Van Roze Wolk in, een klap in een Zwarte NachtMerrie
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
- jSophiaF
-
- Berichten: 6001
- Geregistreerd: 26-09-02
Van Roze Wolk in, een klap in een Zwarte NachtMerrie
Geplaatst door de TopicStarter : 29-07-10 22:13
Een aantal bokkers weten in grote lijnen wat er gebeurt is, dit omdat ik de topic "van Pil tot Baby zat" .
***
Eind december vorig jaar, voelde ik me vreemd, kreeg uitslag, me buik rommelde wat en me borsten werden gevoelig. 2 Dagen voordat ik moest menstrueren getest, een heel dun streepje, een streepje is een streepje. 2 Dagen achtereen weer getest en de streepjes werden met de dag steeds donkerder, na 8 jaar oefenen waren we dan eindelijk spontaan zwanger van ons eerste kindje.
We liepen allebei te stralen en wouden het van de daken af gillen. Uiteindelijk hebben we niet lang gewacht om te te vertellen aan familie en goede vrienden.
Maar met 6 weken begon te ellende, bloedverlies, niet veel maar toch genoeg voor ons om ongerust te worden, met 6 weken hebben we onze eerste echo gehad en zagen een knipperlichtje, het begin van ons kindje was er.
Twee weken niks aan de hand, geen rare dingen of bloedverlies gehad.
Met week 8 begon het weer, met de kleine uk niks aan de hand, groeide goed.
In de weken erna begon ik steeds vaker bloed te verliezen.
Met 13 weken dachten we dat het echt goed mis was, ik werd smorgens wakker en alles zat onder het bloed, dus gelijk in blinde paniek de verloskundige gebeld, kon gelijk komen en met de kleine uk was alles goed, bewoog goed en me man heeft hem zien uitrekken. Me verloskundige heeft me naar het ziekenshuis gestuurd, controle bij de gynecoloog. Me placenta lag te laag met ietjes over me baarmoedermond heen, de bloedingen waren te verklaren. Met een gerust hart wij weer huiswaarts, moest wel rustig aan doen, maar ze hadden goede hoop dat met het groeien van me baarmoeder de placenta mee omhoog getrokken zou worden.
Tot aan 1e paasdag bleef ik lichte bloedingen houden, echter werd het vanaf die middag weer steeds heftiger.
Contact met me verloskundige gehad, mocht de dinsdag na de pasen niet meer werken en moest bedrust houden, alleen het platliggen ging niet.
Elke keer als ik ging liggen kreeg ik krampen, althans dat dacht ik, achteraf bleken het weeen te zijn.
De woensdag na de pasen nog een controle gehad, alles goed, hart klopte mooi en de kleine uk bewoog lekker. Ik zat inmiddels al in week 17 van me zwangerschap.
Vrijdagavond 9 april, me man was niet thuis en ik kreeg steeds heftiger krampen. Een hotlijn gehad met me verloskundige.
rond 9 uur kwam me man thuis, hele verhaal verteld, en weer me verloskundige gebeld, ze vermoede dat ik een blaasonsteking had en moest dus gaan plassen en dat moest me man naar het ziekenhuis hier brengen, daar zit ook de weekendarts. Want het schijnt dat een blaasonsteking ook heftige krampen veroorzaakt.
Maar ik hoefde helemaal niet te plassen, had alleen drang om te poepen en was misselijk. Met het laatste telefoongesprek met me verloskundige heb ik ook gezegt, als ik zo de rest van me zwangerschap moet doorgaan , dan ga ik nu naar het ziekenhuis en dan halen ze het maar weg, dit doet zo'n pijn.
We waren inmiddels al weer een paar uur verder en heb me man bijna een bevel gegeven om de honden uit te laten, zodat we daarna toch maar naar het ziekenhuis konden gaan.
Ik kon niet meer zitten of liggen en kon alleen maar door het huis heen keuvelen en hangen op bed of tegen de bar.
Me man was net thuis en toen braken me vliezen, waarop ik nog wel bij de tijd was om direct in de badkuip te gaan zitten, maar vraag me echt niet waarom. Nog geen minuut later werd onze Thad geboren.
Onze kleine schat heeft nog 3 keer geademd, me man heeft de hele buurt bij elkaar gescholden , wat ik heel in de verte heb mee gekregen.
Ik was totaal in shock en heb hulpeloos naar me kleine kereltje zitten kijken, het enige wat ik nog gegild heb, bel de verloskundige ...
Zij kwam er direct aan, we hebben Thad mee naar de slaapkamer genomen, waar ik een injectie kreeg om de nageboorte te laten komen.
Deze kwam gelukkig binnen het uur af, kreeg nog receptje om de drang voor borstvoeding tegen te gaan. De placenta hebben ze meegenomen voor onderzoek, Thad hebben we niet laten onderzoeken.
Uit de uitslagen is niks afwijkends gevonden, alleen dat ik een bacterie bij me draag die alleen gevaarlijk kan zijn tijdens de bevalling, zoveel vrouwen schijnen die bij zich te dragen.
