Zwanger met een donker randje

Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
bowena_84
Berichten: 2543
Geregistreerd: 11-10-03
Woonplaats: Enschede

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 25-02-17 15:08

Dankjewel :o Lieve posts :*

Het houd me op de been! Ik ben van nature best negatief ingesteld al zal dat zo niet overkomen haha. Maar zit echt in moeders kant in de familie. Ik heb al vroeg besloten dat ik zo niet wilde leven en ben vanaf 2012 gaan knokken. Het kost me soms veel moeite en het lukt heus ook niet altijd maar ik probeer altijd het positieve te zien.

Op de momenten dat het écht slecht gaat leef ik niet meer in deze realiteit, dat zien maar weinig mensen en zal dan hier waarschijnlijk ook niet snel gezien worden. Dat zijn de akelige momenten die voor mijn gevoel constant op de achtergrond loeren >;) Die momenten wil ik nog leren afstraffen ~~}> ;)

Het zijn zoveel zaken die door elkaar lopen, trauma's, gebrek aan basisveiligheid, niet gehoord geworden, depressie en een soms niet mee werken hoofd dat het soms voelt dat als het een 'opgelost' is het ander de kop weer opsteekt haha.

Ik wil gewoon graag blij zijn met mezelf en me redelijk stabiel voelen en in principe is er maar één iemand die dat kan bereiken en dat ben ik zelf, met de nodige ondersteuning natuurlijk :)

Janneke, ik ga jou van de week nog even pb'en, ik zag een post van jou in een ander topic wat bij mij een gevoelige snaar raakte (op een goeie manier!) Zou hier even met je over willen sparren als je daar open voor staat :)
Ik hoor het idd vaker, die opmerking en als ik zie hoe de tijd vliegt geloof ik dat onmiddellijk :D

Janneke2

Berichten: 22747
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe

Re: Zwanger met een donker randje

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-02-17 18:12

:) Ja hoor, de pbox staat open!

IHN
Berichten: 2333
Geregistreerd: 12-02-11
Woonplaats: Geeste

Re: Zwanger met een donker randje

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-02-17 09:39

Wauw..wat een stoer wijf ben jij! Ongelovelijk knap zo positief als je schrijft zonder van jezelf een slachtoffer te maken. Jullie kindje heeft het getroffen! En ik steek niet onder stoelen of banken hoe ik over uitkeringstrekkers denk...maar dat wat jij dagelijks doet is al een fulltime baan. Vechten voor je geluk en daarbij een voorbeeld voor anderen met je positieve instelling...het gaat niet om betaald werk het gaat erom iets toe terug te geven aan de maatschappij...dat doe jij al door er gewoon te zijn met je positieve houding. Respect!

050206051012

Berichten: 27515
Geregistreerd: 21-04-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-02-17 11:35

Enorm herkenbaar!
Aan het einde van m'n zwangerschap zei ik: 'het is dat ik zwanger ben, anders was ik voor de trein gesprongen', dezelfde dag was kind er ;) Flinke postnatale depressie erachteraan, hartstikke leuk! Ben bekend met depressie, ben nog bekender met het verbloemen van depressie.

Nu bijna 30 weken zwanger van nr 2 en de verloskundige is op de hoogte. Vooralsnog kan ik het deze keer wat beter handelen, misschien omdat ik weet hoe het uiteindelijk zal zijn ofzo. Plus dat de situatie eromheen anders is dan tijdens m'n eerste zwangerschap.

Je mag me altijd PBen!

irisdepony
Berichten: 416
Geregistreerd: 26-10-10

Re: Zwanger met een donker randje

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-02-17 11:38

Ik had nog nooit van PCOS gehoord. Heb er even op gegoogled. Wat naar zeg !
En wat dapper dat je zo positief in het leven staat. Je kindje mag trots zijn op zo'n stoere mama

bowena_84
Berichten: 2543
Geregistreerd: 11-10-03
Woonplaats: Enschede

Re: Zwanger met een donker randje

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 01-03-17 20:14

Heb al die lieve reacties weer gelezen, en echt waar oprecht bedankt voor iedereen die een berichtje achter laat hier. Ik geloof dat door dit topic te openen ik weer een nieuw lichtpuntje gekregen heb, en nieuwe opening in de deur om alles weer op te pakken!

