Ik kom heel even onder mijn meeleessteen vandaan en dan kruip ik heel snel weer terug.
Ik heb de diagnose ongeveer 10 jaar geleden gekregen, het was toen veel minder bekend en was er veel minder begrip voor dan nu. Veel reacties als, iedereen is weleens moe, ach het zit tussen je oren, of zelfs, het is gewoon een excuus voor luiheid. Ondanks die nare woorden die je destijds geroepen hebt vind ik het daadwerkelijk heel vervelend voor je Cinnepin, dat je nu dezelfde diagnose hebt gehad. Er zijn helaas nog steeds mensen die zo reageren, maar ik kan het ondertussen redelijk naast me neerleggen en vermijd die mensen gewoon. Het zegt meer over hen dan over degenen die ziek zijn.
Cinnepin schreef:Mensen ook ergotherapie gehad, waarbij het niets hielp?
Ik moest kaartjes maken met wat te doen op een dag..ik vond dat zo raar..maar het hielp dus ook niets..
Ergotherapie heeft mij ook weinig geholpen. Het heeft me wel iets meer inzicht gegeven in hoe je bepaalde dingen beter kan doen, maar het heeft weinig zoden aan de dijk gezet. Wat me wel goed geholpen heeft is mensendiecktherapie. Dat heeft me geleerd bewust te worden van mijn lichaam en zo heb ik een heleboel dingetjes in mijn houding en bewegen kunnen verbeteren zodat (over)belasting van bepaalde delen minder is geworden. Voor mij is de kern eigenlijk, vooral blijven bewegen en jezelf sterk houden. Proberen belasting zoveel mogelijk te doseren en af te wisselen. Dan is het voor mij redelijk houdbaar. Ik probeer ook altijd voldoende rustmomenten te plannen als ik weet dat iets belastend gaat zijn. Gelukkig is mijn werk flexibel genoeg dat dat ook kan. Ik moet nog wel regelmatig pijnstillers slikken, maar die periodes wisselen zich gelukkig af met periodes dat ik geen of nauwelijks last heb. Ontspanningsoefeningen helpen mij ook, en bijvoorbeeld mediteren (lees; x aantal minuten bewust en diep ademhalen met een fijn muziekje op).
Ik hoop dat je er iets aan hebt. Sterkte ermee (de rest van de mensen in dit topic natuurlijk ook)!