Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-12-16 17:12

Geplaatst: 30-12-16 17:12

laetitia schreef:
Wat een rotstreek Nicolette. Zijn het goede vrienden van je?

Dat is het probleem, ik dacht van wel.. Ik krijg nu heel erg het gevoel dat ze me er gewoon niet bij willen hebben..

**Geplaatst**: 30-12-16 17:15

Geplaatst: 30-12-16 17:15

Nico_lette schreef:
laetitia schreef:
Wat een rotstreek Nicolette. Zijn het goede vrienden van je?

Dat is het probleem, ik dacht van wel.. Ik krijg nu heel erg het gevoel dat ze me er gewoon niet bij willen hebben..

Heb je ze dat ook gezegd?

Vervelend hoor :(:)

**Geplaatst**: 30-12-16 17:17

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 30-12-16 17:17

Ik hou me meestal stil, ik trek me gewoon terug en ga vanavond wel weer mee oid..

**Geplaatst**: 30-12-16 18:07

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 30-12-16 18:07

Ik heb inderdaad een hele leuke kerst gehad, met dank aan lieve familieleden en vrienden! Daarna een paar dagen super druk gehad op m'n werk, dus huilen staat me eventjes nader dan het lachen..

**Geplaatst**: 30-12-16 23:49

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 30-12-16 23:49

wat een Rot streek,

Vandaag begon de dag goed helaas eindigde wat minder en alleen maar kunnen huilen nu,
maar aagh, morgen weer een dag

Dankjewel,

**Geplaatst**: 31-12-16 11:22

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 31-12-16 11:22

Sterkte MP!

Ben je gisteravond nog geweest Nicolette?

**Geplaatst**: 01-01-17 00:43

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 01-01-17 00:43

Iedereen alvast een fijne jaarwisseling en op top 2017 allemaal

**Geplaatst**: 01-01-17 04:22

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 01-01-17 04:22

Gelukkig nieuwjaar allemaal

**Geplaatst**: 01-01-17 14:17

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 01-01-17 14:17

Gelukkig nieuw jaar.
Nieuw jaar nieuwe kansen. En we kunnen het!!!

**Geplaatst**: 01-01-17 21:10

Geplaatst: 01-01-17 21:10

Hoi! Ik kom me hier ook melden. Sinds 5 jaar geleden heb ik last van een depressie. Ben de afgelopen jaren regelmatig naar therapie geweest maar momenteel volg ik geen therapie. Ik heb voornamelijk groepstherapie gevolgd en daarna alleen nog individueel.

Ik ben de afgelopen tien maanden niet naar therapie geweest omdat ik het zelf wil proberen. Momenteel zit op het punt dat ik het gewoon even niet meer weet. Ik kan me nergens toe zetten en alles kost me onwijs veel moeite. Ik moet beginnen met afstuderen maar ik kan me er tot nu toe niet toe zetten. Sinds afgelopen zomer heb ik een eigen pony, iets wat ik altijd al graag wilde en hij zorgt ervoor dat ik de dagen door kom.

Ik wil jullie allemaal een fijn nieuwjaar wensen met heel veel kracht!

**Geplaatst**: 01-01-17 22:15

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 01-01-17 22:15

Ik meld mij.. voor nu even in het kort;
Ik voel mij wisselend depressief. Sins drie kwart jaar tevens een eetprobleem en en slaappprobleem ontwikkeld. Niet wetende waar ik moet beginnen om gezond te worden.

Mijn ha vindt een ondergewicht pas allamerend. Terwijl ik nu 15 kilo minder weeg. En vandaag en gisteren ook al niet kon eten. Nog een paar kilo voordat iemand mij serieus neemt.
Tot die tijd wil ik mijn ei niet kwijt bij familie of vrienden.

Kortom ik ben mijzelf vaak volledig kwijt. De dag erop kan alles koek en ei zijn en loop ik er voor weg. Terwijl het een kwestie van tijd is...

Sorry.. voor mijn bericht terwijl ik (nog) niet eens wat van jullie heb gelezen. Maar dat moet ik zeker nog doen.

**Geplaatst**: 01-01-17 22:32

Geplaatst: 01-01-17 22:32

Knert schreef:
Ik meld mij.. voor nu even in het kort;
Ik voel mij wisselend depressief. Sins drie kwart jaar tevens een eetprobleem en en slaappprobleem ontwikkeld. Niet wetende waar ik moet beginnen om gezond te worden.

