Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-04-14 18:34

Geplaatst: 11-04-14 18:34

ravellie schreef:
Ik begrijp om eerlijk te zijn niet waarom 'barbalala' in dit topic reageert
Ze heeft duidelijk niets met dit onderwerp en vlgs mij is dit topic bedoeld om ervaringen uit te wisselen.
En uit je reacties blijkt duidelijk weinig van enig empathisch gevoel....

Hoe kan jij hieruit oordelen of iemand emphaties is of niet. Ze heeft er gewoon een andere kijk op.
En om eerlijk de waarheid te zeggen is nadenken in dit soort situaties juist het meest handige wat je kan doen. Namelijk echt afvragen of je het emotioneel allemaal wel moet en aan zou kunnen.
Het Medische circus kan een hoop, maar een ding kan het niet en dat is garanderen dat het lukt. Maar als iemand ergens blind voor gaat, dan wil men de andere kant niet zien.

**Geplaatst**: 11-04-14 18:51

Geplaatst: 11-04-14 18:51

PCOS is niet zo te zien op gewone normale echo maar enkel of via bloed onderzoek of door een inwendige echo (dat laatste heb ik gehad, heb ook PCOS). Krijg geen eisprong uit mijzelf.

Ik wilde al dolgraag jong moeder worden liefst al op mijn 19e al maar toen nare relatie gehad met mijn ex, en op mijn 20e leerde ik mijn huidige vriend kennen, inmiddels mijn aanstaande.

Eerste keer en dus voor ons eerste kindje, 1e ronde niks, 2e ronde helaas ook nog niks, 3e ronde wat tevens laatste ronde ook zou zijn was het dan ineens RAAK. Gelukkig maar anders waren we het traject voor IUI in gegaan.

Op mijn 25e uiteindelijk moeder geworden van onze eerste, en 2 jaar en 4 maanden later voegde daar onze tweede bij toe aan ons gezin.

Een kennis van mij en haar inmiddels man daar bij hen is de kinderwens ook zo groot, maar het lukt maar niet steeds.
Zij is dan nog wel wat jonger (nu 24) en haar man van 27 heeft al een dochter uit eerdere relatie. Maar toch willen ze ook samen een kindje van hun samen, ziekenhuis willen hun al niet meer verder helpen en zeuren maar door dat zij eerst maar nog meer moet afvallen en bladiebla.
Terwijl dat zij net zo hetzelfde als mij kan hebben en dus PCOS maar daar willen ze niet op onderzoeken, vind het zo sneu voor haar. Wil ze ook dolgraag helpen, zelfs mijn 2 doosjes Clomid die ik nog over had aan hen gegeven.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-04-14 19:07

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst door de TopicStarter : 11-04-14 19:07

Nog meer heftige verhalen...

Jeetje Fiemo! Heftig, maar fijn dat het gelukt is +:)+

Ukje: barbalala haar verdere posten getuigen niet van veel empathie. Maar daar is nu wel genoeg over gezegd.

@Fiemo:
Ik heb een inwendige echo gehad en daar was niks op te zien. Maar ik wacht de bloeduitslagen ook nog even af... Weet niet of ze standaard op PCOS testen? Weet iemand dat?

**Geplaatst**: 11-04-14 19:24

Geplaatst: 11-04-14 19:24

Wauw wat een nare ervaring moet dit zijn ! Heb er zelf totaal geen ervaring mee ~~ik ben bijna 16 dus eigenlijk maar goed ook~~ maar ik wens je echt heel veel sterkte toe! Heb het hele verhaal gelezen, en ik hoop echt dat je kinderwens uitkomt

**Geplaatst**: 11-04-14 19:35

Geplaatst: 11-04-14 19:35

Ts, nu ga je wel erg ver vind je ook niet

Succes verder, ik wens je veel wijsheid toe in ieder geval.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-04-14 19:56

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst door de TopicStarter : 11-04-14 19:56

Ja, héél ver

Maar bedankt! Dat gaat wel lukken...

**Geplaatst**: 11-04-14 20:01

Geplaatst: 11-04-14 20:01

Mijn H.A in Amsterdam Zuidoost deed/doet dit niet zomaar automatisch, en mij door verwijzen naar gynaecoloog in het AMC wilde ie al helemaal niet!!! Kreeg ook alleen maar van die stomme H.A te horen dat ik alleen maar moet blijven afvallen

.

Eenmaal verhuisd naar Hoorn gelijk afspraak in het ziekenhuis hier gemaakt en de gynaecoloog die ik daar meteen kreeg, begreep ons volkomen en zei ook nog ''een stel met zo' n hoge kinderwens gehalte kun je niet alleen maar blijven weg sturen''. En toen is er onderzoek gedaan zowel eerst bij mijn vriend op zijn zaad maar dat bleek helemaal goed te zijn, dus daarna verder met onderzoeken bij mij.

