Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-12-15 23:24

En dan is je vader plots ernstig ziek..

Geplaatst door de TopicStarter : 10-12-15 23:24

Sorry als het verkeerd staat, wist niet goed waar het te plaatsen..

Hoi bokkers
Zit er al een hele tijd mee, maar wil het nu toch eens eindelijk van me af gaan schrijven..
Ik ga proberen het verhaal zo kort en duidelijk mogelijk te maken.

Vorig jaar december voelde mijn vader zich al een tijdje niet goed. Hij moest heel veel hoesten, maar al de antibiotica hielp niet. Omdat mijn ouders een eigen zaak hebben en december/januari een drukke periode voor hun is, besloten om te wachten met onderzoeken na de feestdagen.
Feestdagen waren voorbij en hij was naar het ziekenhuis gegaan voor onderzoeken. Enkele dagen later na spanning dan eindelijk de uitslag. Niet zo goed als we gehoopt hadden. Longkanker met uitzaaiingen naar de lever.. Auw, das even slikken.
Direct vanaf het begin hebben ze gezegd dat ze hem niet kunnen genezen, maar ze gaan hem wel chemo blijven geven zolang dat het 'nut' heeft.

De chemo heeft al heel lang zijn werk gedaan tot nu pas.. De tumorwaarde in zijn bloed blijft maar stijgen ondanks de chemo en dat is geen goed teken.
Ze hebben ondertussen onderzoeken gedaan naar nog eventuele uitzaaiingen maar hier is niks uitgekomen. Dit is in principe wel goed, maar zolang ze niet gevonden hebben waarom de tumorwaarde blijft stijgen, gaan ze geen chemo geven. En geen chemo krijgen is dan weer totaal geen goed nieuws.. Maandag moet hij nog onderzoeken laten doen en dan weten we dinsdag meer en ook of ze hem dan terug chemo gaan geven.

Zelf besef ik het precies nog steeds allemaal niet zo goed. Hij ziet er heel goed, gaat nog gewoon werken in zoverre dit mogelijk is. Voelt zich alleen niet goed. Is heel moe en heeft soms heel erg veel pijn.

Ik vind het heel moeilijk om met mijn ouders hier over te praten. Daarom wou ik het graag eens van me afschrijven omdat ik niet goed weet hoe ik dit allemaal moet verwerken. Ben zelf 17 en zit in de puberteit en dat maakt het er allemaal niet makkelijker om. Ook met mijn vriendinnen kan ik hier niet makkelijk over praten.. Met niemand kan ik er gemakkelijk over praten.

Waarom ik dit topic nu aanmaak weet ik niet precies.. Misschien zijn er mensen die in dezelfde situatie zitten en die tips hebben om het allemaal wat te kunnen verwerken? En ook om het eens van me te kunnen afschrijven..

Ik hoop dat ik het een beetje duidelijk heb geschreven..

**Geplaatst**: 10-12-15 23:27

Re: En dan is je vader plots ernstig ziek..

Geplaatst: 10-12-15 23:27

He meis wat onwijs naar voor jullie. Ik was begin 20 toen m'n moeder kanker kreeg en helaas is ze ook jong overleden, nu 8 jaar terug. Ik ken je verdriet stress en onzekerheid maar al te goed. Dit jaar is er bij m'n vader ook longkanker ontdekt. Ellendige rotziekte is het.

**Geplaatst**: 10-12-15 23:30

Geplaatst: 10-12-15 23:30

Heel erg veel sterkte Ts... Pb staat altijd open voor je... Mijn moeder heeft kanker gehad, ze waren er hier vroeg bij, maar ik weet wat voor een rotziekte het is...

**Geplaatst**: 10-12-15 23:30

Geplaatst: 10-12-15 23:30

Ik heb er gelukkig geen ervaring mee maar wil je wel heel veel sterkte wensen, wat vreselijk naar :(:)

**Geplaatst**: 11-12-15 08:21

Re: En dan is je vader plots ernstig ziek..

Geplaatst: 11-12-15 08:21

Heel veel sterkte TS, wat ontzettend heftig! :(:)

**Geplaatst**: 11-12-15 08:27

Re: En dan is je vader plots ernstig ziek..

Geplaatst: 11-12-15 08:27

Heel veel sterkte ts!

