Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-08-15 07:04

Aphantasia: leven zonder mentale beelden

Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-15 07:04

Ik heb altijd gezegd dat ik geen beelddenker was, tot zover was duidelijk. Iets visualiseren kon ik niet, alleen beredeneren hoe het uit zou moeten zien. Ik ben altijd heel feitelijk geweest, feitjes kon ik dan ook makkelijk onthouden. Dat mensen bijvoorbeeld schaapjes telde voor het slapengaan, of 'beeld je in dat'. Ik dacht dat het allemaal echt figure of speech was.

Laatst kwam ik een artikel tegen over een dokter die had geconstateerd dat sommige mensen geen beelden kunnen vormen, mentaal. Nu is het dus echt een officiële 'aandoening' en het wordt momenteel nog uitgebreid onderzocht.

Kan je bijvoorbeeld moeilijk gezichten of namen bij gezichten onthouden? Ben je slecht in topografie leren? Herken je een vage kennis altijd pas nadat hij jou herkent heeft? Zo'n dingetjes kunnen erop wijzen dat je dit ook hebt, op de volgende link kan je een simpele test vinden:
http://www.bbc.com/news/health-34039054

Ben benieuwd of andere mensen dit ook hebben!

**Geplaatst**: 28-08-15 07:19

Re: Aphantasia: leven zonder mentale beelden

Geplaatst: 28-08-15 07:19

Ik denk eigenlijk dat ik daar ook wel wat last van heb. Ik merk het vooral als mensen me de weg uitleggen "Ja, je weet wel, naast die rode kerk. Daar zit ook dat tankstation op de hoek..." Vreselijk, want ik heb echt geen idee meer hoe die straat eruit ziet. Geef mij de straatnaam maar, daar kan ik vaak nog wel iets mee. Of als iedereen in een scheur ligt om het idee van die persoon met een knalroze hoed. Ik kan me er wel een klein beetje een beeld van vormen, maar meestal lach ik maar mee voor de gezelligheid

Het is bij mij overigens dus niet dat ik mij niets kan voorstellen, maar ik krijg de dingen vaak niet scherp en helder. Blijft wat vaag. Ik heb er verder niet echt last van, hooguit dat ik echt niet tekenen kan, omdat ik het plaatje in mijn hoofd al niet gemaakt krijg, laat staan op papier

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-08-15 07:23

Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-15 07:23

Amable schreef:
Ik denk eigenlijk dat ik daar ook wel wat last van heb. Ik merk het vooral als mensen me de weg uitleggen "Ja, je weet wel, naast die rode kerk. Daar zit ook dat tankstation op de hoek..." Vreselijk, want ik heb echt geen idee meer hoe die straat eruit ziet. Geef mij de straatnaam maar, daar kan ik vaak nog wel iets mee. Of als iedereen in een scheur ligt om het idee van die persoon met een knalroze hoed. Ik kan me er wel een klein beetje een beeld van vormen, maar meestal lach ik maar mee voor de gezelligheid Het is bij mij overigens dus niet dat ik mij niets kan voorstellen, maar ik krijg de dingen vaak niet scherp en helder. Blijft wat vaag. Ik heb er verder niet echt last van, hooguit dat ik echt niet tekenen kan, omdat ik het plaatje in mijn hoofd al niet gemaakt krijg, laat staan op papier

Ja precies, ik heb dat ook inderdaad. Als ik een beeld moet vormen van iets moet ik ook echt stoppen met alles en mijn ogen stoppen dan zelfs met focussen op iets. Dan heb ik echt een heel vaag, totaal niet in proporties beeld wat binnen 2 seconden weer verdwijnt. Heb er verder geen last van, op het feit na dat ik leraar in opleiding ben en dus snel namen bij gezichten moet leren :')

Ik denk dat je op andere manieren gewoon compenseert voor het gebrek aan beelddenken. Is wel heel grappig om hier over te praten met mensen! Iedereen beleefd beelddenken anders!

**Geplaatst**: 28-08-15 07:28

Geplaatst: 28-08-15 07:28

Ik ben juist super goed in het herkennen van gezichten als ik ze zie, hoef iemand maar 1x gezien te hebben en dan herken ik ze incl naam (tenzij naam nogal ingewikkeld is) maar ik kan ze me niet voor de geest halen als ik m'n ogen dicht doe en aan iemand denk. Zelfs niet die van m'n moeder. Ik weet dan wel hoe ze eruit ziet en welke kleur ogen ze heeft, maar ik zou d'r bijvoorbeeld niet kunnen tekenen of kunnen omschrijven hoe haar gezichtsvorm eruit ziet.

