Yv_ schreef:Napie: Ik heb me bijgelezen. Jouw verhaal is uit een jeugdperiode, in mijn ogen dus een heel stuk logischer dat je niet voor jezelf op kon of durfde te komen. Maar ik heb het in dit geval over volwassen vrouwen. En toch blijft de vraag rammelen: waarom ben je na die eerste klap bij hem gebleven? Dat tuigt toch niet van respect naar elkaar toe? Met welk excuus hij ook op de proppen zou komen, ik zou ernaar luisteren en hem daarna naar de deur schoppen. Of in erger geval zelf de deur uitgaan. Desnoods 's nachts, want zoals iemand al eerder zei: je moet toch óóit slapen..
Verafjord: Bot was het niet bedoeld. Sorry als het zo op jou overkomt, waarschijnlijk lees je met de verkeerde intonatie. Ik leg naar mijn idee ook heel duidelijk uit waarom ik het soms niet snap.. Het 'wáárom' zo uitdrukkelijk getypt, is geen aanval of wat dan ook, ik wilde daar alleen maar mee aangeven dat ik het op dat punt niet meer snap. Oftewel: Geef me een reden dat ik het kán begrijpen...
En niet weten waar ik het over heb? Sorry, maar hier moet ik meegaan in Odetteke haar bericht: In misschien in dezelfde situatie, maar ik kan je wel zeggen dat ik bij de eerste pets weg was. Dus als ik mijn tekst uitleg, mag jij deze misschien ook naar mij toe geven, want ik voel me letterlijk aangesproken, gezien je mij quote.
Jouw verhaal heb ik ook gelezen en vind het heel goed dat je de stap hebt genomen om weg te gaan! Op jouw vraag en antwoord 'Waarom ga je niet weg?' vraag je wat een ander zou doen met zulke bedreigingen. Ik had zelf de bedreigingen in de wind geslagen en gegaan voor mijn eigen geluk. Het is zeker waar dat je in het diepste dal van je leven je echte vrienden leert kennen, maar ik ben er ook van overtuigd dat elk mens zeker wel 1 zo'n persoon in zijn leven heeft die altijd voor je klaar zal staan..
Over mishandeling:
Ik lees dus in het topic angst.. Kan ik me voorstellen, maar wáárom (ja, komen we weer) laten mensen het dan zover komen dat er geen andere mensen meer in hun leven voorkomen en dat ze alleen de partner nog overhouden die zich slecht gedraagt?
Ook lees ik herhaling. Maar dan komt weer het waarom bij me opborrelen? Waarom wachten mensen dan zo lang tot het zover uit de hand is gelopen?
Ik lees ook heel veel stukken dat het langzaamaan gebeurd. Maar gaat er bij het eerste beste foutje dan geen belletje rinkelen van 'Hee, dit klopt niet'? Een iets te harde aanraking is in mijn geval al een pittig gesprek om maar even duidelijk te maken dat ik het er niet mee eens ben. Zo voorkom je dus de lange weg van en naar ellendigheid...
Als er wordt geeist dat je je vriendinnen niet meer ziet en het gaat erg langzaamaan, dan kan ik daar goed inkomen. Maar wat zegt dat dan over jóú als vriendin dat je je vriendinnen als een baksteen voor een jongen laat vallen? Je kunt toch nog contact houden via telefoons etc. Het is 2010, middelen genoeg. En als 'vriendlief' een mannenavondje heeft, is dat toch alle reden om voor jou een meidenavondje te hebben? Het lijkt mij stug dat meneer 24/7 thuis zit om zijn vriendin in de gaten te houden. Als jij je laat isoleren door zijn mooie praatje te geloven, vind ik inderdaad dat je daar zelf schuldig aan bent. Je kan toch niet leven zonder vrienden en vriendinnen?!
Over seksuele misbruik:
Schaars geklede dames als excuus vind ik slap. Hoe een vrouw/meid er ook bij loopt, daar hoor je respect voor te hebben en vanaf te blijven. Weet niet meer precies wie dat opbracht, maar dat vind ik persoonlijk echt een bull-reden om de mannen goed te praten.
Ik las van Rainbow8 een heel mooi stukje tekst, wat ik niet ga quoten omdat ik het idee heb dat daar heel veel gevoel bij zit. Bedankt voor je uitleg, hier kan ik me zeker wel in verleggen. Maar als je dus eens zoiets hebt meegemaakt, gaan je grenzen toch omlaag ipv omhoog? Dat is bij mij in elk geval. Dus langzame opbouw krijgt bij mij % kans van slagen. Hoe kan het zover komen dat het je weer overkomt?
Ik ga overigens in mijn verhaal in op de volwassen vrouwen!
Ik kom misschien heel hard over in mijn post, kan ook wel kloppen. Dit is niet naar de meiden toe die hier hun verhaal hebben geplaatst: ik vind het juist reuze knap dat die mensen uiteindelijk de moed bij elkaar hebben gesprokkeld om weg te gaan! Laat daar dus geen misverstand over ontstaan! Maar net zoals Ayasha: ik wíl het begrijpen maar ik snáp het gewoon soms niet!
Tja heb ik ook altijd geroepen 
Totdat je zelf in zo'n situatie terecht komt, dan kunnen dingen heel anders lopen dan je in eerste instantie verwacht.
Kan natuurlijk alleen uit eigen ervaring vertellen
waarom laten mensen het zo ver komen, tja die mannen delen een tik uit vervolgens komen ze met een excuus en zal het nooit weer gebeuren, ze begrijpen zelf ook niet hoe dat gebeuren kan de hele bla bla.
Maar zoals al zo vaak geschreven is hier, klinkt raar maar geestelijk moet je er ook aan toe zijn om weg te gaan. Dit soort mannen hebben natuurlijk niet alleen een donkere kant van hun vrouw mishandelen. Ze hebben ook een hele lieve kant (toneel spelen?) en dat brengt je in een wir war van emoties en gevoelens. Vaak zijn die mannen zo overtuigend van hun verhalen dat het nog nooit eerder gebeurd is, dat ze er zelf ook niets van begrijpen de hele bla bla dat de vrouw om te praten is. Ik heb idd heel veel van mijn ex gezien waarbij ik mijn vraagtekens had maar mijn gedachte was niemand is perfect ook hij niet, misschien kan ik hem veranderen. Zijn ouders vonden tenslotte dat ik ene goede invloed op hem had 
Grenzen vervagen op den duur. Een buitenstaander kan de vrouw waarschuwen, vertellen dat dit gedrag niet normaal is maar zij moet er zelf klaar voor zijn om die grote stap van het weg gaan te nemen.
Ik gun niemand dit soort gebeurtenissen maar zodra je dit mee gemaakt hebt weet je wel het antwoord op waarom 
Het is ruim 5.5 jaar geleden dat mijn ex oa mijn keel dicht kneep. Vanmiddag bij de masseur maakt hij de spieren in mijn nek los en sluit zijn handen als het ware om mijn keel heen. Hoe lang het ook geleden is daar raak ik van in paniek, zelfs mijn dochter kan dit niet bij mij doen. Die eikels weten niet wat voor impact dat op je leven is. Het is en blijft nooit goed te praten om iemand te mishandelen en wat mij betreft mogen de straffen hierop veel zwaarder worden.
Geplaatst: 25-10-10 14:45 
En dat het eigenlijk onder je neus kan gebeuren zonder dat je het door hebt.... 
