broer te pakken te krijgen en na een paar keer te bellen, nam hij toch op. Mijn moeder vroeg hem waar hij was, maar hij wist het niet alleen dat hij ergens in Gouda op de A12 was. Mijn moeder hoorde iemand op de achtergrond praten en zeggen: waar komt al dat bloed dan vadaan, waarop mijn broer zei oh ik heb een sneetje in mijn vinger. Omdat mijn broer heel wazig klonk vroeg ze aan hem of ze die man wie ze hoorde mog spreken. Die man zei haar toen alleen dat de Politie, medische dient enzo eraan kwamen, en hing op. ( waarschijnlijk zakte me broer toen weg, of wilde hij even alleen bezig zijn met mijn broer)
Mijn moeder intussen zijn vader en de rest bellen, om te zeggen dat hij in ieder geval gevonden was en dat er hulp naartoe was, maar mijn moeder wist nog steeds niet wat er precies was gebeurd. Ze voelde zich er niet lekker bij en ging weer naar mijn broer bellen en na 7 keer helemaal aflaten gaan kreeg ze hem weer aan de telefoon. Ze vroeg toen weer naar die man, en kreeg hem weer, Het was ieman van de ANWB, hij had de auto van mijn broer aan de kant zien staan en vond het vreems en is er naartoe gegaan ( goddank!), De man verteld me moeder dat hij 3 pakjes van 400 mg Ibibrufen had geslikt waar 4 strips per pakje van inzitten. En hij had beide polsen doorgesneden! Hij moest meteen naar het ziekenhuis. Toen er weer opgehangen was wist ik eindelijk ook wat er allemaal aan de hand was. Mijn moeder wilde er uiteraard meteen naartoen, en belde een vriendin om mee te gaan, zelf rijden leek voor haar ook niet de beste oplossing, en aangezien ik pas 17 ben kon ik niet meegaan ( ben ook blij dat ik dat niet heb gedaan!) Ze kreeg haar vriendin niet te pakken en is uiteindelijk, na wat gekalmeerd te zijn toch zelf gegaan.
Toen ze in de auto onderweg was, werd ze gebeld door de politie, die haar heel voorzichtig uitlegde wat er gebeurd was, maar zij wisten niet dat mijn moeder het al wist, Mijn moeder moest naar Woerden naar het ziekenhuis gaan want daar zou mijn broer heen gebracht worden. Maar eerst heeft ze de vader van mijn broer opgehaald en zijn ze samen naar het ziekenhuis gegaan. Daar aangekomen was mijn broer er nog niet, dus ze moesten wachten op de Ambulance. Toen de ambulance gearriveerd was, wisten ze niet wat ze zagen, hij was helemaal Roze van de Ibibrufen en stonk heel erg overgeefsel ( hij had heel veel overgegeven) en zat helemaal onder het bloed.
Nadat ze hem de kleren uit hadden gedaan enzo en weggegooit, ze waren echt heel vies, mocht hij douchen enzo. Zijn polsen konden niet meer gehecht worden omdat het al zeker meer als 6 uur open had gestaan ( ze dachten zelf zo rond de 12 uur), Hij had aders doorgesneden, gelukkig want anders was hij er nu niet meer.
Maar inieder geval is er uit gebleken dat hij Psychose heeft en depressief is, maar de depressie komt mede door de Psychose. Daardoor is hij overgeplaatst naar het UMC te Utrecht, daar zijn ze gespecialliceerd op Psychose, en gelukkig hadden ze nog plek! Hij wil zelf heel graag geholpen worden, en is nu heel eerlijk, hij verteld precies wat hij hoord in zijn hoofd en hoe hij zich voelt! Dat geluk hebben we dat hij zich heel graag wil laten helpen nu!
Ik ben er gisteren voor het eerst zelf naar toe geweesd,hij was echt zo lief en bang dat hij iets verkeerds deed, hij was redelijk goed, erg helder, heb nog spelletjes met hem gedaan, maar ook wel weer erg moe, vanwege de medicatie. De stemmen hoorde hij al een paar dagen niet, en dat is al een hele opluchting voor hem. Wat ik echt heel naar vond waren zijn pupillen, die waren en bleven de hele tijd heel groot. Zijn polsen zijn al dicht aan het groeien, er zit al een korstje weer op. Maar hij heeft nog een lange weg te gaan, maar wil gelukkig zelf graag geholpen worden!
Maar dit was nog niet alle helaas, Gisteren middag kreeg ik een smsje van mijn vriend ( we hebben al 2,5 jaar een relatie, hij is ruim een jaar jonger als mij) daar stond alleen in: scooter gejat.
Ik zoiets van huh?? wtf?? dus ik hem opbellen, maar hij nam niet op, hij was op het werk ( doet BBl opleiding) Na een aantal keer nog proberen kreeg ik hem eindelijk te pakken, zijn scooter ( t.w.v. 3500 euro) was echt gestolen, met nog 4 fiesten van andere collega's. Het fiestsenhok staat op het terrein binnen hekken, niet echt in het zicht, maar de hekken zijn altijd geopend voor klanten ( vrachtwagenmonteur bedrijf) Ze hebben zijn met een Pools busje gewoon op klaarlichte dag het terrein op gereden en hebben de fiesten en zijn scooter gejat. Ze weten dat het een Pools busje was, ze hadden wel een wit Pools busje zien rijden, maarja tog niet gedacht dat ze zouden gaan jatten!
Mijn vriend had de scooter pas 4 maanden, de scooter had pas 4500 kilometer gelopn, en heeft er 3 jaar voor kranten enzo voor gedaan om de scooter zo te maken zo hij wilde. Hij wilde altijd iets anders hebben als anderen, en had een ontwerp gemaakt om een aantal kappen te laten polyesteren en om de scooter in speciale lak te laten spuiten. Hij had hem gespoten in een kleur van een BMW M-serie geloof ik.
Maar in ieder geval, alles zat in de buddy van de scooter, zijn portomonnee, met ID-kaart, Bankpassen ( had net 3 dagen nieuwe passen maja) Scooter certificaat, Geld, gelukkig had hij zijn helm wel mee naar binnen genomen, anders was er nog 300 euro weg! ( waarschijnlijk krijgt hij niks terug van de verzekering, ons was verteld dat hij niet verzekerd kon worden tegen diefstal, was er zelf bij dat de verzekeraar dat zei
)Ik weet echt niet meer wat ik moet denken, eerst opa, dan mijn broer, en nu weer dit met mijn vriend, notabene op eigen terrein van het bedrijf,
Sorry dat het zo een lang verhaal is geworden maar moest het echt even kwijt!
mvg caressa
Een heel dikke knuffel. 
