Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-05-24 17:38

Geplaatst: 06-05-24 17:38

Zo hee, goeie!

Als ik tijdelijk uitgeschakeld ben, heb ik iemand die de zorg voor paard en ezeltjes op zich neemt. Een andere vriendin neemt de zorg voor mijn katten over.
Paard en ezeltjes gaan naar een vriend en vriendin van mij, mocht het niet tijdelijk zijn. Maar voor de katten heb ik nog niet "officieel" iets geregeld. Dat ga ik maar eens doen, je weet maar nooit!

**Geplaatst**: 06-05-24 18:23

Geplaatst: 06-05-24 18:23

Avalanche schreef:
Ik heb afgelopen maanden voor die keuze gestaan. Niet omdat ik niet meer leef, maar omdat ik een serieuze peesblessure heb, die weinig tot geen verbetering laat zien.
Ik heb de paarden verkocht. Op krukken uitmesten is niet ideaal, rijden en er mee werken mocht niet meer, en voortdurend blijven belasten maakt dat een en ander niet verbetert.

Hier schrik ik ook van. Ik was een stille meelezer in het topic over monster en uit alles bleek hoe gek je was op dat paard. Wat verdrietig dat het zo gelopen is.

**Geplaatst**: 06-05-24 18:42

Geplaatst: 06-05-24 18:42

Ik heb een document getypt voor als ik ineens kom te overlijden. Met daarin al mn bedrijfsgegevens, contactpersonen, opties die mn nabestaanden hebben waar ze het over kunnen hebben maar ook hoe en wat met de paarden, waar de paspoorten zijn, wat ze eten, dat ze ze kunnen verkopen en wat ze dan verplicht zijn om te melden eventueel. Dat ze moeten letten op dit en dit qua nieuwe eigenaren etc.

Mijn man zal de zorg direct overnemen. Ben nu toevallig geveld door de griep en nu pakt hij alles op, dat is super fijn. Ben blij dat ze lekker aan huis staan. Maakt het toch een stuk makkelijker dan 20 min heen en ook weer terug in de regen.
Misschien dat mn man en moeder ze willen houden maar ze kunnen ze dus ook verkopen.

**Geplaatst**: 06-05-24 18:44

Geplaatst: 06-05-24 18:44

Gambler21 schreef:
Avalanche schreef:
Ik heb afgelopen maanden voor die keuze gestaan. Niet omdat ik niet meer leef, maar omdat ik een serieuze peesblessure heb, die weinig tot geen verbetering laat zien.
Ik heb de paarden verkocht. Op krukken uitmesten is niet ideaal, rijden en er mee werken mocht niet meer, en voortdurend blijven belasten maakt dat een en ander niet verbetert.

Hier schrik ik ook van. Ik was een stille meelezer in het topic over monster en uit alles bleek hoe gek je was op dat paard. Wat verdrietig dat het zo gelopen is.

Ja, ik heb het er zwaar mee. Het gemis is groot, en moeten schakelen van alles kunnen en een lijf wat doet wat je wilt, naar heel veel niet meer kunnen, kan ik niet goed verteren, merk ik.

Ik ben gewoon heel erg boos en heel verdrietig. Ik ben het in eerste instantie blijven proberen, gewoon omdat ik het ook niet wil accepteren. Nog niet, trouwens. Maar ik kon gewoon niet meer....... maar het was niet bepaald vrijwillig.

De paarden zijn goed terecht gekomen, mijn bijrijdster heeft de merrie nu volledig, en zij kan ermee lezen en schrijven, en Monster is echt goed terechtgekomen. Dat helpt. Maar accepteren kan ik het niet. Het voelt momenteel als alleen maar dingen moeten opgeven, en dat is echt heel zuur.

