Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-11-09 18:33

Re: het begint met oorontsteking

Geplaatst door de TopicStarter : 20-11-09 18:33

bonjorno uit italie!!!
ik heb in het vliegtuig geen problemen gehad met mn oor gelukkig! ik had ook van die dingen gekocht waardoor ik er geen last van zou krijgen, zondag gaan we de bergen in tot 2000 meter.....erruuuug hoog dus.....even afachten maar of ik er last vn zal krijgen

**Geplaatst**: 20-11-09 20:33

Re: het begint met oorontsteking

Geplaatst: 20-11-09 20:33

Ben benieuwd ja!

Van deze kant ook weer nieuws. Ben vandaag weer naar het ziekenhuis gegaan. Oor werd weer 'uitgezogen' en toen zag de arts wel dat het nog niet helemaal goed was. Mag dus weer terugkomen voor een gehoortest. Als die niet goed is, wordt er een CT-scan gemaakt.

Wordt vervolgd (kan nog wel even duren, kon pas 30 december terecht!!!)

**Geplaatst**: 20-11-09 21:36

Geplaatst: 20-11-09 21:36

Ik denk niet dat ik goed lees, maar zie niet of je nu wel of niet geopereerd bent al?

Ik heb ervaring..aantal jaar geleden begon het. Jeukend oor, oorontsteking en bloed wat uit mn oor bleef komen. Terwijl ik lekker tv lag te kijken met enorme pijn in mn oor en ik omhoog kwam van kussen, stroomde het bloed er echt uit.
Zo ontzettend vaak bij de KNO geweest, pijnlijke onderzoeken gehad met van die grote holle naalden door je neus (om eerst te kijken war het probleem vandaan kwam) gehoorstesten etcetc.
Operatie volgde. Dit omdat er én poliep zaten bij mn stijgbeugel (om even in de trant van bokt te blijven

) en weefselgroei/vergroeiingen. Ze hebben achter mijn oor een snee gemaakt, om mn oor zo open te kunnen klappen en met ander weefsel van daar een nieuw iets (ben de naam even kwijt van dat ding in mn oor) te creeren en de weefselgroei weg te halen.
Deed me enorme pijn daarna, idd net alsof mn oor niet van mij was. Hoofdverband met dikke lap om mn oor en nog sijpelde het vocht en bloed eruit. Ik had gelukkig geen watten erin gepropt, moest open blijven, want daar zag ik nog het meeste tegenop

Helaas ben ik slechthorend aan dat oor en wordt steeds erger..mede doordat ik vaak verkouden ben en het een probleemoor is geworden..maar uitspuiten mag niet en eerste periode mocht ik oo niet vliegen of duiken. Duiken gaat helemaal nooit meer lukken, maar dat geeft niet, was geen hobby van me

En weet je waar het door veroorzaakt was? Door het zwembad! Ik was in een buitenbad aan het zwemmen en opeens uit het niets deed mn oor enorme pijn. Volgens de artsen gebeurd dat vaker en zit er een bacterie oid dergelijks in het water.
Mss bij jullie ook wel het geval?

**Geplaatst**: 20-11-09 21:38

Geplaatst: 20-11-09 21:38

Ik ben nog niet geopereerd

En bij mij kwam het gewoon vanuit het niets, geen water, niks... Ik werd wakker met knallende oorpijn (en duizeligheid).

**Geplaatst**: 21-11-09 09:51

Geplaatst: 21-11-09 09:51

Eeen zwemmersoor heet dat er zijn veel mensen die daar last van hebben,dat moet meteen behandeld worden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-12-09 16:07

Geplaatst door de TopicStarter : 06-12-09 16:07

nou ik hoop dat ik snel een oproep krijg voor de operatie, sinds ik terug ben uit italie heb ik er weer veel pijn aan mn oor

er komt verder geen rommel uit ofzo maar ik maak me er toch wel zorgen over

**Geplaatst**: 14-12-09 21:10

Geplaatst: 14-12-09 21:10

Oke ik heb ook weer een update...

2 weken geleden zat ik op school (maandag) en werd ik opeens heel erg duizelig en warm. Ik was de hele ochtend al niet helemaal lekker, maar had besloten dat ik nog één uur op school zou rondbrengen en daarna naar huis zou gaan. Nou halverwege de les dus naar buiten gegaan, want ik was echt niet lekker. Vriendin heeft me toen 'gedwongen' naar huis te gaan en heeft me meteen even gebracht. Een griepje dacht ik, ach gaat wel weer over...

