Wat vinden jullie van de methode van de corrigerend weerstandbiedende hand. (Graag mensen die het hebben geprobeerd, anders is het gevoel denk ik niet te beschrijven). Ik ben hier bij aantal paarden wel voor, mits corrigerend. Ben van mening dat het een goed eind op weg is naar respect voor de hand en fijne reactie op de hulpen als je paard een verkeerd begin heeft gehad.
ikke
Berichten: 37543
Geregistreerd: 06-03-01
Woonplaats: next to nowhere
Geplaatst: 12-06-04 16:50
Lees Ernest van Loon, Ruiters en Rechters deel 1 en 2. Hij kan het niet alleen goed omschrijven, het gedachtegoed wat er omheen hoort verwoord hij er ook bij. Feitelijk beschrijft hij (in 1976) wat wij nu als NH aanbidden.
Anoniem
Geplaatst: 13-06-04 17:11
Het is niet hetzelfde als NH en weet wat het si maar vroeg me af of er meer mensen zijn die zo werken en wat die ervan vinden.
Passionato
Berichten: 1471
Geregistreerd: 23-05-03
Woonplaats: Ede
Geplaatst: 13-06-04 17:28
Als je bedoelt met rijden, op de manier waarop ik denk.. ben ik er niet voor.. bij geeneen paard. Weerstand bieden is in mijn optiek nooit een oplossing. Wat ik wel kan gebruiken is dat als ik bijvoorbeeld lengtebuiging vraag, en hij is erg twijfelend (maar kan het wel makkelijk aan) dat ik dan mijn losse!!! hand even daar houd om aan te geven : "kom maar, je kunt het wel, zoek het maar op" Bij een corrigerende hand is er bij mij trouwens nooit sprake... wel van een corrigerend been..
Anoniem
Geplaatst: 13-06-04 18:11
ben ook zeker van het type dat zoveel mogelijk been en zo weinig mogelijk hand vraagt, maar moet zeggen dat ik vind dat het bij sommige paarden helpt als ze een slechte strat hebben gehad om zelf te kiezen voor een fijne aanleuning.
Passionato
Berichten: 1471
Geregistreerd: 23-05-03
Woonplaats: Ede
Geplaatst: 13-06-04 18:36
Dat kan toch ook zonder weerstand bieden? Ik heb namelijk zelf ook zo'n geval met een zeer slechte start. Hij had echt een mond als een baksteen.. Maar toch begrijp ik wel wat je bedoelt.. Het zit het hem alleen niet in het weerstand bieden, maar juist in het soepel blijven en loslaten aan de voorkant, en daar concequent in blijven. Op een gegeven moment kunnen ze niet anders meer als die fijne aanleuning opzoeken.