Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-10-01 10:08

Geplaatst: 09-10-01 10:08

IK heb mijn paard inlaten slapen in de kliniek en dat ging allemaal heel rustig ik ben er zelf ook bij gebleven want ik vind dat je je paard tot het laatste toe moet steunen hoe moeilijk het ook is ik
wilde niet dat ze haar laatste minuten zonder mij moest stellen. Thuis inlaten slapen zou ook goed kunnen alleen is het dan voor jezelf wat moeilijker omdat je dan zelf voor de afwikkeling moet zorgen
betreft het kadaver verwijderen maar voor het paard lijkt me het relaxter in zijn eigen omgeving. Ik zal er wel altijd voor kiezen dat ze eerst een middeltje krijgen om te slapen en dan pas het fatale spuitje.

**Geplaatst**: 09-10-01 10:19

Geplaatst: 09-10-01 10:19

Inslapen gaat inderdaad heel rustig. Eerst krijgen ze een soort verdoving en dan krijgen ze een ander spuitje. Het enige nadeel is dat je moet weten wanneer ze hem kunnen komen ophalen.

**Geplaatst**: 09-10-01 10:41

Geplaatst: 09-10-01 10:41

Ik wat althans erg blij dat ik hem heb laten inslapen en zo rustig met zijn hoofd op mijn schoot is overleden. Zelfs nu heb ik er nog wel eens tranen om, maar meer om het gemis dan om hoe het is gegaan.
Het ophalen heb ik goed kunnen regelen. Het kost maar 25,=. Je kan ook speciale paardentransport bestellen, dat kost vele meer, voor mij zo'n 1400,=. Een man met trailer met brancard komt hem op afgesproken tijd halen. Het oogt zeker wat vriendelijker, maar waar naar toe gebracht wordt is de behandeling hetzelfde dan als je hem met een vrachtwagen laat halen.

**Geplaatst**: 09-10-01 10:49

Geplaatst: 09-10-01 10:49

Ik weet niet hoe het in NL gaat, maar hier kan je, als je weet wanneer je paard wordt ingeslapen (???), een afspraak maken met degene die het paard komt halen. Als je bijv. weet dat de dierenarts om 10.00 uur komt, kan je afspreken dat ze het paard om 12.00 uur komen halen.
Dáár zou ik dan niet meer bij willen zijn Verdrietig

. Wij hadden laatst op de stal op een vrijdag een Fjordje dat wegens een koliek moest worden ingeslapen. Dat was rot, want die kwamen ze pas op maandag halen. Degene van wie dat paardje was, heeft nog 4 anderen paarden. Zij heeft toen aan ons gevraagt of wij dat weekend de boxen wilden mesten en de paarden wilden verzorgen, omdat ze het toch wel heel moeilijk vond om naar de stal te komen, terwijl hij er nog lag. Dat was natuurlijk geen probleem. Onze boer heeft wel een plekje waar hij het paard zolang kan neerleggen, zonder dat je er, bij wijze van spreken, over struikelt. Ook doet ´ie er een stuk plastik erover, ookal heeft ´ie er geen last van, het is toch rot als ´ie er zo "vrij" ligt.
Dit is idd wel een beetje een "rot-topic". Toch denk ik dat het wel belangrijk is dat je over het e.e.a. hebt nagedacht. Als het -onverhoopt- zo ver is, heb je al een mening en hoef je niet, als je al emotioneel bent, nog eens zo´n kl... beslissing te nemen Verdrietig

.

**Geplaatst**: 09-10-01 10:58

Geplaatst: 09-10-01 10:58

Mijn ideaal is mijn paarden laten cremeren. Maar zoals het bij Eleonoor is gegaan, is ook wel mijn ideaal, zo met zijn hoofd op je schoot. Ik weet 1 ding 100% zeker, ze gaan niet naar de slacht (de redenen ga ik niet allemaal noemen) en ik blijf er bij tot het einde. Brrr...ik word al verdrietig bij het idee. Maar een troost, ik weet dat ze een super leven hebben gehad als het moment daar is.

**Geplaatst**: 09-10-01 11:12

Geplaatst: 09-10-01 11:12

Ik wilde ook wel laten cremeren, maar dat is heel erg duur. En als hij dood is heeft het paard er niets meer aan, wel ik. Wat ik wel mis is een tastbare plek waar je hem kan gedenken. Zoiets als op begraafplaats, dat heb je niet. Luitenant is collectief gecremeerd, zoals dat heet. Dus met vele andere dieren verbrand en dus niet gebruikt voor andere doeleinden. Daar heb ik voor gezorgt dat dat zo gebeurde en heb een brief gekregen als bewijs.

