Moderators: Mjetterd, xingridx, Ladybird, ynskek, Essie73, Polly, Firelight, Muiz, NadjaNadja
Goldie schreef:Klinkt als mijn paard, ik longeer nu vaak of rij niet zo serieus want dat is dodelijk vermoeiend ja
Nickolay ik lees net jouw verhaal, maar jij komt van ver. Hoe heb je dat volgehouden. Ik lig er pas 2 maanden uit en heb echt het gevoel dat ik dit niet meer trek als ik me nog langer zo blijf voelen..
Had gehoopt na 12 februari weer te beginnen, maar zoals ik me nu voel.. ben de hele week alweer constant in paniek en huilen.. maar goed ik mag hier niet eens over nadenken eigenlijk
Auto moest opgehaald bij garage ik kon het niet, m'n schoonvader ging nu mee met m'n vriend.
moos1984 schreef:Hi allemaal, ben inmiddels 1 jaar en 2 maanden eruit door de burn-out. Inmiddels weer opgebouwd naar mijn aantal uren wat ik voor mijn burn-out werkte maar ik werk die uren vanuit huis. Het laatste stuk van reintegratie is het werken op locatie weer oppakken. Nu is er altijd zicht geweest op herstel in eigen functie maar 2 weken geleden is dit ineens veranderd doordat mijn werkgever mij niet kan laten terugkeren in mijn oorspronkelijke functie door omstandigheden binnen de organisatie. Er wordt nu een 2e spoortraject ingezet. Ik merk dat dit mij veel onrust geeft en veel onduidelijkheid waardoor ik helaas ook weer een terugval heb gehad. Is iemand van jullie bekend met 2e spoor?
Goldie schreef:Klinkt wel zo herkenbaar wat je typt [***], ik was elke keer bang dat de bedrijfsarts me zou gaan dwingen omdat hij de eerste keer zo duidelijk zei dat lang wegblijven niet goed is. Toen mocht ik nog 2,5 week thuisblijven, maar eigenlijk niet langer.. Dat was eind november, sprak hem in december en januari weer en hij vond duidelijk dat ik nog niet kon werken.
Zo moeilijk als je dan te maken hebt met meerdere mensen en afhankelijk lijkt te zijn van wat ze vinden..
Dniekje schreef:Iemand die ik zou mogen pb’en voor advies/sparren? Wil het liever niet online hebben.
Nickolay schreef:Net een antibiotica kuur opgehaald bij de huisarts.
Heb een blaasontsteking, mijn weerstand was vorige week al iets minder. En nu dit erover heen.
Blijkbaar vind mijn lijf dat ik weer een paar dagen rust nodig heb.
Goldie schreef:Ik vind dat echt nog heel moeilijk om zo te denken. Wel fijn dat je nog wel positief kon blijven.
Wij zijn een huis aan het bouwen, ook niet heel erg bevorderlijk
Ik ben net naar het einde van de straat gelopen en weer terug, zo trots op mezelf
Goldie schreef:Klinkt als mijn paard, ik longeer nu vaak of rij niet zo serieus want dat is dodelijk vermoeiend ja
Nickolay ik lees net jouw verhaal, maar jij komt van ver. Hoe heb je dat volgehouden. Ik lig er pas 2 maanden uit en heb echt het gevoel dat ik dit niet meer trek als ik me nog langer zo blijf voelen..
Had gehoopt na 12 februari weer te beginnen, maar zoals ik me nu voel.. ben de hele week alweer constant in paniek en huilen.. maar goed ik mag hier niet eens over nadenken eigenlijk
Ik raakte van de week al in paniek omdat iemand op tv het woord 'werk' zei
Auto moest opgehaald bij garage ik kon het niet, m'n schoonvader ging nu mee met m'n vriend.