Geplaatst Om 04.00 uur op om te voeren, dat deed wel een beetje zeer
maar keurig volgens planning om kwart over 5 met de trailer vertrokken richting Austerlitz. Ik had 1 groom bij me en de andere 4 (jaja erg luxe!) zou ik terplaatse treffen. De feestvreugde was helaas de avond ervoor aardig verdwenen toen we de afweging moesten maken wel of niet te gaan i.v.m. de berichten over Rhino maar de veterinairen hadden overleg gehad en groen licht gegeven............je moet je toch ergens aan vasthouden De reis ging voorspoedig (welke idioten zijn ook zo vroeg op pad) ondanks de hevige slagregen en we waren tegen 7-en op lokatie. Geparkeerd, paddock opgebouwd terwijl Iris even met Sancho stapte en naar het secretariaat. Om half 8 al lekker klaar met voorkeuren en ik denk dat zijn hartje nog sliep
want hartslag was 28! Of moesten de batterijen er nog in 
?Alle grooms hadden zich tussen 8 en 9 verzameld. Vervolgens opgezadeld, uitrijdeken op want het regende licht, en naar de massastart. Die is me overingens reuze meegevallen maar Wilma (waar ik de hele rit mee opgereden heb) en ik zijn ook een beetje in de achterhoede gestart om het meeste gedrang te voorkomen.
Arabendu (met dochter) was zo lief om als ervaren enduranceruiter mijn grooms te instrueren bij zo'n eerste klasse 2 gebeuren en we hadden behoorlijk wat aandacht aan de voorbereiding besteed. Klasse Bar
Zodoende had ik geen zorgen over de verzorging onderweg en die verliep ook vlekkeloos. Sancho dronk goed maar was helaas meer geinteresseerd in broodjes chocopasta dan in hooi
.De afstand 52 km is meegevallen, hoewel ik na zo'n 45 km wel uitkeek naar de finish. Weer grenzen verleggen..... Sancho liep actief tot het einde en ging heerlijk voorwaarts naast Branco van Wilma. Fijn is dat als ze zo goed samen lopen, gezellig ook. We moesten alleen waken voor een niet al te hoog tempo want ze lopen elkaar aardig wakker te houden...en blijven gaan. Ik wil dat ie zijn energie leert te verdelen over het hele traject. Nog een lange weg te gaan
.In draf over de finish en hartslag van 60 dus keurig. Hij herstelde zich netjes hoewel ik nog wel onzeker was over de turgor en zijn darmgeluiden maar hartslag bij nakeuring keurig 44 en verder alles prima. Zeer tevreden dus over zijn eerste keer klasse 2 en mijn grooms zeer dankbaar voor zo'n goede verzorging van paard en ruiter!
Helaas kon ik het niet meer opbrengen om te blijven tot de prijsuitreiking hoewel ik dat wel sneu vind voor de organisatie maar ik had het plan om Sancho nog een uurtje lekker in de wei te zetten. Dus om 16.30 uur of zo nadat ie lekker had kunnen herstellen, ik hem uit het zweet gepoetst had en Iris hem uitgestapt had, zijn we richting huis vertrokken. Zelfs thuis had ik nog de puf om al mijn troep op te ruimen maar om half 10 ben ik op de bank in slaap gestort
. Voor dat ik overstapte naar mijn veel comfortabele bedje, mijn paardje nog even gecheckt maar die stond me tegemoet te glimmen, niet ingevallen niets. Super!Ook vanmorgen stond ie er prima bij en nu loopt ie lekker in de wei. Af en toe zie ik hem uit de wind in de zandbak liggen maar hij loopt actief en is opgewekt. Ik ben blij dat het seizoen weer begonnen is en hoop oprecht dat het Rhino zich niet verder verspreid!!!
.
).
