Bokt.nl • Ervaring Hackamore??
Pagina 1 van de 2

Ervaring Hackamore??

Link naar dit berichtGeplaatst: 08-01-04 17:00
door Branca
Omdat mijn paard niet reageert/niet warm of koud van wordt als je aan zijn mond hangt/trekt (effe snel gezegd)... werd mij een Hackamore geadviseerd.

Ik rij altijd buiten met los teugeltje.. Zodra we met meerderen zijn en we galloperen over een smal paadje, rijdt ie op de kont van ander paard en reageert nergens meer op.

Link naar dit berichtGeplaatst: 08-01-04 17:17
door Genial
Ik geloof dat je als je met een hackamore rijdt ook een soort 'noodstop' moet aanleren... Ik denk dat die aangeleerd wordt bij de lessen van Pat Parelli. Ikzelf durf soms wel eens rijden met het halster alleen en dan de teugels eraan. Das eigelijk niet zo goed omdat de haartjes op de neus van het paard er dan kunnen afgewreven worden maar die van mij luisterd toch goed naar de teugel hulpen dus hier geen probleem. Misschien moet je dat eerst eens proberen alleen in de bak ofzo... Zien hoe hij reageert, sommige paarden reageren beter zonder bit dan met. En ieder paard kan het aangeleerd worden om met hackemore te rijden! (ik heb zelf altijd ook al een hackamore willen kopen maar ben er nog altijd niet toe gekomen...)
Groetjes, Dorien

Link naar dit berichtGeplaatst: 08-01-04 17:53
door casanova
een hackamore die ruw gebruikt moet worden kan toch de neusrug breken van een paard?

is het voor jou niewt beter als je alleen bij buitenrijden dan een stang en trens in doet en wanneer je aleen meer power nodig hebt de stang erbij te gbruiken.

Link naar dit berichtGeplaatst: 08-01-04 19:48
door Tancreda4
Mij is verteld dat dat breken van de neus niet kan met een kort scharige hackamore.

Ik heb hem voor Genderose aangeschaft, omdat zij ook totoaal niet reageerde. Losse teugel reageerde ze prima op druk in haar mond, maar als ze erg druk was, was dat niet voldoende, maar meer druk in de mond was niets, ging ze enkel maar harder rennen en was er geen houden meer aan...

Toen ben ik op een hackamore overgestapt en dat ging super! Ik reed haar daarvoor al een tijdje zonder bit, alleen op een halstertje, maar dat wsa niet genoeg als ze erg heet was, en vaak op de terug weg moest ik ernaast gaan lopen om niet ervandoor te gaan.

Genderose reeageerde super op de hachamore! In het begin gooien met het hoofd door de druk (bleek ook dat ik hem de eerste keer wat te strak had..) Maar al snel accepteerde mevrouw het en kon ik heerlijk rijden. Los teugeltje, maar als mevrouw ging klote en wilde rennen kon ik haar goed inhouden. Ging echt prima! Ik kon haar weer houden Haha!

Echt een super oplossing biji Genderose, mischien oko bij jou!
Mij is alleen verteld dat als het paard het hoofd heel hoog houdt het niet veel werking heeft... Zelf gelukkig niet ondervonden. Maar hoe hoger het hoofd, hoe minder je te zeggen hebt...

Link naar dit berichtGeplaatst: 08-01-04 20:02
door Judith_W
Dei van mij is vreselijk lief geworden sinds ik een hack gebruik. Vroeger was hij op de heenweg (in het bos dus) altijd heel lief en kon ik met een los teugeltje rijden, maar op de terugweg wilde hij altijd heel hard en ik niet, dus dan kon ik trekken wat iik wilde, maar geen reactie. Sinds ik met een hack rijdt, trekt hij niet meer en kan ik zachter gaan door mijn knieen aan te knijpen. Ik heb nu daar zelfs geen teugels meer bij nodig. Ook sturen gaat nu veel beter. Hij luistert veel beter naar mijn zit- en beenhulpen.
Ik rij ook met de korte scharen
Ik kan nu zelfs ook met een halstertje het bos in

Link naar dit berichtGeplaatst: 08-01-04 21:19
door Branca
Dat bedoel ik nou!...hoe het ook kan! Haha!
Ik vind het verschrikkelijk eigenlijk dat beest aan de bek te trekken...want zo is het gewoon dan.
Ik ben verder helemaal niet ruw oid in handen... ik rij dus met losse teugel.. Maar in die situaties zoals ik zei.. daar baal ik van.
Ik ga dus maar eens op zoek naar een zachte hackamore met korte scharen en zal het eerst eens uitproberen in omheinde ruimte. Effe die kwiep laten wennen.