Ik kom nog uitgebreid op alles en iedereen terug, nog even een aantal zaken op een rijtje zetten. Morgen pak ik de laptop er even bij, dat typt makkelijker!
Alles gaat nog steeds best goed hier :)

Lente
Berichten: 27783
Geregistreerd: 07-05-03
Woonplaats: Enschede

Re: Zwanger met een donker randje

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-03-17 21:00

Fijn dat het zo goed gaat Shan!
Volgende week maar even kijken of het mooier weer is voor een wandeling met de terrorpuberhond (die net alle onderzetters plus een uitnodiging voor een kinderfeestje kapot heeft gekauwd >;) ).

bowena_84
Berichten: 2543
Geregistreerd: 11-10-03
Woonplaats: Enschede

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 06-03-17 14:54

Poeh, nou hier ben ik dan eindelijk met de update!

Ik wilde zo graag schrijven maar leek het niet vanuit mijn hoofd op 'papier’ te krijgen.

Op dit moment loopt zo'n beetje alles weer door elkaar, fysio, psycholoog, verloskundige, PIT, trouwerij, notaris, nieuwe huis, baby en dan komt het UWV ook weer even langs fietsen…. Hoofd doet bijna boem haha. Maar ga een poging wagen!

In het begin van het topic gaf ik aan dat er een diagnose op het spoor was. Deze is in het begin van mijn zwangerschap aangekaart door de psycholoog, de psychiater zag er wat in, de verloskundige, PIT en revalidatie arts ook.

Met tijd en wijle heb ik zo'n enorme behoefte aan een diagnose omdat voor mijn gevoel dat dan alles verklaard en ik er een mooie gebruiksaanwijzing bij krijg.
Maar zo simpel ligt het niet. Ooit zei een psychiater dat ik grof gezegd niet in een hokje te stoppen was, omdat ik met mijn problematiek en gedrag in zo'n beetje elk hokje pas.

Dit is na vele gesprekken de laatste weken ook weer naar voren gekomen. Ik heb flink gespard met verschillende mensen en hulpverleners. En uiteindelijk zijn zij en ik samen weer tot de conclusie dat een diagnose ook nu weer niet passend zal zijn (zoals ook in het verleden meerdere malen).
Het is bij mij een combi van hoogsensitiviteit, gebrek in de basis opvoeding- en veiligheid en trauma’s die de (gedrags) problematiek naar voren brengen. Iets wat gewoonweg bij mij hoort.

Ik heb het gevoel dat voor het eerst in mijn leven dit lijkt te landen en ik hier mijn rust in kan vinden.
De hoe en waarom vraag is er wel nog een beetje. Maar niet meer waarom ben ik zo. Dat is gewoon zo. Maar meer de wat gebeurt er nou met mij dat ik zo extreem piek en daal, met momenten dat ik niet eens meer in deze realiteit lijk te zijn.

Hiervoor ben ik dan toch nog op zoek naar die gebruiksaanwijzing. Maar daar hoef ik niet perse die diagnose voor te hebben. Duidelijk is dat ik zeer laag belastbaar en zeer hoog prikkelgevoelig ben en dat soms hele kleine stomme dingen mij kunnen triggeren. Ik herken de goeie momenten en de bar slechte momenten maar niet de momenten ertussen in.
De komende tijd zal dan ook in het teken staan van het 'maken’ van die gebruiksaanwijzing.

Dit gaan we doen dmv een signalementen- en noodplan. Voor rondom en na de bevalling komt er ook nog een postpartum plan.
Maar met dat signalementen plan gaan we nu aan de slag, in de vorm van een stoplicht. Groen, oranje, rood. Hoe voel ik me in welke fase, wat denk ik, wat doe ik?
Als dit een beetje vorm heeft gaan we ons vooral focussen op fase oranje, omdat ik die fase niet of nauwelijks herken. Ik sla vaak (voor mijn gevoel) door van groen naar rood en mis de belangrijke signalen in oranje.

Als ik de fases een beetje eigen ben gaan we ze op situaties toepassen. Wat voel ik in welke situatie en wat zorgt ervoor dat ik me in die situatie zo voel. Zo kan ik hopelijk ontdekken wat me triggert en waarom.
Daarnaast komt dan nog het noodplan, als ik echt faliekant in rood zit en ik kom er niet uit, wie kan mij dan helpen.

