Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-08-16 22:39

Wanneer een opname? -> depressie

Geplaatst: 26-08-16 22:39

Hoi bokkers,

Ik zit even helemaal in de put..

1.5 jaar geleden ging het onwijs mis nadat 20 uren van mijn dag bestonden uit school, werken en paard. Toen ik werd wakkergeschud door mijn vriend waarmee het toen aan ging, ben ik gestopt met school, minder gaan werken en heb ik mijn paard verkocht.

Het ging even ietsje beter, maar al snel niet meer.. Ik was constant moe, verdrietig zonder reden, mijn emoties gingen van -10 naar +10 zonder dat ik er erg in had en weer terug. In december kreeg ik een doorverwijzing naar de psycholoog van mijn huisarts en na 2x had ik een fijne psych gevonden.

We hebben veel gepraat en er zijn weer bepaalde gebeurtenissen omhoog gekomen die ik heb moeten verwerken. Ik ben een meester in gebeurtenissen wegdrukken en weglopen voor de confrontatie en dat eist nu zijn tol.

Ik heb de laatste paar maanden last van heftige paniekaanvallen. Mijn hoofd neemt het van mijn lijf over en ik heb geen enkele inbreng meer in wat ik doe en zeg. Ik heb nu binnen korte tijd 2x geprobeerd een einde te maken door het slikken van een hoeveelheid medicatie.

as dinsdag heb ik een afspraak bij de psycholoog en bij de dokter. Ik zie geen oplossing meer en wil me graag laten opnemen. De psycholoog dacht dat het ook verstandig zou zijn. Maar wat houdt zoiets in? Ik denk dat ik behoefte heb aan flinke therapie-sessies, praten met 'lotgenootjes' en rust en regelmaat. Ik ben ontzettend eigenwijs en baal daar erg van, want dat is niet wie ik ben of wil zijn.. Ik raak steeds verder van mezelf weg dus wil een oplossing..

ik hoop op tips en verhalen van mensen die hier al doorheen zijn gegaan..

**Geplaatst**: 26-08-16 22:43

Re: Wanneer een opname? -> depressie

Geplaatst: 26-08-16 22:43

Vaak bij een acute opname krijg je juist veel rust, weinig gesprekken.
Ze bieden vaak wel creatieve therapie aan (schilderen, tekenen etc.).

Mijn eigen ervaring is dat het goed kan zijn om even uit je thuissituatie te zijn zodat je alles van een afstandje kunt overzien en daarna min of meer met een schone lei kunt beginnen.
Mijn eigen ervaring is ook dat je uiteindelijk niet beter wordt als je 24/7 met andere zieke mensen doorbrengt.

Blijf vooral aangeven waar je behoefte aan hebt! Laat je niet afschepen.

**Geplaatst**: 26-08-16 22:48

Geplaatst: 26-08-16 22:48

Kun je niet schuiven in de medicatie? Het kan soms even duren voor de juiste medicatie/combinatie van medicatie hebt gevonden. Door sommige ga je je nog slechter en suïcidaal voelen, dan heb je dus de verkeerde te pakken. Misschien dat je huisarts en psycholoog je hierin kunnen helpen.

Verder, kun je nagaan of de therapie die je nu hebt doeltreffend genoeg is. Ik weet niet welke vorm van depressie je hebt, maar veel psychologen zijn niet bekwaam genoeg voor sommige vormen. Als je dit gevoel hebt, kun je dit ook bespreken met je huidige psycholoog en huisarts, en naar bijvoorbeeld een psychotherapeut doorwezen worden.

Vraag ook aan je psycholoog of er misschien binnen zijn/haar cliëntenkring lotgenootgroepen zijn. Vaak zijn er wel vormen van groepstherapie voor mensen die behoefte hebben aan lotgenoten: Kan erg helpen.

Je laten opnemen, het is niet niks. Als er andere mogelijkheden zijn, grijp die aan. Opname is het laatste redmiddel. Het kan uiteraard ontzettend helpen. Maar je leven moet wel een periode on-hold en 24/7 ergens opgenomen zitten kan een zware impact hebben.