**Geplaatst**: 11-12-15 08:52

Geplaatst: 11-12-15 08:52

dikke knuffel. Zo'n heftige ziekte.

**Geplaatst**: 11-12-15 08:53

Geplaatst: 11-12-15 08:53

Heel veel sterkte! Wijs van je dat je toch een uitlaatklep zoekt en als dat hier kan zijn moet je dat gewoon doen. Je zit in een hele moeilijke periode en dan heb je wel eens een luisterend oor of forum nodig. Nogmaals heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 11-12-15 09:02

Geplaatst: 11-12-15 09:02

Wat verschrikkelijk erg!

Maar meid, ik zou je toch aanraden erover te praten. Dit kan je niet zo maar allemaal in je eentje verwerken.
Misschien heeft ook je vader het moeilijk te praten over wat hij voelt en hoe hij dit beleeft maar ik denk wel dat het jou kan helpen indien je open met je papa hierover een gesprek kan aangaan.
Echt meid, er gaat nog zo veel op je afkomen, ook nog zo veel vragen, dat je hiermee niet alleen mag blijven zitten.
Ik vind het wel knap dat je via dit forum al probeert te ventileren maar probeer toch ook in je naaste omgeving steun te vinden. Dat gaat je zo veel meer helpen in deze moeilijke periode.

Heel veel sterkte ! :(:)

**Geplaatst**: 11-12-15 09:40

Re: En dan is je vader plots ernstig ziek..

Geplaatst: 11-12-15 09:40

Ik weet niet waar je woont maar is er geen inloophuis in de buurt? Daar kun je lotgenoten vinden om mee te praten en altijd binnenlopen om te praten.

Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 11-12-15 09:46

Geplaatst: 11-12-15 09:46

Ik weet hoe het voelt, mijn vader kreeg leukemie.En ook ik was 17 jaar oud, je leeftijdsgenoten zijn met andere dingen bezig en kunnen dat niet goed plaatsen (en dat is niet om je te kwetsen hoor, of om jou aftevallen) Kunnen jullie er als gezin goed over praten emoties en dingen die je je afvraagt voor nu maar ook over straks . bij ons werd er niet zo gepraat maar ik schreef ze op en heb het later nog vaak terug gelezen of opgezocht! zelfs een stukje is voorgelezen op de begrafenis.
Ik wens jullie als gezin veel moed en kracht nu maar ook na die eerste zware tijd want het hakt er altijd goed in! ( geef het ook aan op school bij je docenten, dan weten ze wat er speelt) En is ook een vertrouwens persoon daar heb ik weleens met gepraat, tegen een vreemde praat het gemakkelijker!

**Geplaatst**: 11-12-15 10:09

Geplaatst: 11-12-15 10:09

Een hele dikke knuffel van deze kant.
Dit is heel zwaar wat jullie thuis op jullie bordje hebben liggen.

Mijn vader werd ziek toen ik 15 was. Dat was in 1995. Na een onzekere periode kwam eruit dat hij Longenfyseem had en dat zijn longen nog maar voor 50% werkten.
In 2003 kreeg hij er een longembolie overheen. Zijn longen gingen nog veel verder achteruit.
Op het laatst deden zijn longen het nog maar voor 5%
In 2007 overleed hij.

het was heel zwaar om mijn vader zo te zien knokken.
en ik heb het er geregeld nog wel moeilijk mee. Mijn paarden zijn op die momenten mijn therapeuten. Die halen mij door iedere moeilijke periode heen.

Proberen er zoveel mogelijk over te praten.
Dit topic is een goed begin!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-12-15 14:27

Re: En dan is je vader plots ernstig ziek..

Geplaatst door de TopicStarter : 11-12-15 14:27

Dank je wel voor de lieve reacties, dat doet toch wel deugd!

Mijn vader is net zoals ik een gesloten boek, samen praten we hier dus al helemaal niet over.. Gelukkig is mijn moeder wel een heel open persoon en probeert ze heel veel met mijn vader te praten zodat hij zijn emoties ook eens kan uiten.
Ik probeer me ook open te stellen voor mijn moeder om erover te kunnen praten, maar dit vind ik heel moeilijk..

**Geplaatst**: 11-12-15 14:33

Re: En dan is je vader plots ernstig ziek..