Spullen schreef:
Jeetje Fiemo! Heftig, maar fijn dat het gelukt is

@Fiemo:
Ik heb een inwendige echo gehad en daar was niks op te zien. Maar ik wacht de bloeduitslagen ook nog even af... Weet niet of ze standaard op PCOS testen? Weet iemand dat?

**Geplaatst**: 11-04-14 20:05

Geplaatst: 11-04-14 20:05

Welke bijwerkingen?
Balen dat jij er zo' n last van de bijwerkingen hebt gehad :(:)

. Ik mag niet klagen over het gebruik van Clomid, had enkel beetje meer last van vermoeidheid. Maar ach het was allemaal voor een goed doel.

ravellie schreef:
Clomid ken ik wel ( pfff...die bijwerkingen)

**Geplaatst**: 11-04-14 20:08

Geplaatst: 11-04-14 20:08

Mij hebben ze alleen maar telkens mis geprikt zelfs keer op keer in beide zwangerschappen ook nog

. Kwam altijd weer thuis van het ziekenhuis met 2 bont en blauwe armen + vingers

.
Maar ik ben daarentegen een nogal moeilijk geval als het op bloedprikken aan komt

.

Spullen schreef:
Ik was niet van slag hoor Maar deze mevrouw heeft meerdere keren misgeprikt, waardoor mijn armen beide bont en blauw zijn Ik kan een hoop pijn hebben en als dat er voor nodig is...

**Geplaatst**: 11-04-14 20:14

Geplaatst: 11-04-14 20:14

Dit vind ik eigenlijk wel een erg ongepaste post, sorry maar waar haal jij het lef vandaan zeg om een stel dat zo hard knokt om hun wens in vervulling te willen laten gaan.
Moeten ze hun wens dan maar nu volledig laten varen en het maar aan zien? Schijnbaar weet jij er dus niet echt veel nog er van af.
Want zodra men al over de 30 is neemt de vruchtbaarheid ook steeds beetje bij beetje af en wordt het dus ook steeds moeilijker.

Ik vind ronduit onbeschoft hoe jij jou reactie zo klakkeloos hier neer gegooid hebt, ik denk dat jou post best wel hard op haar hart is gedrukt.

BarbaLala schreef:
Niet banketstaaf bedoeld, maar waarom zou je een kind willen met iemand die depressief is èn aan zware medicatie?
Is het niet op de eerste plaats belangrijk dat je man daar vanaf komt? (Of hij moet genetisch belast zijn dan is het natuurlijk een ander verhaal betreft medicatie.)

Daarnaast, waarom zoveel druk er achter? Laat het lekker en zie of het gebeurt. Sommige mensen krijgen na jaren alsnog een kind, en anderen helaas niet.
En dan kan je inderdaad voor allerlei kunstgrepen gaan als IVF (persoonlijk vind ik dat absoluut verschrikkelijk en nu haal ik me vast een boel woedend bokkende IVF-moeders op de hals, maar soit) etc, of je accepteert het feit dat biologische kinderen niet voor jullie zijn weggelegd.

**Geplaatst**: 11-04-14 20:18

Geplaatst: 11-04-14 20:18

Het is allemaal natuurlijk makkelijk praten als je er zelf niet voor staat. Wij gaan volgende maand beginnen aan heel het traject. Bij ons is het geen optie om de natuur haar gang te laten omdat er bij mijn vriend een probleem is bij de doorgang van de zaadlijders, die is geblokkeerd. Dus we kunnen het nog lang proberen dan.

Allemaal heel spannend, en wil vooral dat het wat vooruit gaat, want vooral dat lange wachten tussen alle afspraken is irriterend en zenuwslopend.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-04-14 20:25

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst door de TopicStarter : 11-04-14 20:25

Vreemd Fiemo, dat ze je niet wilde helpen. Ben je zo zwaar dan? (Als je dit liever per pb bespreekt mag dat ook).

@Chanel: wat vervelend! Kunnen ze zijn zaadleiders doorspuiten oid? Wat is het plan?

