Margreet schreef:Kun je niet eens een paar lessen aan de longe nemen? Dan kun je je helemaal op je zit en het verbeteren daarvan concentreren, het paard houdt iemand anders dan voor je in de gaten.
Wat oefeningen doen, armen wijd, molenwieken, dijen heffen etc. doen vaak wonderen voor je zit, je balans èn je zelfvertrouwen!
Op een kleedje met een longeersingel met handgrepen zou helemaal ideaal zijn, daar leer je echt van zitten! Daarna oefenen op een zadel, uiteraard eerst zonder stijgbeugels!
Ik heb eerst een paar lessen prive gehad, en zit nu dus in een beginnersles tot ik weer wat vertrouwen en balans terug heb...
Maar dergelijke oefeningen zijn idd niet zo'n slecht idee :)
Ik weet nog dat ik dergelijke lessen had toen ik een klein meisje was :)
Bijkomstigheid, als je jonger bent heb je meer lef, mijn schoonzusje bemerkt het ook, zij zit intussen in de hoogste les, maar merkt dat ze snel banger is nu ze ouder is, het lef gaat er een beetje uit met de jaren schijnbaar ;)
Ik zal kijken of ik wat kan opperen bij de manege, het is een goede manege met veel aandacht, dus dat kan het probleem niet zo zijn.
De voorlaatste les liet de instructrice me even voelen hoe het voorheen ook alweer voelde, een maanpluk pakken en trekken, en ja hoor! Zo behoor ik te zitten! stevig in het zadel :) Ook een klein oefeningetje met je tegengestelde hand de hals van het paard flink aaien...
Tja tegenvaller is het wel, vroeger sprong ik hooibalen zonder zadel, ik zat stevig, ok ik viel weleens maar dat hoort erbij :)
Oh en wat nog een bijkomstigheid is, er zijn op de manege niet veel paardjes die ik kan rijden, de meesten zijn gewoon te klein voor me, ik ben zelf heel lang, en daarbij ook nog vrij stevig, er is dus weinig keus qua paarden voor me, en een van de keuzes is dus het hopserige paardje, wel een paardje naar mijn hart maar niet goed voor mijn zelfvertrouwen nu mijn balans nog niet goed is...