Maar goed, ik zal bij het bgein beginnen
Na wat tegenspoed deze week (kreupel door afgetrapt ijzer, overgevoelige reactie op tekenbeten.. dus hele grote bulten en uiteraard precies onder het zadel, trekhaakproblemen met de nieuwe auto en een gaatje in mijn trommelvlies) gingen we vol goede moed op pad. Op stal aangekomen, lag Neef nog te slapen, behoorlijk uitgebreid Goed, op weg naar Zelhem. Nog een keer stil gestaan onderweg, de auto wou alles behalve starten. Grote stress dus voorin de auto bij mijn grooms, en achteraan in de trailer.. Uiteindelijk toch aangekomen en na wat loswerken richting de voorkeuring. Extreem hoge hartslag van 52, verder alles goed. Rond 5 voor 8 op weg naar de voorbespreking.. Dacht ik. Na 20 minuten wachten begon ze pas, wat maakte dat we nog maar een kwartiertje hadden om op te zadelen.
Toch gelukt, en rustig gestart naast Desiree Hanen, in een lekker tempo. Tot zij in galop overging en ik dat wat teveel vond, zeker zo aan het bgein van het parcours. Ik besloot wat te stappen om achteraan te komen, ik wou beslist niet het risico lopen dat zij teveel gaf in het eerste rondje. Toen ik Annalyn en Gerrita tegenkwam, ben ik daar aangehangen en zijn we gezellig saampjes verder gereden. Een paar keer vol bewondering naar hun gele paardjes gekeken, wat een toppers!! Na een aantal km's sloten Gizar en Lucia Hofman bij ons aan. Tot aan de vetgate hebben we zo samen gereden, met uiteraard een paar keer zoeken en verkeerd rijden, want de route was alles behalve duidelijk..
Navy was nog lekker fris op de vetgate. Nette waardes en onze eerste Ridgeway meegemaakt, 40/44 was de uitslag, en een A. Even lekker gerelaxed, vooral ik, want door mijn oor had ik nogal last van duizeligheden en mijn rug begon wat minder mee te werken.
Goed, op naar de volgende 30 km. Die gingen eigenlijk ook heel snel, inmiddels had Gizar ons groepje verlaten, door een kreupelheidje op de vetgate. Was een leuk gezicht, 2 Fjorden en 2 Dravers.. Ging prima samen en ik ben iedereen super dankbaar voor het mee mogen rijden en de gezellige dag. Op een gegeven moment raakte de Dravers wat voor, en daardoor waren wij iets eerder in de tweede vetgate. Hier ook alles in orde, helaas een Btje, maar dat was mijn eigen stomme schuld omdat ik Neef te kort draaide en daardoor liet struikelen.
Ik mocht een minuut of 6 eerder weg dan Ucky en Ilonka, en ik besloot te stappen tot we weer bij elkaar waren. Echter.. Navy snapte er geen bal van, dat ze ng een rondje moest, en ik kreeg haar amper van het wedstrijdterrein. Toen dat was gelukt, wou ze niet meer uit draf komen, en stiekem was ik daar wel blij om, want mijn motivatie en energie waren inmiddels helemaal verdwenen. Ik had nooooit gedacht dat we die laatste 30 km zouden redden.. Helaas ben ik Geritta en Annalyn de hele 30 km niet meer tegengekomen, wel draafde ik op een gegeven moment achterop bij Lucia. Samen aan de laatste 10 km begonnen. Die duurde eeuwen. Af en toe zagen Navy en Hilda het licht en gingen opeens 2 keer zo snel en met 2 keer zo veel enthousiasme, maar ik voelde de vermoeidheid ook bij Neef toeslaan en ik was geen goede hulp daarbij. Alles deed pijn en ik kon amper rechtop zitten. Na elke stapje moest ik mezelf tot draven dwingen, en zelfs ademen werd na verloop van tijd een kwestie van door mijn neus puffen. Vlak voor het wedstrijdterrein moesten we nog over een zandpad, waar het stierlijk druk was en echt tientallen trekkers langsreden. Niet zo slim, van de organisatie. Toch gefinished met een hartslag van 70.
Toen de nakeuring.. De hartslag was niet zo netjes gezakt als gehoopt, en dus werd dit 52. De turgor was ook iets achteruit gegaan, maar we waren bijna goedgekeurd.. De locomotie..
Ik kon zelf niet meer vooruit komen, maar ik moest en zou zelf nakeuren, dus met pijn en moeite naast Navy gaan rennen en toen Margreet Lockhorst zei "ze loopt niet 100% meer, maar gefeliciteerd!!", had ik het niet meer. Ik dook in Navy hals en heb me een pot staan janken van trotsheid. We hadden het gered, Navy had het gedaan! Wow, ze heeft gewoon 90 km langs gelopen! Wat een gevoel. Onbeschrijflijk, die trotsheid. Ik denk dat mijn maand niet meer stuk kan
Wat een kanjer..Nu een weekje rustigaan doen, lekker herstellen (en niet alleen Navy..), en dan even goed nadenken over de Fasna. Ga zo naar stal, lekker verwennen met een masaga en een kwartiertje onder het solarium, lekker slobbertje en een stukje wandelen. Wat een kanjer heb ik toch.. Bedankt meisje
Annalyn en Gerrita gefeliciteerd met jullie prestatie op die kanjers van jullie! Gerrita extra gefelciteerd met jullie klasse 4 gerechtigdheid! SUPER!
Foto's komen eraan..
Groetjes
Eerst een weekje herstellen, lekker relaxen. Dan rustig aan weer oppakken. Ben blij dat het nog 5 weken duurt 
Bedankt