**Geplaatst**: 11-04-14 20:26

Geplaatst: 11-04-14 20:26

Ik vind niet dat Barbalala zo aangevallen hoeft te worden.
Volgens mij heeft ze het heel netjes geformuleerd allemaal, en ik moet heel eerlijk zeggen zelf sta ik er ook wel een beetje zo in. Het stukje over medicijnen daargelaten, goed ingesteld kan dat prima denk ik.
Zelf heb ik besloten geen kinderen te willen door een een vorm van autisme en daarbij Chronische Neuroborreliose aka de ziekte van Lyme die overdraagbaar is.
Je ziet vaak dat de zwangerschap niet eens een succes is of dat de moeder daarna weer erg verslechterd, zelfs al leek de moeder vrij van Lyme al een aantal jaar.
En aangezien ik erg ziek geweest ben, ga ik me er niet aan wagen ondanks mijn leeftijd.
Mijn gezondheid is me heel veel waard.

Ik wens je succes met dit verhaal, antidepressiva is ook echt troep.
Zelf heb ik het een hele tijd geslikt en kan een bijwerking als deze goed voorstellen.

**Geplaatst**: 11-04-14 20:28

Geplaatst: 11-04-14 20:28

Nee, ze gaan eerst bij mijn vriend een tese doen en dan zal het icsi worden.
Heb juist telefoon gekregen dat we de 22ste naar Jette mogen gaan. Dus dat wordt aftellen. Hopelijk gaat het dan wat vooruit want we hebben wat maanden verloren voor niets in een anders ziekenhuis.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-04-14 20:31

Geplaatst door de TopicStarter : 11-04-14 20:31

Moonfish: wat heftig. Heb je een kinderwens (gehad)? Fijn dat het nu beter met je gaat.

Wat voor test? Spannend Chanel!

**Geplaatst**: 11-04-14 20:33

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 11-04-14 20:33

Is een soort van biopsie in de balzak om zwemmertjes te vinden. Het moeten zelfs nog geen volgroeide zijn. Als ze die vinden kunnen ze in het lab ermee verder om zo tot een bevruchtig te komen

**Geplaatst**: 11-04-14 20:34

Geplaatst: 11-04-14 20:34

yenopi schreef:
Rapido je hebt helemaal gelijk, maar tis wel een proces. Ik merk dat het slijt, zo af en toe steekt het de kop op.

Heel herkenbaar

**Geplaatst**: 11-04-14 20:42

Geplaatst: 11-04-14 20:42

Nee, ik heb op jonge leeftijd heel veel hinder ervaren van het autisme stuk, zoveel dat ik dat niet ook nog voor een kind wens.
Daarbij de Lyme is nog een reden, gezien dit bijna niet weg te krijgen is.
In feite is het een beetje als kanker, je kan 'schoon' zijn voor jaren maar het kan zo weer de kop op steken en heel hard toe slaan.
Ik ben nu 22 en heb op mijn 21ste al officieel in een sterilisatieprocedure gezeten bij een ziekenhuis.
Dus ik zit er verder niet mee, enige wat ik wens is dat ze me gewoon zouden steriliseren, dan ben ik van die zorg af!!
Hormonen en andere opties zijn niet mogelijk gezien ik er echt ziek van wordt, het is al vrij fragiel dus ik ga daar geen risico's meer mee lopen.

**Geplaatst**: 11-04-14 20:51

Geplaatst: 11-04-14 20:51

Ik vind dat dit topic een hele vreemde kant op gaat
Het was naar mijn idee bedoeld om ervaringen uit te wisselen over 'Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is'....
Nu lijkt het meer een soort van inloop topic te worden met allerlei mensen die hun mening komen ventileren.
Geloof mij, als je niet in dit schuitje zit, dan kan je je werkelijk niet inleven.
Dat gebeurd pas als je het zelf meemaakt!

Geweldig citaat van C.S Lewis:

' Vriendschap ontstaat wanneer de een tegen de ander zegt: wat, jij ook?, ik dacht dat ik de enige was'.

In iedergeval: aan diegenen met een vurige kinderwens: ik wil jullie heel veel sterkte, kracht en succes wensen

edit: ik had wel bijwerkingen van Clomid: mood swings, moe en een soort van opvliegers , maar dan meer benauwd zijn.
Gelukkig zijn de bijwerkingen maar 24 uur en daarna direct weg

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-04-14 20:57

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst door de TopicStarter : 11-04-14 20:57

Dat was ook de opzet Ravellie. Ik merk dat ik het fijn vind om te lezen en praten met die mensen... Mooie quote ook!

Spannend Chanel. Klinkt niet prettig voor je vriend. Succes!

Moonfish: kan je zelf niet aangeven dat je gesteriliseerd wil worden?

**Geplaatst**: 11-04-14 21:07

Geplaatst: 11-04-14 21:07

Ze willen het niet doen, ik heb al in de hele malle molen gezeten, gynaecoloog twee keer inclusief 2 afspraken voor psychiatrisch onderzoek met helaas een pro kinderen arts.
Maar ze vonden dat de kans dat ik spijt krijg te groot is.
Er is vastgesteld dat ik niet debiel ben, er is vastgesteld dat ik het al langer wil en geen opwelling is en dat ik beslissingsbekwaam ben.
Maar nog willen ze het niet doen, welkom in nederland.

