
Ik ben beretrots op Gorino, en op mezelf ook wel. En niet te vergeten op wip/groom. Die heeft net zo goed een marathon watersjouwen gelopen.

Tropenjaren tellen dubbel zeggen ze, nou, deze kilometers volgens mij ook. Ieder keer ga je toch weer een grens over en bereik net weer meer dan de vorige rit. Het was dan ook dubbel zo fijn dat ik de hele rit samen met Veerle heb gereden. En dat vond zij ook. In je eentje moet je dit soort dingen niet doen. Het is ronduit gevaarlijk, als je door de hitte bevangen raakt op de hei ben je in de aap gelogeerd.
Maar nu even de cijfers.
Hartslag van 36 bij de voorkeuring (leeft-ie nog wel eigenlijk?), locomotie A.
Eerste rondje redelijk snel rondgereden, toen was het nog koel. Gorino begon al snel te drinken, dus daar was ik erg blij mee.
Terug op de vetgate begon het al aardig warm te worden. Toen nog met z'n 3en min of meer tegelijktijd binnengekomen, en als eerste aangeboden met een HF van 52 - na slechts een paar honderd meter stappen en ernaast lopen. Locomotie weer A, en goed. Pauze van 3/4 uur, heerlijk, maar Gorino at eigenlijk niet echt veel. Toch wat bezorgder het 2e rondje ingegaan. Veerle sloot al snel weer aan, vond ik ook prima. Bij groompunt 1 besloten we al dat als we de rit zouden uitrijden, we hand-in-hand samen over de streep zouden rijden. Ook voor haar was het de eerste 100-plusser, en uitrijden was absoluut ons doel.
Op 60 km zat Gorino toch wel in een aardige dip. Hij had een groomplek overgeslagen met drinken, en ik besloot te zullen stoppen op de 2e vetgate als-ie niet oppepte en beter ging drinken. Gelukkig kreeg-ie bij 70 km weer praatjes, en dronk-ie weer de door de organisatie neergezette cementkuipen leeg. Toppie trouwens dat die waterbakken er stonden, anders hadden we het echt niet gered!
Tweede vetgate weer vrijwel meteen aangeboden met HF 52, locomotie weer een A, iets minder darmgeluiden, maar wel goed. Turgor 2, maar dat mag wel vind ik op zo'n dag. Slechts een half uurtje pauze, maar Gorino at wel lekker wat muesli met wortelen en appels.
Weer als eerste vertrokken uit de vetgate, maar al met Veerle afgesproken dat ik het rustig aan zou doen, zodat ze me in kon halen. Dat lukte haar al snel, en weer samen lekker verder gereden. Afgesproken dat we er minstens 2 uur over wilden doen, over die laatste 26 km. Op de hei kwam de man met de hamer echt langs, bij alle vier zo'n beetje. Het was zo warm dat ik dacht, als er op groomplaats 1 geen water is laat ik me ophalen. Ik was aardig bang voor een zonnesteek. Gelukkig ging alles goed, paarden dronken goed bij alle waterplekken en groomplekken, iedere keer 4 liter koelwater over Gorino, en 2 liter in m'n eigen nek en over m'n hoofd. Heerlijk! Dat heeft me beslist overeind gehouden.
Vanaf het 90 km bordje zijn we gaan aftellen. En goh wat duurde het 95 km bordje lang



In any case, we waren gefinished, we hadden het gehaald! HF 70, dat was netjes, en nu begon het grote koelen voor de nakeuring. Dat ging gelukkig ook goed, ook dankzij goed koud water van de spuitplaats, HF van 44! uiteindelijk, en weer een A voor locomotie.
Veerle kreeg ook nog de best condition, en verdiend, Gorino was best moe, en haar Ranger gewoon minder moe.
En nu staat schimmelmans weer lekker bij z'n harem, uit te rusten en bij te eten.
Edit: even een paar foto's erbij zetten, met dank aan Martijn, de wip van Blue Balance:

