Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-06-02 09:14

Wie weet hoe ik over mijn verdriet heen kom?

Geplaatst door de TopicStarter : 19-06-02 09:14

Ik ben Lisa dus kwijtgeraakt omdat ik er veel te groot voor werd zeiden ze, kopen kon ik dr niet want mijn ouders gaan rijden en die zijn er al hele Huilen

maaaaaaaal te groot/zwaar voor
ik lig elke nacht wakker met het idee dat ze nu echt weg is
ze is nu al bijna Huilen

2 maanden weg, ik zoek der nog wekelijks op, maar mijn verdriet blijft maar
elke nacht huilen en al mijn (76) foto's weer bekijken v

an haar
en als ik naar haar toe gaa en ik zie er iemand op rijden wordt ik al helemaal verdrietig Huilen

niet gaan helpt ook niet, en vergeten wil ik dr niet
Huilen

eeuwige woede, eeuwig verdriet
maar Lisa, jou vergeet ik niet!

wie helpt me of weet een oplossing?
kuzzzzzzzz Renée Verdrietig

**Geplaatst**: 19-06-02 09:42

Geplaatst: 19-06-02 09:42

Jij kunt pas verder als je afleiding hebt, als je ZELF iets hebt om je op te richten. Je moet zo snel mogelijk weer het zadel in. DAt is de beste remedie voor je. En dat verdriet blijft nog wel even, dat moet je accepteren. MAar als je nu maar zorgt dat je afleiding hebt, gaan de scherpe kantjes er wat sneller van af.

**Geplaatst**: 19-06-02 10:10

Geplaatst: 19-06-02 10:10

Ja, zelf weer gaan rijden, poetsen en veel met dieren omgaan. niet elke dag die foto's erbij halen, dat haalt de herinneringen juist meer op...

HEel veel succes!!

kuss
Frederike

**Geplaatst**: 19-06-02 12:05

Geplaatst: 19-06-02 12:05

Ik heb al bijna 2 jaar foto's van anna in mijn kamer hangen, eroverheen ben ik niet...
Ik wil het niet, ik ben bang dat ik dr ga vergeten..
Ga gewoon lekker met een ander paardje bezig, als je Fjord er is met die, ga daar foto's van maken en in je kamer houden, niet alleen die van Lisa..

suc6 meid!

**Geplaatst**: 19-06-02 13:01

Geplaatst: 19-06-02 13:01

Anna-Jelly schreef:
Ik heb al bijna 2 jaar foto's van anna in mijn kamer hangen, eroverheen ben ik niet...
Ik wil het niet, ik ben bang dat ik dr ga vergeten..
Ga gewoon lekker met een ander paardje bezig, als je Fjord er is met die, ga daar foto's van maken en in je kamer houden, niet alleen die van Lisa..
suc6 meid!

Vergeten? Nooit. als je over 10 jaar nog eens over dat dier droomt, zul je de kleinste details terug zien en verbaasd zijn als je wakker wordt dat je dat allemaal nog wist. Eigenlijk dacht je dat je het vergeten was, maar dan blijkt dat je je alles nog herinnert.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-06-02 13:01

Geplaatst door de TopicStarter : 19-06-02 13:01

Allemaal heel erg bedankt voor jullie advies
Als mijn Fjord er is gaa ik me daar op richten...........
maar het probleem is: Die fjord komt op de stalling bij Lisa te staan.......

wat nu?

**Geplaatst**: 19-06-02 13:09

Geplaatst: 19-06-02 13:09

Als je kan moet je er eens naar toe gaan. Ik heb mijn pony vorig jaar moeten verkopen omdat ik er te groot voor werd. De kopers kwamen toen vrijdag voor het eerst kijken en namen hem meteen mee naar huis!! Ik had geen afscheid kunnen nemen!!
Een week later heb ik gebeld of ik mocht komen kijken, dat mocht gelukkig. Na een tijdje werd ik gebeld, hij was aan het uitproberen en of ik geen tips had. Tips gegeven, werkte goed belde ze. Toen zelf weer actie ondernomen, weer gaan kijken bij haar les. Na de les wat tips gegeven en.... 2 dagen later werd ik gebeld. Kan je geen les komen geven? Gewoon wat priveles? Nou, dat zag ik wel zitten, kei-aardig meisje, mijn ex-pony zien. Dus, er naar toe; lesgegeven, zelf wat met hem gecrosst, gewassen, spelletjes gedaan met de nieuwe eigenaar(1 kleine meisje). Nu ga ik wel vaker naar toe, helpen. En word nog betaals ook!!!

