Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-02-16 22:55

Verkrachting hoe verder ? Na lange tijd aangeven zin ?

Geplaatst door de TopicStarter : 17-02-16 22:55

Dit is een goedgekeurd schaduwaccount!

Affijn, waar begin je ? Ik dacht heel sterk een topic te maken en daarmee diverse dingen op te gooien en vragen maar het is zwaar… Heel zwaar en vooral om het op papier te zetten! Zo definitief.. Laat ik maar gewoon beginnen.

Het is allemaal begonnen op de middelbare school, ik was een stil verlegen meisje en toen ik mijn eerste gele kaart ontving wist ik niet wat mij overkwam. Ik was van slag en toen ik mijn zus ook nog tegenkwam op de hal die in de laatste zat wist ik het helemaal niet meer. Mijn zus heeft me toen gerustgesteld, gezegd dat het niet erg is maar moest wel stiekem lachen.. ‘haar kleine zusje’. Mijn zus was op deze school eigenlijk niet alleen mijn zus maar ook mijn beschermengel door haar werd ik niet langer gepest wat ik eigenlijk mijn hele leven al wel werd in alle klassen basisschool of middelbare doordat ik altijd al anders ben geweest. Helaas heb ik het eerste jaar niet af kunnen maken op deze school, waarom weet ik niet meer maar ik ben naar een andere school gegaan volgens mij was dit omdat ik daar beter paste met niveau etc.

Toen ik nog maar net 14 jaar was, en op een middag vroeg in de les of ik naar de WC mocht was ik niet de enige, er waren nog 3 jongens die de WC op een dominante manier binnendringde. Ik dacht nog bij mijzelf he jongens dit is de verkeerde hoor! Maar nee mijn hart zat gelijk in mijn keel ik wist als geen ander dat het fout zat goed fout… Toen ze in het buitenlands naar elkaar praten begon mijn grote nachtmerrie, de een hield de wacht de ander hield me vast en me handen werden vastgebonden waarna ze alle drie afwisselde… Na deze verkrachting heb ik mijn mond gehouden thuis kon ik niet terecht door andere dingen, ik hoorde er gewoon even niet bij er was ruimte voor andere dingen die op dat moment ook hoge nood waren. Mijn ouders heb ik dit nooit kwalijk genomen. Waarom ik geen aangifte gedaan heb maar wel naar gegoogeld heb is omdat je bij een zedendelict op de stoer moet om sperma en bloed resten + eventuele verwondingen uit je lichaam te halen. Hallo, hoeveel schaamte denken hun dan wel niet dat je al heb en hoe goor je je voelt na zo een walgelijke ervaring.. Het was mijn eerste keer, het deed enorm veel zeer ze waren ook absoluut niet voorzichtig en hoe ik op mijn fietsje thuis ben gekomen is een wonder, want zitten dat kon ik niet meer. De dag daarna was ik ziek, mijn moeder dacht dat het te maken had met de thuis situatie, op het werd heb ik me ziek gebeld en jaren lang heb ik dit probleem dat helaas zich 2/3 keer herhaald heeft voor mezelf gehouden.

Nu ongeveer 10 jaar laten, ben ik nog steeds stuk van verdriet, heb ik enorm veel moeite met mannen. Ben ik bang op straat als er mensen achter me lopen, naast me lopen of te intiem doen door me bij een verjaardag bijv te dicht bij me mond te kussen. De eerste vriendin aan wie ik het vertelde was een stalgenoot, voor haar was het totaal niks nieuws ivm mijn gedrag nog altijd heb ik contact met haar. Inmiddels een paar jaar daarna nog weten mijn ouders het ook, ze hebben gehuild me moeder voelde zich schuldig dat ze het niet aan me gemerkt had en ik het niet heb durven vertellen.

Na 4 zelfmoordpogingen waarbij ik op de IC heb gelegen, maag is leeggepompt, tegengif heb gekregen, het spoor was ingelicht toen ik ontsnapte uit mijn opname en therapieën kan het zo niet langer meer. Ik ben er klaar mee voorgoed… Er bied een leuke kerel zich aan mijn zijde te staan, maar elke keer spreek ik vol goede moed af om hem op het laatst met knikkende knietjes af te zeggen. Angst, woede, boosheid, ontroostbaar ga ik soms het leven door.
Nachtmerries en herbelevingen.

Voordat ik dit topic ging openen was ik niet van plan mijn verhaal te vertellen.. Toch gedaan. Mijn vraag is, welke mensen hebben er ervaringen en tips ?

