Zouden jullie je paard kunnen/ willen verkopen om je relatie te redden??

NEE!!! Dan houden ze niet echt van jou.

Als je vriend je laat kiezen tussen je paard en hem is er denk ik iets goed fout in je relatie. Ik denk niet dat ik mijn paard ervoor zou verkopen, mocht ik ooit een paard hebben

NEE! Bij mij gaat mijn paard voor hoor!als hij dat niet kan accepteren,heeft ie pech.stel je verkoopt je paard en na 3 wk is het uit!!tja en dan krijg je toch echt wel spijt hoor!!

Nee, er van uitgaande dat het idd om de keuze "hij of ik" gaat. Andere redenen (financieel, verhuizing oid) kan ik me meer bij voorstellen. Maar als mijn vriend me voor die keuze zou stellen is er veel meer fout gegaan in een veel eerder stadium.

Obelix, mijn vriend gaat toch echt voor mijn paard! Dat betekent ook dat ik van hem begrip verwacht voor mijn hobbies en interesses, maar ik vind mijn vriend wel belangrijker dan mijn paard. Overigens hangt dat ook van je leeftijd af, en hoe serieus je relatie is.

Vriend mag NAAST m'n paard(je). Maar niet in plaats van. De ene keer wat meer tijd vrij maken van voor de ander, geen probleem. Maar m'n paardje zal zeker niet zo maar weg gaan omdat ik een vriendje zou hebben.

obelix schreef:

NEE! Bij mij gaat mijn paard voor hoor!als hij dat niet kan accepteren,heeft ie pech.stel je verkoopt je paard en na 3 wk is het uit!!tja en dan krijg je toch echt wel spijt hoor!!

Mee eens, ook al is het op 't moment zelf natuurlijk moeilijk te zeggen, als je helemaal in de wolken bent

Mijn vriend zal niet van mij verwachten dat ik mijn paard verkoop. Als hij dat wel zou doen, zou ik toch sterk aan hem gaan twijfelen. Hierbij ga ik er wel van uit dat het niet om financieële problemen gaat. Want die zouden de zaak natuurlijk veranderen.
Ik vind niet dat mijn partner het recht heeft om mij mijn grootste hobby te ontzeggen. Ik probeer het beste te doen voor allebei, en de ene keer betekent dat dat mijn vriend wat minder aandacht krijgt, en de andere keer is het mijn paard die het met iets minder moet stellen.
Ik verwacht van mijn vriend ook niet dat hij zijn sporten en hobby's opgeeft.

In mijn geval scheelt het wel dat ik regelmatig overdag vrij ben, dus als mijn vriend thuiskomt heb ik mijn paarden al gedaan. Hij merkt dus weinig van aandacht tekort ofzo.
In het weekend moppert hij weleens, maar dat is niet zo serieus. Mijn vriend is nogal een uitslaper en ik helemaal niet. Ik ga dus vaak 's morgens naar mijn paard en ben dan weer thuis tegen de tijd dat hij gedouched en aangekleed is.
Het is een kwestie van compromissen sluiten en wederzijds begrip. Mijn paard was er eerder dan mijn vriend dus hij weet niet beter dan dat ik veel met mijn paarden bezig ben.

Linda, jij beschrijft uitgebreid precies wat ik beknopt wilde zeggen. Geven en nemen, van beide kanten.

Komt nog bij dat voor de meeste paardenmensen het paard niet slechts een hobby is, maar een deel van hun leven. Verkoop je je paard, dan verkoop je in zekere zin een deel van jezelf. Kan je partner van je eisen dat je voor hem je leven voortzet zonder dat paard, dat dier dat jouw leven zo verrijkt? Dat zou in mijn ogen erg egoïstisch van hem zijn. Ik zou me niet kunnen voorstellen dat ik vrolijk verder zou leven als mijn partner me had gedwongen om mijn paard te verkopen en 200% voor hem te kiezen. Daar zal altijd wat blijven knagen, hoe je het ook wendt of keert.

Mijn paardenleven is een deel van mijn leven. Ik ben zeer zeker bereid om mijn leven aan te passen aan dat van mijn partner, maar aanpassen moet a) van beide kanten komen en b) niet met dwang gepaard gaan. Ik hecht veel waarde aan een gelijkwaardige relatie en ook aan geven en nemen, zoals Linda en Lielle al zeggen.

Mijn vriend zou dat nooit doen, ik zou het ook niet accepteren, mijn paarden gaan daar niet voor weg (tenzij het financieel niet meer op te brengen is, om wat voor reden dan ook).
Maar gelukkig vind mijn vriend paarden ook leuk, zeker nu we er 2 hebben, hebben we allebei wat te lopen in het weekend, vroeger liep hij altijd alleen maar mee maar nu heeft ie Sharif waar hij lekker mee kan lopen.

NOOIT!!!!!!!!!!!! Ik heb baloe nog niet zo lang, maar hij gaat nooit meer weg! en mijn vriend laat me niet kiezen. Het enige wat hij heeft is dat hij geen zin heeft op n zaterdag/zondag de HELE dag bij mijn paard te zitten, en daar kan ik me wel iets bij voorstellen!!!!Maar ff voeren vind hij niet erg!

nooit! mijn paard is een groot deel van mijn leven!
Als iemand me zou laten kiezen is de keuze snel gemaakt! Dag vriendje....
Gelukkig laat die van mij me niet kiezen en begrijpt mijn standpunt...