Mijn ha vindt een ondergewicht pas allamerend. Terwijl ik nu 15 kilo minder weeg. En vandaag en gisteren ook al niet kon eten. Nog een paar kilo voordat iemand mij serieus neemt.
Tot die tijd wil ik mijn ei niet kwijt bij familie of vrienden.

Kortom ik ben mijzelf vaak volledig kwijt. De dag erop kan alles koek en ei zijn en loop ik er voor weg. Terwijl het een kwestie van tijd is...

Sorry.. voor mijn bericht terwijl ik (nog) niet eens wat van jullie heb gelezen. Maar dat moet ik zeker nog doen.

Wat vervelend.
Hoeveel % van je gewicht ben je kwijt in hoeveel tijd? Daar zijn echt richtlijnen voor. Ik zou me door laten verwijzen naar de dieetist als hij daar niet over mee wil werken.

Maar jeetje kom wel een beetje voor jezelf op. Dat je nou een suffe huisarts hebt is 1 ding maar om je dan maar rustig te verhongeren is echt niet goed :(:)

**Geplaatst**: 02-01-17 00:05

Geplaatst: 02-01-17 00:05

Gewicht denk bijna 20%. Stomme is dat vooral mijn torso echt smal is. Kan met 1.80 gewoon een maat S aan.

Mijn ha geeft aan dat ik tot rust moet komen en vooral kleine beetjes gezonde dingen moet eten.
In het begin viel ik 7 kilo in 4 weken af. Nu zit ik ongeveer op een kilo per maand. Dat is een wonder. Als ik kcal zou tellen kom ik vaak onder de 600 per dag. En dat valt bijna onder anorexia dieet geloof ik. Mijn concentratie vermogen is ook behoorlijk achteruit gegaan.

Voorheen was ik iets gezet. Maar zat lekker in mijn vel.

Maar mijn gemoedstoestand is deprimerend. Kan het erg goed verbergen voor de rest. Maar stiekem wil ik niets anders dan alleen op de bank zitten met een kat erbij.

**Geplaatst**: 02-01-17 00:07

Geplaatst: 02-01-17 00:07

Knert schreef:
Gewicht denk bijna 20%. Stomme is dat vooral mijn torso echt smal is. Kan met 1.80 gewoon een maat S aan.

Mijn ha geeft aan dat ik tot rust moet komen en vooral kleine beetjes gezonde dingen moet eten.
In het begin viel ik 7 kilo in 4 weken af. Nu zit ik ongeveer op een kilo per maand. Dat is een wonder. Als ik kcal zou tellen kom ik vaak onder de 600 per dag. En dat valt bijna onder anorexia dieet geloof ik.

Voorheen was ik iets gezet. Maar zat lekker in mijn vel.

Maar mijn gemoedstoestand is deprimerend. Kan het erg goed verbergen voor de rest. Maar stiekem wil ik niets anders dan alleen op de bank zitten met een kat erbij.

Dan zit je aan ondervoeding, echt asndringen op een verwijzing hoor het is je gezondheid!

Je gevoel herken ik wel, probeer zo nu en dan wat nuttigs te doen maar vlotten doet het dan niet :(:)

**Geplaatst**: 02-01-17 00:09

Geplaatst: 02-01-17 00:09

Knert schreef:
Gewicht denk bijna 20%. Stomme is dat vooral mijn torso echt smal is. Kan met 1.80 gewoon een maat S aan.

Mijn ha geeft aan dat ik tot rust moet komen en vooral kleine beetjes gezonde dingen moet eten.
In het begin viel ik 7 kilo in 4 weken af. Nu zit ik ongeveer op een kilo per maand. Dat is een wonder. Als ik kcal zou tellen kom ik vaak onder de 600 per dag. En dat valt bijna onder anorexia dieet geloof ik. Mijn concentratie vermogen is ook behoorlijk achteruit gegaan.

Voorheen was ik iets gezet. Maar zat lekker in mijn vel.

Maar mijn gemoedstoestand is deprimerend. Kan het erg goed verbergen voor de rest. Maar stiekem wil ik niets anders dan alleen op de bank zitten met een kat erbij.

Ik zou gewoon direct terug gaan naar de huisarts morgen en vragen om een doorverwijzing naar een psycholoog, omdat je voelt dat het mis gaat?

**Geplaatst**: 02-01-17 07:02

Geplaatst: 02-01-17 07:02

Knert schreef:
Gewicht denk bijna 20%. Stomme is dat vooral mijn torso echt smal is. Kan met 1.80 gewoon een maat S aan.