Daarnaast wil ik me toch ook een stukje gaan verdiepen in mijn hoogsensitiviteit. Niet eens echt over hoogsensitiviteit in het algemeen maar hoe het bij mij werkt. Hoe ik me daarin kan ontwikkelen en beschermen.
Mijn revalidatiearts ( mijn persoonlijke held <3 ) legde nog een mooi linkje naar mijn gebrek aan basisveiligheid en hoogsensitiviteit. Doordat ik vanuit mijn kindheid niet ben gevoed in mijn basisveiligheid leef ik in constante angst en onzekerheid. Hierdoor is ook bepaald gedrag ontstaan, vooral controle willen hebben. In principe scan ik de hele dag door of alles om mij heen veilig is. Dat opzicht is al vermoeiend. Maar tel daar die hoogsensitiviteit bij op en de situatie wordt echt pittig. Want niet alleen situaties moeten veilig zijn maar mensen ook. Dit was een geweldig, prachtig mooie bewustwording waar ik nog wat mee wil doen.

Ik kan eigenlijk ook niet genoeg benadrukken hoe ongelofelijk blij ik ben met de mensen om mij heen! Op dit moment is mijn vangnet zo oersterk dat ik eindelijk wat los durf te laten en in mijn eigen kracht durf te gaan staan.
Ik kan ten alle tijden de verloskundige bellen (die echt stuk voor stuk geweldig zijn), heb een fantastische psycholoog, een hele wijze begripvolle psychiater, een fantastisch leuke en kundige PIT verpleegkundige, een held van een revalidatiearts, een kei van een fysio, een gespecialiseerde kraamverzorgster en natuurlijk de knapste, leukste, beste vent ter wereld. Tel daar lieve mensen zoals een goeie vriendin, Lente en jullie lieve bokkers bij op en vertel me dan, hoeveel rijker kan een mens dan nog meer worden?

Op het moment is het weer pittig. Ik heb vreselijk veel pijn in mijn lijf dat langzaam zijn tol begint te eisen doordat ik al nachten niet slaap. Dit heeft dan weer invloed op mijn hoofd. En zo komt er een cirkeltje. Maar ik herken het cirkeltje dus heb aan de bel getrokken. In overleg met verlos en psychiater een stripje pammetjes gekregen waarvan ik er vannacht een halfje van ga nemen om weer even op te laden. Ondanks dat ik voel dat mijn kontje ernstig korter wordt en ik de pijn moeilijk kan verdragen voel ik ook dat ik het kan dragen.

Inmiddels heb ik ook besloten hoe ik het UWV wil gaan tackelen. Nouja wil ze absoluut niet tackelen ben veel te dankbaar voor mijn uitkering en mijn lieve arbeidsdeskundige. Maar heb wel besloten hoe ik op mijn beoordeling in zal gaan. In principe heb ik voldoende grond om een herkeuring aan te vragen, maar ik heb het gevoel dat ik daarmee een deur dicht gooi die ik helemaal nog niet dicht wil laten gaan. Ik heb namelijk best wat in mijn mars en dat wil ik ook graag inzetten. Voorlopig zal werken er echt niet in zitten maar ik kan niet in de toekomst kijken. Heb dus aangegeven dat ik graag om tafel wil om naar de mogelijkheden te kijken, ben benieuwd hoe ze reageren!

Verder staan er wel veel leuke dingen op het programma. Zo sta ik echt op het punt om tante te worden van een tweeling, komt volgende week mijn jurk waar ik in ga trouwen. Komt genoemde trouwdatum ook dichterbij! Morgen rondleiding in het ziekenhuis (spannend!) Nog 2 echo's in het verschiet. Leuke info avonden voor het huis.
Kortom voldoende om me aan vast te houden!

In ieder geval wederom bedankt voor de lieve, bemoedigende en open/eerlijke posts!
PCOS is idd een enorm naar iets wat op vele gebieden een belemmering is in het leven.
Quillian, wat kwam jou bericht binnen. Zulke gedachten zijn ook al door mijn hoofd gespookt. Steeds weer als dit kindje niet in mijn buik zat dan…. Afschuwelijk. Wat ongelofelijk knap hoe je je er doorheen geknokt hebt!

Chapeau weer voor diegenen die zich door deze monster post worstelen en ontzettend bedankt voor het luisterend oor en de bemoedigende lieve berichtjes!