Succes, het is klote :(:)

**Geplaatst**: 26-08-16 22:48

Geplaatst: 26-08-16 22:48

Allereerst: wat ontzettend vervelend dat je je zo slecht voelt.
Een echte opname is tegenwoordig niet meer zo makkelijk geregeld. Een van de eisen om in aanmerking te komen is dat je een gevaar bent voor jezelf (suïcidaal) of anderen. Die vraag gaan ze je ook stellen,dus wees daar op voor bereid.

Wellicht kan je wel aangemeld worden voor een dagbesteding, dan ben je overdag bij de instelling, maar slaap je gewoon thuis.
Als je graag over ervaringen wil praten,mag je een pb sturen als je wil.

**Geplaatst**: 26-08-16 22:53

Geplaatst: 26-08-16 22:53

Wat vervelend dat het niet goed met je gaat.
Ik ben een flink aantal keren opgenomen geweest en mijn ervaring is dat je tijdens een (crisis)opname weinig therapie krijgt, dat het vooral gericht is op stabiliseren en tot rust komen. Wel kon je als je genoeg vrijheden had meedoen met crea (geen therapie maar puur bezig zijn) en soms wandelen. Er waren meestal wel 1 of 2 mensen waar ik een beetje een klik mee had, maar vaak niet echt 'lotgenootjes' (qua problematiek). Verder waren er heel veel verschillende mensen van heel veel verschillende leeftijden met heel veel verschillende problemen.
Ik hoop dat je goede hulp gaat vinden. Als je vragen hebt mag je altijd een pb sturen. Sterkte!

**Geplaatst**: 26-08-16 22:56

Geplaatst: 26-08-16 22:56

bedankt voor de reacties!

Het begon als 'oververmoeid/ burn-out' , daarna werd het 'dysthieme stoornis' en nu is het 'oververmoeid' .. Maar nu gaat het ook weer veel en veel slechter ineens..

Ik kreeg 1x per 2 weken therapie: 30 minuten/ 45 minuten praten over vroeger, wat er nu gebeurt, bepaalde gebeurtenissen..

Ik heb nu hardstikke maagpijn van de daden die ik gister deed.. dus of ik een gevaar voor mezelf ben? Ja. Voor een ander? Nee. Ik zie geen weg meer vooruit en ook niet achteruit, dus juist een opname lijkt mij heel verstandig. Even terug naar de basis en hopelijk actiever vooruit komen.. De rust vinden die ik nu zo mis, mijn drukke hoofd weer wat kunnen dimmen en vooral mijn paniekaanvallen onder controle kunnen houden, want die verpesten al mijn relaties met de mensen om mij heen..

Dus een crisis opname is eigenlijk niet wat ik denk nodig te hebben? Ik ben niet eens in staat om te werken, kan zo in janken uitbarsten en heel down zijn, dan ga ik weer nep-blij zijn en ben ik daar weer helemaal moe van na een paar uurtjes..

**Geplaatst**: 26-08-16 22:58

Geplaatst: 26-08-16 22:58

RubyRed schreef:
Wat vervelend dat het niet goed met je gaat.
Ik ben een flink aantal keren opgenomen geweest en mijn ervaring is dat je tijdens een (crisis)opname weinig therapie krijgt, dat het vooral gericht is op stabiliseren en tot rust komen. Wel kon je als je genoeg vrijheden had meedoen met crea (geen therapie maar puur bezig zijn) en soms wandelen. Er waren meestal wel 1 of 2 mensen waar ik een beetje een klik mee had, maar vaak niet echt 'lotgenootjes' (qua problematiek). Verder waren er heel veel verschillende mensen van heel veel verschillende leeftijden met heel veel verschillende problemen.
Ik hoop dat je goede hulp gaat vinden. Als je vragen hebt mag je altijd een pb sturen. Sterkte!

Ik heb dat ook zo ervaren.
Het is ook niet altijd een stabiele omgeving; schreeuwende patiënten, de nachtelijke check als je slaapt, huilende mensen en piepers die afgaan. Het was best hectisch, daar moet je ook mee om kunnen gaan. Ruimte om te praten was er op dat moment niet,waardoor ik eigenlijk een beetje met mijn ziel onder m'n arm rond bleef lopen tot mijn dagbesteding was aangemeld (je mag dan max. 8 weken meelopen in een spoedprogramma)

**Geplaatst**: 26-08-16 22:59

Geplaatst: 26-08-16 22:59

Het kan zijn dat een crisisopname nu wel het juiste is, maar ik denk dat het wel belangrijk is dat je dan zelf goed uitspreekt wat jij ervan verwacht. Dat je niet dadelijk daar zit en je er helemaal niets aan hebt. Het is wel heel goed dat je nu actie onderneemt. Als het echt niet meer gaat kun je gewoon de huisartsenpost bellen, die kunnen dan contact opnemen met de crisisdienst.

