Bij mij op stal staat een arabiertje dat ongeveer 10 maanden geleden met zijn baasje een ernstig ongeluk heeft gehad. Ze waren aan het galloperen, het beestje schrok en kwam op haar rug in de sloot terecht, bovenop haar eigenaar... Deze vrouw loopt nu nog steeds met een kruk omdat het bot in haar bovenbeen helemaal verbrijzeld was en maar heel langzaam wil herstellen.. Nu is het probleem dat het paard nog steeds niet over het ongeluk heen is. Longeren gaat gewoon goed, erop zitten in stap ook, maar zodra je wil gaan draven of galloperen komt ze echt in verzet. Achteruit lopen, draaien, stilstaan, stijgeren, noem maar op.. Het is niet zo dat ze je eraf wil gooien, maar ze is gewoon hele bang dat er opnieuw iets gebeurt.. De eigenaar is sinds een paar weken weer begonnen emt af en toe 10 minuutjes stappen omdat ze nog niet meer kan met haar been, en het paardje wordt bereden door nog een meisje, maar dat gaat eigenlijk helemaal niet goed..

Zou een afspraak met een paardenfluisteraar kunnen helpen? Dat het paard duidenlijk kan maken wat ze voelt enzo? Weet iemand een paardenfluisteraar omgeving Eindhoven, of ergens anders in Brabent is ook goed..

En wat zouden jullie doen als je zo'n paard had?

Alvast bedankt!

Ik vraag me af of het paard zelf ook wel is nagekeken? Misschien is er iets in zijn rug verschoven of iets anders,waardoor die nu zo in verzet komt..

Mocht er geen medische oorzaak zijn, lijkt mij het beste om er toch eens doorheen te rijden..Als je nu steeds toegeeft aan de angst van de pony,bevestig je toch steeds dat die angst gegrond is.
Ik denk niet dat een paardenfluisteraar daar veel aan kan veranderen..De enige manier om over een angst heen te komen,is laten zien dat er niets is om bang te zijn.

tanec_meisje schreef:

Bij mij op stal staat een arabiertje dat ongeveer 10 maanden geleden met zijn baasje een ernstig ongeluk heeft gehad.
Nu is het probleem dat het paard nog steeds niet over het ongeluk heen is. Longeren gaat gewoon goed, erop zitten in stap ook, maar zodra je wil gaan draven of galloperen komt ze echt in verzet.

Zou een afspraak met een paardenfluisteraar kunnen helpen? Dat het paard duidenlijk kan maken wat ze voelt enzo? Weet iemand een paardenfluisteraar omgeving Eindhoven, of ergens anders in Brabent is ook goed..

Vergeet die paardenfluisteraar nou maar, iemand die bang is voor spinnen hoef je ook niet te vertellen dat ze eigenlijk niet eng zijn
Ik zou, denk ik, met mini stapjes werken met dit paard, zodat je telkens een klein beetje verder komt. En zorg dat er een door en door rustig paard bij is als je met dit paardje bezig gaat. Er gaat niets boven een bomvast paard om een angstig paard te helpen. Leg er geen druk op dat er gedraafd *moet* worden, kijk gewoon een keertje als het in stap goed gaat of je twee pasjes draf kunt vragen. En stop direct als dat goed is gegaan. Mocht er weer angst komen, terug in stap, rust erin brengen, niet ermee gaan vechten, maar afleiden. Niet afstappen en haar bevestigen in haar angst. Wat je ook doet, niet boos worden, bij arabiertjes nooit handig, in dit soort gevallen absoluut verboden.
Succes ermee.

ik denk dat je eerst het paard maar eens moet laten nakijken, de ruiter is er ook niet heelhuids vanaf gekomen, dit verzet duid denk ik toch wel op pijn!en niet op angst!!!(misschien een klein beetje, maar denk echt dat er iets met het paard is hoor!!)

ik denk dat het ook verstandig is om je paard eens goed na te laten kijken (door een fysio of iets dergelijks). Daarna voorzichtig met hem aan het werk. Een "paardenfluisteraar" is op zich helemaal niet raar hoor vind ik. Iemand die goed is in Natural Horsemanship of iets dergelijks.
Mijn paard had een angsttrauma (door pijn wat hij gehad heeft) en ik heb er uiteindelijk wel iemand bij gehaald die oa ook cursussen natural horsemanship/paardentaal etc geeft. Zij weten erg goed waarom en hoe paarden reageren. Er is niets zweverigs aan (zoals heel veel mensen denken) maar juist erg leerzaam etc. Je leert dingen over paarden die eigenlijk zo logisch en vanzelfsprekend zijn, maar waar je zelf gewoon minder bij stil staat). Het heeft voor mij en m'n paard heel goed geholpen, ben iets anders met hem aan het werk gegaan!
Ik vind als het zelf niet lukt moet je maar eens openstaan voor andere dingen en het is zeker geen zweverig gedoe of onzin. Het is gewoon klinkklare paardentaal. Verwacht niet dat zulke mensen naar je paard kijken en even wat met 'm doen en dat het over is...zo werkt het niet. Ze zullen je echter wel erg goede tips kunnen geven over hoe je er mee aan moet.
Maar eer dat je er aan begint zal ik zeker m'n paard goed na laten kijken of hij lichamelijk niets heeft !