Oh en Lente, foei wat een stoute puberterrorhond -O- Flink afpeigeren van de week ~~}> :D

Lente
Berichten: 27783
Geregistreerd: 07-05-03
Woonplaats: Enschede

Re: Zwanger met een donker randje

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-03-17 18:42

Wat ben je goed bezig! Stukje loslaten doet je goed.

Leren luisteren naar je lichaam gaat jou denk ik heel veel goed doen. Zodat je inderdaad signalen leert herkennen. Het aanspannen van spieren bijvoorbeeld kan zo'n subtiel teken zijn dat je richting je grens gaat.

Maar goed je weet wat ik zei over grenzen hebben of niet hebben en die leren kennen ;)

Het komt wel goed. En die terrorpup moeten we volgende week gaan afmatten denk ik. Volle agenda's... -O-

Lente
Berichten: 27783
Geregistreerd: 07-05-03
Woonplaats: Enschede

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-03-17 19:42

Je bent een beetje stil hier. Alles nog goed?

bowena_84
Berichten: 2543
Geregistreerd: 11-10-03
Woonplaats: Enschede

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 22-03-17 19:11

Klopt Lente :o

Ik had me voorgenomen om heel actief te posten en het bij te houden, hoewel dat een enorm zwak punt van me is :=

Ben even door een diep dal gegaan en kon gewoon de puf niet vinden om te schrijven. Ik wist ook gewoon niet zo goed wát ik moest schrijven, ik wist niet meer wat voor en achter was.

Er is weer veel gebeurd en het heeft lang geduurd voordat ik voldoende aan de bel getrokken had. Na bijna 20 jaar hulpverlening vind ik het nog altijd lastig om me écht kwetsbaar op te stellen. Ik kan prima aan de bel trekken als ik merk dat ik het niet meer alleen red, maar laten zien en vertellen hoe ik me voel en wat er in me omgaat ho maar :n

Dit maakt hulp bieden voor de hulpverleners natuurlijk ook lastig. Ook blijf ik nog teveel een masker ophouden en zeggen dat het wel goed gaat. Ik ben een vechter en schiet daar soms iets in door.

2 weken geleden is hier verandering in gekomen (toevallig na onze wandeling Lente haha. Die me overigens super goed deed!) Toen ben ik echt aan de bel gaan trekken en blijven trekken. Het was ik échr nodig want ik voelde me een handgranaat zonder pin. Ik was mezelf volledig kwijt, het was doodeng.

Een aantal temazepammetjes voor wat nodige slaap, een fantastische psychologe die haar hocus pocus op me losgelaten heeft, verscherpt toezicht en frequentere begeleiding en zwangerschap yoga hebben ervoor gezorgd dat de boel weer stabieler is.

De psycholoog en pit verpleegkundige ga ik nu beide weekelijks zien en er komt nog een pop overleg over nog meer praktische ondersteuning. Ook ben ik bij mezelf te rade gegaan wat ik nu nodig heb. Wat nu wel en niet werkt en dat ik dit echt moet uitspreken en dat ik daar niemand me voor het hoofd stoot. Zo zou er een signalement plan komen maar word dat teveel bij mij gelegd, waar ik dus helemaal niks mee kan. Hier zou ik graag meer sturing en begeleiding in willen krijgen.

Ze zijn u ook aan het bespreken om me na de bevalling een week op te nemen op de moeder en kind unit in de buurt. Ik heb daar een dubbel gevoel bij. Ik ben normaal heel erg voor dit soort dingen omdat ik uit ervaring weten hoeveel rust het kan geven. Echter betekent dat ook een week zonder mijn vriend (bijna man) Hij mag mij uiteraard bezoeken, maar ik wil hem graag 24/7 aan mijn zijde en niet als bezoeker. Ik ga dit nog bespreken, misschien​ zijn er alternatieven.

Gisteren hebben we een 3D echo gehad, dit was geweldig <3 we zijn een mooie mannetje aan het maken! Hij is ook super actief en ik voel hem al aardig tekeer gaan. Hier blijf ik van genieten want het blijft een wondertje!! Ook zijn vriend en ik kom en tante geworden van een geweldige tweeling <3 jongen en meisje! Super leuk!

We bikkelen door!

Lente
Berichten: 27783
Geregistreerd: 07-05-03
Woonplaats: Enschede

Re: Zwanger met een donker randje

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-03-17 19:16

Ooohhh zijn ze einnndelijk geboren???

