Geplaatst Wie heeft dat ook? Of ervaring ermee??
Het gebeurde zo:
Enige tijd geleden heb ik een auto ongeluk gehad en sindsdien ondervind ik diverse klachten.
Ik ben frontaal aangereden. Ik reed op een voorrangsweg en een man van rechts had me niet aan zien komen en reed zo de weg op, waar ik op dat moment net aan kwam zetten. Een frontale botsing kon niet meer voorkomen worden, helaas.
Mijn lieve autootje was zwaar beschadigd (Opel astra) en hij had "alleen" een kapotte koplamp (reed in VW golf).
Het is inmiddels 7 weken geleden dat het gebeurd is.
Er is wel een ambulancebroeder ter plekke geweest, mede als de politie maar die broeder stuurde me naar huis met het idee dat ik alleen maar spierpijn had.
Ik ging naar het schadebedrijf waar mijn auto heen werd gebracht en toen ging het zo een pijn doen dat ik het toch verstandig vond mijn huisarts te gaan bezoeken. Die stuurde me toch door omdat zij dacht dat ik een gebroken sleutelbeen had. Gelukkig was het niet zo, maar de pijn in mijn nek, rug en schouders werd alleen maar erger.
Meteen een week later ben ik naar de chiropractor gegaan om me te laten behandelen. Het werd wel iets beter, het werd iets losser maar nu na 10 behandelingen heb ik nog steeds last van mijn nek enzo.
Dus op advies van mijn huisarts ben ik ermee gestopt en weer aan de pijnstillers gegaan. Een apart kussen aangeschaft (jeetje wat zijn die duur zeg) en over 3 weken moet ik terugkomen om te kijken hoe het gaat. Als het niet beter is dan toch maar door naar de neuroloog.
Maar ondertussen heb ik elke dag last van hoofdpijn, mijn nek die zeer doet. Bij onverwachte bewegingen steekt het in mijn nek. En ben zo gaar, zo moe, zo uitgeput, alsof ik jaren niet geslapen heb.
Het rijden van mijn paard heb ik de eerste weken overgelaten aan iemand anders en sindskort ben ik zelf weer wat gaan rijden. Hooguit 20 min hou ik het vol en met veel rondjes stappen tussendoor.
Daarna ben ik gebroken en doet alles zeer, maar ja het advies van mijn chiropractor was ook.....bewegen. Dus ik bouw het wel rustig op. Geen gekke dingen maar ja..... totaal reed ik al veels te lang niet en kan het niet laten.
Maar ja inmiddels word ik er wel gek van, kan niet rijden en elke dag opstaan met hoofdpijn. Dan maar weer een pijnstiller en weer doorgaan. Iets anders kan ik niet. Slik nu 3 per dag en heb slaaptabletten van mijn huisarts gekregen.
Ook ben ik weer begonnen met werken. Ben secretaresse en werk nu 2 ochtenden in de week van 4 uur.
Kan helaas niet langer dan 10 a 15 min achter mijn pc zitten zonder dat mijn vingers daarna gaan tintelen.
Jeetje, ik word ook nog eens vergeetachtig. Dingen die ik wil gaan doen vergeet ik weer. Net zoals boodschappen zonder boodschappenlijstje doen gaat dus ook niet, want dan weet ik niet meer wat ik moet hebben uit de supermarkt.
Ik lijk wel dement aan het worden ofzo.
Ik moest mijn verhaal even kwijt. Loop al een tijdje ermee.
Heb gelukkig wel lieve vrienden die me begrijpen en me steunen. En mijn mannetje is echt een schat en helpt me overal mee. Maar ja, niemand kan die pijn weghalen he.
Ik probeer er maar gewoon mee door te gaan maar ja op een gegeven moment komt de druppel he die de emmer doet overlopen. Vandaar dat ik dacht....ach ik ga het van me afschrijven.
Wellicht dat er mensen zijn die precies weten wat het is. En me begrijpen.
Jeetje zeg, binnen nog geen seconde is heel mijn leven veranderd. Ik blijf hopen, duimen en vooral vechten voor mijn oude leventje. Mijn vrolijke, drukke leventje....dat ik zo ontzettend mis
Bedankt voor het lezen van mijn verhaal.
) en het heeft me verschrikkelijk goed geholpen! 
je wil niet weten hoe vaak ik huilend van de pijn en radeloosheid onder de hete douche zit in de hoop dat mijn spieren wat ontspannen, ik moet soms gewoon overgeven van de pijn.