Mijn vriend snapt niks van het plezier e.d. wat een paard mij geeft. ij heeft mij leren kennen in de jaren dat ik even niks met paarden te maken had. Inmiddels is alles niet over rozen gegaan maar heb ik een paardje wat ik echt niet wil missen. Maar een paard is duur, ik kan het betalen, maar kan verder geen gekke dingen doen. Hij wil "dat wandelend biefstuk" de deur uit. Ik verwacht niet dat hij begrijpt wat Kalista voor mij betekend, ik wil best meer tijd voor hem vrijmaken en dat probeer ik ook (heb nu iemand die Kalista al 1 keer in de week verzorgd). Trouwens als ik haar wel zou verkopen, dan is hij het er ook niet mee eens want dan doe ik het voor hem.....dat wil hij toch??? Ik stop echt niet opeens met geven om mijn paardje hoor.
Ik weet het dus niet meer. We hebben inmiddels bijna 7 jaar een relatie en huisje, boompje, beestje compleet.

Ik vind dat jouw vriend weinig respect toont voor jouw interesse en 'wandelende biefstuk' vind ik simpelweg onbeschoft. Op basis van dit verhaal zou mijn paard nooit verkocht worden, maar het vriendje zou wel mogen vertrekken. Daarbij ga ik er vanuit dat je ook voldoende tijd voor elkaar maakt. En ik vind dat je wel mag verwachten dat hij begrijpt wat Kalista voor je betekent. Het is een belangrijk stuk van je leven, en je partner zou dat moeten inzien. Waarom moet dat paard weg van hem? Financien? Betaalt hij eraan mee?

PS Huisje, boompje BEESTJE zei je toch

Mijn vriend zegt altijd het volgende:
"Dat paard doet mij niks, maar ik zie hoe gelukkig jij met hem bent"

Ik denk dat je zeker van je vriend mag verwachten dat hij begrijpt dat je paard veel voor je betekent. Hij hoeft jouw gevoel niet te delen, maar mag naar mijn idee niet van jou verlangen dat je je paard opgeeft.

Als mijn man zou zeggen dat ik Banjer weg zou moeten doen, omdat hij anders weg gaat, dan help ik met liefde om zijn koffers in te pakken... }>

Al zou ik een eigen paard hebben zou ie niet weg mogen van mij....ECHT NIET.
Stel je hebt je paard verkocht en een week later is het uit met je vriend
Nee ik vind dat je elkaars hobby moet accepteren en anders moet je het gewoon uitmaken vind ik.

SmithsGirl schreef:

Als mijn man zou zeggen dat ik Banjer weg zou moeten doen, omdat hij anders weg gaat, dan help ik met liefde om zijn koffers in te pakken... }>

en dan dus je huis verkopen, je spullen verdelen, de katten uit elkaar halen....enz...

Lielle schreef:

Obelix, mijn vriend gaat toch echt voor mijn paard! Dat betekent ook dat ik van hem begrip verwacht voor mijn hobbies en interesses, maar ik vind mijn vriend wel belangrijker dan mijn paard. Overigens hangt dat ook van je leeftijd af, en hoe serieus je relatie is.

nou bij mij dus niet!
ps:ben bijna 20 en heb seriueze relaties gehad! enne dat is dus niet uitgegaan vanwege mijn paard !
dus kwa leeftijd heeft dit er niks mee te maken

Obelix, jouw reactie spreekt voor mij al boekdelen, qua (!) serieusheid en leeftijd. Vind jij het normaal dat jouw vriend zijn auto (of brommer of zijn vrienden, of weet ik veel wat) belangrijker vindt dan jij?

Poohbeer.... we zijn op huwelijkse voorwaarden getrouwd, alles staat al op mijn naam en ik betaal alles al zelf... ik heb dit bewust gedaan, omdat ik financieel zoveel mogelijk onafhankelijk wil zijn en blijven....

En mijn huis ga ik toch wel verkopen. ik ben nl. op zoek naar een eigen stekkie in de provincie Groningen...

Ik kan je redenatie goed volgen Lielle, maar toch vind ik het bij een levend wezen net iets anders...

Overigens is bij mij alles belangrijk op het moment dat het relevant is. Dus mijn werk als ik aan het werk ben, mijn paard als ik op stal ben, mijn partner als ik bij hem ben. Alles heeft z'n eigen plekje. Maar niemand kan mij dwingen om te kiezen tussen het een of het ander, iig niet omdat een ander vindt dat iets belangrijker is. Dat moet toch altijd nog vanuit mijzelf komen. Dwang roept bij mij altijd heel veel verzet op.

zo'n vent die mij voor die keuze stellen zou ik onder z'n hol naar buiten schoppen! Heel simpel. dan maar alles verkopen en een nieuw leven beginnen, maar mijn paard zou blijven.

Karin, dat ben ik wel met je eens maar ik vind niet dat je zo bot kunt stellen dat je paard belangrijker is dan je vriend. Dan heb je IMO toch een raar idee over de prioriteiten in het leven. Wat ik wel belangrijk vind is dat mijn partner mijn keuzes respecteert, mits ik ook die van hem respecteer. Ik lees hier vaak dat mensen het heel normaal vinden dat ze 8 uur werken en 6 uur bij hun paard zitten incl het hele weekend. Dat zou ik als partner ook gaan schoppen.

En verder kan ik me helemaal vinden in jouw verhaal, dwingen werkt mij zeker niet (goh, zou Pablo toch een beetje op me lijken ) .