Verder ben ik wel echt een beelddenker dus voor mij totaal niet van toepassing, maar ik denk dat gezichten sowieso een lastig iets blijven. Ik beeld me meestal een foto in, makkelijker dan een bewegend gezicht.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-08-15 07:32

Re: Aphantasia: leven zonder mentale beelden

Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-15 07:32

Super interessant is dat! Dat je dan toch een beelddenker bent maar gezichten dan weer niet kunt beelddenken. Met iedereen waar ik het over gehad heb is dat heel verschillend. Mijn vriend kan bijvoorbeeld alles heel goed en levensecht voorstellen als een filmpje.

**Geplaatst**: 28-08-15 07:37

Re: Aphantasia: leven zonder mentale beelden

Geplaatst: 28-08-15 07:37

Ik ook, kan me juist overal een super goed beeld van vormen, bijvoorbeeld ook van iets wat er nog niet is en hoe het eruit moet komen te zien. Dat kan ik wel tekenen. In dromen komen gezichten wel levensecht voor (overigens nooit een gezicht van iemand die ik al ken) maar als ik zou moeten tekenen hoe mijn vriend eruit ziet dan kan ik het niet. Ik kan me wel 'los' zijn ogen voor de geest halen, of z'n haar, maar niet hoe zijn hele gezicht eruit ziet. Dat is een soort blur. Super maf.

Ik dacht dat iedereen dat had?

Zeker omdat ik vaak nog wel goed ben in namen en gezichten nam ik altijd aan dat dat bij iedereen zo zou zijn, of nog slechter.

Grappig, nog nooit gerealiseerd.

**Geplaatst**: 28-08-15 07:38

Geplaatst: 28-08-15 07:38

Het niet kunnen herkennen van gezichten is een andere aandoening en heet prosopagnosia.

Ik vind het super lastig voorstellen dat er mensen zijn die geen beelden zien

Uit interesse - hoe (dag)dromen jullie eigenlijk?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-08-15 07:42

Re: Aphantasia: leven zonder mentale beelden

Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-15 07:42

Ik droom wel gewoon, maar altijd hele onrealistische dromen zonder goede proporties en gezichten zijn altijd een blur. Ik wéét dat het een bepaald iemand moet voorstellen dan op dat moment, maar het gezicht is gewoon niet scherp. Ik ben bijvoorbeeld ook echt gefascineerd door lucid dreaming, maar dat is voor mij ook heel moeilijk. Om je droom richting te geven moet je wel kunnen inbeelden welke kant je op wilt, dat lukt bij mij niet of nauwelijks.

Dagdromen doe en kan ik niet. Ik zou willen zeggen dat ik het jammer vind, maar ik heb het nooit gemist omdat ik het nooit gerealiseerd heb. Zou ook niet weten hoe het is om echt beelden te kunnen zien.

**Geplaatst**: 28-08-15 07:52

Geplaatst: 28-08-15 07:52

Dagdromen doe ik wel, maar dat is meer in tekst zeg maar. Ik maak verhalen in mijn hoofd, maar heb daar geen tot nauwelijks plaatjes bij. Gewoon dromen doe ik ook, soms, maar ook dat is naar mijn gevoel meer in tekst. Ik heb overigens ook zelden tot nooit nachtmerries, het wordt denk ik zelden echt realistisch

Ik heb wel een goed kort termijn geheugen. Dus in een groep mensen kan ik redelijk snel naam bij persoon plaatsen. Nu denkend realiseer ik me wel dat ik het vaak link aan opvallende kenmerken en niet aan het gezicht. Maar meer, dat ene meisje met heeeeel lang blond haar, die jongen bril en stekels, dat meisje met veel make-up enz. Vraag me een jaar later naar de namen en dan weet ik er geeneen meer. En mocht dat meisje ineens haar haar afknippen of die jongen lenzen nemen dan kost wordt het ineens weer even lastig. En is dat in een groep mensen die je goed kent dan is dat natuurlijk geen probleem.

Ik merk ook dat ik lesklantjes vaak niet herken op een andere plek, tot ze me vertellen wat voor paard ze hebben en ik kan dan meestal wel vertellen, ohja, jouw paard deed dit of dat. Want dat onthou ik dan weer beter dan zijn exacte kleur bruin en de vorm van zijn bles. Maar dat hij het voedsel weigeren binnen 2 keer door had, dat weet ik dan weer wel

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-08-15 08:00

Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-15 08:00

Ik heb denk ik pas 5x in m'n leven een nachtmerrie gehad ofzo, echt heel weinig. Denk dat ik daar niet genoeg beeldmateriaal voor heb, hahaha!

