Hulp gezocht: hoe haal ik mijn paard uit de wei?

Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Esgaroth

Berichten: 5247
Geregistreerd: 13-02-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 28-04-04 10:41

patos schreef:
Ik kwam de wei in, en als ze begon weg te lopen, ging ik haar opjutten. Ondertussen niet de kans geven om te stoppen en gras te eten, ze moest blijven lopen. De eerste rondjes wei showde ze nog vrolijk, maar na een half uur stond het zweet op dr hals, op een gegeven moment gaf ze het dan toch op en liet zich pakken.

Ik zei al, dit heb ik dus ook al meerder malen geprobeerd. Jij hebt geluk dat die van jou zich op een gegeven moment overgeeft, die van mij doet dat dus niet. Die loopt denk ik verder totdat hij erbij neervalt. Ik vind het fijn dat je een tip geeft, maar helaas heb ik hier dus niks aan. Hij STOPT gewoon niet. Doe ik dan iets fout?

RelarDevi
Berichten: 26954
Geregistreerd: 23-12-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-04-04 10:48

Tja, je zei dat hij van manege komt, dan zou ik wel even naar manege gaan voor idee'n hoe hebben ze iig de paard binnen gekregen Verward
Maar iig goed idee elke dag met iets lekkers komen zoals anderen het zeggen. Dan komt ie later * vergt wel heel veel tijd* wel naar jou toe!

Bij mijn shetlanders ging het wel makkelijker.. vreetzakken. box deur open, bix en ze lopen als lammetjes achter mij Haha!
Ik had toen soms geen zin om 2x heen en weer te lopen.. soms doe ik ook zonder.. gewoon hen aan touw en dan alleen maar hopen dat ze niet vandoor gingen Haha! *LOL*
Laatst bijgewerkt door RelarDevi op 28-04-04 11:24, in het totaal 1 keer bewerkt

patos

Berichten: 4502
Geregistreerd: 23-04-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-04-04 10:48

Die van mij stopte de eerste keren ook pas na een uur of 2, 3. En toen was ze echt helemaal op, ze ging er nog net niet bij liggen en stond te shaken ( trouwens nog wel een tijd rustig stappen daarna), tja ze doet het zelf. De dag erop zien ze het aankomen en blijven ze al minder lang doorlopen. Je moet wel flink wat tijd investeren, maar ik vond het het wel waard, het scheelt een hoop als je de rest van je paardencarriere niet meer achter hem aan hoeft te lopen. En met opjutten bedoel ik dus echt in een hoog tempo, het lieft een flinke galop.

RelarDevi
Berichten: 26954
Geregistreerd: 23-12-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-04-04 10:57

Gewoon proberen, neem een vrije dag en dan ben je goed bezig Haha!

patos

Berichten: 4502
Geregistreerd: 23-04-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-04-04 11:01

MoonChloe schreef:
Tja, je zei dat hij van manege komt, dan zou ik wel even naar manege gaan voor idee'n hoe hebben ze iig de paard binnen gekregen Verward
Maar iig goed idee elke dag met iets lekkers komen zoals anderen het zeggen. Dan komt ie later * vergt wel heel veel tijd* wel naar jou toe!



En dan leer je paard dus geen respect aan, maar om naar je toe te komen voor eten. Hoe ga je dat onder het rijden doen? Paardje, wil je aan de teugel, dan krijg je een worteltje...

RelarDevi
Berichten: 26954
Geregistreerd: 23-12-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-04-04 11:23

Hehe, idd maar steeds minder lijkt me erg logisch!! tot helemaal niks * klopje dan !*

LittleKathy

Berichten: 3262
Geregistreerd: 05-11-03
Woonplaats: Weert-Roermond

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-04-04 11:39

Misschien helpt clickertraining. Ik ben er nu een tijdje mee bezig en het gaat super. Als Kathy de targetstick ziet blijft ze achter me aan lopen! Misschien kun je dat proberen? In ieder geval succes

josien
Berichten: 2554
Geregistreerd: 15-08-03
Woonplaats: Uddel (veluwe)

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-04-04 12:07

Hoe ik een paard vang dat zich met geen mogelijkheid wil laten pakken.

Hier zeggen enkelen opjutten. Wil je lopen dan zou hij lopen. Zelf vind ik dat een methode die het paard geestelijk veel kwaad doet. Net als de join-up die gaat over het overgeven van het paard.

Mijn methode pas ik aan bij het gedrag van het paard, maar bij jouw paard zou het ongeveer hier op neer komen.

