Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
ArwenLune schreef:In de wei, vermoed ik. Aandacht van mij vind 'ie wel eens leuk, hij heeft best lol in het rijden (is in ieder geval enthousiast genoeg) maar als 'ie mocht kiezen stond 'ie lekker met z'n kudde in het land.
Ik heb niet de illusie dat ik erg belangrijk ben voor zijn levensgeluk.
Als ik s'avonds laat nog even kom kijken na een dag op het land staat hij heerlijk loom een beetje met z'n stro te friemelen. Echt ontspannen.
De zeldzame dag dat ze eens binnen moeten blijven (de dag na een ontworm-ronde) ga ik altijd uitgebreid rijden, maar dan nog is hij 'savonds gespannen, rusteloos, lijkt hij niet zo goed te weten wat hij met zichzelf aanmoet.
De conclusie die ik daaruit trek is dat het vor zijn geestelijke toestand wel zeker uitmaakt of hij een dagje 'tijd voor zichzelf' heeft gehad of dat hij mijn aandacht heeft gehad...
ArwenLune schreef:Ik denk dat veel mensen hun eigen rol in het leven van hun paard een beetje overschatten... Of misschien heb ik gewoon een vrij zelfstandig paard. Die kan best een weekje zonder me hoor, hij vermaakt zichzelf wel. Hij kwijnt heus niet weg als ik er eens een paar dagen niet ben...
(maar da's weer een hele anders discussie dan over weidegang)