Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-06-17 07:03

Geplaatst: 08-06-17 07:03

Palmera schreef:
Ik ben eigenlijk heel benieuwd hoe de wereld ervoor zou staan als het omgedraaid zou zijn.
Als donorouders of biologische ouders hun toenertijd verwekte/afgestane kind met alle geweld zouden willen ontmoeten.

Gok dat de wereld dan te klein zou zijn. Helemaal als het om jongenkinderen zou gaan. Denk dat opvoedouders dan angst krijgen dat de verwekkers het kind weer mee willen nemen.

**Geplaatst**: 08-06-17 08:00

Geplaatst: 08-06-17 08:00

Palmera schreef:
Ik ben eigenlijk heel benieuwd hoe de wereld ervoor zou staan als het omgedraaid zou zijn.
Als donorouders of biologische ouders hun toenertijd verwekte/afgestane kind met alle geweld zouden willen ontmoeten.

De wensouders/weggeefmoeders/donoren hebben een keuze gemaakt en ook kunnen maken, de kinderen niet. Ik vind dit dan ook niet te vergelijken.

**Geplaatst**: 08-06-17 08:26

Geplaatst: 08-06-17 08:26

estja schreef:
Ik vraag me af wat de kinderen ermee hopen te bereiken? En dan weet je wie die zaadcel doneerde, en je weet zelfs van wie je blauwe ogen afkomen. En dan? Waar hoop je op?

Het is toch fijn als je weet waar je roots zijn? Dat je weet wie je vader is? Of je nog meer broers en zussen hebt?

De regelgeving hield destijds absoluut geen rekening met de kinderen die verwekt werden. Het doneren was zelfs verplicht anoniem (daarvóór mocht de donor kiezen).

**Geplaatst**: 08-06-17 09:07

Geplaatst: 08-06-17 09:07

alex66 schreef:
Palmera schreef:
Ik ben eigenlijk heel benieuwd hoe de wereld ervoor zou staan als het omgedraaid zou zijn.
Als donorouders of biologische ouders hun toenertijd verwekte/afgestane kind met alle geweld zouden willen ontmoeten.

De wensouders/weggeefmoeders/donoren hebben een keuze gemaakt en ook kunnen maken, de kinderen niet. Ik vind dit dan ook niet te vergelijken.

Dit ja. Als ik terug kom op mijn vorige bericht dan blijft dat met de situatie omgekeerd volledig staan. Je hebt als donor en als wensmoeder gekozen voor bepaalde voorwaarde. Die kun je niet ineens omgooien naar je eigen wensen.
Wat het nu zo moeilijk maakt is dat uit die voorwaardes een kind is ontstaan, dat ongewild ook aan die voorwaarden moet voldoen (anonieme biologische ouder) terwijl het daar geen keuze in heeft kunnen maken. Terwijl hij of zij wel de hoofdrolspeler is.

**Geplaatst**: 08-06-17 09:30

Geplaatst: 08-06-17 09:30

secricible schreef:
Dit ja. Als ik terug kom op mijn vorige bericht dan blijft dat met de situatie omgekeerd volledig staan. Je hebt als donor en als wensmoeder gekozen voor bepaalde voorwaarde. Die kun je niet ineens omgooien naar je eigen wensen.
Wat het nu zo moeilijk maakt is dat uit die voorwaardes een kind is ontstaan, dat ongewild ook aan die voorwaarden moet voldoen (anonieme biologische ouder) terwijl het daar geen keuze in heeft kunnen maken. Terwijl hij of zij wel de hoofdrolspeler is.