De dag daarna ging het wel wat beter (dinsdag) en woensdag heb ik de hele dag geleerd, want net die dag begon mijn proefwerkweek en ik had al behoorlijk wat achterstand opgelopen. Donderdag ging het prima, ik dacht dat ik weer helemaal beter was. 's Ochtends nog even heel hard geleerd en die middag mijn eerste schoolexamen van twee uur. Het ging erg goed, ik wist veel dingen. Toen het tweede uur aanbrak werd ik weer wat duizelig en misselijk. Uiteindelijk maar het lokaal verlaten en weer buiten gewacht tot de rest klaar was. Niet helemaal kunnen concentreren op dat schoolexamen dus en besloten dat ik vrijdag toch maar thuis bleef... Uiteindelijk had ik een 7,7 wat ruim boven het gemiddelde van de klas lag, helemaal niet slecht gedaan dus

Die vrijdag voelde ik me heel erg beroerd. Ik kon vrijwel niks meer zelf. Ik lag boven in bed en was echt heel erg duizelig. Eten deed ik ook maar boven, want naar beneden lopen ging bijna niet. Maar die zaterdag en zondag ging het eigenlijk weer redelijk. Toch besloten mijn ouders en ik om maandag eventjes de dokter te bellen voor een afspraak, zodat we wat meer zekerheid hadden... De schoolexamens die ik die maandag en dinsdag nog had, kon ik helaas niet meer maken. Hier had ik toch te weinig voor geleerd.

En ja hoor, maandagochtend loop ik vrolijk naar beneden om mijn ontbijt klaar te maken. Mijn broodjes netjes gesmeerd, een glas melk ingeschonken en toen zei mijn moeder: ''Wat zie je bleek Susan!". Net op dat moment werd ik heel erg duizelig en rende ik zowat naar de voordeur, om weer even wat frisse lucht te halen. Intussen werd mijn eten maar naar buiten gebracht en heb ik hier heel zielig op de deurmat mijn ontbijtje gegeten... Daarna besloten om maar weer in mijn pyjama op bed te gaan liggen, terwijl mijn moeder de dokter gebeld had. Die zelfde middag konden we nog terecht en wel om 15.40.

Rond een uur of 3 was ik nog steeds te duizelig om op te staan. Ik voelde me echt heel erg misselijk en rot en meer dan liggen kon ik niet, zelfs zitten lukte niet. Laat staan om helemaal naar de dokter te gaan en een hele tijd in de wachtkamer te wachten! Naar de wc ging ik kruipend. Met veel overtuiging toch mijn moeder de dokter laten bellen. Na een telefonisch gesprek met de dokter besloot de dokter om maar langs te komen, en wel de volgende dag (dinsdag). Uiteindelijk stond de dokter maandag om 18.00 toch aan de deur. Na wat kleine onderzoekjes heeft zij niks gevonden, ze zou contact opnemen met de KNO-arts waar ik nog altijd in behandeling was.

Dinsdagochtend rond 9.00 werden wij alweer gebeld... We moesten nu naar het ziekenhuis komen! Ik was echter nog heel erg duizelig, maar uiteindelijk heb ik toch mijn kleren aan kunnen doen en zijn we naar het ziekenhuis gegaan. Ik was gewoon te duizelig om te lopen, maar mijn vader wilde geen rolstoel (die keurig vooraan in het ziekenhuis stonden) pakken. Na een uur wachten (!!!) in de wachtkamer waren we eindelijk aan de beurt bij de KNO-arts. Hij zag een propje in mijn oor zitten en dat zou woensdagochtend eventjes operatief verwijderd worden. Ik helemaal over de zeik, want ik ben als de dood voor allerlei operatieve dingen. Hij wist niet zeker of mijn oorproblemen hier mee te maken hadden, maar wilde in ieder geval mij uitgebreid onderzoeken. Die dag had ik ook nog een gehoortest, evenwichtstest (voor zover dat mogelijk was) en met veel moeite bloedonderzoek. Allemaal leverde het niks op. De neuroloog kon ook niks vinden, dus is besloten om de operatie maar eventjes uit te stellen en een mri-scan te maken.

Woensdag en donderdag verliepen wisselend. Ik kon niet veel, maar kleine stukjes lopen lukte. Naar beneden gaan lukte op dat moment ook nog niet, dus eten deed ik nog gewoon boven. Op vrijdag de mri-scan. Gek genoeg bleef ik heel erg rustig (voor mijn doen uniek in een ziekenhuis). Afgelopen weekend verliep redelijk. Ik kon al wat langer zitten en was minder duizelig, alleen erg moe. Vandaag werd ik weer gebeld door de KNO-arts, dat ik kon komen voor de uitslag. Er was niks te zien op de mri-scan, waarschijnlijk is het dus een virusje of iets geweest.

Inmiddels ben ik alweer heel wat beter. Lopen lukt nog lang niet helemaal goed, maar ik kan in ieder geval doen wat ik moet doen. Een minuutje staan is vermoeiend, maar lukt op zich wel, als ik daarna maar weer genoeg kan rusten. Nu hopen dat het hier bij blijft... En dan is het medische hoofdstuk voor mij voorlopig even afgesloten hoop ik. En of het nu echt met mijn oor te maken had, weten we niet.

**Geplaatst**: 15-12-09 09:25

Re: het begint met oorontsteking

Geplaatst: 15-12-09 09:25

he getverjesses wat een gedoe meis..wat een zorgen maak je je dan om je lichaam he.
Beetje gekke vraag, hebben ze al eens een MRI van je hoofd zelf gemaakt, of was die MRI van je hoofd?