**Geplaatst**: 09-10-01 11:28

Geplaatst: 09-10-01 11:28

Ik heb hele traumatische ervarinfen met het thuis laten inslapen. Bij een paard bij ons op stal, wilde de direnarts het te netjes doen (toch een alom gerespecteerd paardenarts) zodat hij niet allemaal stuiptrekkingen en zo zou krijgen.
Het paard raakte echter in paniek (wist wat er ging gebeuren) en de naals lag eruit. Hij had geen diepe lijn aangelegd, dat zou hij pas doen als het paard lag en verdoofd was. Nadat de naald eruit was, sloegen de aders dicht en was het paard niet meer aan te prikken! Hij heeft oten de keel door moeten snijden en hem zo leeg laten bloeden.
Voor mij geen inslapen dmv medicijnen, voor mij een kogelschot, en je mag er in het slachthuis rustig bij blijven.

**Geplaatst**: 09-10-01 12:28

Geplaatst: 09-10-01 12:28

Ik heb helaas een zelfde soort ervaring als jasmijn voor mij geen inslapen dus. Dat wil ik mijn paard niet aan doen. De slacht is de meest vrienelijke oplossing. Al weet ik niet of ik ooit aan het idee zou kunnen wennen dat iemand een stukje Lottie eet.
Bij komend oordeel is hoe hard het ook is je van de slager nog een klein beetje geld krijgt. Tuurlijk heb je liever je paard dan het geld maar vaak is het toch wel een klein beginnetje voor een eventueel volgend paard.

ijn Ideaal is hoe 2 paarden bij ons zijn afgemaakt. Gewoon op het erf door de veearts afgeschoten.
Klinkt hard maar was imo het mooiste in hun natuurlijke omgeving waar ze zo aan gewend zijn en dan zo vanuit het niets zijn ze dood, weten er zelf niets van en voelen het niet aankomen ook.
Inmiddels mag dit helaas niet meer heb ik gehoord

**Geplaatst**: 09-10-01 12:34

Geplaatst: 09-10-01 12:34

Ik denk dat wanneer de tijd daar is (hopelijk niet snel)

dat ik ze toch een spuitje geef. Ik zal ze dan ook noooit naar de slacht brengen. Ik weet niet waarom, maar moet er niet aan denken dat iemand mijn paard eet, waar ik zo van houd.

BTw ik vind het verschrikkelijk voor dit meisje, en wens haar veel sterkte.

groetjes lara

**Geplaatst**: 09-10-01 13:38

Geplaatst: 09-10-01 13:38

ik hoop ook dat het nog lang duurt maar ik wil Kawa dan in laten slapen en cremeren.
Ik ben wat dat betreft gewoon een sentimentele troela, ik wil daarna zijn as uitsrooien in het bos.
Met onze hondjes idem dito.
Een van de redenen is dat ik hem niet naar de slacht wil is dat ik graag af en toe een frikandelletje lus maar een frikandelletje met het idee hier zit kawa in, nee..
En ik hou van hem (bijna) net zoals van een mens en die breng ik ook niet naar de slacht.
Lachen

**Geplaatst**: 09-10-01 14:03

Geplaatst: 09-10-01 14:03

tja, ik heb mijn paard destijds naar de slacht gebracht (zat financieel ook behoorlijk krap omdat ik nogal veel veterinaire kosten had gemaakt om het dier toch te redden, wat niet lukte) maar ik kan niet ontkennen dat ik stiekum hoopte dat ze in een stukje vlees van hem zouden stikken. daar kun je niets aan doen.

**Geplaatst**: 09-10-01 14:08

Geplaatst: 09-10-01 14:08

Citaat:
Op 2001-10-09 11:28, schreef Jasmijn:
Ik heb hele traumatische ervarinfen met het thuis laten inslapen. Bij een paard bij ons op stal, wilde de direnarts het te netjes doen (toch een alom gerespecteerd paardenarts) zodat hij niet allemaal stuiptrekkingen en zo zou krijgen.
Het paard raakte echter in paniek (wist wat er ging gebeuren) en de naals lag eruit. Hij had geen diepe lijn aangelegd, dat zou hij pas doen als het paard lag en verdoofd was. Nadat de naald eruit was, sloegen de aders dicht en was het paard niet meer aan te prikken! Hij heeft oten de keel door moeten snijden en hem zo leeg laten bloeden.
Voor mij geen inslapen dmv medicijnen, voor mij een kogelschot, en je mag er in het slachthuis rustig bij blijven.

