Geplaatst Ik heb Cystic Fibrosis, Taaislijmziekte. Hierdoor heb ik vaak infuuskuren en omdat mijn aders in m'n armen dit niet meer aankonden (infuzen gingen vaak binnen een dag ontsteken), had ik een PAC. Dit is een metalen 'bakje' wat in m'n zij geplaatst is. Deze zit aangesloten op een groot bloedvat en in dit bakje kon dus altijd geprikt worden, en nooit last van ontstoken infuzen. Super oplossing dus!
Totdat m'n PAC eind augustus opeens verstopt zat... Dit kan gebeuren, dan zit er een stolseltje in het vat. Soms is het op te lossen, soms niet en dan moet er een nieuwe geplaatst worden. Bij mij was het dus niet op te lossen, dus er moest een nieuwe PAC in! Opzich een standaard ingreep, niks boeiends, maar door mijn slechte longen mocht ik niet meteen geholpen worden.
Eind oktober heb ik nog een infuuskuur gehad, en als ik daarvan opgeknapt was mocht ik onder narcose. Na drie weken klungelen met infuzen (14x een nieuw infuus in 3 weken..) was ik toch eindelijk iets opgeknapt, en mocht er een OK gepland worden. Afgelopen donderdag was ik aan de beurt.
Woensdagavond werd ik opgenomen, donderdagmorgen zou ik als een van de eerste aan de beurt zijn en als het goed ging 's avonds weer lekker naar huis.
Donderdagmorgen liep het natuurlijk allemaal al uit, ik ben uiteindelijk denk ik om half 12 de OK opgegaan. Toen ik wakker werd was er voor mij niks bijzonders aan de hand, maar het bleek allemaal helemaal fout gegaan te zijn. Om half 2 hadden mijn ouders, die zaten te wachten natuurlijk, nog niks gehoord. Toen zijn ze toch maar wat gaan vragen. Na een kwartier kwam de chirurg binnenlopen en mochten ze mee naar de operatieafdeling. Hier moesten ze op de gang wachten, want het ging nog niet goed. Uiteindelijk bleek dus dat ze mijn oude PAC er al niet uit kregen. Toen dat eindelijk gelukt was hebben ze geprobeert om de nieuwe in te brengen, maar mijn longtoppen waren allemaal al te verkleefd door de CF, en toen hebben ze per ongeluk in mijn long geprikt. Resultaat -> klaplong. Ze hebben toen moeten intuberen, maar door alle slijm in mijn longen ging dit niet goed. De longarts is erbij gehaald en die heeft snel op het nippertje het slijm weg gehaald, waardoor ik gelukkig wel geintubeerd en beademd kon worden. Als dit niet gelukt was was het einde verhaal geweest...
Ik lig nu nog steeds in het ziekenhuis, met een drain die mijn ingeklapte long weer op zijn plek moet houden. Gister is geprobeert om de drain uit te zetten en mijn long het zelf te laten doen maar dat wilde nog niet lukken, de long was weer ingezakt
. Nu dus wachten tot mijn long het wel zelf kan.. niemand weet hoe lang dit gaat duren.Erg spannende operatie dit keer dus....
Ben heel blij dat je er weer bent. Pfff... Wat zeg je hier nou op 
. Ik kan er gelukkig nu weer om lachen, maar was ff niet de bedoeling!
.