WIE HEEFT ER NA JAREN / WEKEN nog aangifte gedaan ? Wat voor functie had dit voor de daders.
Kan je de daders nog laten zitten ? Of hoe is het bij jullie gegaan.

Mocht je mij herkennen maakt mijn naam niet bekend in dit topic, PB staat ten alle tijden open.

**Geplaatst**: 17-02-16 22:59

Geplaatst: 17-02-16 22:59

Ik stuur je een PB.
Heel veel sterkte. :(:)

Verschrikkelijk.

Laatst bijgewerkt door Birdie60 op 17-02-16 23:03, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 17-02-16 22:59

Geplaatst: 17-02-16 22:59

Jeetje. Ik weet het niet meid, ik weet niet wat je moet doen. Maar wat een ervaring... Ik kan me niet voorstellen hoe dit voor jou moet zijn. Onwijs veel sterkte en ik hoop oprecht dat je een manier kan vinden om ermee om te leren gaan :(:)

**Geplaatst**: 17-02-16 23:04

Re: Verkrachting hoe verder ? Na lange tijd aangeven zin ?

Geplaatst: 17-02-16 23:04

Jeetje.. ik weet niet hoe ik je moet helpen.
Maar wauw, wat moet dit vreselijk voor je zijn.. ben er gewoon even stil van.

Sterkte! :(:)

**Geplaatst**: 17-02-16 23:12

Re: Verkrachting hoe verder ? Na lange tijd aangeven zin ?

Geplaatst: 17-02-16 23:12

Als het doen van aangifte jou helpt bij de verwerking van dit zeer ernstig misdrijf fan moet je het vooral doen. Ook al bereik je er alleen mee dat je er een stukje genoegdoening uit haalt dan is het de moeite al waard want ook jij hebt recht op een fijn leven en dat hebben zij je afgepakt. Sterkte!!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-02-16 23:20

Re: Verkrachting hoe verder ? Na lange tijd aangeven zin ?

Geplaatst door de TopicStarter : 17-02-16 23:20

Bedankt, ik kreeg al aantal PBtjes deze ga ik beantwoorden. Daarna slapen want neemt enorm veel energie en spanning op dit.

**Geplaatst**: 17-02-16 23:22

Geplaatst: 17-02-16 23:22

Wat verschrikkelijk.. Echt verschrikkelijk..
Ik denk dat ik wel aangifte had gedaan, misschien kan jij ze het leven nog zuur maken..

**Geplaatst**: 17-02-16 23:23

Geplaatst: 17-02-16 23:23

Lieve ts,

Wat dapper dat je er nu voor uit durft te komen en wat dapper dat je er tegen wil vechten!
Wat moet jij het enorm zwaar hebben gehad zeg.
Ik zeg ook; als aangifte doen goed voelt, doen! Wie weet is dat een klein stukje voldoening waar je mee kunt beginnen.

je bent heel sterk, dat lees ik uit je verhaal, ik gun je alle kracht om jezelf er weer bovenop te vechten. Want het is een lange weg, maar het is mogelijk, en het leven kan ook zo mooi zijn. Dat verdien jij ook te ervaren na deze ellendigheid.

Als je verder behoefte hebt om je hart te luchten staat mijn pb-box altijd open!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-02-16 23:26

Re: Verkrachting hoe verder ? Na lange tijd aangeven zin ?

Geplaatst door de TopicStarter : 17-02-16 23:26

Ik ben ook zwanger geweest trouwens, heb daarvoor meerdere pillen geslikt en hopen dat het misging (bloeding). De andere keer had ik de morning afterpil al bij de drogist kunnen halen 2x pd een tablet.. Daarna slikte in de pil maar daar was ik niet heel trouw mee. Dit alles doet mij nu nog pijn, in het dagelijkse leven doe ik alsof ik kinderen haat, maar eigenlijk vind ik ze leuk baby's geven me een smile op me gezicht en ik zit altijd 'het zou nu zo oud geweest zijn'.

Er werd in PB gevraagd hoelang het geleden is, dat is 10/11 jaar.

**Geplaatst**: 17-02-16 23:32

Re: Verkrachting hoe verder ? Na lange tijd aangeven zin ?

Geplaatst: 17-02-16 23:32

Ts wat een enorm heftig verhaal. Ik had een brok in mijn keel met lezen wat jij daar hebt meegemaakt. Verschrikkelijk. Ik hoop dat je een voor jou goede keuze kan maken. Ik wil je heel veel sterkte wensen.