Geplaatst: 11-12-15 14:33

Heel veel sterkte meid!

Ik herken het. Mijn vader is in 2013 overleden. Nierkanker, uitgezaaid in longen en lever. 8 weken na de diagnose is hij al overleden.
Ik was toen 22.

Ik had die tijd heel erg de neiging om een kaartje aan mijn vader te geven en ik heb dat uiteindelijk niet gedaan. Later heb ik daar spijt van gehad. Ik had hem graag nog wat dingen willen zeggen (dat ik zo'n fijne jeugd heb gehad, van hem hou etc.) en ik kon dat ook niet persoonlijk. Mijn zus heeft hem nog wel een kaart/brief geschreven en die aan hem gegeven. Misschien is dat een manier?

**Geplaatst**: 11-12-15 14:35

Geplaatst: 11-12-15 14:35

In privé heb ik er weinig mee van doen gehad gelukkig.
Ik werk er wel " in". En kom veel mensen tegen die in deze situatie zitten.

Het is moeilijk als jullie gesloten boeken zijn. MAar probeer er toch echt met je vader of moeder over te praten. Geef je gevoel aan.
EN probeer ook alles wat je tegen je vader had willen zeggen ook tegen hem te zeggen. Hoe moeilijk het ook is. Desnoods schrijf het op.
Wordt je trouwens ook betrokken bij het ziekteproces? Wordt het besproken met je? Bedoel dan uitslagen enz

Van hieruit ook een hele dikke knuffel. En als je je verhaal kwijt kan is het mooi dat je dat hier ook kan

**Geplaatst**: 11-12-15 14:47

Re: En dan is je vader plots ernstig ziek..

Geplaatst: 11-12-15 14:47

hey meid! Allereerst wil ik je heel veel sterkte wensen.

Mijn vader is 2 jaar ook verleden. Ik was toen 16. Bij mijn apa is het heel plots gegaan en ik heb geen afscheid kunnen nemen (zie topic in mijn onderschrift als je het verhaal wil lezen). Ik zou zeggen, probeer nog zoveel mogelijk fijne dingen te doen en vertel hem wat je nog wil vertellen. Achteraf kan je dan 'blij' zijn dat je nog rustig afscheid kunnen nemen hebt. Tuurlijk is de tijd altijd te kort, maar je hebt nu de kans om het afscheid op ene rustige manier te doen, maak nog leuke herinneringen voor later etc.

Als je wilt praten mag je me altijd ene pb sturen

**Geplaatst**: 11-12-15 14:57

Re: En dan is je vader plots ernstig ziek..

Geplaatst: 11-12-15 14:57

He bah meid, heel veel sterkte :(:)

Ik was iets jonger dan jou toen ik te horen kreeg dat mijn moeder borstkanker had, dus ik weet min of meer hoe je je voelt.

Erover praten is niet makkelijk, dat weet ik, maar wel heel belangrijk. Ik heb dat destijds niet echt gedaan en daar heb ik achteraf spijt van.

Hele dikke knuffel :(:)

**Geplaatst**: 11-12-15 15:11

Re: En dan is je vader plots ernstig ziek..

Geplaatst: 11-12-15 15:11

He meid wat een naar bericht om te lezen.. Het is ook niet niets en ik snap dat je het lastig vindt om er over te praten. Ik schrok trouwens ook van het feit dat al veel bokker zoiets mee hebben moeten maken helaas op een te jonge leeftijd.
Bij mij is het helaas niet anders, mijn vader is hartpatiënt en zijn enige mogelijkheid is nog een harttransplantatie. Ik zou ook graag met vriendinnen hier over praten, maar ik merk ook dat zij dit niet aan kunnen denk ik.. In ieder geval vragen weinig vriendinnen vaak naar de situatie wat mij pijn doet. Ik hoop dat jij wel vrienden/familie hebt waar je er mee over kunt praten. En anders ben je natuurlijk altijd welkom hier om je hart te luchten. Veel sterkte in ieder geval meid!