Ik doe het halster altijd over mijn schouder. in mijn hand hou ik een lang touw zo vast dat ik hem zo om de hals kan doen. Zo loop ik ontspannen niet lettend op het paard af in een boog. Loopt hij weg dan loop ik er rustig achter aan. Vaak zing ik hierbij een lied of kijk quasi geïnteresseerd naar de omgeving. Zo al rustig lopend loop ik om het paard heen en ga dat rondje steeds iets kleiner maken. Direct als ik dan zie dat hij er weer vandoor wil gaan, maak ik dit rondje groter en draai mijn rug naar het paard toe. Het merkt dat ik geen aandacht bij hem heb. Ik ben dus niet gefocust op hem. Ik kom zo steeds dichter bij het paard in de buurt totdat ik bij zijn hals staat en het touw om zijn hals doe. Touw gewoon losjes houden en het paard rustig belonen met wat lekkers. Het halster om en weer belonen.

Het belangrijkste is het niet gefocust zijn op het paard en het rustig ontspannen steeds wat dichter bij hem komen. Het paard zou steeds weg rennen als je te dicht bij hem komt. Totdat hij merkt dat er niks gebeurt en jij gewoon rustig verder gaat zonder aandacht aan hem te geven. Maak je hierbij kleiner door je heup iets te kantelen. Dus je rug wat bol te maken.

Succes

Esgaroth

Berichten: 5247
Geregistreerd: 13-02-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 28-04-04 12:09

Wat is clickertraining?? Ik als paard uit de wei haal leek......weet dat niet.....

Esgaroth

Berichten: 5247
Geregistreerd: 13-02-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 28-04-04 12:12

Josien, ik zal dat eens proberen. Maar hoelang mag dit maximaal duren? Op een gegeven moment zal Dancer dan toch weer een loopje met me gaan nemen denk ik.
In een boog erom heen lopen deed ik inderdaad ook. Hij hield me heel goed in de gaten en ging zelf ook lopen als ik er te dicht bij in de buurt kwam. Dus wat ik dan moet doen is de boog steeds weer groter maken, totdat we weer op het punt zijn beland waar we begonnen. Na een uur ben ik het zelf wel beu, dan is mijn geduld op. Ik snap dat je dan net zolang moet doorgaan totdat je hem hebt. Wat als dit een hele dag duurt? Is dat dan erg ofzo?

RelarDevi
Berichten: 26954
Geregistreerd: 23-12-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-04-04 12:13

majo ik denk dat je dan geen horloge mee moet nemen.. tijd vliegt dan ongemerkt voorbij!

Esgaroth

Berichten: 5247
Geregistreerd: 13-02-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 28-04-04 12:23

hahaa, terwijl Dancer me in mijn gezicht uitlacht en ik steeds bozer wordt. Daar zal het dan ook wel aan kunnen liggen, dat hij mijn ergernis en frustratie voelt. Dat mote zeker ook niet, dan straal ik zo hard uit dat ik het zat ben dat hij nog harder lacht.

RelarDevi
Berichten: 26954
Geregistreerd: 23-12-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-04-04 12:26

* mm ik heb nooit een paard zien lachen.. sorry dat is flauw * gewoon tijd voor nemen en gedult hebben.. en het lukt!! nu ik jou zie lijkt het dat je geen vetrouwen hebt in andere mensen advies.. maar ik zou echt wel uitproberen.. want baat t niet schaad t niet..!

patos

Berichten: 4502
Geregistreerd: 23-04-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-04-04 12:28

josien schreef:
Hoe ik een paard vang dat zich met geen mogelijkheid wil laten pakken.

Hier zeggen enkelen opjutten. Wil je lopen dan zou hij lopen. Zelf vind ik dat een methode die het paard geestelijk veel kwaad doet. Net als de join-up die gaat over het overgeven van het paard.

Mijn methode pas ik aan bij het gedrag van het paard, maar bij jouw paard zou het ongeveer hier op neer komen.

Ik doe het halster altijd over mijn schouder. in mijn hand hou ik een lang touw zo vast dat ik hem zo om de hals kan doen. Zo loop ik ontspannen niet lettend op het paard af in een boog. Loopt hij weg dan loop ik er rustig achter aan. Vaak zing ik hierbij een lied of kijk quasi geïnteresseerd naar de omgeving. Zo al rustig lopend loop ik om het paard heen en ga dat rondje steeds iets kleiner maken. Direct als ik dan zie dat hij er weer vandoor wil gaan, maak ik dit rondje groter en draai mijn rug naar het paard toe. Het merkt dat ik geen aandacht bij hem heb. Ik ben dus niet gefocust op hem. Ik kom zo steeds dichter bij het paard in de buurt totdat ik bij zijn hals staat en het touw om zijn hals doe. Touw gewoon losjes houden en het paard rustig belonen met wat lekkers. Het halster om en weer belonen.