Succes ermee
PS...er is een hele pagina (bij www.pagina.nl) over natural horsemanship etc!

KellyenXena schreef:

Ik vraag me af of het paard zelf ook wel is nagekeken? Misschien is er iets in zijn rug verschoven of iets anders,waardoor die nu zo in verzet komt..

Mocht er geen medische oorzaak zijn, lijkt mij het beste om er toch eens doorheen te rijden..Als je nu steeds toegeeft aan de angst van de pony,bevestig je toch steeds dat die angst gegrond is.
Ik denk niet dat een paardenfluisteraar daar veel aan kan veranderen..De enige manier om over een angst heen te komen,is laten zien dat er niets is om bang te zijn.

Hier sluit ik me helemaal bij aan. Daarbij zijn alle "paardenfluisteraars" die ik "ken" maar commerciële koekebakkers.. Sorry als ik nu iemand tegen de kop stoot maar dat is mijn ervaring!

Wat hun doen kunnen wij ook!(mijn paard loopt toevallig ook achter me aan en als ik roep dat ie iets niet mag weet ie het ook dondersgoed!!!)

Wanneer je paard inderdaad niets aan rug, nek of benen mankeert, kunt je hier eens over nadenken.

Laat het paard een tijdje naar een andere stal gaan en daar doorrijden door een vreemde (maar met verstand) ruiter. Een andere omgeving is soms voldoende om het gedrag te doorbreken.

Longeren gaat goed, ook met zadel? zet dan een lichte maar goede ruiter op het paard aan de longeerlijn.

Mensen willen nog wel eens vergeten dat als het paard zo ernstig gevallen is om het zadel na te kijken.
Ik weet niet of jullie een nieuwe hebben moeten aanschaffen, is dit niet het geval laat het zadel goed nakijken of de zadelboom nog heel is.

Ik wens paard en ruiter beterschap toe.

Het paard is na het ongeluk een tijdje terug gegaan naar zijn vorige eigenaar. Die heeft er in het begin ook heel veel problemen mee gehad, maar dat is uiteindelijk wel goed gekomen. Nu is ze dus weer terug bij deze eigenaar, voor een half jaartje volgens mij, ze heeft eerst ergens anders op stal gestaan, en nu weer hier. Het paard is ook helemaal nagekeken door een fysoitherapeut, is natuurlijk ook logisch na zo'n ongeluk. Maar met rug, nek of benen is niks mis. Het zit echt in haar hoofd dat als ze weer gaat draven of galloperen met iemand op haar rug dat er dan weer iets gebeurt. En door er een paardenfluisteraar bij te halen kun je daar toch ook achter komen, dan heb je tenminste zekerheid... Ze wordt nu dus ook gereden door een meisje dat echt heel goed kan rijden, maar het gata gewoon niet, ze kan niks 'normaal' doen behalve stappen..

Maar weet er iemand hier dan misschien een goede en vooral betrouwbare paardenfluisteraar, liefst in Brabant?

Goede en betrouwbare "paardenfluisteraars" ken ik niet.

Zoals jij zegt: "maar...het gaat gewoon niet". Ik geloof niet in gaat niet, kan niet..
Waar een wil is, is een weg.
Wat verwacht je van die "paardenfluisteraar" dat hij doet?

teneerste bestaan er geen paarden ferluisteraas maar zijn het paarden trainers die het op een andere manier doen dan het respect afdwingen maar vragen respect.
Ik denk dat zo iemand zijn vertrouwen weer kan winnen.
Mijn oom doet dit soort dingen maar hij woond in limburg ik weet niet of dit te ver weg is?
weer je meer weten kun je me pb-en

Mijn verzorgpaard is zwaar getraumatiseerd... ze is neurotisch.... vertrouwd alleen op zichzelf... etc. Mannen verdraagd ze niet... alleen haar eigenaresse en ik kunnen erop rijden.... gelukkig heeft zij mij geaccepteerd.
In het begin was het erg moeilijk om met haar om te gaan. Na een aantal jaar leek het mij een uitdaging om met haar een behendigheidswedstrijd te rijden. Iedereen dacht dat ik gek was. Maar ik hield vol. We hebben maanden iedere dag geoefend. Tijdens de bewuste wedstrijd stond iedereen te kijken (iedereen wist namelijk hoe "gestoord" dat beest was). We hebben de tijd vet overschreden, maar we hebben alle oefeningen zonder dwang behaald. En dat maakt ons al tot winnaars.
Natuurlijk heeft dat nu even niks te maken met jou probleem, maar met geduld en proberen het paard te begrijpen, kom je een heel eind. Als het tussen het paard en het meisje wat nu erop rijdt, niet goed klikt, ga daar dan ook niet mee verder. Bevorderd het vertrouwen niet.
Ik ben van mening dat je zelf als eigenaar met je eigen paard aan de gang moet. Een "paardenfluisteraar" kan alleen tips geven. Je moet het uiteindelijk toch helemaal zelf doen.
Ik zou niet weten wat voor "therapie" je moet toepassen op de arabier.... als je maar geduld hebt en zorgt dat het paard vertrouwen in je krijgt. Stapje voor stapje te werk gaan.
Wordt vooral niet boos en denk niet dat ze je in de zeik neemt, met dwang bereik je niks!

heb je ge-pb'd