**Geplaatst**: 11-12-15 15:18

Geplaatst: 11-12-15 15:18

Wat verschrikkelijk dat jullie dit als gezin moeten meemaken. Ik was 17 toen ik hoorde dat mijn vader longkanker had en het was ook meteen zo ver uitgezaaid dat genezing onmogelijk was. Ik was echt een vaderskindje, dus dat kwam hard aan, zeker omdat het een maand voor mijn eindexamens was. Uiteindelijk is hij op mijn 19de overleden. We waren relatief open met het gezin, maar als ik nu terugdenk aan de periodes, was er ook nog genoeg waar wij gesloten over waren.

Praten met mensen is wel erg belangrijk, zoals hier al vaker gezegd wordt. Zoek een leeftijdsgenootje die het ook heeft meegemaakt of iemand die in hetzelfde schuitje zit, dat kan echt goed helpen. Praten is al een stukje verwerking op zich, al houdt het daarbij natuurlijk niet op. Destijds ben ik ook een paar keer naar het Toon Hermans huis geweest. Misschien zit zoiets ook bij jullie in de buurt? Die hebben ook speciale jongerenpraatgroepen voor kinderen van iemand die ziek is.

Ik wil jou en de rest van je gezin heel veel kracht toewensen voor de komende tijden.

Wat ik destijds heel stom vond, maar nu heel waardevol, is om af en toe stukjes te filmen van dingen die je doet als gezin. Gewoon samen aan tafel zitten eten, of wanneer jullie buiten een wandelingetje gaan maken. Het klinkt heel stom, maar na vier jaar heb ik dat eindelijk teruggekeken en vond ik het eigenlijk heel fijn om nog wat "levend" beeld van mijn vader te zien en om te horen hoe zijn stem klinkt, in plaats van alleen de foto's en mijn herinneringen.

Iets anders wat ik nog zou kunnen aanraden is het boek "Pap, vertel eens". Hier staan allerlei vragen in die hij in kan vullen, dat kan heel waardevol zijn voor later. Mijn vader vond het destijds wel heel zwaar om in te vullen en uiteindelijk heeft hij maar twee pagina's gedaan (hij had de digitale versie en begreep niet hoe je naar het volgende hoofdstuk moest). Dat vond ik na zijn overlijden erg lastig: het enige "nieuwe" stukje dat ik nog hoopte te krijgen/lezen van mijn vader, was er niet... Maar zo gaan dingen nou eenmaal.

Als alternatief zou je hem ook kunnen vragen om misschien wat brieven te schrijven voor grote mijlpalen in je leven later, zodat hij daar toch een beetje bij is. Dit heb ik niet gevraagd en vind ik achteraf toch erg jammer. Dit zijn wel dingen die het allemaal een stuk realistischer maken, maar ook zwaarder, voor jullie allebei. Het is dus even de vraag of je dat wilt en of je dat aankan - maar het is wel een stuk verwerking.

Bovenstaande dingen zijn meer gericht op het oogpunt van later dan op de verwerking en het erover praten van nu, excuus daarvoor. Het scheelt echter wel en hopelijk heb je er nog iets aan.

Dan rest mij niets anders te zeggen dat hoe goed je het ook voorbereid, hoe veel je ook praat - er is altijd tijd tekort. Ik heb twee jaar afscheid kunnen nemen in plaats van de drie maanden die gegeven waren, maar toch is er vier jaar later nog zo veel dat je mist. Het belangrijkste is om later met een lach (en misschien een traan) aan je vader terug te kunnen denken en om geen spijt te hebben van dingen die je toen niet gedaan of gezegd had.

Nogmaals heel veel sterkte. Je hebt al genoeg pb-aanbod gekregen gok ik zo, maar bij mij kun je ook je verhaal kwijt als je wilt.

**Geplaatst**: 11-12-15 15:23

Re: En dan is je vader plots ernstig ziek..

Geplaatst: 11-12-15 15:23

nog iets wat ik toch wil toevoegen. Iedereen zegt praat erover, maar als je dit niet wil hoef je dit echt niet te doen. Ik heb er met niemand echt over gepraat, maar heb ene week na de begrafenis mijn leven gewoon weer opgenomen, ik ben naar school gegaan alsof er niets aan de hand was (vooral de 2e dag, de 1e dag krijg je van iedereen sterkte wensen). Op die manie ben ik snel terug in eht gewone ritme gevallen en dat was mijn manier van verwerken. Je bent niet verplicht erover te praten! Wil je dit, gewoon doen, wil je dat niet, even goed!