Ik heb een goed kort termijn geheugen, maar het probleem is dat als 5 mensen zich tegelijk voorstellen focus ik me eerst op uiterlijke kenmerken inderdaad. Had gisteren een leuke jongen ontmoet en ik weet alleen nog dat hij zwart haar had

Dan hebben ze hun naam al gezegd, dus dat mis ik dan al. Als ik hun naam op papier/facebook heb dan kan ik het wel instuderen zegmaar. Vind het ook altijd onbeleefd om iemand z'n naam nog een keer te vragen

**Geplaatst**: 28-08-15 08:10

Geplaatst: 28-08-15 08:10

Interessant zeg! Wist niet dat zoiets bestond. *gaat test bekijken*

Ik heb er zelf geen last van, kan heel goed gezichten onthouden, dingen inbeelden of 'wandelen' door bepaalde stukken stad ofzo in mijn verbeelding. De weg weten ben ik rampzalig slecht in, ik onthou het altijd via "bij die paardenwei naar rechts, aan dat rode huis naar links,.. etc" en herken het volgende punt op de weg ook pas echt als ik er recht voor sta

Lijkt me heel raar om te leven zonder mentale beelden, maar als je het nooit gekend hebt..

**Geplaatst**: 28-08-15 08:11

Geplaatst: 28-08-15 08:11

Haha, daar heb ik dan weer geen last van, ik vraag het gerust meerdere keren

Er is vrijwel niemand die de eerste keer een naam meteen goed hoort, dus echt geen schande. Vaa vraagt men dan meteen aan je terug wat jouw naam ook alweer was :))

Of als je een groep hebt en je twijfelt "Het was Linda, toch?" Zelfs als ik vrij zeker ben dat dat de naam van 1 van de andere mensen was is het wel een mooie ingang om iemand zijn naam nogmaals te laten noemen

**Geplaatst**: 28-08-15 09:05

Re: Aphantasia: leven zonder mentale beelden

Geplaatst: 28-08-15 09:05

Best interessant dit

Hoe lezen jullie dan boeken eigenlijk? Ik heb er altijd een hele voorstelling bij (en een teleurstelling wanneer ik de film zie... Niet te zuinig)

**Geplaatst**: 28-08-15 09:07

Geplaatst: 28-08-15 09:07

Wat interessant! Ik had er nog nooit van gehoord. Wel van prosopagnosia. Volgens mij lijd ik aan een milde vorm daarvan

. Ben vreselijk slecht in gezichten. Herken mensen aan een opvallend kenmerk of een tekst op hun t-shirt. Als ik droom heb ik ook nooit een gezicht bij een persoon en idem bij karakters boeken. Ik kan me daar gewoon geen voorstelling van maken. Terwijl ik echt wel hele gebeurtenissen voor me kan zien hoor, maar alleen de gezichten ontbreken! Toen iemand een keer zei "Ik vond het een leuke verfilming van het boek, maar ik dacht dat de hoofdpersoon blond haar zou hebben ipv bruin" viel ik bijna van mijn stoel want daar had ik simpelweg nog nooit over nagedacht :')

.

**Geplaatst**: 28-08-15 09:16

Re: Aphantasia: leven zonder mentale beelden

Geplaatst: 28-08-15 09:16

Het herkennen van gezichten is een apart gebiedje in je hersenen (fusiform face area) en dat staat dus los van je andere visuele gebied in je hersenen waar je je mentale beelden vormt dus dat verklaart wel waarom sommigen wel mentale beelden kunnen vormen maar wel moeite met gezichten hebben.

Ik ben overigens een enorme beelddenker en heb geen moeite om gezichten te herkennen. Ik ben verder ook enorm visueel ingesteld en onthoud dingen het beste als ik er een beeld bij heb gevormd. Dagdromen doe ik veel en kan me dan ook heel levendig dingen voorstellen. Ik kan me ook goed inbeelden hoe het bijvoorbeeld is als je je kamer anders zou inrichten. En bij boeken lezen heb ik inderdaad ook mijn eigen film al geregisseerd

Het lijkt me heel apart om geen mentale beelden te kunnen vormen. Je zult inderdaad wel manieren hebben gevonden om te compenseren. Kun je zo'n manier bedenken of realiseer je je nooit dat een ander het op dat moment anders doet?