Samen met iemand aan een signaleringsplan werken is mooi :j

Ook het punt leren herkennen dat je nog wél zelfstandig aan de bel kan trekken voor je over lijntje gaat is belangrijk :)

Open zijn is lastig he. Over je gedachten praten is één ding, maar je gevoel is anders. Probeer daar eens over na te denken en gedachten en gevoel te scheiden als je over dingen nadenkt.

En.... Het kan ook een boel schelen om dingen op te schrijven in plaats van te vertellen!

bowena_84
Berichten: 2543
Geregistreerd: 11-10-03
Woonplaats: Enschede

Re: Zwanger met een donker randje

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 22-03-17 20:16

Jup, op de sterfdag van schoonmama, heel bijzonder! 2 flinke koters die enkele uren na de bevalling al lekker mee naar huis mochten :))

Het gekke is dat ik prima aan de bel kan trekken als ik nog voor het randje zit en dat eroverheen ook nog wel zou kunnen maar het dan gewoon niet durf/kan/doe...
Nu heb ik het dus uiteindelijk wel gedaan en dat heeft me wel kracht en vertrouwen gegeven om het te blijven doen.
Het een is een combi van nog teveel rekening willen houden met ( ja zelfs met hulpverleners :+) en het teveel toch zelf willen doen.

Ik kan in principe ook wel over mijn gevoel praten maar doe het niet graag want dan voel ik me kwetsbaar en kwetsbaar zijn is zwak :o slaat natuurlijk op 10 plakken kaas dat weet ik haha. Maar ik vind van mezelf dat ik altijd sterk moet zijn wat óók weer nergens op slaat.... Maar gevoel van gedachten los koppelen ga ik zeker eens proberen!

Maar de knop lijkt nu voor even weer om en het kwartje is gevallen dat alleen ik mezelf kan helpen (met hulp natuurlijk) en dat mijn top 1 preoriteit nu ik en de baby zijn en ik de rest van de wereld echt eens wat los moet laten.
Mijn Will to please is gewoon belachelijk groot en vind ik lastig om los te laten.

Schrijven heb ik al op alle mogelijke manieren geprobeerd maar het lijkt gewoon niet zo lekker te werken voor mij. Nu schrijf ik sinds een week wel weer alle dwanggedachten op en maak lijstjes en planningen. Zo probeer ik wat meer rust te creëren.

Thnx voor je tips weer Lente! Ik neem ze zeker mee :*

Lente
Berichten: 27783
Geregistreerd: 07-05-03
Woonplaats: Enschede

Re: Zwanger met een donker randje

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-03-17 20:26

Maar expressieve therapie heeft je geloof ik wel eens geholpen toch? Je kan ook kiezen voor tekenen of wat dan ook wat bij je past.

Zoals je zegt. Het gaat om jóu! Dus wat jij fijn vindt. Probeer maar niet in een bepaald hoekje van de hulpverlening te passen. Het moet andersom werken (en dat gebeurt tegenwoordig ook steeds meer!)

Djoopie

Berichten: 2691
Geregistreerd: 12-06-12
Woonplaats: Ergens op aarde

Re: Zwanger met een donker randje

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-03-17 20:38

Wat dapper en stoer dat je hier zo open over bent!! Je bent een super sterke vrouw en ik vind het ook echt zo top dat je steeds aan de bel durft te trekken! Dat scheelt voor je kindje straks ook zoveel!

Ik wens je heel veel sterkte en ik wens je ook toe dat je straks ondanks alles enorm gaat genieten van je mannetje! Ik denk dat je anderen ook helpt door hier zo open over te praten.

bowena_84
Berichten: 2543
Geregistreerd: 11-10-03
Woonplaats: Enschede

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 27-03-17 10:59

Oeps := ik ben heel slecht in updaten, maar de dagen vliegen zo hard voorbij!

Klopt Lente! Creatief heb ik wat moeite mee maar drama therapie vond ik fantastisch. Ik weet dat er hier in de buurt een programma is speciaal voor zwangeren waar drama therapie een groot onderdeel van is maar ik ben bang dat dat boven op al het andere teveel word.