Het belangrijkste is het niet gefocust zijn op het paard en het rustig ontspannen steeds wat dichter bij hem komen. Het paard zou steeds weg rennen als je te dicht bij hem komt. Totdat hij merkt dat er niks gebeurt en jij gewoon rustig verder gaat zonder aandacht aan hem te geven. Maak je hierbij kleiner door je heup iets te kantelen. Dus je rug wat bol te maken.

Succes


Wil je niet aanvallen, ieder zijn eigen manieren.
Maar ben wel nieuwsgierig waarom je ervan uit gaat dat dit paard zich niet wil laten vangen uit angst. Meestal zijn het gewoon klieren die het veel leuker in de wei vinden dan dat ze aan de slag moeten. Gelijk hebben ze, maar als ze de hele dag in de wei hebben gelopen, mogen ze ook wel wat voor hun eten doen. Maar door weg te gaan lopen maken ze het nog veel vervelender dan het eigenlijk is. Als het paard zich gewoon laat pakken en wordt getraind, en dan vervolgens lekker brok krijgt, hebben ze er meestal weinig op tegen om de wei uit te komen.

Maar stel dat ik jouw manier op mijn paard zou toepassen (die nu dus nooit meer moeilijk doet) dan zou ze lekker in haar gangetje voor je weg blijven lopen en ondertussen lekker staan grazen. Mijn paard is veel te intelligent om zich te laten vangen wanneer ik zogenaamd ongeinteresseert door de wei loop. Na drie keer heeft ze dat trucje door, en dan?

josien
Berichten: 2554
Geregistreerd: 15-08-03
Woonplaats: Uddel (veluwe)

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-04-04 12:39

Patos ik heb gezegt van die angst vanwege Majo's verhaal. Dit is dus niet bij elk paard zo.

Van mijn methode van vangen. Dit is ook weer per paard verschillend, maar een paard word het zeer zeker zat om maar steeds weg te moeten lopen. Het blijft liefst zo lang mogelijk staan en als hij merkt dat je toch niks doe. Blijft hij gewoon staan.
Deze techniek moet je dan ook niet altijd te hoeven gebruiken. Na enkele keren zou het paard blijven stil staan omdat hij het leuk vind om met je te werken. Want het niet laten vangen is rechtstreekt een probleem van van de training of de pijn die het paard daarbij voelt.

En geloof me dat ik paarden op deze manier heb kunnen vangen die al jaren niet meer in de wei of bak te pakken waren en dat ik dit maar enkele keren nodig heb gehad en ze daarna zelfs vrolijk naar me toe kwamen rennen.

Hoe lang je er over doet maakt geheel niet uit Majo. Wat wel uitmaakt is je eigen geiriteerdheid. Wat zou jij doen als je lekker vrij bent en er kom iemand jouw halen die geiriteerd is en daardoor heel afstotend is. Ja weg rennen, je iet laten pakken.
Heb je een mooi spannend boek. Neem die dan mee en ga al lezend achter hem aan lopen en om hem heen. Let niet op je paard, je blijft enkel in zijn buurt en ga steeds dichter bij hem staan.
Zorg in iedere geval dat je aandacht niet bij je paard is. Hoe je dit doet, mag je natuurlijk zelf weten.
Doe in je zak eten wat jouw paard het alle lekkerste vind. Bied hem dit aan terwijl je gewoon door blijft lezen. Je zult waarschijnlijk verbaast zijn van je paard zijn reactie.

patos

Berichten: 4502
Geregistreerd: 23-04-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-04-04 12:40

Plus dat je door opjutten het weglopen als een straf maakt, op jouw manier geef je het weglopende paard juist te tijd om nog eens lekker wat gras te eten. En waarom zou het paard geestelijke schade oplopen door opjagen, het is gewoon een manier om negatief gedrag te bestraffen, zoiets heet consequent zijn. En imo is consequentheid heel goed voor een paard, dan wordt het niet zo'n zenuwpees die niet weet waar hij aan toe is met zn baasje.