**Geplaatst**: 26-08-16 23:01

Geplaatst: 26-08-16 23:01

pimaude schreef:
bedankt voor de reacties!

Het begon als 'oververmoeid/ burn-out' , daarna werd het 'dysthieme stoornis' en nu is het 'oververmoeid' .. Maar nu gaat het ook weer veel en veel slechter ineens..

Ik kreeg 1x per 2 weken therapie: 30 minuten/ 45 minuten praten over vroeger, wat er nu gebeurt, bepaalde gebeurtenissen..

Ik heb nu hardstikke maagpijn van de daden die ik gister deed.. dus of ik een gevaar voor mezelf ben? Ja. Voor een ander? Nee. Ik zie geen weg meer vooruit en ook niet achteruit, dus juist een opname lijkt mij heel verstandig. Even terug naar de basis en hopelijk actiever vooruit komen.. De rust vinden die ik nu zo mis, mijn drukke hoofd weer wat kunnen dimmen en vooral mijn paniekaanvallen onder controle kunnen houden, want die verpesten al mijn relaties met de mensen om mij heen..

Dus een crisis opname is eigenlijk niet wat ik denk nodig te hebben? Ik ben niet eens in staat om te werken, kan zo in janken uitbarsten en heel down zijn, dan ga ik weer nep-blij zijn en ben ik daar weer helemaal moe van na een paar uurtjes..

Voor een spoedopname gaan ze je letterlijk vragen: heb je zelfmoordgedachtes?
En als je antwoord 'ja' is: 'heb je mogelijkheden bedacht of plannen gemaakt om het uit te voeren?'
Beide keren was dat bij mij de enige manier voor een spoedopname. Als je met 'nee' antwoord, wordt je in het reguliere programma aangemeld en is er een wachttijd (afhankelijk van je regio)

**Geplaatst**: 26-08-16 23:03

Re: Wanneer een opname? -> depressie

Geplaatst: 26-08-16 23:03

Oke, duidelijke informatie.. ik had niet zoveel op om dood te gaan, toen waren de pillen al afgepakt, maar nu ik weer 'helder' ben zie ik wel dat het zo niet langer kan. Ook mijn vriend zit er best doorheen en positief blijven lukt zelfs hem bijna niet meer.. ik zal dan het gesprek dinsdag afwachten en deze dagen proberen door te komen.

**Geplaatst**: 26-08-16 23:05

Geplaatst: 26-08-16 23:05

pimaude schreef:
Oke, duidelijke informatie.. ik had niet zoveel op om dood te gaan, toen waren de pillen al afgepakt, maar nu ik weer 'helder' ben zie ik wel dat het zo niet langer kan. Ook mijn vriend zit er best doorheen en positief blijven lukt zelfs hem bijna niet meer.. ik zal dan het gesprek dinsdag afwachten en deze dagen proberen door te komen.

Heel moeilijk inderdaad, ook voor je partner.

Schroom niet om je psych te bellen tussen nu en dinsdag als je het echt niet meer volhoudt. Als je het idee hebt dat het fout gaat, onderneem actie. Heb je genoeg mensen/nummers/instanties en hun telefoonnummers bij de hand mocht je jezelf verliezen?

Het is een klote ziekte, ik hoop echt voor je dat je hoe dan ook weer een weg naar boven vindt!