**Geplaatst**: 19-06-02 16:38

Geplaatst: 19-06-02 16:38

Ik kan je niet garanderen dat je verdriet snel weggaat of helemaal weggaat. Maar ik zou blij zijn dat ze nog leefde, mijn verzorgpaard is vandaag precies twee jaar geleden afgemaakt, en hier heb ik nog heel veel verdriet van. Ik heb hier ook een topic over geplaatst

http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?t=61915

In ieder geval veel sterkte ermee.

**Geplaatst**: 19-06-02 17:09

Geplaatst: 19-06-02 17:09

Kun je je op je fjord richten en toch Lisa af en toe aanhalen...
Verdriet moet je niet wegstoppen, maar praat er met iemand over (of op bokt) en idd zoek afleiding.
Toen Nordan werd verkocht heb ik ook 3 weken lopen treuren... Heb toen de eigenaar opgebelt met de mededeling dat ik niet meer kwam *verzorgde daar meerdere pony's maar Nordan was... alles! Het leek mij mijn idiale droompony, we hadden hem bijna gekocht...*

ben weer naar Pienke gegaan (was boos opmezelf, had die meid toen 3 weken niet gezien! Alsof het Pienke's schuld was!) en heb 1 foto uitgezocht en ingelijst.
Heb er nog weken lang om liggen janken, maar langzaam werd het minder. Nu (alweer bijna een jaar geleden) en ik rij bv langs de stalling... dan wordt ik wel weer verdrietig. of ik zie in de verte eenpony die er op lijkt... en dan ben ik teleurgestelt dat het Nor niet is...
Ik heb hem nooit meer kunnen opzoeken. Ik mocht het adres niet hebben...

Maar nu heb ik Tos(en Pienke verzorg ik nog steeds)... en dat scheelt een hoop hoor!

Super veel succes met je fjord!
Gaaf zeg!

**Geplaatst**: 19-06-02 17:18

Geplaatst: 19-06-02 17:18

Het is zeker heel moeilijk..
maar als je fjord bij lisa op stal komt te staan, dan kun je haar toch nog af en toe een knuffel geven? als dat andere meisje er niet is.. want ik weet dat je dan heel jaloers kunt worden als je iemand anders op *jouw* paardje ziet rijden of verzorgen..

Ik heb ook 2 jaar lang een verzorgpony gehad, daar reed ik altijd op en ik was helemaal gek op hem. Toen reed ik bij een ander meisje in de les die bang was geworden doordat ze behoorlijk hard van een andere pony was afgevallen, ik dacht eerst dat dat voor een paar weekjes zou zijn.. ik hielp haar zelfs om een beetje van haar angst af te komen door haar voor een paar keer op mijn verzorgpony te laten rijden (hoewel ik dat meisje echt niet mocht). Ze begon mijn verzorgpony echt leuk te vinden, en toen ik het tijd vond dat zij weer eens op andere pony's ging rijden (er waren genoeg andere brave paarden) wou ze niet meer.. ze begon te janken als ze van de instructeur op een andere moest (aanstellerij) en zo kon ik niet meer op mijn verzorgpony rijden, alleen als zij op vakantie was ofzo. Dat kwam doordat haar moeder tegen m'n instructeur had gezegd dat ze voorlopig maar even alleen op Nozem moest rijden omdat ze anders weer bang zou worden. Ik vond het verschrikkelijk, was zoo jaloers op haar, maar liet dat niet merken.
Ondertussen werd Nozem ook wel wat ouder, en ik werd langer. Op een gegeven momen had ik een nieuwe lieveling (Funnyboy), en in het begin wou niemand daar op rijden omdat het echt een racemonstertje was, maar ik vond hem geweldig!! Na een tijdje wou ineens dat meisje dat nozem had "ingepikt" op hem rijden, en tja.. ze was een beetje het lieverdje van de instructeur dus natuurlijk mocht ze dat!! nou mooi dacht ik, dan kan ik weer gewoon op mijn verzorgpony rijden.. maar toen vond die instructeur dat ik te groot/zwaar was voor hem (niet te geloven, ik was 1,64 m. en woog amper 40 kg. Nozem was een D-pony van 1,43 m.)