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-01-04 08:54
door Judith_W
Ik heb er ook altijd een hekel aan om een paard onnodig in zijn mond te zitten. Die van mij had daar ook een hekel aan, dan ging hij heel hard terugtrekken, sinds hack heb ik daar geen problemen meer mee

Veel succes in elk geval ermee

Die van mij was er trouwens zo aan gewend. Ik ben meteen met hem het bos in gegeaan en hij snappte het wel

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-01-04 15:25
door Tancreda4
Branca schreef:
Dat bedoel ik nou!...hoe het ook kan! Haha!
Ik vind het verschrikkelijk eigenlijk dat beest aan de bek te trekken...want zo is het gewoon dan.
Ik ben verder helemaal niet ruw oid in handen... ik rij dus met losse teugel.. Maar in die situaties zoals ik zei.. daar baal ik van.
Ik ga dus maar eens op zoek naar een zachte hackamore met korte scharen en zal het eerst eens uitproberen in omheinde ruimte. Effe die kwiep laten wennen.


Hopelijk reageert jou knollie er ook zo goed op!
Bij mij en Genderose was ht een wereld van verschil!
Ik heb eerst even in een omheind weitje gereden, maar omdat Gen al gewend was na enkel een halstertje en daarmee druk op de neus, ben ik toen ook gelijk naar achteren het weiland in gegaan. En het ging super!

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-01-04 15:40
door 050206051012
Ik ben op medische indicatie met hackamore gaan rijden, hij mag niet meer met bit gereden worden.

Ik stond er erg negatief tegenover. 'Zonder bit' leek mij heel erg veel op'zelfmoord plegen'. Ben gewoon met hem buiten gaan rijden. Hij wilde ertussenuit knijpen, ik gaf links 2 kneepjes en WHAM: stil! Was ernstig verbaasd.

Weet iemand hier eigenlijk of je met een hackamore ook wedstrijden mag rijden?

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-01-04 17:18
door Branca
Het enige wat ik (ja..de vragensteller)..weet. Een nederlandse springruiter (naam kwijt) rijdt wedstrijden met hackamore. Maar misschien doel jij op dressuur?
Ik ga zo'n ding zoeken.
Nog adviezen? Met dik leer of wol of ? Iig wel met korte scharen. Zijn er nog veel maten in?

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-01-04 17:30
door 050206051012
Branca schreef:
Het enige wat ik (ja..de vragensteller)..weet. Een nederlandse springruiter (naam kwijt) rijdt wedstrijden met hackamore. Maar misschien doel jij op dressuur?
Ik ga zo'n ding zoeken.
Nog adviezen? Met dik leer of wol of ? Iig wel met korte scharen. Zijn er nog veel maten in?


Ik heb met korte scharen, 1 maat. Ik ben alleen wel zo vriendelijk geweest om een bontje om de kin-ketting te doen...

Ik doelde idd op dressuur.

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-01-04 17:32
door Anoniem
Ipv een kinketting kun je ook een leren riempje gebruiken. En doe het niet TE strak, dan werken je scharen te scherp in.

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-01-04 17:38
door Amanda_T
Ik rij al een jaar of 2 met hackamore.
En ik ben er super tevreden mee.
Mijn paardje is bij dressuren verschrikkelijk gevoelig in de mond.
En vertikte het jaren om via de hulpen in de goede galop aan te springen.
Ze gingmet me aan de haal enz.
Toen heeft mijn istructrice geadvisteerd met een hackamroe te gaan rijden/proberen.
Ik rij met een krotscharige, en het bevalt me heel goed .
Paardje luisterd nu beter naar de hulpen, schiet niet meer in de stress als je aan de teugel hebt gezeten.
Ik kan nu lekkerder rijden en rij ook met een iets te los teugelte.
Dat over dat je de neus kan breken is mogelijk, maar dan nmoet je wel zo gigantishc aan de teugels zitten trekken.
Kheb al meerdere keren echt een super noodstop moeten maken, en nergens geen problemen mee.
Ik blijf voorlopig gewoon met hackamore rijden, een bit erin is niks , dan wilt ie niet meer luisteren, gaat ie met me aan de haal enz.