**Geplaatst**: 18-02-16 00:14

Geplaatst: 18-02-16 00:14

Voor wat het zakelijke deel van je vragen. Er is geen verjaringstermijn meer voor verkrachting, dus ja aangifte kan zeker. De volgende vraag is wat je verder wil, een zaak van maken of geeft het je gewoon gemoedsrust je verhaal opgetekend te hebben. Er zijn nu geen bewijzen meer behalve jouw verhaal tegen het hunne of zijnde. Dat kan een hoop frustratie en ergernis met zich meebrengen mocht het tot een rechtszaak komen. Gelijk hebben is namelijk wat anders dan gelijk krijgen, helaas

Ik denk dat je beter eerst aan jezelf kan werken en de verwerking ervan, vervolgens tijdens dit traject kijken of je hier nog steeds aangifte van wil doen en het evt voor de rechter ervan laten komen.

Je kan ook een politiebureau binnen lopen en vragen of zij goede begeleiders weten. Dan weet je iig waar je moet zijn

**Geplaatst**: 18-02-16 00:30

Re: Verkrachting hoe verder ? Na lange tijd aangeven zin ?

Geplaatst: 18-02-16 00:30

wow heftig, ik heb iets soortgelijks meegemaakt op de middelbare
school was vanaf groep 3 gepest tot het einde van 4 vmbo, in het laatste
jaar meerdere malen (zeg maar meerdere malen per week) aangerand.
jongens die aan m'n borsten en billen probeerde te zitten/zaten. hier heb
ik nog steeds last van dus ik raad het je echt aan om naar de politie te
gaan, misschien kunnen ze er nu strafrechtelijk niks meer aan doen maar het
kan voor jou helpen bij de verwerking.

Sterkte, mijn Pb staat altijd open!

**Geplaatst**: 18-02-16 00:52

Re: Verkrachting hoe verder ? Na lange tijd aangeven zin ?

Geplaatst: 18-02-16 00:52

Jeetje TS wat heftig.. Dapper dat je het nu van je af durft te schrijven hier. Sterkte :(:)

Ik stuur je even een pb trouwens.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-02-16 09:28

Re: Verkrachting hoe verder ? Na lange tijd aangeven zin ?

Geplaatst door de TopicStarter : 19-02-16 09:28

Bedankt voor de berichten hier, en vele via PB die ga ik zo openen. Afgelopen dagen vond ik te moeilijk om ermee bezig te zijn vandaar.

**Geplaatst**: 19-02-16 09:35

Re: Verkrachting hoe verder ? Na lange tijd aangeven zin ?

Geplaatst: 19-02-16 09:35

Heel veel sterkte! Ik vind het enorm knap dat je hier je hart durft te luchten! :(:)

**Geplaatst**: 19-02-16 09:50

Re: Verkrachting hoe verder ? Na lange tijd aangeven zin ?

Geplaatst: 19-02-16 09:50

Lieve ts,
goed van je dat je hierover durft te praten, ik hoop dat het je helpt.
Voor wat betreft aangifte doen, ik wil je aanraden om dat wél te doen. Het kan jou helpen in het verwerkingsproces en wie weet help je andere vrouwen er ook mee. Wie weet lopen er meer aanklachten tegen deze monsters of kan je, door dit aan het licht te brengen, voorkomen dat anderen hetzelfde moeten meemaken.
Ik hoop dat je goede begeleiding hebt en wens je alle goeds. Ik hoop dat je leert omgaan met je verleden en een manier vind om van het heden te genieten.

Sterkte..

**Geplaatst**: 19-02-16 10:58

Geplaatst: 19-02-16 10:58

Ik begrijp het advies "doe aangifte!" wel maar TS, ik wil je toch even waarschuwen.

Bij een aangifte wil de politie zéér gedetailleerd weten wat er is gebeurd, en dat zijn geen leuke gesprekken. En als er geen ander bewijs is, buiten jouw verklaring, dan kunnen ze heel weinig. Als je geen namen weet is het mogelijk dat ze de daders niet eens kunnen vinden. Als ze wel gevonden worden volgt er een verhoor, maar als ze alles ontkennen en er zijn geen getuigen te vinden of andere aangiftes dan zal er ook geen rechtszaak volgen. Dat kan heel oneerlijk voelen: moet jij alles opnieuw beleven in zoveel detail, en komen zij er toch gewoon mee weg. En dat alles kan maanden duren, dus al die tijd zit jij in onzekerheid. En áls er dan bewijs is en er volgt een rechtszaak kan ook de strafmaat nog flink tegenvallen. Ze kunnen worden veroordeeld tot celstraf en een ruime schadevergoeding voor jou, maar ook tot een taakstraf. Ook dat kan voelen als een klap in je gezicht.

