Dus ze ging oefenen en oefenen. Maar ze had geen goede halshouding. Joggen vond ze heel moeilijk. Het ging niet zo goed nog. De andere paarden zeiden tegen haar dat het nooit wat zou worden: ze moest maar weer dressuur gaan lopen. Ze liep te hoog en te ruim. Maar het ex-dressuurpaard, wilde helemaal geen dressuur meer doen. Dus ging ze oefenen. Samen met haar snoepje-meisje. Net zolang tot het steeds beter ging. En nu is het tijd voor foto's.
Om te beginnen wilde ze laten zien dat ze best wel heel lenig kon zijn. Met achterhand erbij en een lage halshouding



Pleasure werkt ze heel hard aan.. lage hals neusje eruit.. ze weet hoe het moet.... zelfs die billen erbij wat heel moeilijk is. Ha.. zei het dressuurpaard. Mooi dat ik een westernpaard ben. Puh!
(bezig met wijken, dus net opgenomen, dus iets teveel druk, maar reuzetrots op halshouding



En toen deed het ex-dressuurpaard ook nog iets verrassends... het snoepjemeisje schrok ervan... Want bij een oefening voor de spin, liet ze voor het eerst haar binnenachterbeen staan...


En toen wist het snoepjemeisje het zeker. Het ex-dressuurpaard is echt een westernpaard geworden.
Dat zou al een mooi einde van een verhaaltje zijn geweest... Maar het verhaaltje gaat verder... Met de zoon van het grote westernpaard.
Die eigenlijk ook wel westernpaard wil worden. Maar net als mama te horen kreeg dat dat eigenlijk niet kon. Hij is te groot gegroeid. Zeker 50 cm groter dan een westernpaard. Maar ook hij is zijn best aan het doen. En omdat hij vandaag precies voor de 10e keer onder het zadel is.. Ook van Wiz een paar mooie foto's

Ik ben net zo soepel als mijn mama Lan

Ja ik ben echt zo groot dat een krukje nodig is.

kijk mama Lan... met zonder teugeldruk, roept Wiz. Dan ben ik western toch?


en ik draai ook bijna al niet meer om zelf


En zo werd ook Wizje vandaag een westernpaard