Mijn ha geeft aan dat ik tot rust moet komen en vooral kleine beetjes gezonde dingen moet eten.
In het begin viel ik 7 kilo in 4 weken af. Nu zit ik ongeveer op een kilo per maand. Dat is een wonder. Als ik kcal zou tellen kom ik vaak onder de 600 per dag. En dat valt bijna onder anorexia dieet geloof ik. Mijn concentratie vermogen is ook behoorlijk achteruit gegaan.

Voorheen was ik iets gezet. Maar zat lekker in mijn vel.

Maar mijn gemoedstoestand is deprimerend. Kan het erg goed verbergen voor de rest. Maar stiekem wil ik niets anders dan alleen op de bank zitten met een kat erbij.

De inname van slechts 500 kcal maakt niet dat je anorexia hebt of niet. De mate waarin en snelheid waarmee je bent afgevallen vind ik persoonlijk wel zorgwekkend. Gezond is het alleszins niet om zoveel in zo'n korte tijd af te vallen (7 kg per 4 weken...).
Dat je concentratievermogen en stemming verminderd zijn, kan verklaarbaar zijn door een tekort aan opname van voedingsstoffen.
Ken je de oorzaak van het afvallen en minder eten? Ben je medisch nagekeken? Als dat nog niet gebeurd is, zou ik daar toch eens naar vragen. Wanneer je medisch gezien ok bent, kan je inderdaad eens naar een psycholoog gaan, maar ik zou eerst een medisch onderzoek laten doen om medische oorzaken uit te sluiten

**Geplaatst**: 02-01-17 15:40

Geplaatst: 02-01-17 15:40

Liesz, heb je die 5 jaar continu een depressie gehad of zijn er ook goede periodes geweest? En heb je handvatten meegekregen uit de groepstherapie die je nu kan gebruiken zodat je je wat beter voelt? Zoals ombuigen van negatieve gedachten en een vast dagritme?

Knert, ik zou ook terug gaan naar de huisarts. Is het eetprobleem door iets veroorzaakt? Heb je geen eetlust of wil je niet eten?

Ik zit er ook weer doorheen, het lijkt wel of ik steeds minder kan dan juist meer...
Zaterdag naar het waterrat gewandeld en terug (3 minuten heen en 3 terug). Dat ging goed. Dus dat heb ik vanmorgen weer gedaan, maar was daarna helemaal uitgeput. Heb 2 uur met mijn ogen dicht op de bank gelegen, mijn rug staat in brand van de pijn in mijn bindweefsel.
Van de zomer reed ik nog paard, kon ik een uur wandelen in het bos en nu lig ik gevloerd na 6 minuutjes wandelen

.
Ik zie de paardjes voor het raam voorbij gaan met hun ruiters of met de wagen, god wat mis ik het...

Het maakt me zo wanhopig, kan ik ooit weer rijden? Zal ik ooit weer kunnen werken?

**Geplaatst**: 02-01-17 16:09

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 02-01-17 16:09

Mag ik vragen of jullie ervaring hebben met groepstherapie? En hoe hebben jullie dit ervaren?

**Geplaatst**: 02-01-17 18:16

Geplaatst: 02-01-17 18:16

Ik heb nog helemaal geen therapie dus daar geen ervaring mee.

Ikkke ik ben alleen de eerste maand zoveel afgevallen. De reden daarvoor is dat mijn maag letterlijk op zijn kop staat als ik in mijn hoofd ook niet lekker ben. Constant het idee hebben te moeten spugen terwijl je niets eet en jezelf dwingt wat te eten. meestal een kwart boterham of wat vla. Oorzaak Relatie stukgelopen en daardoor ook een paard verkocht. Noodgedwongen gestopt met hardlopen om reserves te sparen.

Uiteindelijk heeft mijn moeder mij opgehaald, omdat het niet meer ging. Daar woon ik nog steeds.

Maar als je zo lang slecht eet, lijkt je maag te krimpen. Als ik nu trek heb, probeer ik echt die kans te pakken, want ik heb echt geen eetprobleem door een verkeerd zelfbeeld. Maar eten lukt slecht, zit snel vol. Voorkeur qua eten is ook echt anders, voorheen was ik een zoetekauw en nu houd ik vooral van kaas en worst en andere hartige dingen.

Vandaag ff op de fiets een nieuwe agenda kopen. Viel zo tegen dat fietsen. Geestelijk was het best leuk ook al schrok ik enorm van mijn conditie. Kort geleden liep ik 3x 1,5 uur per week hard!

Dadelijk pizza eten. Ben benieuwd of mijn fiets actie wat eetlust opwekt.