**Geplaatst**: 07-05-24 10:18

Geplaatst: 07-05-24 10:18

Ik ben ruim volwassen, maar doe mijn paarden samen met mijn ouders en zus... Dus een voordeel zou er iets met mij gebeuren, voor de paarden verandert er niets :))

**Geplaatst**: 07-05-24 10:32

Re: Wat gebeurt er met jouw paard als…

Geplaatst: 07-05-24 10:32

Interessante discussie. Ik neem dit ook altijd mee als ik een paard koop.
Mijn vorige merrie (19) had op haar stal mogen blijven staan, met mijn spaargeld kwam ze een heel eind. Dat dier zat zo diep in mijn hart dat mijn familie het ook niet over hun hart had gekregen om haar te verkopen. ‘Gelukkig’ heb ik haar overleefd en is dat niet nodig geweest.
Mijn huidige ruin wordt verkocht in samenspraak met de staleigenaar.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-05-24 10:57

Geplaatst door de TopicStarter : 07-05-24 10:57

Avalanche schreef:
Ja, ik heb het er zwaar mee. Het gemis is groot, en moeten schakelen van alles kunnen en een lijf wat doet wat je wilt, naar heel veel niet meer kunnen, kan ik niet goed verteren, merk ik.

Ik ben gewoon heel erg boos en heel verdrietig. Ik ben het in eerste instantie blijven proberen, gewoon omdat ik het ook niet wil accepteren. Nog niet, trouwens. Maar ik kon gewoon niet meer....... maar het was niet bepaald vrijwillig.

De paarden zijn goed terecht gekomen, mijn bijrijdster heeft de merrie nu volledig, en zij kan ermee lezen en schrijven, en Monster is echt goed terechtgekomen. Dat helpt. Maar accepteren kan ik het niet. Het voelt momenteel als alleen maar dingen moeten opgeven, en dat is echt heel zuur.

Jeetje Avalanche, wat een rouwproces zal dit zijn voor je. Ik heb dit in een andere situatie van de zijlijn dus gezien, ik kan me voorstellen dat het helpt dat de paarden goed terecht zijn gekomen maar dat is gevoelsmatig denk ik ook maar een doekje voor het bloeden. Heel veel sterkte! :(:)

Anastasia24 schreef:
Heftig ts, hopelijk ben je nu weer bijgekomen? Is fijn om dit soort dingen al geregeld te hebben.
Ik heb ze in eigen beheer, het zal voor mij aan de situatie liggen(uiteraard). Een paar weken ziek heb ik wel iemand(buren, familie) die even hooi in de bak gooit. Bij langdurig ziek of overlijden zou ik (en anders mijn moeder) de paarden verkopen(niemand in de familie kan lichamelijk de zorg dragen), mochten ze tegen die tijd zelf oud(30+) zijn, denk ik dat ik ze zou laten inslapen.

Voor ik echt weer hersteld ben gaat nog minstens een maand duren, ik moet nog een tweede keer geopereerd en dat kon pas na een periode van herstel. Maar ik kom inmiddels wel weer onder begeleiding van een vriendin dagelijks op stal, kan weer zelf slobber maken en wat poetsen, mijn oude fries kan ik inmiddels onder begeleiding longeren en alleen wat mee loswerken. Mijn 3,5 jarige wordt nu door die vriendin gelongeerd en die doet bijvoorbeeld ook hoeven krabben.

Ik had dus “officieel” nog niks geregeld, wel eens gekscherend gezegd dat als ik dood zou blijven die vriendin mijn jonkie maar een goed huis moet geven (of dat dan bij haar is of dat ze hem verkoopt maakt dan niet uit). Maar dit is nooit vastgelegd. Ik ben 29 en verder gezond, dus ik had niet aan zien komen dat mijn lichaam me ineens zo in de steek kon laten..

Dan komt er nog bij dat ik niet uit een echte paarden familie kom. Mijn ouders en mijn vriend durven ze net te aaien en dat is het. Ik heb wel een zus en een nicht die wat ervaring hebben, maar zeker niet genoeg om een jong paard verder op te pakken of te verkopen.

Dan komt ook nog de vraag, wie is er in staat om als je ineens weg valt nog naar het paard om te kijken? Kun je daar je ouders nog zomaar mee belasten op zo’n moment..