Klopt wat je zegt! Het moet voor mij werken anders werkt het helemaal niet. Het is mij. Valkuil dat ik teveel rekening wil houden met anderen, zelfs met hulpverleners haha. Maar goed dat is over nu, dat kwartje is gevallen! Ik ben al een stuk mondiger sinds een week en voel dat mijn vuurtje weer terug is :o

Dankje voor je lieve en mooie bericht djoopie! Stiekem hoop ik idd door zelfs open te zijn dat anderen dat ook durven. Het is wel spannend en eng want als je open bent kun je ook kwetsbaar zijn. Maar een constant masker ophouden is ook dodelijk vermoeiend!

Genieten lukt nog steeds heel goed. Tuurlijk zijn er zwarte dagen maar ik vind het zwanger zijn zelf heerlijk. Vriend en ik zouden, als het, ons gegund is meer dan een kindje willen en ik voel dat ondanks alle struggels dat ik daar nog steeds heel positief tegenover sta.
Maar eerst deze maar eens compleet maken en op de wereld zetten :))

Hij doet het ook zo goed, is zo lekker aanwezig en reageert sterk op ons! Ik heb soms ook echt al het gevoel dat het een bepaald karaktertje gaat zijn, zoals hij reageert op dingen. De connectie is al heel sterk!
Ook zie ik gewoon een kei van een papa in mijn vriend (bijna man!) Hij is mijn persoonlijke pitbull haha, niets mag aan zijn zoon komen. Ik zie hem met de dag veranderen, heerlijk is dat.

Zonder die man, echt waar,was ik nergens. Hij is zó geduldig! Veert gewoon mee met elke stemmingswissel, blijft altijd positief, optimistisch en vrolijk. Vangt alle klappen als het mij weer teveel word. Hij verdiend een award, echt waar!

Op het moment merk ik dat mijn belastbaarheid qua prikkels extreem laag is. Ik moet echt heel goed plannen en sociale events ga ik zoveel mogelijk uit de weg of moet ik ook goed in plannen. Ik raak gewoon van veel dingen extreem over de zeik en dingen die normaal leuk moeten zijn worden minder leuk daardoor.

Dat is even eenmaal zo en daar heb ik me bij neer gelegd. Ik merk dat plannen me ook makkelijker af gaat. Ook merk ik dat me toch steeds beter kan herpakken als ik merk dat oploopt. Even letterlijk pas op de plaats en aarden. Soms even weglopen en/of een blokje om. Of zoiets simpels als gewoon even die tv uit, tablet weg en stilte.

Op dit moment zijn we bezig om 4 april, onze trouw(mis)dag zo in te kleden zodat het ook voor mij een leuke happening word. Alles word zo goed mogelijk omlijnd en ruim ingepland en mijn moeder komt eerder die dag om te helpen aarden haha.

Hulpverlening is inmiddels ook goed op elkaar afgestemd en we zitten weer allemaal op 1 lijn, heel fijn! Vertrouwen is inmiddels weer helemaal terug en dat geeft weer rust!

Eergisteren mogen knuffelen met onze kersverse neefje en nichtje *smelt* <3
Ik ga vanmiddag lekker genieten van het weer en er op mijn gemakkoe op uit met de fiets, doet een mens altijd goed!

Rocamor

Berichten: 10864
Geregistreerd: 21-11-02

Re: Zwanger met een donker randje

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-03-17 13:45

Volgens mij zijn niet alleen je zoontje en je buik aan het groeien, maar groei jij (geestelijk) ook enorm.

En joh, je opmerking over
Citaat:
Ik raak gewoon van veel dingen extreem over de zeik en dingen die normaal leuk moeten zijn worden minder leuk daardoor.
: wat zijn dingen die normaal leuk zouden moeten zijn? Ik heb zelf een baggerschurft aan kleding shoppen. Laat mij een middagje rondbanjeren in Amsterdam en ik ben een ongeleid projectiel dat om het minste of geringste kan afgaan. Stuur mij diezelfde tijd met mijn paard de bossen in--> heeeeeerlijk. Ik houd gewoon niet van grote groepen mensen met evenzo grote prikkelhaarden. Brrrrr

Klopt het dat je nu makkelijker hulp accepteert? Dat je groeit in je wezen? Dat je jezelf meer accepteert (stapje terugdoen als het even niet gaat is prima). Heb je enig idee hoe dit komt? Omdat je nu knokt voor jezelf PLUS je zoontje?