Ik weet wel dat er een virus heerst, althans hier wel. Vorige week uit het niets ontzettende griep, maar 1 dag koorts, maar wel kotsmisselijk en dizzy continue..familie had het ook, misselijk, buikkrampen, gewoon naar gevoel...mss stelt dat je iets gerust.

Zo is mijn evenwichtsorgaan beschadigd ooit..ben heel snel duizelig en onvoorbereid op een trapje staan is ook erg wankel en dat soort dingen. Gek genoeg kan ik dan wel weer surfen. Zodr amijn oor wat geopereerd weer verkouden is, dan wordt ik ook zo misselijk en dizzy..dus dat propje zou zomaar kunnen he.

Nou ik wen sje veel sterkte.

**Geplaatst**: 15-12-09 11:19

Re: het begint met oorontsteking

Geplaatst: 15-12-09 11:19

Die mri was van mijn hoofd

Gelukkig is mijn evenwichtsorgaan niet aangetast... Dat zou een enorme beperking zijn geweest bij het voltige wat ik doe. Maar ik ben inderdaad flink geschrokken. Het gaat inmiddels steeds beter. Ik voel me 's ochtends vaak nog niet al te best maar dat wordt smiddags gelukkig beter.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-12-09 16:35

Re: het begint met oorontsteking

Geplaatst door de TopicStarter : 15-12-09 16:35

ik was zaterdag ook raar in mn hoofd dizzy en alsof ik van een afstandje naar mezelf stond te kijken.....na 2 paracetamollen werd het wel minder maar echt fijn was het niet

susan ik hoop dat je snel weer opknapt!

**Geplaatst**: 02-04-10 21:40

Geplaatst: 02-04-10 21:40

Dames, hoe is het inmiddels met jullie?

Ik heb al sinds 2 jaar last van mn oren. Loopoor, prut eruit, nattigheid etc.
3 verschillende soorten antibiotica gehad vorig jaar, maar het komt elke keer maar weer terug.
Nu loop ik er alweer een week mee. Mn linkeroor zit helemaal dicht, daar hoor ik niets meer mee en in mn rechteroor zitten weer korstjes. Als ik daaraan pulk (want soms jeukt het) dan wordt mn oor weer nat.

**Geplaatst**: 02-04-10 22:58

Geplaatst: 02-04-10 22:58

Wat een nare verhalen hoor ik allemaal.
Ik heb meerdere operaties aan m'n oren gehad. Het is allemaal niet geheel zonder risico, wat ik ook gemerkt heb, aangezien ik doof ben aan 1 oor en een minimale beschadiging aan m evenwichtsorgaan heb.
Mijn duizeligheid "aanvallen" (ik viel ook echt om en knalde met m'n hoofd op de grond e.d.) zijn bij mij wel heel erg over gegaan. Daar heb ik nagenoeg geen last meer van. Zo nu en dan nog even, maar dan ga ik vooraf al op de grond liggen zodat ik niet kan vallen. Ik heb het nu wel gewoon onder controle.
Na de operaties aan mijn oren (heb ook operaties aan andere lichaamsdelen gehad) was ik wel iedere keer kots en kots misselijk, hield 2 a 3 dagen lang niks binnen, compleet mijn evenwicht kwijt, ondraaglijke pijn/steken in mijn oor. Dus dat is alles behalve een pretje te noemen.
Ik hoop dat het bij jullie allemaal goed gaat komen.

Sterkte.

**Geplaatst**: 03-04-10 07:39

Geplaatst: 03-04-10 07:39

Bij mij gaat het eigenlijk super. Heb vrijwel geen problemen meer. Hoor nog steeds wel suizen in mijn oor, maar we kunnen helaas niet vinden waar die vandaan komen. Heb af en toe wel nog onwijs veel jeuk in mijn oor, maar dat gaat ook steeds sneller over.

Waar ik zo ziek van ben geworden is een virus en heeft niks met mijn oor te maken...

**Geplaatst**: 03-04-10 08:57

Geplaatst: 03-04-10 08:57

Mijn dochter krijgt een baha,en het gaat erg goed.Als ze maar erg goed op let met wat ze eet, anders heeft ze de andere dag gelijk een oorontsteking.

**Geplaatst**: 03-04-10 09:03

Geplaatst: 03-04-10 09:03

ik dacht altijd dat oorontsteking net zo vervelend was als een loopneus waarvanje wat hoofdpijn krijgt.

tot ik zelf oorontsteking kreeg, wat leidde tot bomberend trommelvlies.
het heeft 5 dagen geduurd voordat het doorbrak en de druk eraf was.
en die 5 dagen waren Lang kan ik je vertellen. Wat een helse pijn is dat.

ik leef met je mee.

maar wat fijn dat ze een diagnose hebben kunnen stellen vóórdat er zoiets erg gebeurd als gezichtsverlamming of dat het evenwichts
orgaan verstoort word.