Ik moet het gewoon van mij afschrijven. Ik word gek van die krengen! Ik word binnen nu en 3 weken geopereerd (mijn hele galblaas word verwijderd).
Ik heb zaterdag een aanval gehad, en vannacht weer. 1 rond gelopen (ondanks de zetpil die ik netjes optijd heb ingenomen) en veel braken wat ik dus niet meer kan. Omdat ik een maagbandje heb, maar ik blijf dus wel langer in hangen. Ik stikte gister gewoon bijna!
Na de operatie moet ik ALTIJD overgeven. Nu ben ik super bang. Na de operatie van mijn maagband deed overgeven zoooo pijn!!! Niet te beschrijven. Want die bewegingen doen gewoon enorm zeer omdat je wonden nog vers zijn om het zo te zeggen.
Sowieso zit ik niet zo lekker in mijn vel. Ik huil de hele dag zowat. Ik ben wel net gestopt met mijn antideprisivia (eerst netjes afgebouwd onder begeleiding van de dokter).
Ik ben nu ook steeds bang om een galstenen aanval te krijgen. Ik heb zetpillen gekregen, helaas, gister heeft hij niet gewerkt.

Maar overgeven na de operatie, nou ja oke jammer dan, maar die pijn.. Als ik er aan terug denk.. (Lever zit natuurlijk vlak bij je maag).
Mijn hele galblaas word verwijderd, en als je maagbewegingen voor braken maakt, doet natuurlijk hartstikke veel pijn bij je wondjes van je lever!

Zit er gewoon zo tegen op..

Heb dinsdag een gesprek in het ziekenhuis.. zou ik het gewoon vertellen?
Sorry.. moest even mijn verhaal kwijt.. Ik weet dat er veel ergere dingen op de wereld zijn..
Ik stel mij vast aan.. Maar ik ben gewoon bang, verdrietig..