Laetitia wat is een waterrat eigenlijk?
Ik ken je geschiedenis niet... ik moet echt eens vooraan beginnen. Maar dan wel in delen.

**Geplaatst**: 02-01-17 18:28

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 02-01-17 18:28

Laetitia dat klinkt toch echt niet goed! Kunnen ze niet meer lichamelijk onderzoek doen of is echt alles al uitgesloten?

**Geplaatst**: 02-01-17 18:40

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 02-01-17 18:40

Begonnen op de eerste pagina's... wat herken ik veel. Lijkt wel alsof ik met mijzelf op dit forum zit.

**Geplaatst**: 02-01-17 20:06

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 02-01-17 20:06

Over dat eten herken ik zo ik heb zelf ook eet heel weinig anders wordt ik gewoon misselijk,

Hier gaat hellaas weer vekeerd, Alleen maar ruzie en idee dat ik altijd alles vekeerd doet,
Blij als woensdag is en me paardjes weer ken pesten en rijden

ff hoofd legen denk dat daar aan toe ben

**Geplaatst**: 02-01-17 21:11

Geplaatst: 02-01-17 21:11

geerte schreef:
Mag ik vragen of jullie ervaring hebben met groepstherapie? En hoe hebben jullie dit ervaren?

Ik heb 11 maanden in deeltijdtherapie gezeten, in groepsverband. Ik vond dat erg fijn, want je hoeft niet altijd in het middelpunt te staan, je kunt je aan elkaar optrekken, van elkaar leren, nieuwe gedragingen in de groep testen en ik had afwisselende therapieen. Maar ik was dan ook de hele dag in therapie, van 10 tot 16 uur.

**Geplaatst**: 02-01-17 21:23

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 02-01-17 21:23

@laetitia Ja dat heb ik inderdaad geleerd tijdens groepstherapie. De depressie is altijd wel aanwezig geweest. Soms heel erg op de achtergrond, dus er zaten wel degelijk goede dagen tussen. Ik heb nu een redelijk vast dagritme met vaste werkdagen wat ik erg fijn vind. Ik merk nu dat ik heel weinig energie heb.

@geerte Ik heb twee jaar in groepstherapie gezeten. 1 dag in de week. Ik vond het in het begin wel nuttig maar na een tijdje miste ik de diepgang, ik vond het allemaal erg oppervlakkig. De herkenning vond ik erg fijn, en het helpen van elkaar sprak mij erg aan. Tijdens groepstherapie krijg je ook theorie, hoe je met je gedachten om moet gaan etc. Ik ben er na twee jaar mee gestopt en toen verder gegaan met individuele therapie, dat vond ik persoonlijk een stuk fijner. Ik had wel het gevoel dat dat mij meer hielp omdat ik meer kwijt kon.

**Geplaatst**: 02-01-17 21:48

Geplaatst: 02-01-17 21:48

geerte schreef:
Mag ik vragen of jullie ervaring hebben met groepstherapie? En hoe hebben jullie dit ervaren?

Ik heb 1x in een hele goede vrouwengroep gezeten.
"Een duidelijke structuur met daarin ruimte voor chaos".
Zo werd de tijd aan het begin van de 2 en een half uur ingedeeld (dwz: je zegt dat/of je tijd wil en hoeveel), er is aandacht besteed aan zinnige dingen zoals 'de reddingsdriehoek', 'hoe werkt counselen', hoe je emoties kunt 'ontladen', etc.
Ook stelde je zelf de doelen van je therapie vast.
...en daar kon je op worden aangesproken: "Gosh, je hebt gezegd met A aan de slag te willen gaan - ik zie je veel B doen. We gaan niet met elkaar de reddingsdriehoek in - maar wat gebeurt er nu precies...? (Is het doel te groot, te griezelig, spelen er andere dingen - laten we dat helder krijgen!)"
En af en toe deden we bijvoorbeeld rollenspel, twee aan twee oefeningen, 'lichaamswerk' (lage rugpijn zou kunnen betekenen dat je daar spanning vastzet, richt je op de pijnlijke plek en adem door - of nog weer andere dingen).

Ik heb hier heel veel aan gehad.
Alleen daarna 'verdwaalde' ik in andere groepen. Dan vond de therapeut opeens iets belangrijk - vast wel terecht, hoor. Maar de lijn, de eigen rol/ verantwoordelijkheid - het was mij erg vaag.
En ik ben 1x weggegaan omdat de therapeut volgens mij "geleefd werd" door de neiging van de groep om te vechten 'wie is de favoriete cliënt?' of 'wie heeft het hardste aandacht nodig?'.