**Geplaatst**: 07-05-24 11:42

Re: Wat gebeurt er met jouw paard als…

Geplaatst: 07-05-24 11:42

Wij hebben onze dieren in ons testament opgenomen. Mocht er ons iets overkomen dan gaan de dieren inclusief al bijbehorende materialen en eerste onkosten vergoeding naar bepaalde door ons uitgekozen vriendinnen

**Geplaatst**: 07-05-24 11:46

Geplaatst: 07-05-24 11:46

Dan zorgt mijn moeder voor de paarden (we hebben ze samen) en mag ze beslissen of ze verkocht worden of niet. Had Frum nog geleefd, dan moest ze hem houden of laten inslapen. Verkoop geen optie.

**Geplaatst**: 07-05-24 11:56

Re: Wat gebeurt er met jouw paard als…

Geplaatst: 07-05-24 11:56

Ik heb bij een klant gezien wat het is om iemand een paard te laten erven die niets met paarden heeft. Paard had al langer 2 hele fijne bijrijders, fijne stalhouder als team om zich heen, maar de gene die hem gekregen had had er niets mee behalve dat het het paard van haar moeder was.
Verkopen was een drempel, maar wat moet je met een groot paard als je ze eigenlijk een beetje eng vind?
Stalhouder hield een oogje in het zijl en adviseerde waar nodig, paard werd gelijk met de paarden van de stalhouder bekapt (ook al toen de eigenaar nog fit was, later toen ze ziek werd dat blijven doen, en na het overleiden nog steeds), geent en de tandarts enzo dus paard had verder niets te klagen en werd prima verzorgd.

Maar ik vond dat echt een heftige belasting voor iemand anders. Keuses om zo'n paard weg te doen terwijl houden eigenlijk de bedoeling was is echt heel heftig (nog heftiger dan je 'gewoon' je eigen paard verkoop omdat er zo veel meer emotie bij zit). En dat stuk emotie zit er natuurlijk ook bij als je wel wat met paarden heb, maar bijvoorbeeld dat dat paard niet passend is voor jou.

Daarom mag mijn man mijn pony's gewoon verkopen, en omdat hij daar de kennis en handigheid niet voor heeft mag dat samen met een vriendin geregeld worden.

**Geplaatst**: 07-05-24 12:05

Geplaatst: 07-05-24 12:05

Hutcherson schreef:
Ik heb een document getypt voor als ik ineens kom te overlijden. Met daarin al mn bedrijfsgegevens, contactpersonen, opties die mn nabestaanden hebben waar ze het over kunnen hebben maar ook hoe en wat met de paarden, waar de paspoorten zijn, wat ze eten, dat ze ze kunnen verkopen en wat ze dan verplicht zijn om te melden eventueel. Dat ze moeten letten op dit en dit qua nieuwe eigenaren etc.

Wat verstandig! Dat moet ik ook gaan doen!

Voor tijdelijk zal mijn vriend de verzorging op zich nemen. Bij een permanente situatie moeten we wellicht verkopen of iemand zoeken die wil en kan.
Mocht ik plotseling overlijden dan laat ik ze na "met een rugzakje". Degene die erft krijgt toebehoren (incl auto + trailer) en een zak geld mee om de verzorging een tijd goed te kunnen dragen.

**Geplaatst**: 07-05-24 14:21

Re: Wat gebeurt er met jouw paard als…

Geplaatst: 07-05-24 14:21

Als er met mij wat gebeurt, gaat mijn paard met pensioen bij mijn ouders. Daar staat hij nu ook dus lekker makkelijk wat dat betreft. Klinkt gek maar moet er niet aan denken dat er een andere ruiter voor mijn paard komt… Mijn ma weet dit en denk ook niet dat zij het zou kunnen om hem dan naar een ander te doen of er een ander op te laten rijden.