vanaf dat moment reed Noos alleen nog in de beginnerslessen, dat meisje had Funnyboy inmiddels ingepikt en reed soms nog op Nozem.
een jaartje geleden is Nozem weg gegaan naar een gezinnetje met 3 kleine kinderen, waar hij af en toe nog een klein beetje bereden word. de eigenaren hadden mij niet eens verteld dat er kopers waren (terwijl ik gewoon in de stal was!) Vanaf dat moment ben ik ook weg gegaan bij die manege Misselijk

maar ik snap heel goed dat het pijn doet wanneer je iemand anders op lisa ziet rijden!! je weet niet hoe kwaad ik kon worden als dat andere kind Nozem reed Extreme duivel

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-06-02 18:22

Geplaatst door de TopicStarter : 19-06-02 18:22

owh dus jullie kennen het verdriet
steeds als ik de naam lisa op msn hoor of ergens anders, of ik kom langs de stal en inderdaad als ik iemand zie wie op dr lijkt dan moet ik vaak huilen, ook al is dat waar iedereen bij is
ik heb een heel gedicht over dr gemaakt
die zal ik binnekort ook ff plaatsen
ik knuffel lisa nog vaak maar das toch niet fijn want de ged88 dat ze niet meer van mij is maakt mee heel boos!
en jarloers...............
en ze wordt slecht bereden, is KEI chagerijnig geworden, manen zijn heeeel kort getrokken , ze is dus helemaal veranderd
de echt lisa is dus van deze aardbodem verdwene, en ik kan daar nog eeuwen verdriet van hebben
maaaaaaaar iemand wie oit lisa heeft gelesead, gaat waarschijnlijk lisa kopen en mag ik dr 2 of 3x per week rijden
komt het dan tch nog goed?

**Geplaatst**: 19-06-02 19:26

Geplaatst: 19-06-02 19:26

als je haar weer mag rijden, samen met iemand anders heb je weer meer over haar te vertellen!
Is een redelijke oplossing lijkt mij!
Ik hoop het voor je!

**Geplaatst**: 19-06-02 19:37

Geplaatst: 19-06-02 19:37

Afscheid nemen is altijd k*t! Ik heb het ook al vaak meegemaakt, ik zit nu toevallig met de nieuwe eigenaar van Skippy (mn eerste vzpony) te msnen. Dan blijf ik toch nog op de hoogte! Vergeten doe je nooit, maar probeer toch afleiding te zoeken bij vriendinnen, op een manege enz.

Je bent niet de enige die weet hoe het is om afscheid te nemen, probeer bij iemand je hart te luchten, te praten. Dat helpt heel goed!

**Geplaatst**: 19-06-02 20:27

Geplaatst: 19-06-02 20:27

ik ben ook een pony kwijtgeraakt, wel 'maar' een manege pony die er pas ene jaartje ofzo was maar toch, ik heb er nog bijna een half jaar verdriet van gehad en steeds als ik over haar typt komen mn tranen weer.
het komt denk ik ook doordat ze die morgen ervoor dat ik kwma met de trailer naar de slager was gebracht, dat idee alleen al.
maar zo denk ik er niet meer veel aan, je komt er echt wel overheen!
als er weer een andere pony is waar je van houd, gaat het ook sneller over, was bij mij iig wel.
veel sterkte!

**Geplaatst**: 19-06-02 21:57

Geplaatst: 19-06-02 21:57

Renee_vd schreef:
steeds als ik de naam lisa op msn hoor of ergens anders, of ik kom langs de stal en inderdaad als ik iemand zie wie op dr lijkt dan moet ik vaak huilen, ook al is dat waar iedereen bij is

Dat had ik ook, dan bij Twingo.. die pony heb ik maar een half jaar verzorgd en toch had ik echt een band met haar, veel meer dan met Nozem eerlijk gezegd. Dat twingo weg ging is al weer ruim 4 jaar geleden (ik was toen 11), maar ik denk nog vaak aan haar, haar foto's hangen ook nog steeds op mijn kamer. Toen ze net weg was dacht ik echt dat ik helemaal gek werd, ik wou zowat uit de auto springen toen ik dacht dat ik Twingo zag staan in een weiland.. Ook een keer toen ik in de bus zat, waren er 2 meisjes die buiten naar auto's zaten te kijken.. ineens zei 1 van die 2 KIJK EEN TWINGO! (automerk *LOL*

) toen begon ik alweer gelijk te huilen..
Ik had ook 1 paardenknuffel die veel op Twingo lijkt.. die had ik die vakantie gekocht tyoen ze net weg was.

Het helpt echt als je afleiding hebt van een andere pony! want ik was ineens een stuk minder verdrietig toen ik Evita mocht verzorgen. Evita was totaal anders dan Twingo, maar zo vergeet je wel een beetje dat je zo verdrietig was..