_Madelon

Berichten: 4760
Geregistreerd: 25-12-03
Woonplaats: Westervoort

Re: Zwanger met een donker randje

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-03-17 20:22

Moet toch even kwijt dat ik je een topper vindt.

bowena_84
Berichten: 2543
Geregistreerd: 11-10-03
Woonplaats: Enschede

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 29-03-17 19:20

Rocamor schreef:
Volgens mij zijn niet alleen je zoontje en je buik aan het groeien, maar groei jij (geestelijk) ook enorm.

En joh, je opmerking over
Citaat:
Ik raak gewoon van veel dingen extreem over de zeik en dingen die normaal leuk moeten zijn worden minder leuk daardoor.
: wat zijn dingen die normaal leuk zouden moeten zijn? Ik heb zelf een baggerschurft aan kleding shoppen. Laat mij een middagje rondbanjeren in Amsterdam en ik ben een ongeleid projectiel dat om het minste of geringste kan afgaan. Stuur mij diezelfde tijd met mijn paard de bossen in--> heeeeeerlijk. Ik houd gewoon niet van grote groepen mensen met evenzo grote prikkelhaarden. Brrrrr

Klopt het dat je nu makkelijker hulp accepteert? Dat je groeit in je wezen? Dat je jezelf meer accepteert (stapje terugdoen als het even niet gaat is prima). Heb je enig idee hoe dit komt? Omdat je nu knokt voor jezelf PLUS je zoontje?


Ik ben idd behoorlijk aan het groeien :o maar dat is ook altijd mijn doel geweest. Problematiek en een rugzak, prima. Maar ik weiger mij en mijn leven erdoor te laten beheersen.

Klopt wat je zegt hoor, winkelen is ook niet mijn hobby. Maar ik ben wel een enorm sociaal dier en ben graag onder de mensen. Grote groepen of evenement ook niet, ik moet het wel selecteren haha. Maar de laatste tijd ga ik ook steeds vaker in m'n uppie een broodje of gebakje eten bij de HEMA en dat vind ik best lekker :))

Nu ligt het echt aan de gelegenheid. Mijn vriend heeft een hele drukke vriendengroep dus avondjes daarmee beperk of vermijd ik liever hihi. Maar álles kan me overprikkelend op het moment. Kaars gaat ontzettend snel uit.
Inmiddels kan ik dat steeds beter accepteren en erin mee gaan. Tuurlijk schiet ik nog door of terug in oud gedrag maar ik word er niet meer boos door.

Wat je als laatste klopt absoluut, ik sta veel meer open voor hulp en langzaam begint er rust en acceptatie te komen. Een (letterlijk) een stap terug doen lukt me steeds meer en beter. Niet dat nu alles wonderbaarlijk anders is maar er is een of ander kwartje gevallen. Nog meer dan voorheen besef ik dat ik de enige ben die mezelf kan helpen en het kan veranderen. En dat ik met behulp van de hulpverlening de boel in goede banen kan leiden.

En ik denk dat dat komt door het laatste wat je zegt. Ik ben niet meer alleen, er is straks een klein mensje dat volledig afhankelijk van mij is. En ik voel dezelfde vechtlust die ik in 2012 ook had toen ik en fikse depressie had. Zoals het de afgelopen 2 weken ging wil ik gewoon niet meer mee maken. En daar vecht ik keihard voor.

Vandaag een fikse tegenvaller wbt het huis gekregen. Ik merkte dat ik weer ontzettend opgefokt en boos werd. Maar ik bleef wel helder en raakte niet in paniek. Ik bleef wel in een cirkeltje van dwanggedachten hangen een tijd maar kon die doorbreken. Dit voelde als een enorme overwinning!

De pit verpleegkundige is nu bezig mijn signalementen plan concreet uit te werken (die word ingelijst haha) en van de psycholoog heb ik een map met de VERS training mee gekregen om daar handvatten uit te halen.
Psycholoog was erg trots op me vandaag :o Hebben nog een stukje van haar hocus pocus (weet echt niet hoe het anders te noemen :') ) uitgevoerd, en echt waar het werkt als een tierelier :))
Mezelf daarna getrakteerd op een stukkies brownie taart bij de HEMA <3

Maar wederom ook weer even een dikke pluim naar mijn vriend. We zijn echt een ontzettend goed team en dankzij hem blijf ik groeien! Hij stimuleert, steunt en vangt op waar nodig. Inmiddels kan ik me niet voorstellen dat er iets op ons pad zou kunnen komen wat wij niet samen aankunnen!