Samo

Berichten: 2114
Geregistreerd: 31-03-04
Woonplaats: Dtc

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-04-04 12:43

Haj, mijn pony wou ook nooit komen.. toen heb ik heb gewoon laten staan totdat het buiten donker was... en toen wou hij maar wat graag komen!! Of mijn moeder pakte hem, terwijl ze eigenlijk bang voor hem was.. maar door haar liet ie zich wel pakken en door mij of mijn vader niet.. hoe dat kan? misschien voelen ze dat je denkt "van nu ga ik je pakken en je loopt niet weg' dat ze dat dan juist gaan doen.. En idd gewoon vaker proberen de wei in te gaan om haar te knuffelen enzo.. maar in ieder geval heel veel succes!

patos

Berichten: 4502
Geregistreerd: 23-04-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-04-04 12:46

josien schreef:
Patos ik heb gezegt van die angst vanwege Majo's verhaal. Dit is dus niet bij elk paard zo.

Van mijn methode van vangen. Dit is ook weer per paard verschillend, maar een paard word het zeer zeker zat om maar steeds weg te moeten lopen. Het blijft liefst zo lang mogelijk staan en als hij merkt dat je toch niks doe. Blijft hij gewoon staan.
Deze techniek moet je dan ook niet altijd te hoeven gebruiken. Na enkele keren zou het paard blijven stil staan omdat hij het leuk vind om met je te werken. Want het niet laten vangen is rechtstreekt een probleem van van de training of de pijn die het paard daarbij voelt.

En geloof me dat ik paarden op deze manier heb kunnen vangen die al jaren niet meer in de wei of bak te pakken waren en dat ik dit maar enkele keren nodig heb gehad en ze daarna zelfs vrolijk naar me toe kwamen rennen.

Hoe lang je er over doet maakt geheel niet uit Majo. Wat wel uitmaakt is je eigen geiriteerdheid. Wat zou jij doen als je lekker vrij bent en er kom iemand jouw halen die geiriteerd is en daardoor heel afstotend is. Ja weg rennen, je iet laten pakken.
Heb je een mooi spannend boek. Neem die dan mee en ga al lezend achter hem aan lopen en om hem heen. Let niet op je paard, je blijft enkel in zijn buurt en ga steeds dichter bij hem staan.
Zorg in iedere geval dat je aandacht niet bij je paard is. Hoe je dit doet, mag je natuurlijk zelf weten.
Doe in je zak eten wat jouw paard het alle lekkerste vind. Bied hem dit aan terwijl je gewoon door blijft lezen. Je zult waarschijnlijk verbaast zijn van je paard zijn reactie.


Ik moet zeggen dat ik bewondering heb voor je geduld, maar ook mijn paard komt vrolijk naar me toe in de wei, ondanks dat ik hem 'geestelijke schade' heb toegebracht. Ik heb iets rechtgezet en nu zit het weer goed.
Uit het verhaal kan ik niet opmaken dat het paard bang voor haar zou zijn, ze zegt zelf dat het paard een loopje met haar neemt. Je zou het kunnen testen door het paard te trainen voor dat het de wei in gaat, en s'avonds bewust een aantal weken niet te trainen. Op die manier weet het paard dat het niet hoeft te werken, als hij dan nog weg loopt is het dus gewoon geklier. Daar komt nog bij dat sommige paarden gewoon ronduit lui zijn en zeg eens eerlijk: als jij nou kon kiezen uit lekker voor de tv zitten of een of ander irritant klusje doen..

RelarDevi
Berichten: 26954
Geregistreerd: 23-12-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-04-04 12:46

Samo schreef:
Haj, mijn pony wou ook nooit komen.. toen heb ik heb gewoon laten staan totdat het buiten donker was... en toen wou hij maar wat graag komen!! Of mijn moeder pakte hem, terwijl ze eigenlijk bang voor hem was.. maar door haar liet ie zich wel pakken en door mij of mijn vader niet.. hoe dat kan? misschien voelen ze dat je denkt "van nu ga ik je pakken en je loopt niet weg' dat ze dat dan juist gaan doen.. En idd gewoon vaker proberen de wei in te gaan om haar te knuffelen enzo.. maar in ieder geval heel veel succes!

dat vind ik een goeie advies

patos

Berichten: 4502
Geregistreerd: 23-04-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-04-04 12:48

Ben ik het niet mee eens, je schiet er niet veel mee op. Wat nu als er niemand is om je paard uit de wei te halen, je zal het toch echt zelf weer moeten gaan doen.

josien
Berichten: 2554
Geregistreerd: 15-08-03
Woonplaats: Uddel (veluwe)

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-04-04 12:51

Consequnt zijn is zeker goed, maar een paard opjagen als straf. Tja daar voor zou het paard zeker niet vrijwillig blijven staan. Hiermee maak je een paard niet blij dat jij er bent en met hem gaat werken. Nee, hij weet dat hij word weg gejaagt totdat hij het niet meer aankan en zich maar overgeeft. Gevolg is dat het paard dit blijft herinneren en zich dan zeker laat pakken, maar enkel om dit te ontlopen.
Ik werk juist andersom. Het paard moet het fijn vinden om bij jouw te zijn. Hij wil graag voor je werken en zijn best voorje doen. En dat berijk je niet met opjagen.