Mijn paard wordt ook alleen afgemaakt als ze zelf aangeeft dat het genoeg is. En als dat zo is, heeft het paard er vrede mee en verzet zich niet meer.

Zo ken ik een pony dat al jaren kreupel was, ik weet niet eens wat ze had want ik was nog te jong om dat echt goed te begrijpen. Die pony zou worden afgemaakt, maar iedere keer dat de trailer kwam om haar op te halen, vertikte ze het om erin te gaan, en werd het afgeblazen. Dat is een heel aantal keer gebeurd, totdat de pony op een dag aangaf dat het goed was, het was genoeg geweest. Ze liep zo de trailer op, en het was goed zo. Een dier geeft vaak zelf aan wanneer het genoeg is. Ik zou zelf heel voorzichtig zijn met het zomaar afmaken, het is wel een leven wat je afneemt.

Verder heb ik een EHBO cursus gehad waarbij alle voordelen en nadelen werden uitgelegd. Mijn conclsuie is gewoon dat het voor het paard niet veel uitmaakt hoe het gebeurt. Mijn paarden hebben het gewoon niet verdiend om bij de slager te eindigen en dat geldt wat mij betreft voor alle dieren. Ik hoop dat niemand zich persoonlijk voelt aangevallen, maar zo voel ik het.

**Geplaatst**: 09-10-01 14:09

Geplaatst: 09-10-01 14:09

Ik ben het echt helemaal met eleonoor en jura eens!Dat is ook mijn idiaal.
Sorry maar het idee dat mijn lieverd straks paardenworst word..nee dank je!
Ik wil dat ze vredig sterft en zal daar ook alles aan doen.

**Geplaatst**: 09-10-01 14:11

Geplaatst: 09-10-01 14:11

Oja, bij de kogel in het slachthuis, worden een aantal hersenfuncties uitgeschakeld waardoor het paard neervalt en 'dood' is. Maar enkele functies kunnen weer op gang komen en om te voorkomen dat het paard daardoor nog zou opstaan, wordt de keel nog doorgesneden zodat hij echt dood is. Ligt je paard daar in een plas bloed. Nee dank je. Verdrietig

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-10-01 14:33

Geplaatst door de TopicStarter : 09-10-01 14:33

Het is echt moeilijk.
Het paardje is pas 7 jaar. Ze heeft 'm al 3,5 jaar.
Hij had altijd plezier maar de laatste paar weken heeft 'ie alleen maar pijn staat 'in elkaar gedoken' en loopt met de oren in zijn nek. Verdrietig

**Geplaatst**: 09-10-01 15:36

Geplaatst: 09-10-01 15:36

tja sjimmy, soms is dood zijn aangenamer dan leven.....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-10-01 16:07

Geplaatst door de TopicStarter : 09-10-01 16:07

In dit geval wel, hij is resistent geworden voor de zwaarste pijnstillers Verdrietig

. Niks helpt meer. Vandaar dus deze vraag.
Anouk zal blij zijn met jullie antwoorden. Ik hoop dat er nog meer reacties komen, dit deel van het topic ga ik vast geven.
tnx (ook namens anouk).
Ik hoop dat ze een beetje kan kiezen aan de hand van de antwoorden. Het is kiezen uit twee slechten.
Wat ik trouwens bijzonder vind aan dit topic is dat er soms 2 meningen totaal tegen elkaar ingaan. En toch respecteert iedereen elkaar!

**Geplaatst**: 09-10-01 17:23

Geplaatst: 09-10-01 17:23

het is hier misschien niet een mening maar een gevoel!
een gevoel wat ieder van ons kent en zo lang mogelijk niet aan wil denken.
Tot de dag dat...

En wat je ook doet maakt niet veel uit, je bent je lieve viervoeter voor altijd kwijt. En dat is wat we hier allemaal delen, de angst voor een (vroegtijdig) einde van je beesie en iedereen wil hem de elende van nog meer pijn besparen.