**Geplaatst**: 28-08-15 09:19

Re: Aphantasia: leven zonder mentale beelden

Geplaatst: 28-08-15 09:19

Wat ik me ook wel eens afvraag: stel dat iemand met prosopagnosia getuige is van een misdrijf, kan diegene dan wel een goede beschrijving geven aan zo'n tekenaar :')

? Ik kan niet eens bedenken hoe de neus van mijn vriend eruit ziet, laat staan dat ik dat moet vertellen aan iemand?

**Geplaatst**: 28-08-15 09:22

Geplaatst: 28-08-15 09:22

MacavityL schreef:
Het niet kunnen herkennen van gezichten is een andere aandoening en heet prosopagnosia.

Ik vind het super lastig voorstellen dat er mensen zijn die geen beelden zien

Uit interesse - hoe (dag)dromen jullie eigenlijk?

Volgens mij gaat prosopagnosia veel verder dan het niet kunnen inbeelden van gezichten. Het gaat hier over mentale beelden (dromen, dingen inbeelden etc.), bij prosopagnosia kan je gezichten altijd (ook irl) niet herkennen/samen stellen.

Gezichten worden trouwens op een andere plek in de hersenen verwerkt dan bijvoorbeeld voorwerpen. Daarom is het goed mogelijk om het ene wel in te kunnen beelden en het andere niet

Interessant topic dit!

**Geplaatst**: 28-08-15 09:23

Geplaatst: 28-08-15 09:23

Oliver Sacks heeft daar ook over geschreven, ik denk in http://www.bol.com/nl/p/innerlijk-oog/9200000009921662/ (oorspronkelijke titel: The Mind's Eye)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-08-15 09:45

Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-15 09:45

L_isanne schreef:
Het herkennen van gezichten is een apart gebiedje in je hersenen (fusiform face area) en dat staat dus los van je andere visuele gebied in je hersenen waar je je mentale beelden vormt dus dat verklaart wel waarom sommigen wel mentale beelden kunnen vormen maar wel moeite met gezichten hebben.

Ik ben overigens een enorme beelddenker en heb geen moeite om gezichten te herkennen. Ik ben verder ook enorm visueel ingesteld en onthoud dingen het beste als ik er een beeld bij heb gevormd. Dagdromen doe ik veel en kan me dan ook heel levendig dingen voorstellen. Ik kan me ook goed inbeelden hoe het bijvoorbeeld is als je je kamer anders zou inrichten. En bij boeken lezen heb ik inderdaad ook mijn eigen film al geregisseerd
Het lijkt me heel apart om geen mentale beelden te kunnen vormen. Je zult inderdaad wel manieren hebben gevonden om te compenseren. Kun je zo'n manier bedenken of realiseer je je nooit dat een ander het op dat moment anders doet?

Ik denk echt in tekst, als ik me iets voorstel van iets beschrijf ik het letterlijk in mijn hoofd. Verder zijn er dingen die ik gewoon.niet.kan. Ik studeer nu om biologie docent te worden. Botten van het menselijk lichaam gaat nog wel, kan me daar iets bij voorstellen omdat ik zelf een mens ben :')

Maar we moesten dus bijvoorbeeld de anatomie van een spons leren. Een spons. Ja sorry, maar als ik naar dat plaatje kijk ben ik het na 2 seconden weer vergeten. Kan dat beeld gewoon niet opslaan, laat staan reproduceren. Zelfde geldt voor topografie. Op de basisschool bestond topografie altijd uit 2 onderdelen:
-Algemene kennis
-Topografie zelf

Voor topografie haalde ik altijd een 1, met geluk af en toe een 3. Ik leerde daar hele avonden voor terwijl ik gymnasium/VWO niveau heb. Algemene kennis haalde ik altijd een 9 of een 10 voor, dus uiteindelijk was het altijd net voldoende/onvoldoende.

Heel stom is dat eigenlijk! Vind het super interessant om al jullie posts te lezen, moet de hele dag post bezorgen dus zal vanavond uitgebreider reageren op jullie berichten. Ironisch genoeg eigenlijk, aangezien de weg vinden eigenlijk moeilijk zou moeten gaan. Ik heb niet echt herkenningspunten, visueel. Maar wel de ligging tegenover elkaar, die kan ik wel onthouden. Dus bijvoorbeeld '2de links is ...straat'.