Vroeger had ik ook z'n pony die niet te vangen was. Deze ging dus ook overal overheen, maar had je hem eenmaal te pakken dan was het een lammetje. Een leven loos lammetje. Trok zich zelf terug omdat hij wist dat hij nu niks meer te vertellen heeft. Het zelfde als hij wist dat hij niet meer weg kon komen. Dan kon je hem zo pakken. Deze pony wist dat hij er niet onderuit kon komen als hij ingesloten was. Hij gaf zich onvrijwillig over, maar hij pakte je overal waar hij merkte dat hij de ruimte had of dat je hem daar niet de baas kon.

We zullen af wachten of het majo gelukt is hem op deze manier te pakken. Want zoals je gehoort heb werkt jouw methode bij haar niet. En ik geef die pony daar groot gelijk in.

josien
Berichten: 2554
Geregistreerd: 15-08-03
Woonplaats: Uddel (veluwe)

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-04-04 12:57

Patos je was weer eerder.

Over dat jouw paard wel vrolijk naar je toe komt in de wei kan ik niet veel zeggen. Elk paard heeft een andere aanpak nodig. Hoewel ik tegen ben op het paard net zolang op te jagen totdat hij het opgeeft, kan ik niet zeggen dat je daarmee het paard niet blij kan maken als je komt.
Het opjagen heeft enkele eigenschappen als het uit de kudde stoten en het blijven staan en hals laag is een smeekbede om weer er bij te mogen horen. Het paard is dan zeker blij dat hij dat mag, maar hoe zit het met het zelf vertrouwen van je paard.

patos

Berichten: 4502
Geregistreerd: 23-04-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-04-04 13:06

josien schreef:
Consequnt zijn is zeker goed, maar een paard opjagen als straf. Tja daar voor zou het paard zeker niet vrijwillig blijven staan. Hiermee maak je een paard niet blij dat jij er bent en met hem gaat werken. Nee, hij weet dat hij word weg gejaagt totdat hij het niet meer aankan en zich maar overgeeft. Gevolg is dat het paard dit blijft herinneren en zich dan zeker laat pakken, maar enkel om dit te ontlopen.
Ik werk juist andersom. Het paard moet het fijn vinden om bij jouw te zijn. Hij wil graag voor je werken en zijn best voorje doen. En dat berijk je niet met opjagen.

Vroeger had ik ook z'n pony die niet te vangen was. Deze ging dus ook overal overheen, maar had je hem eenmaal te pakken dan was het een lammetje. Een leven loos lammetje. Trok zich zelf terug omdat hij wist dat hij nu niks meer te vertellen heeft. Het zelfde als hij wist dat hij niet meer weg kon komen. Dan kon je hem zo pakken. Deze pony wist dat hij er niet onderuit kon komen als hij ingesloten was. Hij gaf zich onvrijwillig over, maar hij pakte je overal waar hij merkte dat hij de ruimte had of dat je hem daar niet de baas kon.

We zullen af wachten of het majo gelukt is hem op deze manier te pakken. Want zoals je gehoort heb werkt jouw methode bij haar niet. En ik geef die pony daar groot gelijk in.


