Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-09-15 18:34

Een nachtmerrie, die zomaar ineens werkelijkheid word.

Geplaatst door de TopicStarter : 25-09-15 18:34

Lieve bokkers,

Zoals sommige hier al wel zullen weten ben ik al bijna 2 jaar ziek. Ik heb het Melkersson-Rosenthal Syndroom.. Ik begon er mee om te kunnen gaan. Maar tot afgelopen week heb ik de meest heftige keus uit mijn leven moeten maken.

Door mijn ziek zijn heb ik veel moeten laten. Ik kan daarom niet naar school, niet werken, en ben een hoop vrienden kwijt geraakt. Hier viel dacht ik wel mee te leren leven. Zolang ik het paardrijden nog maar had.

Afgelopen week werd me verteld dat de rekening van de manege er weer aan zat te komen. En dat ik maar is goed na moest gaan denken of ik dit jaar nog wel verder zou gaan met de manege, aangezien ik al 2 jaar geen gebruik maak van de bak, en de lessen.

Nu kwam er ook nog bij dat de instructrice waar ik goed mee overweg kon onze manege zou gaan verlaten. En dit maakte voor mij de keus ook wel iets makkelijker. Maar ik het er nog vele tranen voor gelaten.

Mijn nachtmerrie die werkelijkheid werd: Ik stop met paardrijden.

Nu ik dit typ kan ik nog steeds wel janken 12.5 jaar heb ik dit trouw gedaan. 5 jaar lang op een gewone manege pony gereden, En de andere jaren op mijn verzorg haflingertje.

Arma hoop ik nog wel vaak te kunnen knuffelen en te kunnen zien. Dat is misschien een kleine troost. Maar ik ben echt helemaal kapot hierdoor. Ik zal nooit mijn droom waar kunnen maken. Nooit meer zal ik het niveau gaan halen waar ik met Arma op reed. Nooit meer trots zijn omdat Arma iets overgeweldig deed naar mijn zin.

Ik ga enkel trots moeten zijn, als ik haar nog verzorgen mag, Als ik haar knuffelen kan. Alleen al mag ik blij zijn dat ik even langs de wei kan gaan om haar een aai over haar neus te geven!

Damn, wat ga ik dat allemaal heel erg missen

Ik wilde het gewoon even delen hier!

**Geplaatst**: 25-09-15 18:43

Geplaatst: 25-09-15 18:43

Ik ken de ziekte niet, maar wil je heel veel sterkte wensen.

Hopelijk heb je nog wel een paar echte vrienden klaar staan en zou arma lekker blijven knuffelen, niets is fijner dan dat..

**Geplaatst**: 25-09-15 19:00

Geplaatst: 25-09-15 19:00

Naar...ziek zijn is niet leuk

weet er helaas alles van.
Probeer je te concentreren op lekker knuffelen en misschien nog wat prutsen met je verzorgpaardje.

Hoe moeilijk ook...kijk naar wat je wel kunt en niet naar wat niet meer kan.
Is er geen patiëntengroep waar je contact mee op kunt nemen,praten met lotgenoten is altijd fijn.

Heel veel sterkte,het is zo moeilijk als de realiteit je op je neus tikt :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-09-15 14:14

Re: Een nachtmerrie, die zomaar ineens werkelijkheid word.

Geplaatst door de TopicStarter : 27-09-15 14:14

Gett, klopt helemaal.. hopelijk gaat dat blijven ook!

Tinkie12, helaas is er zo weinig van bekend, omdat het ook maar heeeeel weinig mensen dit hebben. Dus een patiënten groep is er niet van te vinden.

**Geplaatst**: 27-09-15 14:21

Geplaatst: 27-09-15 14:21

Op zich wel een goede keuze om te stoppen bij die manege als je al twee jaar niet meer rijdt. Je kan het altijd weer oppakken als je die mogelijkheid weer hebt of een keer een losse les nemen of een buitenrit.

In elk geval veel sterkte. Het valt niet mee om te moeten leren leven met je beperkingen. :(:)

**Geplaatst**: 27-09-15 14:26

Re: Een nachtmerrie, die zomaar ineens werkelijkheid word.

Geplaatst: 27-09-15 14:26

Jeetje wat ontzettend naar ....
Maar misschien kun je in de buurt wel wat paardjes vinden waarmee je mag knuffelen .
Ik woon waarschijnlijk te ver weg .
Anders was je welkom om te knuffelen hoor

**Geplaatst**: 27-09-15 14:43

Geplaatst: 27-09-15 14:43

Niet leuk

Gelukkig is Arma er nog.
Ik kende je ziekte ook niet, maar na googlen blijkt het voor mij als mondhygiënist wel degelijk interessant. Las dat één van de symptomen een droge mond is en dan gaan bij mij alle alarmbellen rinkelen. Want dat kan zoveel ellende veroorzaken (en dat terwijl het op zichzelf al zo ellendig is).
Sterkte!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-09-15 15:02

Re: Een nachtmerrie, die zomaar ineens werkelijkheid word.

Geplaatst door de TopicStarter : 27-09-15 15:02

Jessix, precies, hopelijk komt die tijd ook weer. Maar ik ben er heel bang voor.

Zinzi_jewel, aahh das echt super lief.

Gabyfedde, ja klopt. Je kan er veel bij hebben. Op mijn blog staat ook een hele hoop informatie. . Je dan mijn blog in mijn onderschrift vinden.