Is het kind wel de hoofdrolspeler in dit soort situaties dan? Want het feit dat het kind er überhaupt is, is toch eigenlijk gewoon een egoïstische actie van de moeder, waar de donor aan heeft meegewerkt?
En laten we niet te ingewikkeld doen, 'ongewild aan de voorwaarden moeten voldoen'. Maak het even niet zwaarder dan het is :')

Dat vind ik het lastige aan dit soort dingen: laatst was er ook nog een topic over eiceldonatie, dat was zo'n goede daad, want je helpt er de wensouders zo enorm mee.
Dat heeft bij mij ook nog wel wat aangewakkerd, want ik heb gezonde eicellen, maar door zo'n topic voel je je haast schuldig dat je ze niet gebruikt.
Want die mensen willen zo graag een kind en wie ben jij dat jij niet bereid bent om je eicellen niet ter beschikking te stellen?
Voor mijzelf was de overweging uiteindelijk simpel: ik kies zelf niet voor kinderen, om allerlei redenen. Dan wil ik geen partij zijn in het via een andere weg alsnog een kind op de wereld zetten

Want dat is wat je in feite doet, ook al roept iedereen dat de opvoeders de ouders zijn.

Ik denk dat het nu ondertussen wel duidelijk is, je werkt alleen mee aan het verwezenlijken van de kinderwens van een ander, als je ook bereid bent om ooit een rol te spelen in het leven van het kind. Het punt is alleen dat veel wensouders de donor de ruimte daarvoor niet gunnen. En daarmee ook de belangen van het kind schaden.

Misschien moeten we met z'n allen eens leren accepteren dat er bij een kinderwens geen récht bestaat op kinderen, ook al ben je zelf onvruchtbaar. En leren dat er ook nog een andere partij van belang is, namelijk het kind.
De kinderwens gaat niet voor alles, en de rechten en belangen van het kind zijn niet automatisch dezelfde als die van de ouders.

**Geplaatst**: 08-06-17 09:49

Re: Minister Schippers roept zaaddonors op zich te melden

Geplaatst: 08-06-17 09:49

Ik ben zelf een donorkind, van een anonieme donor. mijn broer ook, waarschijnlijk van een andere donor. het is voor mij inderdaad nooit een issue geweest, omdat ik een lieve moeder heb, en een hele fijne stiefvader. ik heb alle liefde en opvoeding gekregen die ik nodig had. Toch kriebelde het wel. hebben we dezelfde neus? heeft hij nog meer kinderen? waar komt hij vandaan?
Ik heb me in laten schrijven in een DNA data bank en 2 jaar geleden kreeg ik een telefoontje van het FIOM dat er een match is met mijn donor. ik heb hem ontmoet en ik ben door de hele familie opgenomen in hun midden. ik word uitgenodigd voor nichtendagen, verjaardagen en sinterklaas. had ik dit verwacht? nee, absoluut niet! ik wilde en gezicht en een naam bij het onbekende. als het niet zou klikken, ook prima.

Mijn broer interesseert het niet. is niet op zoek, zal ook nooit op zoek gaan.

het is zo per persoon verschillend.

Mijn donor heeft bij het doneren aangegeven neit anoniem te willen doneren, hij mocht altijd opgezocht worden. toch wilde het ziekenhuis geen gegevens geven. het werd gewoon niet vrijgegeven, ondanks de wensen van de donor.

**Geplaatst**: 08-06-17 09:53

Geplaatst: 08-06-17 09:53

Gaby schreef:
Ik begrijp dat er anonieme donoren zijn die huiverig zijn om in de openbaarheid te treden. Welke rechten en plichten de anonieme donoren en welke rechten en plichten de kinderen hebben is op dit moment onduidelijk, toch?

Hebben de kinderen een afdwingbaar recht op een fysieke ontmoeting? Of op geld? Hebben de kinderen recht op een deel van de erfenis of (regelmatig) contact met de donorvader en later of eerder geboren halfzussen en -broers (kinderen verwekt binnen het gezin van de donor bedoel ik)?