**Geplaatst**: 07-05-24 15:02

Re: Wat gebeurt er met jouw paard als…

Geplaatst: 07-05-24 15:02

Als er wat met mij gebeurt, mag ze terug naar haar oude eigenaresse. We staan bij haar in pensioen dus ik weet ook dat er dan echt goed voor haar gezorgd gaat worden. Mits mijn partner natuurlijk zegt dat hij haar wilt aanhouden. Dat is ook goed.

**Geplaatst**: 07-05-24 16:06

Re: Wat gebeurt er met jouw paard als…

Geplaatst: 07-05-24 16:06

Als ik kom te overlijden dan wordt mijn paard ingeslapen, hij is 19 en heeft een lange gebruiksaanwijzing qua gezondheid.
Ik heb er lang over nagedacht en met diverse mensen over gesproken wat als...
Ik wil niemand met de problemen en gebruiksaanwijzing van mijn paard opzadelen, hij kan bv niet onbeperkt op gras, moet correct worden gereden anders is hij zo kapot en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik heb hem zelf gefokt en geboren zien worden en het idee dat hij niet in de juiste handen komt met alle ellende van dien dat gun ik hem niet maar ook iemand anders niet dat je continue moet opletten met alles en het niet onbezorgd genieten is.
Dit ook besproken met de dierenarts.

**Geplaatst**: 07-05-24 16:12

Geplaatst: 07-05-24 16:12

In het verleden heb ik flink letsel opgelopen en in de tijd van onzekerheid en revalideren is mijn toenmalige haflinger toen een half jaar bij familie gaan logeren (hadden toen een boerderij)
Nu heb ik geen paard meer, maar anders zou mijn famile dit onderling zeker oplossen en goede zorg geven.

**Geplaatst**: 07-05-24 16:22

Geplaatst: 07-05-24 16:22

Het paard wat ik had was vh gezin en zou geloof ik bij de manege blijven als er wat met ons zou gebeuren, als manegepaard wat hij helemaal geweldig vond.
Dat is hij uiteindelijk ook geworden nadat wij (de kinderen) gestopt waren en mijn moeder het fysiek niet meer redde om hem te rijden.

De huisdieren gaan naar mijn ouders als ik langdurig uitgeschakeld ben of kom te overlijden.
Voor korte periodes heb ik wat buren, mijn ex en een paar kennissen die hond 1 opnemen in huis, hond 2 bij mij thuis verzorgen (of iig thuis brengen wanneer ze weg moeten) en ophalen voor de uitlaatrondes en er is een goede hondenuitlaatservice die kan bijspringen.
De cavia's kunnen evt nog in de vakantieopvang vd plaatselijke opvang terecht en worden zo nodig vanuit daar herplaatst, mocht hier thuis komen verzorgen lastig worden.
Wanneer mijn ouders wegvallen komen hun honden in principe hier.
De afspraak is dat we iig elkaars dieren opvangen en zo nodig voor nieuwe baasjes gaan zorgen.

**Geplaatst**: 07-05-24 16:37

Geplaatst: 07-05-24 16:37

Mijn verzorgster zou dan de verzorging op zich nemen en mijn paard zal dan verkocht moeten worden.
Denk dat mijn man hem dan wegbrengt naar een stal voor de verkoop.

**Geplaatst**: 07-05-24 16:43

Geplaatst: 07-05-24 16:43

Mocht het tijdelijk zijn dan is er altijd 1 van onze buren die dat gaan opvangen. Het voordeel van echt noaberschap in onze straat buitenaf. Maar mocht het zo zijn dat wij er beiden niet meer zijn, dan gaan ze naar onze vriendin, die ook altijd bij ons heeft gereden. Dit is testamentair vast gelegd. Wel natuurlijk eerst met haar overlegd natuurlijk.

**Geplaatst**: 07-05-24 17:15

Geplaatst: 07-05-24 17:15

Toevallig dat ik er laatst over nadacht.

Hier doet mijn man nu ook al grotendeels de verzorging.
Mocht ik komen te overlijden en mijn man wil hier niet blijven zitten met de pony’s (wat ik overigens niet denk dat hij ze dan niet meer wil).