Ik heb een kortscharige met leer, en een soort wollen band eronder.
Ik be er zeer tevreden over, en heb em toen bij hyporama gehaald.
Er zijn volgens mij geen verschillende maten, maar ze zijn heel goed verstelbaar!.
Als je nog iets wilt weten, ik heb een hele handleiding enz over de hackamore.
Nou handleiding.... heel veel info erover, die kan ik zo naar ej toe pb-n als je dat wilt!

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-01-04 17:44
door 050206051012
Oh ja, nog even over dat neus-breken: ik maakte me er vreselijk zorgen om en heb het aan de DA gevraagd. Die begint onwijs te lachen en zegt:"Denk jij nou écht dat jij de kracht hebt om zijn neus te breken??" Voelde toch wel weer goed, helemaal omdat het op zijn advies was (zie profiel).

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-01-04 17:48
door Anoniem
Als je met een JUIST omgehangen hackemore met korte scharen een paard z'n neus breekt, zou je uberhaupt geen teugels in je handen moeten mogen hebben, en eigenlijk niet eens bij een paard in de buurt moeten mogen komen...

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-01-04 17:50
door Branca
Klinkt allemaal goed... OK dan!

haffielover schreef:
Als je nog iets wilt weten, ik heb een hele handleiding enz over de hackamore.
Nou handleiding.... heel veel info erover, die kan ik zo naar ej toe pb-n als je dat wilt!

Zou je dat willen doen.. dank.

Nou, ga ik maar vast topic zetten, dat ik zo'n ding zoek. Probeer toch 2e hands aan te komen..

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-01-04 19:02
door Tancreda4
Met lange scharen kan je (volgens zeggen) wel de neus breken als je het te bont maakt (Keiharde RUK geven) maar met korte scharen niet

Die kinketting was bij mij enkel een probleem! Ik wikkelde er altijd een stuk stof omheen, zodat het zchter voor haar was. Had een leren bandje gekocht maar die was dus tekore Boos!

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-01-04 20:12
door callippo
Hier ff een foto van een paardenschedel.

Afbeelding

zoals je kunt zien is het neusbeen aan de onderkant heel erg dun. Wanneer je een hackamore verkeerd omdoet, of een verkeerde maat hebt, die dus te laag hangt, is het fysiek gezien zeker wel mogelijk om een stukje van dat bot af te breken. Vooral wanneer je in 1x een harde ruk geeft en het paard geen kans heeft om aan de pijn te ontkomen.

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-01-04 20:32
door sonjabelgium
Er zijn wel degelijk maten in te krijgen, ik heb ze in full en in pony-maat al gezien.

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-01-04 20:53
door Caira
Ik rij nu met een hack met lange scharen, ik had er eerst een met korte maar die was vreselijk onstabiel! Verschoof zelfs in galop! Nu heb ik er een met lange scharen en dat vinden zowel paard als ik heerlijk, en ach met een trens lukt het sommige mensen nog om hun paard te vernachelen! Alles gewoon met mate!

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-01-04 21:21
door Tancreda4
irish_lady schreef:
Ik rij nu met een hack met lange scharen, ik had er eerst een met korte maar die was vreselijk onstabiel! Verschoof zelfs in galop! Nu heb ik er een met lange scharen en dat vinden zowel paard als ik heerlijk, en ach met een trens lukt het sommige mensen nog om hun paard te vernachelen! Alles gewoon met mate!


Dat verschuiven ken ik wel ja... Bij Gen verschoof hij ook zo nu en dan. Geen probleem bij mij, odmat ik toch enkel lekker zonder zadel stapte en neit normaal reed.