**Geplaatst**: 26-08-16 23:06

Geplaatst: 26-08-16 23:06

Ik herken mezelf best wel in jou omschrijving. Ik ben wel opgenomen geweest vorig jaar, dit wou ik zelf toen ook omdat ik ook echt een gevaar voor mezelf was. Het heeft mij de eerste 2 dagen wel wat rust gegeven maar ben hier uiteindelijk 3 weken geweest en wat hierboven ook word genoemd 24 uur per dag tussen 'zieke' mensen zitten heeft voor mij niet geholpen. Ik heb een slechte ervaring met opname, gesprekken zijn er bijna niet, enkel volstoppen met medicatie, en af en toe een wandeling of 'tekenuurtje'. Daarna heb ik dagopname gehad, hier veel gesprekken gehad wat beter bij mij paste. Sinds januari dit jaar loop ik bij Fier Fryslan, waar ik veel aan heb. Tuurlijk is iedere situatie en ieder mens verschillend maar dit is mijn ervaring geweest.
Mocht je meer informatie willen of gewoon even willen praten, mag jij mij altijd een pb sturen..
Ik weet denk ik hoe je je op het moment ongeveer voelt, hou je gevoelens niet voor jezelf, ik ben ook een ster in alles wegstoppen maar ben er na 11 jaar acher gekomen dat je zo niet verder komt.

**Geplaatst**: 26-08-16 23:08

Geplaatst: 26-08-16 23:08

Vraag voor je vriend naar de lotgenoten avond. Bij veel ggz instellingen organiseren ze zo'n avond voor partners/ouders van de 'patiënt'. Destijds werd dat door mijn omgeving heel erg op prijs gesteld.

Kun je het nog volhouden tot dinsdag?
Anders een punt afspreken met je vriend: 'als ik dit doe,mag je de crisisdienst bellen'. Voor wanneer je het zelf niet meer helder genoeg ziet. Het is niet de bedoeling dat je jezelf iets aan doet :(:)

**Geplaatst**: 26-08-16 23:40

Geplaatst: 26-08-16 23:40

Heb je wel eens gedacht aan deeltijd therapie? Dat is meestal 2.5 dag en daar ga je aan het werk met je problematiek. Ik denk dat zo iets beter is als een opname. Bij een opname heb je bijna geen therapie.
En zoek dingen waar je positieve energie van krijgt. Ook bij een depressie zijn die er nog al moet je soms goed zoeken om ze te vinden. Maak een schema zodat je overdag wat te doen hebt en wissel dit af met momenten van rust.

**Geplaatst**: 27-08-16 00:06

Re: Wanneer een opname? -> depressie

Geplaatst: 27-08-16 00:06

Je hebt pillen genomen, geeft zelf aan dat je het niet onder controle hebt door paniek aanvallen en het lijkt je een goed idee om opgenomen te worden. Drie tekenen aan de wand.

Wellicht nu kijken voor spoed opname- als je zelf niet meer de rem erop kunt zetten, dan kan het slecht aflopen. Denk ook aan levenslange beschadigingen. Voor nu is het misschien verstandig wat extra toezicht te hebben, en even hel maal uit je dagelijkse omgeving weg te zijn. Daarna is deeltijd opname inderdaad misschien een goed idee.

Heeft je vriend ook hulp om hiermee om te gaan? Vaak helpt het de 'omstanders' ook als ze erin betrokken worden- wat jou ook kan helpen.

Ik weet niet welke en hoeveel medicatie je krijgt, maar dit kan vervelende gevolgen hebben tot het helemaal goed ingeregeld is

**Geplaatst**: 27-08-16 00:29

Geplaatst: 27-08-16 00:29

Hier veel paniek aanvallen gisteren ook weer ingestort mijn moeder heeft het heel zwaar om met mij om te gaan
ik heb gewoon meerdere problemen borderliner,angst en paniek aanvallen en soms ga ik er even aan onderdoor
eergisteren dacht mijn moeder dat ik zelfmoord wilde plegen.. Ik weet dat ik me moet laten op nemen dat dat het beste is maar ik ben heel koppig
en start 8 sept een avond opleiding ik weet niet of ik dat kan combineren zoiezo slapen op een vreemde plek in een kliniek word hem niet :')

**Geplaatst**: 27-08-16 01:02

Geplaatst: 27-08-16 01:02

Wat naar dat je je zo rot voelt.
Opnameplaatsen zijn schaars, zeker in de volwassenen psychiatrie. Vrijwillige opnames komen (bijna) niet meer voor. Daarom, als je al opgenomen word, kom je in een groep van zwaar suicidale of verwarde mensen, dit kan enorm heftig zijn om mee te maken.
Ook doet een opname bij een depressie vaak juist meer kwaad dan goed.
Je kan dan eindelijk toegeven aan die vermoeidheid en dat zwarte gat. De hele dag in bed liggen. Geen verplichtigen, geen verwachtingen. Het wordt dan zo moeilijk om weer terug te keren naar het echte leven, dat je veel eerder weer gaat terugvallen om maar weer in die verwachtingsloze opnamewereld te komen (dit is mijn ervaring. En ik heb mezelf en anderen hier erg ver in zien gaan en daardoor jaren lang opname in opname uit zien gaan)