En wens je vriendin maar heel veel sterkte

_________________
Als het niet kan zoals het moet, moet het maar zoals het kan!

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: runningkawa op 2001-10-09 17:24 ]</font>

**Geplaatst**: 09-10-01 17:31

Geplaatst: 09-10-01 17:31

Citaat:
Op 2001-10-08 22:10, schreef gomir:
Het klinkt misschien heel hard maar ik ben voor de slacht. Veel mensen vinden dat zielig maar als je een afspraak maakt hoef je echt niet te wachten. En als je bang bent dat hij in de handel komt laat je er gewoon iemand bijblijven...
Ik vind in laten slapen ook niet zo diervriendelijk, als ik me niet vergis gaat het bloed stollen(of gaat het hemoglobine kapot, zodat hij stikt) en gaat hij dus langzaam dood. En dnan moet hij nog opgehaald worden, dat heb ik ee paar keer gezien, van die grote grijpers in zijn zij.... Dat vind ik dus echt een rotgezicht hè?!
Maar ja, dat is iedereen zijn eigen beslissing. Volgens mij maakt het voor het paard niet uit.... Het is meer het idee van de eigenaar.

Wens je vriendin maar veel sterkte!

Ik heb ervoor gekozen mijn paardje in te laten slapen. Ik ben er helemaal bijgebleven. eerst kreeg hij een rustgevend middel en liepen we naar een box met van die zachte wanden. Toen gaven ze hem een narcose hij ging rustig liggen daar lieten ze hem even slapen mocht ik afscheid nemen. Ik wilde er echter bij blijven met zijn hoofd op mijn schoot. (was heel erg moeilijk om mee te maken hoor) en toen gaven ze hem gewoon een overdosis slaapmiddel. Hij heeft nog voor de laatste spuit zijn laatste adem uitgeblazen. Het ging heel vredig zonder gebonk of eng vallen dus was dit voor mij een ideale manier om afscheid te nemen. Heel rustig dus niet langzaam stikken echt niet. Het ging heel snel en vredig.

Succes en sterkte,

Merilyn

**Geplaatst**: 09-10-01 18:14

Geplaatst: 09-10-01 18:14

hoi
wij hebben ooit onze shetlander moeten laten inslapen omdat ze ongeneeslijk ziek was.
wij hadden een dierenarts die zelf stallen en een weide had en stelde ons voor dat we haar naar hem toe konden brengen om haar daar in te laten slapen. we hebben haar daar zelf heen gebracht en daar afscheid genomen, hij vroeg nog of we het halster terug wilden hebben maar vonden dat het bij haar moest blijven.
het inslapen zelf hebben we dus niet mee gemaakt maar ze krijgen eerst een kalmerend spuitje wat niet in de aders hoeft(geen gestress dus) waarna ze een spuitje in de aders krijgt en nee je krijgt dan geen enge situaties waarbij ze stikken of langzaam dood gaan, ze slapen gewoon in.
ik vond een erg prettige manier(voor zover zoiets prettig kan zijn). ik hoop dat je er wat aan hebt, veel succes!
liefs anne

**Geplaatst**: 09-10-01 18:19

Geplaatst: 09-10-01 18:19

Het ligt bij mij aan het soort paard. Ik heb 2 paarden naar het slachthuis gebracht en dat ging heel vredig. We hadden gewoon een afspraak gemaakt en toen konden we 's ochtends vroeg komen nog voordat er andere dieren gslacht zouden worden.
Allebei de paarden (waren op een verschillende datum) bleven heel rustig. De slachters waren ook heel rustig en lieten ons alle tijd nemen om rustig afscheid te nemen. Ik ben beide keren mee naar binnen gelopen en dat ging heel rustig, totaal geen paniek. Maar goed beide beestjes waren ook aan het einde van hun latijn en misschien voelden ze wel aan dat ze nu naar de eeuwige groene weiden mochten.
Zo zou ik het liefst, mocht het ooit zover komen, ook bij Pablo doen. Maar die kan nogal eens helemaal in de stress schieten bij het zien van een trailer dus ik denk dat ik hem dan liever rustig op stal laten inslapen.

**Geplaatst**: 09-10-01 18:19

Geplaatst: 09-10-01 18:19

Ik wil nog wel even zeggen dat het paard waar het om ging eigenlijk al veel eerder het 'genadeschot' jad moeten krijgen. Het paard was zwaar hoefbevangen en leed erg veel pijn. De eigenaar kon zich er niet bij neerleggen het dier te laten inslapen, en heeft veel te lang gewacht. Toen ze uiteindelijk wel moest was dat omdat de hele hoef eraf gevallen was!!! Het was dus niet zo dat het paard er niet aan toe was, maar juist door de overbezorgdheid van de eigenaresse wilde hij het te netjes doen, en daardoor ging het zo gigantisch mis, niet omdat het paard er niet aan toe was, maar omdat de vloeistof te langzaam werdt toegedient.
Dit zal dus niet zo snel nog eens gebeuren,maar ik neem het risico nooit meer.
Ik zou wel overwegen het paard met Sedalin of zo zoveel te sederen dat het vlees ongeschikt wordt verklaard voor consumptie.