Ik moet zeggen dat jij vrij makkelijk dingen zo het internet opslingerd, en we hebben nog niet gehoord of mijn methode bij haar niet werkt hebben we nog helemaal niet gehoord, ze denkt alleen dat ze dan eindeloos zal moeten blijven opjagen, dat was het enige probleem. Maar in tegenstelling tot jou dring ik mijn methode niet op, sterker nog, ik sta open voor de voordelen van een andere methode. Helaas heb je dit niet door en begin je mij te beschuldigen van het feit dat ik van mijn paard een levenloos lam heb gemaakt...
Gelukkig heeft mijn paard genoeg vertrouwen in mij, er hoeft maar iets engs te zijn (lees: tandarts, tractor) of ze kruipt zo'n beetje op mn schoot.
Ik heb mijn paard geleerd dat wanneer ze niet wegrent, er geen nare dingen gebeuren en ik heb haar zelf laten kiezen. Tegenwoordig staat ze dan ook te wachten tot we gaan rijden. Verder kan ik met haar lezen en schrijven; opzadelen gebeurt los in de stal, als ik op het erf ben komt ze altijd even kijken, ze gaat probleemloos mee naar wedstrijden en op buitenritten, ik kan vrij door haar stal lopen, jazelfs slapen in haar stal.
Dus op de een of andere manier kan ik patos totaal niet vergelijken met jouw pony, denk dat je eerder zelf eens zou moeten nagaan wat je met die pony gedaan hebt, dat hij zo'n levenloos lammetje is geworden.

patos

Berichten: 4502
Geregistreerd: 23-04-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-04-04 13:11

josien schreef:
Patos je was weer eerder.

Over dat jouw paard wel vrolijk naar je toe komt in de wei kan ik niet veel zeggen. Elk paard heeft een andere aanpak nodig. Hoewel ik tegen ben op het paard net zolang op te jagen totdat hij het opgeeft, kan ik niet zeggen dat je daarmee het paard niet blij kan maken als je komt.
Het opjagen heeft enkele eigenschappen als het uit de kudde stoten en het blijven staan en hals laag is een smeekbede om weer er bij te mogen horen. Het paard is dan zeker blij dat hij dat mag, maar hoe zit het met het zelf vertrouwen van je paard.


Je zegt zelf dat deze manier overeenkomt met het uit de kudde stoten van een paard, toch noem je het geestelijke schade toebrengen. Het paard heeft een misstap begaan, krijgt dat van zijn kudde te horen (in dit geval was ik dat) en besluit voortaan zijn best te doen om het niet nog een keer te laten gebeuren. Lijkt me een heel natuurlijk proces. Zelfvertrouwen lijkt me hier niet in het gedrang te komen, als je van iemand op je kop krijgt, heb je dan meteen een minderwaardigheidscomplex?

josien
Berichten: 2554
Geregistreerd: 15-08-03
Woonplaats: Uddel (veluwe)

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-04-04 13:18

Hmm ik dring mijn methode niet op, maar probeer hem uit te leggen.

Jij wil waarschijnlijk als ikhet zo hoor een paard dat geheel op jouw leunt als het waren. Dit is jouw eigen keuze.

Over het opjagen. Als ik je goed begrepen heb jaag je het paard net zo lang op, totdat hij blijft staan zodat je hem kan pakken. Dit is inderdaad niet eindeloos, maar wel voor het paard zijn idee. Het paard word lange tijd weg gejaagt waardoor hij door die geestelijke spanning zijn zelfvertrouwen verliest en daardoor het juiste resultaat geeft, het paard blijft staan omdat het zonder jouw het als het waren niet meer aandruft. Het paard voegt zich bij jouw om maar veilig te zijn. Dit is natuurlijk heel goed, maar het geeft het paard geen zelfvertrouwen, maar het idee dat hij zonder jouw niks kan.
Deze methode is zeker een natuurlijke oplossing. Enkel in het wild word dit niet zo extreem gedaan en blijft het paard daarna ook ind e kudde. Wij kunnen niet altijd bij ons paard zijn. Dus de echte veiligheid kunnen we het paard niet dag en nacht geven.
Ik heb hier thuis enkele probleem paarden staan. Het eerste probleem wat je meestal tegen komt is het niet te pakken kunnen krijgen in de wei. Dit kan zijn het weg lopen, aanvallen, tot zelfs ernstige vluchtgedrag. Al deze paarden kan ik nu vragen om te komen in een lekker weiland. Daarbij is mijn realtie zo goed dat ik met deze paarden zonder problemen met touw om de hals kan gaan wandelen waar ik eerst een stuk over de weg moet waar nogal druk verkeer is met vrachtauto's enz. Dus ik kan niet zeggen dat mijn methode niet gewerkt heeft.

Over mijn vroegere pony weet ik niks van zijn verleden. Hij kwam toen ik 9 jaar was al met dit probleem. Dus het niet laten vangen en het zich geheel over geven op het moment dat je hem te pakken had. In die tijd wist ik ook niets over het paard zijn gedrag en gevoelens. Rijden kon ik, maar de rest werd niet geleert. Voor kleine kinderen is het wel fijn om z'n pony te hebben die echt niks doet, maar leuk is anders.