**Geplaatst**: 27-09-15 15:05

Geplaatst: 27-09-15 15:05

xkimmieejj schreef:
Gabyfedde, ja klopt. Je kan er veel bij hebben. Op mijn blog staat ook een hele hoop informatie. . Je dan mijn blog in mijn onderschrift vinden.

Je onderschrift is onleesbaar (tekst heeft waarschijnlijk dezelfde kleur als de achtergrond) helaas.

Edit: Weet niet of je het gewijzigd hebt, maar ik kan het nu wel zien.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-09-15 15:15

Geplaatst door de TopicStarter : 27-09-15 15:15

gabyfedde schreef:
xkimmieejj schreef:
Gabyfedde, ja klopt. Je kan er veel bij hebben. Op mijn blog staat ook een hele hoop informatie. . Je dan mijn blog in mijn onderschrift vinden.

Je onderschrift is onleesbaar (tekst heeft waarschijnlijk dezelfde kleur als de achtergrond) helaas.

Edit: Weet niet of je het gewijzigd hebt, maar ik kan het nu wel zien.

Huh dat is apart. Heb er niks aan gedaan, al heb ik er net wel van alles in liggen rommelen.. Dus dat zal er wel mee te maken hebben.

**Geplaatst**: 27-09-15 16:15

Geplaatst: 27-09-15 16:15

NM -> MWS

**Geplaatst**: 27-09-15 16:43

Geplaatst: 27-09-15 16:43

Ik woon vlak bij aan de andere kant van de maas.
Dan kom je hier toch naar de paarden en pony´s je er ook op rijden als je dat wilt en nog kan.
Das geen punt ik zit in maasdriel niet zover bij vandaan Alem en dan het volgende dorp.
Stuur anders maar een pb.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-09-15 13:49

Re: Een nachtmerrie, die zomaar ineens werkelijkheid word.

Geplaatst door de TopicStarter : 28-09-15 13:49

Loveskary, Super lief aanbod

Ik heb natuurlijk mn verzorg knollie nog, Naja hopelijk mag ik haar blijven verzorgen! Maar mocht t fout gaan hou ik je in mijn achterhoofd! super tof!!

**Geplaatst**: 28-09-15 13:56

Re: Een nachtmerrie, die zomaar ineens werkelijkheid word.

Geplaatst: 28-09-15 13:56

Van een manege af gaan is geen definitieve beslissing. Misschien kom je wel weer in een situatie dat je er wél weer kunt rijden. En je gaat er niet op een 'rare' manier (ruzie oid) weg, dus je kunt er altijd nog naartoe om de paarden te knuffelen, en voor de gezelligheid.
Ik hoop dat ze snel wat meer te weten komen over je syndroom, want dat is een hele lastige.
Ik wens je heel veel sterkte, en hoop dat je door je verzorgpaardje en toch nog wat manegebezoekjes fijn je vitamine P(aard) binnen blijft krijgen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-09-15 14:07

Re: Een nachtmerrie, die zomaar ineens werkelijkheid word.

Geplaatst door de TopicStarter : 28-09-15 14:07

Sonja, heb je helemaal gelijk in. Maar het is echt een definitieve beslissing om te stoppen met de sport. Voor ik ziek werd, had ik een zadel aangeschaft voor wedstrijden, omdat ik normaal op een veelzeidigheids zadeltje reed, en ik toch een echt dressuur zadel wilde.
Arma (een haflinger) liep op M1 niveau in de les, en ik wilde haar toch uit gaan brengen.. Maar ineens word alles verstoort, en voor mijn gevoel moet ik alles nu weggooien wat ik net op had gebouwd, en dat doet me veel pijn.

**Geplaatst**: 28-09-15 14:18

Re: Een nachtmerrie, die zomaar ineens werkelijkheid word.

Geplaatst: 28-09-15 14:18

Ik snap dat je hier heel veel verdriet van hebt meis. Ik hoop op een wondertje voor je. Hou je taai. *knuft*

**Geplaatst**: 28-09-15 16:31

Re: Een nachtmerrie, die zomaar ineens werkelijkheid word.

Geplaatst: 28-09-15 16:31

Dikke knuffel voor jou meis :(:)

**Geplaatst**: 28-09-15 16:39

Geplaatst: 28-09-15 16:39

Ik ken de ziekte niet, maar dat betekent niet dat het minder naar is natuurlijk. Stoppen met paarden zou ik ook vreselijk vinden. Ik woon op een klein half uurtje rijden van je vandaan, ik heb dan wel geen rijpony's (max 1 mtr.) maar ze vinden het heerlijk om gepoetst en geknuffeld te worden. Wandelen vinden ze ook leuk. Mocht je zoiets willen, stuur me gerust een pb'tje hoor

**Geplaatst**: 01-10-15 03:45

Re: Een nachtmerrie, die zomaar ineens werkelijkheid word.

Geplaatst: 01-10-15 03:45

Ik begrijp je OP niet goed geloof ik. Je maakte al twee jaar geen gebruik van de bak en de lessen, dan is het vertrek van je instructrice toch geen reden om te stoppen? En reed je nog wel, maar dan buiten de bak (op het terrein of daarbuiten)? Zoja, dan moet je dat toch lekker blijven doen als je dat nog kunt? En zonee, dan reed je al twee jaar niet meer, maar was het voor jou nog geen definitief einde, wat het nu wel is? Als het dat laatste is kan ik me goed indenken dat je al die tijd nog dacht dat het wel weer zou komen en dat het zetten van een definitieve streep eronder heel pijnlijk en confronterend is.