Maar mocht dat het geval zijn.
Dan heb ik het liefst dat ze ingeslapen worden ..

Ze zijn 24 en 25. Beide een gebruiksaanwijzing qua ziekte/ouderdom etc.

Daar moet niet meer mee geleurd worden.
(Unpopulair opinion

)

**Geplaatst**: 07-05-24 17:17

Geplaatst: 07-05-24 17:17

Sababber schreef:
Jeetje Avalanche, wat een rouwproces zal dit zijn voor je. Ik heb dit in een andere situatie van de zijlijn dus gezien, ik kan me voorstellen dat het helpt dat de paarden goed terecht zijn gekomen maar dat is gevoelsmatig denk ik ook maar een doekje voor het bloeden. Heel veel sterkte!

thanks

Op dit moment is alles een doekje voor het bloeden om heel eerlijk te zijn....... ik ben gewoon boos. Ik ben heel blij dat ik wel bij machte was om alles goed te regelen, en ik besef nu hoe belangrijk het is een plan klaar te hebben voor het geval je toch niet het eeuwige leven hebt.

**Geplaatst**: 07-05-24 17:29

Geplaatst: 07-05-24 17:29

_Lorette_ schreef:
Dan zorgt mijn moeder voor de paarden (we hebben ze samen) en mag ze beslissen of ze verkocht worden of niet. Had Frum nog geleefd, dan moest ze hem houden of laten inslapen. Verkoop geen optie.

Dat is hier ook de afspraak. De paarden mogen in dat geval door mijn moeder verkocht worden met uitzondering van Bubbles. Bubbles zou in principe nu wel verkocht kunnen worden maar die heb ik zelf meer dood dan levend gekocht en ik wil absoluut niet dat hij opnieuw verwaarloosd zou worden

**Geplaatst**: 07-05-24 18:07

Re: Wat gebeurt er met jouw paard als…

Geplaatst: 07-05-24 18:07

Mijn paard staat op een pensioenstal inmiddels, waar in principe de gehele zorg kan worden overgenomen. Mocht ik komen te overlijden, dan betalen we gewoon het maandelijkse bedrag en blijft hij daar mooi, met volledige zorg tot het niet meer gaat. Dat geeft mij wel rust.

**Geplaatst**: 07-05-24 18:08

Geplaatst: 07-05-24 18:08

Saul schreef:
Toevallig dat ik er laatst over nadacht.

Hier doet mijn man nu ook al grotendeels de verzorging.
Mocht ik komen te overlijden en mijn man wil hier niet blijven zitten met de pony’s (wat ik overigens niet denk dat hij ze dan niet meer wil).

Maar mocht dat het geval zijn.
Dan heb ik het liefst dat ze ingeslapen worden ..

Ze zijn 24 en 25. Beide een gebruiksaanwijzing qua ziekte/ouderdom etc.

Daar moet niet meer mee geleurd worden.
(Unpopulair opinion )

Ik vind dat helemaal geen unpopular opinion, maar juist de goede keuze en een eigenaar die verantwoording neemt, chapeau!

**Geplaatst**: 07-05-24 18:18

Re: Wat gebeurt er met jouw paard als…

Geplaatst: 07-05-24 18:18

Ik vind dat ook supernetjes naar de paarden toe. Eerlijke keuze lijkt me.

**Geplaatst**: 07-05-24 18:19

Geplaatst: 07-05-24 18:19

Bij overlijden mag mijn moeder beslissen, ze weet mijn wensen, eentje zal ze aan de bijrijders meegeven, 2 verkopen en de laatste, verwacht ik dat ze bij zich houd, Die gaat alleen plat 't erf af..

Bij tijdelijk, heb ik twee schatten van bijrijders die dan het eea kunnen opvangen en mijn partner. Ik had de paarden al voor ik iets met hem kreeg, hij koos bewust hier voor gelukkig.
Ik heb er een aantal keer een x aantal weken uitgelegen (bevalling/2x operatie) en gelukkig is dat allemaal soepel verlopen.