Ik wil je er zeker niet vanaf praten, dit tuig verdient straf en jij verdient elke kans op verwerking. Maar je moet wel weten waar je aan begint en dat het écht zwaar kan zijn.

**Geplaatst**: 19-02-16 11:07

Geplaatst: 19-02-16 11:07

Lieve ts, wb aangifte enz kan ik je niet echt helpen, je kan nog aangifte doen. Of je dat ook "moet" doen kan alleen jij beslissen, het is een lange, frustrerende weg na zo lang en zoals Sammie al zegt; gelijk hebben betekent niet gelijk krijgen. Het is volkomen begrijpelijk dat je het tóen niet hebt willen doen, maar de bewijzen van wíe het gedaan heeft zijn inmiddels niet meer aanwezig dus jouw woord tegen het hunne. Indien je goede politie mensen treft zouden zij jou serieus moeten nemen maar dan gaan ze je inderdaad meerdere keren gedetailleerd laten vertellen wat er gebeurt is. Kan je dat aan op dit moment?

Het volgende is een persoonlijke mening, eentje die jij niet moet delen en waar je verder niets mee moet doen als jij het zo niet voelt maar als je dan tóch de stap "moet" nemen om je verhaal te vertellen (want bij aangifte moet je dat ook) is het dan geen idé om het verhaal te vertellen aan de man die je wil bij staan? Zodat hij weet waarom je het zo moeilijk hebt met afspreken enz? Desnoods in eerste instantie alleen "ik heb op jonge leeftijd meerdere nare ervaringen gehad en nu ben ik bang."
Dan hoef je nog niet meteen in detail te gaan maar weet hij wel dat het niet aan hem persoonlijk ligt. Als hij een goede man is en inderdaad om je geeft, kunnen jullie wellicht sámen werken aan verwerking... Je hebt het grootste deel van je leven alleen gestaan hier in. Dat hoeft niet... Samen is het niet makkelijker maar dan is er ten minste iemand die je op vangt wanneer je struikelt. Als hij samen met jou wil "vechten" kan hij wellicht ook ondersteunen als je daarna tóch aangifte besluit te doen.

Laatst bijgewerkt door Ayasha op 19-02-16 11:09, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-02-16 11:08

Geplaatst: 19-02-16 11:08

jeetje TS, wat moet dat verschrikkelijk zijn geweest om mee te maken!
Ik zou bijna zeggen dat je aangifte om die jongens de straf te geven die ze verdienen!! Maar ik heb begrepen dat zo'n proces best zwaar en niet altijd succesvol is. Ik kan je dus verder geen advies hierover geven.

Wat jij hebt meegemaakt, zou geen enkele meisje mee moeten maken! Ik wens je nog heel veel sterkte met het verwerken hiervan!

**Geplaatst**: 19-02-16 14:49

Re: Verkrachting hoe verder ? Na lange tijd aangeven zin ?

Geplaatst: 19-02-16 14:49

Oh lieve meid toch wat een verhaal! Ik kan mij goed voorstellen dat je nu zo worstelt met jezelf. Jij moet doen wat je zelf wil. Denk je dat het aangeven helpt bij jouw verwerking dan moet je het doen maar zoals hierboven reeds gemeld is dit niet makkelijk. Oude wonden zullen terug opengaan. Langs de andere kant is geconfronteerd worden met het verleden soms wel helpend bij de verwerking. Dus als je het doet laat je dan zeker gepast begeleiden.
Doe je het niet dan heb je jezelf ook niets te verwijten. Het draait nu om jou en hoe jij je voelt.

Heel veel sterkte en ik hoop dat je ooit gelukkig mag worden!! xxx

**Geplaatst**: 19-02-16 16:19

Re: Verkrachting hoe verder ? Na lange tijd aangeven zin ?

Geplaatst: 19-02-16 16:19

Lieve TS,

Wat een enorm zwaar verhaal zeg. Ik kan me jammer genoeg 100% voorstellen hoe je je moet voelen en hoe radeloos je bent. Ik ben zelf vorig jaar verkracht en de mentale druk die dat op je zet is echt niet te geloven.

