Nou mijn beugel zit er in, 4 kiezen zijn allang getrokken en vandaag alvast aan 1 kant mijn verstandskies onder eruit (boven zijn ze er al langer uit)
Maak je dit mee... (even gekopieerd van mij blog op hyves..)
Kaakchirurgie... Bij het woord gaan mijn nekharen al omhoog staan.
Na een aantal goede ervaringen had ik vandaag besloten dat ik dapper ging zijn bij de kaakchirurg. Mijn verstandskies onder was dit keer aan de beurt om afscheid van mij te nemen.
Vol goede moed kwam ik daar met mijn 1.60m en beugel binnen stappen, zeer dapper!
Ga rustig in die stoel zitten, maak een praatje met die beste man. Wordt ondertussen helemaal bedekt met blauw/groen kleed door een stagaire *jaah dat tref ik weer*.
Oke, kom maar op met die spuit. Kaakchirurg heeft 1x gezegd dat ik niet moest vergeten te ademen en voor de rest verliep het super. Even verdoving in laten werken en dan gaan we beginnen.
Minuut of wat later is het zo ver. Op 1 plek prikken 'is dit verdoofd?' ja daar wel hoor. Oke dan begin ik nu...........
WHAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHH en daar hing ik zo ongeveer tegen het plafond!! G@D%ERD*#ME!!!!! DAT WAS DUS NIET VERDOOFD!
Nou voor zo ver dus mijn dapperheid.... Nog wat verdoving erbij, zeggen dat het niet de bedoeling was en dat ik rustig moest blijven. JA PIPO DAS MOOI TE LAAT HE!
*rustig blijven pff* Mijn gedachten misschien wel, als ik hem antwoord gaf was mijn stem wonderbaarlijk kalm, maar mijn lijf was in paniek.
2 zakjes suiker gekregen voor we verder gingen omdat ik toch echt bijna van mijn stokje ging. Toen maar gauw afgemaakt met een volledig oncontroleerbaar trillende Wendy in de stoel. Die beste man mij er toch maar een paar keer aan herinnerd dat ik echt moest blijven ademen voor mijn eigen best wil..
Dapper... ik??? Jaah best wel, nu ik thuis op de bank zit met een dikke en pijnlijke kaak ben ik weer heel dapper! Maar over 6 weken zal ik me weer voelen krimpen tot 1 meter ofzo, dan moet de andere kant eruit...