Ik heb ook gezegd: je doet dus liever een abortus als een sterilisatie die goed onderbouwd is, want een map kan ik dus echt niet nemen met mijn gezondheid. >;)

**Geplaatst**: 11-04-14 22:07

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 11-04-14 22:07

Er worden hier dingen over mij ingevuld door anderen zonder dat men wordt gehinderd door enige kennis.
Gelukkig ben ik niet verantwoordelijk voor jullie woorden en uitlatingen.
Als ik hier niets over zou weten zou ik ook niet reageren.
Het is mijn volste recht om me in dit topic te mengen en mijn mening te ventileren.
Users die om andere redenen geen kinderen hebben, melden dat hier ook en worden ook te woord gestaan.

Hormonen slikken vind ik zoals eerder vermeld nog daar aan toe, maar ziekenhuis in-uit, diverse pogingen/ ingrepen doen en doorgaan ondanks miskramen gaat mij te ver.
En ja, dan denk ik "wordt wakker!".
Je lichaam kan dan duidelijk een zwangerschap niet aan.

Ik vind het dan ook dappere keuzes van dames hierboven die door chronische aandoeningen of nog op de achtergrond sluimerende ziektes, besluiten om niet aan kinderen te beginnen.
Kinderen neem op de 1e plaats namelijk niet uit eigenbelang, is mijn gedachte.

**Geplaatst**: 11-04-14 22:13

Geplaatst: 11-04-14 22:13

@barbalala, is het hoogst noodzakelijk om zout in een wonde te wrijven? Ik kan me namelijk niet voorstellen dat je dat echt wilt doen maar dat is wel het effect dat je krijgt door zo halsstarrig op het onderwerp door te gaan. Even ter informatie...

**Geplaatst**: 11-04-14 22:16

Geplaatst: 11-04-14 22:16

Als de reden ligt aan een geblokkeerde zaadleider dan heeft dat niets te maken met dat ons lichaam het zogezegd niet aan kan.
Ik ga inderdaad hormonen moeten nemen, een pick up van eicellen moeten ondergaan, als er dan eicellen bevrucht zijn een terugplaatsing maar ik zie dit alles als een noodzakelijk kwaad. Als we op het einde van de rit een gezond kindje van ons 2 in ons armen hebben, is dit het allemaal waard en is dit allemaal vergeten. En als het uiteindelijk niet wil lukken, zullen we dat ook moeten aanvaarden, maar dan hebben we alles geprobeerd.
Ik benader dit realistisch, niet te optimistisch of pessimistisch.

Als jij dit egoïstisch noemt is dat je goed recht. Dat andere mensen een andere beslissing nemen en kinderloos verdergaan is inderdaad dapper maar omgekeerd is ons traject ook een dapper iets om te ondergaan.

**Geplaatst**: 11-04-14 22:25

Geplaatst: 11-04-14 22:25

Ik kan me eigenlijk alleen maar voorstellen dat door het hele traject jouw cyclus niet meer regelmatig loopt en door de druk zijn sperma niet volledig wordt afgemaakt in z'n lichaam.
Ik zou als ik in jouw schoenen zou staan(heb zelf namelijk geen kinderwens) een stap terug doen, genieten van het leven en elkaar en zien waar het schip strand.
Persoonlijk zou ik dan ook nooit zo'n gigantisch traject volgen, puur om mezelf maar voort te planten. Als het niet op de natuurlijke weg gaat...dan niet.

Ken om me heen toevallig een aantal stellen die problemen hadden en vooral op vaste dagen sex hadden, en alles in hun intieme en emotionele leven draaide om het maken van babies. Tot een aantal van ze een keer spontaan sex hadden en zij zwanger raakte. 1 stel is uit elkaar gegaan omdat ze het niet trokken en niet meer aankonden.

Ben het volledig eens met Barbalala, kinderen nemen is tegenwoordig haast een verplicht iets. Maatschappelijk gezien ben je haast een minder persoon als je ze niet hebt met een bepaalde leeftijd.
Op het moment dat je met dusdanige medische hulpmiddelen kinderen moet verwekken alleen al, laat staan zwanger blijven en bevallen(wat vaak dan ook niet op een natuurlijke manier gaat) dan heb je het niet eens meer over voortplanten, maar over vermeerderen. Vruchtbaarheid problemen zijn namelijk ook een erfelijk iets...