**Geplaatst**: 11-12-15 15:33

Re: En dan is je vader plots ernstig ziek..

Geplaatst: 11-12-15 15:33

Praten hoeft niet altijd, schrijf een brief aan je papa. laat hem een boekje vol schrijven voor je eventuele toekomstige kinderen, bvb papa vertel eens. Maak foto's, filmpjes, zorg dat je iets hebt om hem later te herinneren en dan niet van het eind maar hoe hij is terwijl de ziekte hem nog niet compleet gesloopt heeft. Ik wil je heel veel sterkte toewensen, 17 is geen leeftijd om een ouder te verliezen. Wel is je nu nog enige tijd gegund om wel met je papa te praten, probeer het, geef een knuffel en laat merken hoeveel je om hem geeft.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-12-15 20:09

Re: En dan is je vader plots ernstig ziek..

Geplaatst door de TopicStarter : 11-12-15 20:09

Dat van een boekje bij houden en een brief schrijven vind ik een goed idee. Ook naar later toe.
Toch naar om te lezen dat er veel bokkers zijn die op jonge leeftijd een ouder zijn kwijtgeraakt..

Super bedankt iedereen voor al de tips voor naar later toe om herinnering te hebben. Hier heb ik zelf nog niet bij stil gestaan om dit te maken voor later.
Ook allemaal bedankt voor het pb-aanbod! :(:)

**Geplaatst**: 11-12-15 20:20

Re: En dan is je vader plots ernstig ziek..

Geplaatst: 11-12-15 20:20

Ik vind de tip van een brief schrijven een heel goed idee als je het moeilijk vind om dit face to face te doen.

Ook ik ben mijn vader verloren, echter door een ongeluk en wij als zussen hebben dus nooit afscheid kunnen nemen en kunnen zeggen wat we wilden. Achteraf is dat een van de moeilijkste dingen geweest, ik had hem graag willen zeggen hoe een geweldige jeugd ik mede door hem gehad heb en hoe ongelofelijk veel er van hem gehouden werd.

Doe wat goed voelt maar vooral, heel veel sterkte!!

**Geplaatst**: 11-12-15 20:22

Geplaatst: 11-12-15 20:22

Mijn moeder is op 21 december 2011 overleden aan kanker. Het begon als borst kanker en na het doorlopen van heel de malle molen, met amputatie chemo's en bestraling genezen verklaard in mei 2011.
Voelde zich niet zo fantastisch ging slecht zien en was haar oriëntatie kwijt.
Na een scan bleek ze meerdere uitzaaiingen te hebben in haar hersenen. Bij 40 zijn ze gestopt met tellen... Was inmiddels half september
Van dexamethason, een medicijn om vloeistof om de hersenen te doen afnemen, ging ze helemaal van het padje af.
Ze kon niet met, maar ook niet zonder.... Daar sta je dan als 24 jarige met een zusje van 19 in haar examen periode.
Uiteindelijk is mijn moeder opgenomen op een gesloten afdeling in het ziekenhuis, op die afdeling is ze heel vredig gestorven aan de morfine pomp.
Heel naar, maar mijn moeder was niet meer te genezen. Een elle lange lijdensweg is haar gelukkig bespaard gebleven.

**Geplaatst**: 16-12-15 20:15

Re: En dan is je vader plots ernstig ziek..

Geplaatst: 16-12-15 20:15

Ach lieve Jasmina!
Ik kom bij dit topic door [FZ] [Dienstmededeling] BNB December 2015

Lieverd, wat een moeilijke tijd heb je..
Ik heb geen ervaring met ernstig ziekte in mijn familie.
Maar ik weet wel toen mij vader laatst een ernstige operatie moest ondergaan hoeveel dit emotioneel met mij gedaan heeft.

Natuurlijk ben je niet verplicht om hier over te praten en ik snap ook heel goed dat het lastig is om er met je leeftijdsgenootjes over te praten omdat die misschien in een totaal andere levensfase zitten en met hele andere dingen bezig zijn.
Maar wanneer je behoefte hebt om er over te praten zou ik zeker op zoek gaan naar iemand waar je je veilig bij voelt om er over te praten.. Dat kan soms echt opluchten en helpen om het een plaatsje te geven.

Heel veel sterkte!