Het was weer een heel gedoe want we waren er de dag van te voren al heen, ik vind dat maar niks in zo'n vreemde stal, poeh ze haddden er geen eens een drinkbak in die stal.maar ik moest uit een emmer drinken...En daar heb ik toch al de pest in, maar ja als je dorst hebt moet je wel al heb ik er echt maar het hoognodige van genomen!!
Maar ik zal even snel over de rit vertellen: Na de start was ik haast niet te remmen, ik dacht na de 26 km van Katwijk dat we toch zo klaar zouden zijn vandaar dat ik maar es hard van start wou, mijn baasje riep wel de hele tijd iets over 74 km maar ja, ik luister niet ALTIJD naar haar hoor, en ik had er zin in!!
Maar goed om kort te zijn, het ging lekker tot de vetgate ik ging al na 5 min naar de keuring omdat mijn hartslag al 40 was, haha ik heb me daar weer lekker op staan fokken (ik weet nu dus eigenlijk niet meer waarom) maar ja, mijn hartslg was 52 dus daar mocht het baasje wel mee door, pfff, dat gezeur altijd over die hartslag, ik weet zelf heus wel dat ik me prima voelde! Ik was lekker aan het draaien op de vetgate want ik was nog niet moe hoor!
We vertrokken weer, we hadden nog even op Navy gewacht die iets later als ik weer mocht vertrekken, maar aaangezien we wel lekker liepen samen de eerste ronde (ja sorry, dat was ik nog vergeten te vertellen, maar we hadden besloren om de wedstrijd bij elkaar te blijven...zg. voor ons, maar in werkelijkheid was het voor de baasjes die allebij ziek waren, zodat ze mekaar moed in konden spreken)
Nou, de tweede ronde begon best goed, alleen de zieke baasjes trokken het niet meer, die liepen maar te zuchten, das niks voor mijn baasje hoor die is normaal niet moe te krijgen maar nu liep ze maar te hoesten en te snuiten, rare gewoonte van die mensen is dat in zo'n doek snuiten maar dat terzijde!
Halverwege sloeg bij mij ook de man met de hamer toe, ik had gewoon GEEN zin meer, omdat ik Navy beloofd had dat we samen zouden blijven bleef ik dan ook bij haar, maar ik had er echt geen zin in om de kop te nemen, en die snuitende muts op mijn rug motiveerde mij ook niet heel erg om eerlijk te zijn!!
Navy was ook bekaf en had het best wel heel erg fijn gevonden als ik ook eens op kop had willen lopen, maar ik had er echt geen puf voor, Sorry Neef maar ik kon het niet opbrengen, en achter haar charmante bruine billen ging het nog net. Ik moet dus eerlijkheidshalve bekennen dat ik bij Navy op de trekhaak heb gezeten dus wat mij betreft HULDE AAN NAVY!
Nou uiteindelijk kwamen we aan natuurlijk, zelfs nog wel in een mooie tijd, ik dacht dat het baasje zei van 11.40 km p/u maar dat kan ook net iets meer of minder zijn hoor, ze heeft de uitslagenlijst niet bij mij op stal laten liggen, dus kan ik het niet nakijken!
Toen werd ik lekker op stal vertroeteld door de baas en de grooms, maar ze hadden niet door dat ik het echt vreselijk warm kreeg daar binnen, ze dachten het is zo'n grote open ruimte hier, het is hier helemaal niet warm, nee maar ik vond van wel hoor, ik had net 74 km in die kouwe wind gelopen, ik was binnen gekomen met hartslag 72 en toen ze mij na 20 min bekeken was het niet gezakt maar juist opgelopen naar 77!! Ze schrokken er van en toen gingen ze me toch maar koelen ipv dat afsponzen wat ze daar voor deden, toen zakte mijn hartslag naar 58, dat was nog wel te hoog maar we moesten nu toch echt naar de nakeuring...
Ging het ook nog eens vreselijk regenen bij de nakeuring, ik had zelfs medelijden met mijn baasje...die stond echt vreselijk te bibberen!!
Toen ze mijn pols aan het meten waren kwam er ook nog een auto met een trailer bij me achterop rijden waar ik van uit mijn dak ging, hartslag was 58 (viel mee hè!!) maar hij moest 56 zijn, die lieve vet heeft nog een keer gemeten omdat ik zo schrok maar ik was helemaal van mijn apropos hoor toen was de hartslag 60, maar ze schreef toch die 58 op!
Voor locomotie kreeg ik wel een A en ik showde nog even rond daar, ik voelde me nl weer helemaal OK daar, de hoofdvet vond het maar raar dat mijn hartslag te hoog was en heeft nog een keer gemeten, meteen na het draven en als om ons te pesten kwamen daar een stel blaffende politiehonden het hoekje om met hun baasjes, nou ik weer over de rooie, wat blaffen die beesten zeg...mijn hartslag was dus 58!! Nog steeds 2 te hoog, ik zit er niet mee hoor, maar voor het baasje is het sneu schijnt het, ze was al ziek en nu nog afgekeurd door 2 hartslagen, maar ja, eerlijk is eerlijk de vets hebben een paar keer gekeken en de omstandigheden zaten niet mee ook, Tja pech dan, maar mijn baasje was toch vreselijk trots op mij, is ze eigenlijk altijd wel hoor!! En ik ook op haar want ze zat me daar toch een partij te zuchten op mijn rug, hihi, het is maar goed dat haar hartslag niet geluisterd is!!
En nog 1 keer Navy bedankt, het was me een genoegen achter je aan te lopen, hoe is het nu met jou baasje? Die was gister ook al ziek!! Ennuh...hoe het Navy verder vergaan is weet ik wel, maar dat verteld ze vast liever zelf!! Groetjes van Latoy die verder gelukkig nergens last van heeft!!