Krijg je hulp bij het verwerken van dit trauma? Ik kan je ten zeerste aanraden om via je huisarts (of eventueel anoniem) te regelen dat je bij het centrum seksueel geweld terecht kan, daar zitten gespecialiseerde therapeuten die jou doelgericht kunnen helpen met je problemen. Vanuit daar kan je eventueel, als je dat wilt, doorverwezen worden naar therapieën om met het trauma om te leren gaan (bijvoorbeeld EMDR).

Aangifte doen kan nog steeds, maar ik zou er rekening mee houden dat je dit voor jezelf moet doen, om het af te sluiten en het een plekje te geven. In mijn ervaring kan je zonder duidelijke bewijzen (dus inderdaad een rape kit in het ziekenhuis of duidelijke sporen van fysiek geweld) alleen een melding maken van de person of personen die dit gedaan hebben, en hier wordt pas iets mee gedaan op het moment dat er een hele hoop meldingen binnen zijn gekomen. Kijk bijvoorbeeld naar het verhaal van de Utrechtse serieverkrachter, die tientallen meiden geterroriseerd heeft maar pas na jaren opgesloten gaat worden.
Het is maar zeldzaam, dat iemand daadwerkelijk opgepakt wordt voor verkrachting. De situatie (het feit dat het al langer geleden is) maakt het niet makkelijker, maar des te moeilijker voor jou. Je kan je afvragen of zo'n proces waarin de kans klein is dat je uiteindelijk het gewenste resultaat gaat behalen wel haalbaar is voor jou mentaal.

Ik probeer je absoluut niet te ontmoedigen, want aangifte kan erg veel peace of mind geven.. Maar er zijn maar weinig zaken bekend waarin aangifte daadwerkelijk leidt tot de oplossing die jij in je hoofd hebt. De kans is zelfs enorm klein dat het een rechtszaak wordt.

Wat ik je wel wil meegeven.. Zoek alsjeblieft hulp. Het is enorm moeilijk en je gaat je misschien een tijd nog wel rotter voelen dan je nu al doet. Maar zo veel angst in je leven is geen manier van leven, zoals je zelf al hebt ondervonden te zien aan je laatste alinea. Er zijn heel veel specialisten die heel toegankelijk zijn en die niks liever willen dan jou helpen. Ik zou zeggen dat het verstandig is om met hun te praten over je trauma, en over wat je uiteindelijk kan doen om er een punt achter te zetten voor jezelf, of dat nou aangifte of therapie is.

Mijn PB-box staat echt altijd voor je open, ook als je wilt bellen of op een andere manier wilt praten. Weet dat je niet alleen bent en dat er manieren zijn om je beter te voelen.

**Geplaatst**: 20-02-16 14:53

Geplaatst: 20-02-16 14:53

Ik heb niet alle reacties gelezen, dus als ik in herhaling val, sorry daarvoor.

Ik denk dat al dan niet aangifte doen na zo'n lange tijd heel persoonlijk is. Er zijn mensen die het doen en mensen die het niet doen. Persoonlijk zou ik dit niet doen. Aangifte doen is zwaar en hoe langer je wacht met aangifte doen, hoe moeilijker de dader veroordeeld zal worden denk ik. Er zijn vaak na zo'n lange tijd geen bewijzen meer dus is het woord tegen woord (tenzij er natuurlijk nog andere aangiftes zijn tegen dezelfde persoon). Bovendien staat er ook een verjaringstermijn op.
Maar zoals gezegd: het is iets wat je voor jezelf zal moeten uitmaken. Het is niet omdat ik het niet zou doen, dat jij dit niet kan doen en/of de persoon in kwestie niet veroordeeld zal worden...

Ik ken een aantal mensen die o.w.v. misbruik of mishandeling op zoek zijn gegaan naar een hulphond zodat ze alleen weer een aantal dingen kunnen doen (bv. zich weer wat veiliger voelen op straat, terug alleen buiten durven komen, sociale contacten vergemakkelijken...).
Mocht het jou interesseren, ik heb veel goeds gehoord van Stichting MissionPuppy Nederland en BultersMekke Assistancedogs... Wie weet kan het jou ook helpen. Een hond behandelt jou natuurlijk niet, zoals een therapeut dat doet,maar het kan je wel wat ondersteuning bieden in het dagelijkse leven.

**Geplaatst**: 21-02-16 14:38

Re: Verkrachting hoe verder ? Na lange tijd aangeven zin ?

Geplaatst: 21-02-16 14:38

Heel veel sterkt, ik heb je wel even een pb gestuurd.

**Geplaatst**: 15-03-16 12:55

Geplaatst: 15-03-16 12:55

Dit topic wordt genoemd in de BNB van deze maand : http://bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=25&t=1880839