Madelon, dankjewel :* super lief dat je dat zegt!

Rocamor

Berichten: 10864
Geregistreerd: 21-11-02

Re: Zwanger met een donker randje

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-17 20:10

Je groeit niet dankzij je vriend, maar maar doordat je het zelf kunt omdat je samen met je vriend zo'n fijn team bent. Je doet het echt zelf.....

En wat goed van vandaag mbt herkennen en erkennen en daardoor loslaten van je gedachten en gevoelens.

Ik neem diep mijn petje af voor hoe jij groeit en dat met zwangerschapsmonsters

bowena_84
Berichten: 2543
Geregistreerd: 11-10-03
Woonplaats: Enschede

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 03-04-17 11:49

Klopt wat je zegt Rocamor, dat is beter verwoord! Maar ik geloof wel dat we elkaar helpen groeien. Je zegt het idd goed, we zijn een team! Zegt hij zelf ook altijd.

Het gaat nog steeds goed. Zelfs zo goed dat ik me niet kan voorstellen dat het 2 weken geleden zo slecht ging. Ik heb bij de psychiater weer geuit dat het soms echt voelt alsof ik twee persoonlijkheden heb. De persoon die ik ben als het zo slecht gaat ken ik echt niet.
De psychiater was ook behoorlijk geschrokken van onze gesprekken en zei dat dit zelfs een voorloper van een psychose was. Hier schrok ik weer van. Gelukkig door de goede samenwerking van het hele vangnet en toch dat stukje in mij wat weigert op te geven heeft ervoor gezorgd dat ik weer opgekrabbeld ben.

Maar we hebben weer een goed gesprek gehad, we zitten weer op de goede weg en ik wil niet meer terug denken aan wat is geweest. Niet dat ik het negeer maar wil me gewoon weer focussen op vandaag en morgen. Met iedere episode leren ik en mijn omgeving wel steeds beter wat er gebeurt en wat we toe kunnen passen als het weer slecht zou gaan.
Ik leer steeds meer en beter met de dag te leven en lief voor mezelf te zijn. Ik kan me zoveel beter in zaken berusten en het er gewoon laten zijn.

Soms ben ik wel bang voor het feit dat het zó goed gaat dat als ik weer af zou glijden dit ook weer hard zou zijn.
Het patroon past wel bij mij, zeer hoge pieken en zeer diepe dalen.
En soms betrap ik mezelf er ook op dat ik bang ben dat het te goed zal gaan en dat ik het zelf moet gaan doen. Klinkt idioot maar de hulpverlening is zo'n groot deel van mijn leven dat ik me bijna geen leven zonder kan voorstellen. Dit soort dingen durf ik nu ook uit te spreken en ook dat helpt weer.

Maar voor nu baad ik vandaag in het fijne gevoel dat ik morgen ja ga zeggen tegen mijn maatje en de liefde van mijn leven ^&+ er staan heel veel leuke dingen gepland deze maand, allemaal dingen waar ik me aan hoog kan houden! En wat de dag na morgen brengt zie ik dan wel weer :))

Anoniem

Re: Zwanger met een donker randje

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-04-17 11:56

Ik weet er niet zoveel op te zeggen, maar ik wil ook niet niets zeggen na het lezen hiervan....
Een wauw wat ben je goed bezig en een heeeeeeeeeeeel veel plezier morgen dekken de lading niet, maar zijn wel ontzettend gemeend!

Rocamor

Berichten: 10864
Geregistreerd: 21-11-02

Re: Zwanger met een donker randje

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-04-17 15:07

Morgen jullie trouwdag.

Geniet van je laatste vrijgezellige dag. En onwijs veel plezier Morgen

Lente
Berichten: 27783
Geregistreerd: 07-05-03
Woonplaats: Enschede

Re: Zwanger met een donker randje

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-04-17 15:09

Hoeraaa morgen trouwen!!
Gaan jullie in het gemeentehuis trouwen?

Blij dat je zoveel goede hulp hebt om je heen! :)

_Madelon

Berichten: 4760
Geregistreerd: 25-12-03
Woonplaats: Westervoort

Re: Zwanger met een donker randje

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-04-17 20:26

Heeel veel plezier morgen. Geniet ervan!!