Ik zeg hier niet mee dat jou gevoelens niet opname waardig zijn of dat je maar 'gewoon door moet gaan'
Want een depressie is een zeer complex en moeilijk iets.
Mijn advies is om structuur in je leven te zoeken, en rust. Vooral proberen rust te vinden in de dingen die je doet. Proberen je eisen wat minder hoog te maken. Een dagbesteding of vrijwilligerswerk zou hier heel goed voor zijn. Je bijdrage wordt dan namelijk wel gewaardeerd, maar als het echt niet lukt is het niet erg dat je niet komt.
Het moeilijke is dat tegelijkertijd rust moet vinden maar ook bezig moet blijven, om uit dat zwarte gat te blijven.

Een ambulante therapie kan misschien ook heel goed zijn. Kijk eens naar MBT, DGT of meer iets in de richting van PMT?

je mag me altijd pb, om even te spuien of zo, want ik herken je situatie zo goed.

Heel veel sterkte en hou je koppie omhoog :(:)

**Geplaatst**: 27-08-16 10:40

Re: Wanneer een opname? -> depressie

Geplaatst: 27-08-16 10:40

Opname lijkt me ook geen goed plan voor je. Spoed opname krijg je geen behandeling en daarbij is alles je eigen verantwoordelijkheid. Dus als het niet gaat, moet je daarvoor zelf in actie komen. Wat ik zo begrijp, is dat vrij lastig.
Zou dagbehandeling niet wat voor je zijn? Dan ben je meerdere dagen per week bezig met je probleem. Dus erg intensief.

**Geplaatst**: 27-08-16 13:15

Geplaatst: 27-08-16 13:15

pimaude schreef:
In december kreeg ik een doorverwijzing naar de psycholoog van mijn huisarts en na 2x had ik een fijne psych gevonden.

We hebben veel gepraat en er zijn weer bepaalde gebeurtenissen omhoog gekomen die ik heb moeten verwerken. Ik ben een meester in gebeurtenissen wegdrukken en weglopen voor de confrontatie en dat eist nu zijn tol.

Ik heb de laatste paar maanden last van heftige paniekaanvallen. Mijn hoofd neemt het van mijn lijf over en ik heb geen enkele inbreng meer in wat ik doe en zeg. Ik heb nu binnen korte tijd 2x geprobeerd een einde te maken door het slikken van een hoeveelheid medicatie.

as dinsdag heb ik een afspraak bij de psycholoog en bij de dokter. Ik zie geen oplossing meer en wil me graag laten opnemen. De psycholoog dacht dat het ook verstandig zou zijn. Maar wat houdt zoiets in? Ik denk dat ik behoefte heb aan flinke therapie-sessies, praten met 'lotgenootjes' en rust en regelmaat. Ik ben ontzettend eigenwijs en baal daar erg van, want dat is niet wie ik ben of wil zijn.. Ik raak steeds verder van mezelf weg dus wil een oplossing..

ik hoop op tips en verhalen van mensen die hier al doorheen zijn gegaan..

Hoi Pimaude,
hartstikke naar, waar je nu zit!! :(:)

Misschien is deze vraag mosterd na de maaltijd, maar wellicht is het belangrijk...

Ik lees over nare situaties verwerken, dat die confrontatie zo zijn tol eist en dat je paniekaanvallen krijgt - allemaal heel erg naar.

Wat ik niet lees: welke oefeningen heb jij geleerd, voordat jullie begonnen met praten over hetverleden?
Welke tips heb je gehad om jezelf te kalmeren, troosten en bemoedigen...?

....de beste therapeute die ik ooit gehad heb, drong er op aan dat ik mijn 5 zintuigen zou gaan gebruiken.
("ALLE 5!")
Concreet : is er een geur, die jij NU, juist terwijl je je zo rot voelt, zou willen ruiken?
(*steek wierook aan, ga in bad met die lekkere lotion, etc.*)

Welke smaak thee zou je nu willen drinken?
(Naar een echte drogist en ruik welke kruiden jou iets lijken! )

Welke kleuren wil je nu zien...?
(Van een foulard op de bank tot een T-shirt - geef jezelf die kleur! !)

