Geplaatst Na een laatste generale repetitie - [VvdD] boem = ho, of ho = boem? - vertrokken Ameretto en ik gisterenavond naar Benneveld. We werden opgehaald door Maarten en Lonneke. Nina stond inmiddels al in Benneveld. Tegen een uur of tien waren we op stal. Ret werd blij begroet door Nina met wat merrie-gepiep en hij had al snel z'n draai gevonden.
Thuis alles klaargezet voor de volgende dag en na pizza party en pakjesavond (Maarten en Lonneke waren allebei jarig - of geweest) deden we een poging om te gaan slapen. Het was toen inmiddels al half 2 en de wekker stond op kwart voor 7. Om onverklaarbare redenen waren we echter alle drie om half 6 al klaarwakker
en toen zijn we maar behoorlijk op tijd opgestaan.Op stal bleek dat Ameretto's drinkbak nog tot de nok toe vol zat. Beest had dus sinds de vorige avond 8 uur niets meer gedronken. Lekker als je een endurancerit voor de boeg hebt
. Ineens kreeg ik een briljant idee (al zeg ik het zelf): Ret op de afspuitplaats gezet en uit de slang laten drinken, en ja hoor... toen wel! Dankzij dit briljante idee startten we later met een turgor van <1, wat voor Ameretto's begrippen uitzonderlijk goed is (hij is een enorm moeilijke drinker).Toen met twee trailers en twee auto's (ivm gewicht) richting Wittelte. Het was maar drie kwartier rijden en de starttijd was vrij, dus konden we rustig aan doen. Beide beestjes kwamen prima door de voorkeuring, hoewel Ameretto weer behooooorlijk druk was (volgende keer toch maar weer voorbrengen op een bitje ipv een halster). Helaas was ik vergeten door te geven dat ik later wilde starten, waardoor ik niet meer in m'n eentje kon starten. Het werd een start in een groepje van 4, waaronder Lonneke en ik. Eén meisje ging voor de winst en was meteen weg (werd later ook 1e), de overige drie (L., ik en een kennisje met een hengst) hebben redelijk wat met elkaar opgereden. Elkaar loslaten als dat nodig was, en elkaar weer achterop rijden als dat zo uitkwam. Heerlijk gereden op die manier.
In de helft voor de P/A was Ret nog redelijk druk. Ik heb niet gegaloppeerd, maar hem wel redelijk flink door laten draven (meest gehoorde opmerking vandaag: 'jeeeee wat kan die van jou draven!!!'
). Na 10 km lag een doorwaadbare plas waar je ongeveer 150 m doorheen mocht (je kon er ook omheen). Nina aarzelde even, maar Ameretto wilde niets liever dan keihard recht het water door in een flinke galop: 'Follow the leader!' 
Daar stonden Sandra (Honeybee) en Marije (Cody) met hun camera's, we hebben dus straks het hele tafereel op video en foto! 
Uitstekend gegroomd door onze hulptroepen, toen nog een paar kilometer gedraafd, een stuk gestapt tot 2 km voor de finish (Lonneke lag toen al een eindje voor), toen nog even gedraafd tot 1500 m, bij 1 km afgestapt en dat was zwaar vermoeiend aangezien Ret constant tegen m'n schouder liep te duwen
. Op de P/A was hij voor zijn doen aardig rustig, de hartslag bleek precies 60 te zijn. Op zich netjes, eigenlijk had ik liever een lagere hartslag gezien, maar goed, je kunt niet alles hebben. Hengst van kennis had 52, dus samen weer door.Alleen besloot de hengst dat hij niet bij de P/A weg wilde, terwijl Ameretto haast niet kon wachten om te gaan rennen. Om een ontploffing van Ret te voorkomen heb ik toen geroepen dat ik vast doorreed, wat zij oké vond. Uit het zicht ben ik gaan galopperen, dat ging heerlijk en hij was ook goed terug te rijden. Lonneke lag inmiddels al zo'n 10 minuten voor, die had de P/A met 44 verlaten (super netjes dus!). Doordat ik Ret weer lekker liet doordraven, haalden we op een gegeven moment Nina weer netjes bij. Samen nog een eindje opgereden tot het 2 km-voor-finish-punt. Daar ben ik gaan stappen, terwijl Lonneke en Nina nog even doordraafden tot het 1-km-punt. Die hadden dus weer voorsprong. Precies bij het 1-km-punt kwam kennisje-met-hengst me weer achterop gereden, die had dus ook nog een heel eind ingehaald. Van rechts kwam een meisje met een IJslander, die enorm verdwaald was (ze had startnr. 2...). Samen met hen richting finish gestapt, de laatste km er nog een stukje naast gelopen en ja hoor: binnen met een hartslag van 52...!!! Ik stond te juichen en ben Ret om z'n hals gevlogen: onze eerste rit zonder straftijd, en hij was zo relaxed! Ontvangstcomité Sandra en Marije stonden me op te wachten met een roos, erg lief!
Nakeuring en alles liep ook prima, en dat maakte dit de 4e rit, en ook de 4e goed volbrachte rit! Onze uiteindelijke gemiddelde snelheid was 12.57 km/u (rijtijd 2.28), kennis-met-hengst werd 1 minuut later geklokt en Lonneke was al 4 minuten binnen, de winnaar van ons groepje dus. Bij de prijsuitreiking bleek dat Lonneke en Nina nog bij de eerste 10 zaten: ze waren 8e met een gemiddelde snelheid van 12.92 km/u (rijtijd 2.24).
Een erg productieve dag dus vandaag! Niet alleen allebei weer een rit goed volbracht, maar ook de wetenschap dat Ret het allemaal best heel relaxed kan, zolang ik hem maar zijn eigen tempo laat lopen en hem niet ga zitten tegenhouden. Het deel na de P/A was 14 km en dat reden we in exact een uur, 14 km/u dus, en dan binnenkomen met een hartslag van 52... Ben trots op mijn beestje!
Dame en heer Paard stonden er net behoorlijk moe maar voldaan bij. Ze lijken het naar hun zin te hebben hier, en morgen mogen ze lekker samen de wei in. De dames en heer hier in het huisje hadden nog een Boktmeeting: Ellis (Nouvel) en haar vriend waren dit weekend in de buurt en die zijn bij ons komen eten. Was ook allemaal erg gezellig!
Een heel geslaagde dag dus, en op naar onze laatste rit van het jaar: de Holterberg op 7 september!
Kan ik eindelijk Ret in het echt zien, na hem al tig keer mis te zijn gelopen... 
want Ameretto liep inderdaad behoorlijk tegen haar aan te duwen maar ook zij mochten door, ondertussen was het begonnen met regenen dus het werd wel lekker koel! 
