Ik ben sinds mijn 16e "officieel" gestempeld als borderliner.. Ik heb hier al meerdere therapie vormen voor gevolgd wat helaas allemaal geen effect heeft gehad.. Ik weet heel goed waar mijn probleem zit en wat ik daar aan zou kunnen doen, het vervelende is dat het mij gewoon niet lukt om te schakelen op het moment dat er een bepaalde prikkel op mij af komt..
Het verhaal er achter:
Na een erg vervelende jeugd heb ik helaas veel problemen met mijzelf gekregen.. Dit ging van eetproblemen naar zelfpijniging en zware depressies..
Hier kwam ik na jaren lang hulp gelukkig uit tot mijn vader op 16 jarige leeftijd is overleden..
Hierdoor ben ik ook hulp gaan zoeken aangezien ik angsten er bij had gekregen.. Ik durfde niet meer op straat ik was elk moment van de dag bang om mensen kwijt te raken en had een enorm schuldgevoel..
Ik kwam bij het RIAGG en deze adviseerde mij om toch maar eens medicijnen te gaan slikken.. Na onderzoek bleek dat ik borderline had en daar waren niet gericht medicijnen tegen maar in mijn geval was het wel verstandig iets van anitdepresiva te gaan slikken.. Dit wilde ik koste wat kost gewoon niet. Als ik eruit zou komen dan was dat op eigen kracht.. Na enkele maanden RIAGG er mee gestopt omdat ze daar steeds weer mee aan kwamen..
Een paar jaar ging er voorbij zonder therapie maar op mijn 20e toch besloten weer hulp te gaan zoeken, dit keer dan maar bij een eerstelijns psycholoog (RIAGG wou ik niet meer vanwege die niet fijne ervaring)
Ook deze psycholoog begon in ons eerste gesprek al over medicijnen.. Ik ben vroegtijdig uit dat gesprek weg gegaan want ja ik wou geen medicijnen slikken..
Daarna ben ik onder behandeling geweest van een NEI coach deze werkte met bloessems en andere homeopatische middelen.. Helaas had ik ook hier geen baat bij..
Nu ben ik 22 en gelukkig van de ergste problemen af.. Ik ben eigenlijk best gelukkig van tijd tot tijd.. Daar is namelijk precies waar het nu nog stuk loopt.. Ik heb nog steeds de ongelofelijke stemmings wisselingen.. Ik neig naar ADHD enkel vanwege het masker wat ik elke dag draag.. Hoe drukker ik ben, hoe slechter het eigenlijk met mij gaat die dag..
Verder durf ik nu wel naar buiten enz, het geeft alleen nog heel veel problemen als ik met mijn vriend weg wil gaan.. Met mijn vriendinnen op stap gaan is geen probleem maar met mijn vriend weg gaan is een ware marteling tot we aangekomen zijn waar we moeten zijn en dan is de angst ook weer weg..
Verder kan ik nog steeds niet schakelen en mijn emoties in bedwang houden..
Ik flip m uit om helemaal niets, ben TE impulsief en wordt vaak moe van mijn eigen onrust..
Mijn vriend is een onwijze steun voor mij geweest maar helaas begint nu ook onze relatie te wankelen door mijn emoties en impulsieve acties.. Mijn vriend is zelf ook echt niet perfect, maar voor mij is hij een lot uit de loterij. Hem kwijt raken door mijn stoornis die waarschijnlijk vrij makkelijk af te zwakken is maar door mijn koppigheid enkel erger word, is voor mij iets waar ik niet aan wil/moet denken..
Na goede gesprekken met hem en familie/vrienden ben ik 3 weken geleden terug gegaan naar het RIAGG en ga nu toch medicijnen slikken.. Ik ben een heel eind gekomen in mijn eentje en heb daar kei en kei hard voor gevochten.. Nu ik merk dat ik net die laatste dingetjes zelf niet weg krijg ben ik bereid om hulp te gaan zoeken.. Hier kwam uit dat ik borderlinesyndroom heb.. Dit zijn meerdere klachten van borderline alleen is hier dus wel nog iets aan te doen..
Er is een voorstel gedaan om nu medicijnen te nemen icm psychotherapie of VERS-training..
Ik moet helaas nog tot 3 april wachten. Ik ben op intake geweest en er is dus een wachtlijst.. Wel heb ik vandaag gevraagd of ik dan niet alvast zou kunnen starten met de medicatie...
Afwachten dus.....
Doet goed het van mij af te schrijven.. Merk dat ik nu ik er ook echt voor open sta om aan het probleem te gaan werken een stuk makkelijker praat hierover..
Ben benieuwd of iemand dit lange verhaal heeft willen lezen, zo ja dan hoor ik graag wat jullie bevindingen zijn wbt borderline (syndroom) en wat jullie vinden van mijn besluit...
