Sonja"]
[quote="jantina schreef:Vorige week waren er drie loslopende honde, vrij groot. Die cirkelden als bezeten om Isolda heen, al blaffend en grommend.
Heb ik wat anders op bedacht.
Milena is totaal niet bang van honden, maar heeft er wel een hekel aan. Ik leer haar nu een soort van "working doghorse" zoals je de Quarters op wedstrijden wel met koeien ziet werken. Als ik haar naar zo'n hond toerijdt en ik leg m'n hand neer (dus er is geen teugelcontact met de mond meer) dan mag ze 'm pakken.... En dan gaat ze dus met de oren plat (en soms ook de mond opengesperd om een hap te nemen ) achter de hond aan. Geeft erg leuke situaties......
[/quote]
Ghahaha go girl
Doet me denken aan een hele tijd geleden... Ik was met Lieke (ook van bokt) aan het rijden, zij was bang voor honden, haar paard ook, ik niet, mijn paard ook niet. Komt er dus een hond achter haar aan, Lieke dus geen flauw idee wat ze nou moest doen...
Ik zet mijn paard in een lekker vlot galopje, vol op Fikkie af, Fikkie besluit maar te stoppen met Lieke achtervolgen, en een eigen route te kiezen... Maar mijn paard zag er de lol wel van in, en bleef er lekker achteraan gaan.
Pas toen de hond richting eigenaar ging, liet ik haar vaart minderen, en vlak voor de eigenaar stapte ik rustig... Hond bleef achter eigenaar schuilen, eigenaar... Kwam ni meer bij van het lachen
Maar ik irriteer me vooral aan de ruiterpaden... Afgezien van het feit dat ze zo onbegaanbaar zijn dat onze paarden beenproblemen kregen, loopt het ruiterpad van de ene kant van het park, naar de andere kant... En niet meer terug... En het eerste stuk gaat langs een spoorbaan, leuk, zo'n trein , het tweede stuk kunnen we genieten van de snelweg, en het laatste stuk... Wandelaars, en door andere ruiters gefabriceerde hindernissen... Altijd feest... Ik gebruikte die ruiterpaden ook niet meer, op de gedeeltes waar we officieel niet mochten komen, hadden we tenminste overzicht, ruimte, en daarmee veiligheid.