Of deze: er zijn gevallen bekend waarbij een bijstandsmoeder flink onder druk werd gezet door de sociale dienst om de vader bekend te maken, omdat de dienst zo hoopte geld te kunnen krijgen van die vader.
Waren dames bij die een slechte relatie met die vader hadden, die zaten daar dus echt niet om te springen. En wie weet zal een enkeling ook via een anonieme zaaddonor zwanger zijn geworden, zou die donor ook de sigaar zijn, als zijn identiteit bekend zou worden gemaakt?

Op zich vind ik het trouwens wel goed dat er tegenwoordig meer naar de belangen van het kind wordt gekeken, maar tot hoever mag het gaan? De donoren is destijds verzekerd dat ze anoniem waren en bleven, maar van die belofte is dus weinig overgebleven... wat zal er nog meer volgen?
Zullen er straks 15 kinderen meedingen om je erfenis... of je mag meebetalen aan het levensonderhoud van 15 kinderen die niet zo goed mee kunnen komen in de maatschappij...

**Geplaatst**: 08-06-17 10:33

Geplaatst: 08-06-17 10:33

Wendy schreef:
Is het kind wel de hoofdrolspeler in dit soort situaties dan? Want het feit dat het kind er überhaupt is, is toch eigenlijk gewoon een egoïstische actie van de moeder, waar de donor aan heeft meegewerkt?
En laten we niet te ingewikkeld doen, 'ongewild aan de voorwaarden moeten voldoen'. Maak het even niet zwaarder dan het is

Vind je? Er is voor hun besloten dat ze hun vader nooit zullen kunnen ontmoeten, zonder dat ze daar zelf een keuze in hebben gehad.
En ja, ik vind het kind wel de hoofdrolspeler. Het gaat toch uiteindelijk om het kind dat verwekt is?
Als moeder en als donor heb je de kans gehad om over de voorwaardes na te denken en te bedenken of je dat er voor over hebt. Imo heb je dan geen recht meer om die voorwaardes in de toekomst nog te willen veranderen. Als kind lijkt dat me een hele andere situatie.

Wendy schreef:
Dat vind ik het lastige aan dit soort dingen: laatst was er ook nog een topic over eiceldonatie, dat was zo'n goede daad, want je helpt er de wensouders zo enorm mee.
Dat heeft bij mij ook nog wel wat aangewakkerd, want ik heb gezonde eicellen, maar door zo'n topic voel je je haast schuldig dat je ze niet gebruikt.
Want die mensen willen zo graag een kind en wie ben jij dat jij niet bereid bent om je eicellen niet ter beschikking te stellen?
Voor mijzelf was de overweging uiteindelijk simpel: ik kies zelf niet voor kinderen, om allerlei redenen. Dan wil ik geen partij zijn in het via een andere weg alsnog een kind op de wereld zetten Want dat is wat je in feite doet, ook al roept iedereen dat de opvoeders de ouders zijn.

Ik denk dat het nu ondertussen wel duidelijk is, je werkt alleen mee aan het verwezenlijken van de kinderwens van een ander, als je ook bereid bent om ooit een rol te spelen in het leven van het kind. Het punt is alleen dat veel wensouders de donor de ruimte daarvoor niet gunnen. En daarmee ook de belangen van het kind schaden.

M.i. Is dat je goed recht. Je weet wat er van je verwacht wordt als eiceldonor (een hormoontraject, daarna krijgt een onbekende vrouw jou eicel en je weet dat over 18jaar er een kind op de stoep kan staan) en jij kan beslissen of je daar aan wil en kan voldoen om een ander te helpen. Die afweging kun je maken. Ik snap alleen wel dat mannen die die afweging gemaakt hebben en waarbij nu ineens de voorwaardes veranderd zijn (namelijk dat het kind hun wel kan ontmoeten ineens, terwijl zij hebben getekend dat dat niet kan) protest oproept.
Want het zinnetje dat ik dik gedrukt heb, dat is nu duidelijk, maar daar hebben die mannen destijds niet voor getekend en dat was voor hun ook zeker niet duidelijk.