De week erop hebben we onze Thad begraven in de tuin. We kunnen naar hem toe wanneer we willen.
Samen hebben we heel veel steun gehad van de meiden van het topic "van Pil tot Baby" en van onze familie en vrienden.
Samen lopen we nu bij een Pycholoog, want alleen redden we het niet. Klinkt raar maar voor de buitenwereld zet je een masker op.
Ons rest alleen "De Vraag Waarom?"
Deze zal ons altijd blijven achtervolgen en de zin die ik geroepen heb aan de telefoon tegen me verloskundig, daar heb ik z'on spijt van.
Waarom mogen de twee kleine voetjes later niet rennen door de tuin,
Waarom mogen de twee kleine handjes later niet over al aanzitten,
Waarom mag ons kleine ventje later niet roepen, Mama , Papa
Waarom mogen wij niet ons kleine ventje in onze armen nemen om te knuffelen.
Waarom heeft de natuur bepaald dat ons kleine ventje met bijna 18 weken zwangerschap ons moest verlaten.
***
Onze Thad is nu een engeltje, die over ons waakt.
Thad was 21 cm lang en woog 146 gram.
Volledig luidt zijn naam : Thad Adrianus Hendrikus, hij is vernoemd naar zijn beide opa's.
Sorry voor het lange verhaal.
In overleg met een moderator heb ik deze topic geplaatst, dit omdat het toch al een tijdje geleden is dat, dit ons is overkomen
- benangelique
-
- Berichten: 15658
- Geregistreerd: 06-09-04
Re: Van Roze Wolk in, een klap in een Zwarte Nacht Merrie
Geplaatst: 29-07-10 22:17
weet dat er vele mensen aan jullie denken.
dikke kus
- Malima
-
- Berichten: 5268
- Geregistreerd: 13-08-05
- Woonplaats: Assen
- WolinLotte
-
- Berichten: 4305
- Geregistreerd: 31-05-07
- Woonplaats: Kranenburg, Duitsland
Wat een verdriet en onmacht...- Ojajoh
- Berichten: 20543
- Geregistreerd: 22-01-04
- Woonplaats: In m'n velletje
Re: Van Roze Wolk in, een klap in een Zwarte NachtMerrie
Geplaatst: 29-07-10 22:35
heel veel sterkte gewenst!
- Xantaatje
-
- Berichten: 581
- Geregistreerd: 08-05-06
- Woonplaats: Monster
Geplaatst: 29-07-10 22:37
Zet geen masker op meid, je mag je verdriet tonen. Er staat geen tijd voor dat je mag rouwen.
Ik vind het overigens heel goed dat jullie hulp hebben gezocht.
Had je het streptokokken bacterie bij je?
Ik wens jullie heel veel sterkte met het verlies van jullie zoontje
- marlies85
-
- Berichten: 5310
- Geregistreerd: 04-10-06
- Woonplaats: Onder een steen
- jSophiaF
-
- Berichten: 6001
- Geregistreerd: 26-09-02
- baroen
-
- Berichten: 3115
- Geregistreerd: 23-04-04
Geplaatst: 29-07-10 22:44
vergeet nooit dat jullie ouders zijn, dat heeft jullie mooie Thad jullie nagelaten en laten kennen, ook al zijn jullie nu de ouders van een sterrekindje, het is en blijft jullie kindje, niemand kan dat afpakken. ik hoop voor jullie, dat er ooit een broertje of zusje voor Thad komt en jullie al je liefde ook echt kunnen geven.
ontzettend veel sterkte, je bent sterker dan je denkt, vergeet dat niet..
- Xantaatje
-
- Berichten: 581
- Geregistreerd: 08-05-06
- Woonplaats: Monster
Geplaatst: 29-07-10 22:48
Freya schreef:Ik wil iedereen ernorm bedanken voor jullie steun.
Ik weet dat er veel mensen aan ons denken, nog steeds en daar ben ik jullie heel erg dankbaar voor.
@ Xantaatje, ja klopt, en die heb ik nog steeds, ze doen daar niks aan.
@ ikdoemaarwat, dank je
Nee meid op dit moment is het niet zinvol om daar wat aan te doen, meer dan 50% van de vrouwen dragen dit bacterie bij zich, zonder dat ze het weten. Op het moment dat je weer zwanger mocht raken dan krijg je antibiotica.
Nogmaals sterkte meisie
- Ojajoh
- Berichten: 20543
- Geregistreerd: 22-01-04
- Woonplaats: In m'n velletje
Geplaatst: 29-07-10 22:50
Xantaatje schreef:. Op het moment dat je weer zwanger mocht raken dan krijg je antibiotica.
Nogmaals sterkte meisie
Klopt! kreeg ik vandaag ook te horen van mijn Gyn
ik moest mij gelijk melden indien ik in verwachting was,dan gaan ze gelijk een heel programma opzetten voor je
want je wordt nu medisch verklaard...
.