**Geplaatst**: 09-10-01 22:14

Geplaatst: 09-10-01 22:14

Ik heb helaas ook een aantal keer moeten meemaken dat paarden dood moesten. Ze zijn allemaal ingeslapen. Ik vind het een goede methode. Tegenwoordig worden ze eerst suf gemaakt zoals dat gebeurt wanneer er iets moet gebeuren waar ze van in paniek kunnen raken, bij ons krijgen ze bij dat sufmaakspul ook wat methadon waardoor ze hai worden en niet echt meer in hun omgeving geinterresseerd zijn. Daarna krijgen ze iets waardoor ze gaan liggen. Sommige paarden gaan gewoon liggen en sommige willen blijven staan en vallen dan uiteindelijk min of meer om wat niet echt een leuk gezicht is. Het paard is dan al zover van de wereld dat hij het eigenlijk niet meer weet. Als ze eenmaal liggen dan krijgen ze de uiteindelijke spuit waar ze dood van gaan. De stuiptrekkingen die sommige paarden laten zien dat is ongeveer hetzelfde wat palingen doen als hun kop eraf gehaald is (beetje cru misschien) Het paard weet daar helemaal niets van dat zijn gewoon spierreflexen die soms nog optreden. Het is bij onze dierenarts mogelijk om zelf te bepalen in hoeverre je erbij wil zijn. Je kunt erbij zijn tot je paard suf is, iets langer of alles meemaken. Ze nemen alle tijd voor je en als je wil kunnen hun ook het ophalen voor je regelen. Helaas moet je paard wel aan de openbare weg liggen voor het ophalen, maar misschien is er wel een lieve stalhouder die het paard naar de weg wil brengen. Ik vind zelf het inslapen erg fijn omdat het paard dan op zijn eigen plekje kan blijven en niet nog eens op de trailer hoeft met alle pijn en stress van dien. individueel Cremeren is volgens de laatste berichten nog steeds niet mogelijk. Als het paard door de destructie opgehaald wordt, dan wordt hij ook gecremeerd maar dan met allemaal andere dieren. Verwerken tot diervoerders e.d. gebeurt niet meer. Het in de grijper zitten vind ik niet echt een probleem. Hij is dan al dood en het paard wat ik ken is er dan toch al niet meer. Het is alleen nog maar het omhulsel. Zo voel ik dat in ieder geval. Ik vind dat de eigenaresse van het paard een moeilijke beslissing te maken heeft en ik wens haar veel sterkte en wijsheid toe. Doe wat je hart je ingeeft. Huilen

**Geplaatst**: 09-10-01 22:20

Geplaatst: 09-10-01 22:20

Bij onze ''lokale'' slager kon ik kiezen:
Of meteen dezelfde week slachten, geen opbrengst (wel kosten) want het vlees gaat naar de destructie en alleen de huid wordt gebruikt.
Of een week wachten (wel opbrengst) en dan zou het vlees voor menselijke consumptie worden verwerkt.
Het werd de eerste optie want ik zou er ook niet tegen kunnen dat ergens mijn paard bij iemand op het bord zou liggen.
Dus, bij een beetje slager kun je kiezen wat er na de slachting met het vlees gebeurt.

**Geplaatst**: 10-10-01 00:40

Geplaatst: 10-10-01 00:40

Citaat:
Op 2001-10-09 14:08, schreef Jura:

Mijn paard wordt ook alleen afgemaakt als ze zelf aangeeft dat het genoeg is. En als dat zo is, heeft het paard er vrede mee en verzet zich niet meer.

Zo ken ik een pony dat al jaren kreupel was, ik weet niet eens wat ze had want ik was nog te jong om dat echt goed te begrijpen. Die pony zou worden afgemaakt, maar iedere keer dat de trailer kwam om haar op te halen, vertikte ze het om erin te gaan, en werd het afgeblazen. Dat is een heel aantal keer gebeurd, totdat de pony op een dag aangaf dat het goed was, het was genoeg geweest. Ze liep zo de trailer op, en het was goed zo. Een dier geeft vaak zelf aan wanneer het genoeg is. Ik zou zelf heel voorzichtig zijn met het zomaar afmaken, het is wel een leven wat je afneemt.