Even als antwoord op Rom..
Ik heb van een zeer goede ruiter het dringende advies gekregen Lanna voor dressuur wel te leren op het binnenbeen aan te springen in galop. Dit heeft te maken met de mogelijkheid om travers en dressuurmatige wissels beter te kunnen rijden later (je kunt het buitenbeen dan makkelijker gebruiken om te begrensen).
Mij maakt het niets uit. Lanna ook niet. Ze voelt ook zonder die hulp wel of ik galop wil of niet (gewoon aan mijn zit).
Het stellingverhaal heb ik lang over nagedacht. Volgens mij zijn er meerdere westernscholen. In de reining is het (zo is het mij geleerd) i.i.g. niet gebruikelijk veel stelling te vragen. Wel om als het paard bv. naar buiten kijkt en dus de pens naar binnen drukt binnenbeen te geven in combinatie met recht opnemen, maar stelling wordt niet gevraagd. Ik krijg ook altijd op mijn kop als ik bij reining onderdelen teveel stelling vraag.
Maar goed...het is 1 methode.
Met betrekking tot het verschil in rijden... Als je een paard in een redelijk verzamelde gang kunt rijden hoef je alleen maar wat bij te drijven en de kont komt eronder en de hals komt iets omhoog. Het kost mij ongeveer twee weken om Lanna om te rijden van western naar dressuur. Ik train haar op M-niveau (dus laterale gangen, contra-galop, en verruimen). Dat laatste is uberhaupt geen probleem ... verruimde gangen worden bij western immers nauwelijks gevraagd...
Wellicht komt ooit het moment dat ik moet kiezen. Maar nu combineert het in ieder geval nog prima!
Nu moet ik erbij zeggen dat ik nooit de ene dag western rij en de andere dag dressuur. Ik rij mijn dressuurwedstrijden altijd in een periode van 2-3 maanden en ga dan weer op western over. Voordeel van zoveel western rijden is dat je met dressuur een paard heeft dat recht tussen de teugels loopt en heeft geleerd op eigen benen te lopen