Welke muziek wil je nu horen. ..?
(Bach geeft structuur en ruimte, 'slagerij van kampen' of de Rolling Stones voor woede, harp muziek bij verdriet, etc etc)

...en ga dan op de bank zitten (met geur, thee, kleur en geluid!) en doe iets met tastzin. Wiegen mag ook. Een lief iemand die jou vasthoudt is het allerfijnste, maar jezelf zachtjes insmeren met babyolie, de cirkeltjes van Linda Tellington (van ttouch) maken, etc kan ook goed werken.)

Zo ben je op een indirecte manier intensief bezig met je gevoelens, zonder dat het, zo is mijn ervaring, de chaos en de pijn vergroot.

**Geplaatst**: 27-08-16 20:34

Re: Wanneer een opname? -> depressie

Geplaatst: 27-08-16 20:34

Janneke: van die manier heb ik nooit gehoord! Ik weet ook niet echt wat ik op die momenten moet doen.. dus misschien is dat al een punt waar het fout ging!

**Geplaatst**: 27-08-16 21:50

Re: Wanneer een opname? -> depressie

Geplaatst: 27-08-16 21:50

Hoi Pimaude,
die tip 'gebruik alle 5 je zintuigen' schijnt idd niet erg gebruikelijk te zijn, maar zij deed wel meer dingen die giga goed werkten en minder bekend zijn.

Maar wat wel compleet mainstream is - voor jij als cliënt uitgebreid geconfronteerd wordt met je verleden doordat de therapeut daar echt op in gaat, MOET jij een aantal technieken kennen en kunnen hanteren om te zorgen dat de spanning niet te ver oploopt, om jezelf te troosten, kalmeren en bemoedigen, etc.
....en als jij nu schrijft 'ik weet niet wat ik moet doen op die momenten', en als dat is omdat dit niet aan bod is gekomen, dan is dat een grove miskleun van de therapeut....

**Geplaatst**: 30-08-16 14:36

Re: Wanneer een opname? -> depressie

Geplaatst: 30-08-16 14:36

Hoi Pinaude,
zijn de gesprekken al geweest...? Ben je er tevreden over...?

Of "moet je nog"?

Sterkte! !

**Geplaatst**: 30-08-16 16:40

Re: Wanneer een opname? -> depressie

Geplaatst: 30-08-16 16:40

Hoi!

Ik heb vanmiddag gesproken met mijn moeder en psychologe, en daarna met de dokter.

We gaan allereerst mijn medicatie afbouwen. ik slik 2 soorten, en 1 daarvan gaan we afbouwen zodat er door een psychiater bekeken kan worden wat wel een passend middel is voor mij. Het andere soort zal ik in iedergeval tot die tijd blijven slikken omdat dat ook angsten onder controle houdt en je stemming vlakker houdt.

We hebben besproken dat ik naar een rustoord ga voor circa 6 weken - 4 dagen per week verblijf. Daarnaast wordt ik ingeschreven voor deeltijdtherapie bij een grotere organisatie, en afhankelijk van de wachtlijst zal ik daar gaan starten na de rust-periode (waar ze overigens wel therapie hebben!!) of we gaan op zoek naar iemand die dit privé aanbiedt, dus niet de grote organisatie.

Ik ga morgen het rustoord bellen en zal dan een telefonische korte intake krijgen en volgende week een gesprek op de locatie daar, en vanaf 12 september hebben ze plek vrij waardoor ik dan al zou kunnen komen - mocht het allemaal doorgaan..

Een helehoop besproken dus en ik heb nu ook flinke hoofdpijn en even rust nodig. Vanavond de laatste puntjes op de i zetten in mijn nieuwe kamer in de schuur, zodat ik ook thuis een plek heb om mij terug te kunnen trekken!

**Geplaatst**: 30-08-16 16:59

Re: Wanneer een opname? -> depressie

Geplaatst: 30-08-16 16:59

Ik hoop van harte dat dit je gaat helpen. :(:)

**Geplaatst**: 30-08-16 17:33

Re: Wanneer een opname? -> depressie

Geplaatst: 30-08-16 17:33

Sterkte ermee! Ik hoop dat je daar tot rust komt en dan volop met je deeltijd bezig kunt gaan..