**Geplaatst**: 28-08-15 09:50

Geplaatst: 28-08-15 09:50

Het onderzoek an sich vind ik interessant, geweldig hoe we steeds meer te weten komen over hoe en waarom de mens in elkaar zit. Maar het enige dat ik kon denken toen ik het artikel op facebook voorbij zag komen: "hoera, we hebben er weer een labeltje bij, daar zaten we nu echt met zn allen op te wachten..." -O-

**Geplaatst**: 28-08-15 09:51

Geplaatst: 28-08-15 09:51

Gezichten niet kunnen onthouden is trouwens een andere 'afwijking', dat heet prosopagnosie. Kan best lastig zijn idd, een leraar van mij heeft dat ook en ik ken nog iemand die dat heeft.

**Geplaatst**: 28-08-15 09:56

Geplaatst: 28-08-15 09:56

Het is echt heel moeilijk om voor te stellen wat je zelf niet voor kunt stellen

Ik vind het ontzettend interessant, maar mijn visuele geheugen en ruimtelijk inzicht zijn aardig goed. En ik heb dus geen idee hoe het zonder is.

Maar ik heb het wel al vaker opgemerkt bij anderen. Ik rij zelf bv meestal routes als visuele routes op de kaarten die ik redelijk in mijn hoofd heb. Ik weet bijna altijd welke kant ik op ga, en dan is het dus ook voor mij heel natuurlijk om te denken 'als ik er niet links omheen kan, kan ik er misschien rechts omheen.'

Het was bv heel leerzaam om te merken dat sommige anderen routes veel meer opslaan als serie van stappen, echt routebeschrijvingen die je gewoon stap voor stap afwerkt. Dat werkt net zo goed, totdat er ergens een obstakel binnen die stappen verschijnt.

**Geplaatst**: 28-08-15 10:25

Geplaatst: 28-08-15 10:25

Reuze interessant zeg dit!

Plien91 schreef:
Toen iemand een keer zei "Ik vond het een leuke verfilming van het boek, maar ik dacht dat de hoofdpersoon blond haar zou hebben ipv bruin" viel ik bijna van mijn stoel want daar had ik simpelweg nog nooit over nagedacht .

Het is ook niet dat ik er over nadenk, het ís er gewoon

Net zoals wanneer ik in het echt iemand zou ontmoeten, en niet zou denken 'Goh, pietje heeft blond haar/een vlaams accent/oorbellen/gothic kleding aan, dat moet ik onthouden', maar dat gewoon zie. Zo zie ik het bij karakters uit boeken ook

Ik val dan juist van mijn stoel als een schrijver halverwege het verhaal ineens zegt dat Jantje zijn bril afzet, want Jantje heeft helemaal geen bril

Shadow0 schreef:
Het was bv heel leerzaam om te merken dat sommige anderen routes veel meer opslaan als serie van stappen, echt routebeschrijvingen die je gewoon stap voor stap afwerkt. Dat werkt net zo goed, totdat er ergens een obstakel binnen die stappen verschijnt.

Ja, bij mij gaat het echt stap voor stap. Eerst loop je naar de HEMA, dan linksaf langs de bakker, tot de rotonde met het gekke standbeeld en dan rechts naar de kerk. Bijvoorbeeld. Straatnamen kan ik niks meer, en hoe de HEMA ligt tov de kerk, en of die route ook sneller/handiger zou kunnen, geen idee

Toen ik een jaar hier in het dorp woonde kwam ik er bijvoorbeeld achter dat de supermarkt heel dichtbij de huisarts lag, ik was al een jaar ontzettend aan het omfietsen omdat die twee plekken in mijn hoofd op een andere 'route' horen en dus heel ver uit elkaar lagen

Toch zie ik mezelf niet echt als een beelddenker, ik ben juist vrij theoretisch ingesteld en handig met het leren van tekst

**Geplaatst**: 28-08-15 10:34

Geplaatst: 28-08-15 10:34

Jee wat lijkt me dat vervelend zeg! Ik ben een enorme beelddenker en kan me alles voor de geest halen wat ik maar wil. Zelfs dat ik een droomproef met paard doorrijdt. Of een huis wat opgeknapt moet worden al in gedachten helemaal af zien.

**Geplaatst**: 28-08-15 10:37

Re: Aphantasia: leven zonder mentale beelden

Geplaatst: 28-08-15 10:37

Hmmmm hoe zit het met lezen, kun je je daar wel fijn bij 'inleven' zonder beeldvorming?