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-01-04 21:25
door Anoniem
Ik heb ook met een hackaore gereden, maar ik zou het je zeker niet aanraden voor een druk paard, want dan kan je doen wat je wil en je krijgt echt 0% reactie. Ik ben er ook mee gestopt toen mijn pony op stal drukker werd, anders ben je veel te veel geneigd te gaan trekken en doe je je pony in no time wat aan. Verder vind ik het wel lekker rijden als je paard er tenminste goed op reageerd. Het is zeker een goede optie.

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-01-04 00:44
door Branca
Stukje uit De Hoefslag sept 2002:

Het hoofdstel is in een ver verleden uit een neusriem onstaan. De neusriem werd vroeger gebruikt om dieren te leiden. Na verloop van tijd is de mens op paarden gaan rijden en had dus twee leidsels (teugels) nodig. Daardoor ontstond een probleem: de neusriem trok scheef. Een leertje door de mond voorkwam dat probleem ten dele. Later werd het ‘systeem’ verder ontwikkeld en zo ontstond de trens. Bitten zijn dus oorspronkelijk gemaakt om paarden te kunnen sturen en langzamer te laten lopen. De neusriem maakte een vergelijkbare ontwikkeling door tot het product dat we nu kennen, zoals de hackamore. Dat is een neusriem met knelmechanisme dat op het harde gedeelte van het neusbeen ligt. Het gebruikseffect van de huidige hackamore is zeer streng, heftig en niet zonder gevaar. Het mag alleen worden gebruikt door zeer ervaren ruiters.
Bij een goed hoofdstel is de frontriem voldoende ruim om drukkingen achter de oren te voorkomen. De frontriem voorkomt het naar achteren schuiven van het kopstuk en houdt kopstuk en bakstukken op elkaar. De keelriem is zo ruim dat er een rechtopstaande vuist tussen keelgang en keelriem kan worden geplaatst. De bakstukken zorgen er voor dat het bit zodanig in de paardenmond zit, dat de mondhoeken gevuld, maar niet overmatig opgetrokken zijn. De neusriem gaat het overmatig openen van de mond tegen. De ademhaling wordt daarbij niet belemmerd. Tussen neus en neusriem moeten twee vingers passen

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-01-04 11:07
door Yorghos
Ik rijd sinds een half jaar ong. ook met een hack, en ook voor mij maakte het een wereld van verschil. Yorghos vocht voorheen altijd tegen het bit en volgens de DA komt dat omdat hij erg dunne lagen heeft, waardoor een bit in zijn mond hem pijn doet.
Toen ik dat hoorde ben ik meteen bitloos gaan rijden. Eerst met een soort halster en ben toen intussen gaan zoeken naar een passende hack. Dat bleek nog niet zo simpel, want die dingen gaan tot maat full en daar past Yorghos zijn halve neus maar in. Ik heb er dus eentje op maat laten maken bij de ruitersportzaak.
Yorghos is nu rustig met zijn hoofd en op de lichtste hulpen te rijden. Ik zou niet anders meer willen!

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-01-04 12:36
door Amanda_T
Ik heb van iemand een hele lange tijd geleden eens een pbtje gehad met dit erin :
Ik heb toe namelijk ook een topci geopenend over met hackamore rijden.
Misschiendat jullie er wat aan hebben?DE MECHANISCHE HACKAMORE

Zoals we al in hoofdstuk 6 gezien hebben bereden de Arabieren hun paarden met een bitloze optoming die ze 'haquima' noemden. Door de bezetting van Spanje door de Moren kwam de haquima in de achtste eeuw in Zuid-Europa terecht. Toen de Spanjaarden op hun beurt Amerika koloniseerden namen ze behalve hun paarden natuurlijk ook de haquima mee. In Amerika veranderde het woord haquima op den duur in hackamore. Tegenwoordig wordt de oorspronkelijke hackamore vaak bosal genoemd, en heet de veel nieuwere mechanische hackamore meestal hackamore. Ook in Nederland gebruikt men over het algemeen de term hackamore als de mechanische hackamore bedoeld wordt.

Het woord mechanische hackamore geeft al iets aan van zijn werking. In tegenstelling tot de oorspronkelijke hackamore (de bosal) werkt de mechanische hackamore via een hefboom, dus 'mechanisch'. De mechanische hackamore bestaat uit een (metalen) neusriem, een kinriem en twee bomen of scharen. De neusriem bestaat uit een metalen strip of een ketting, waar leer of kunststof omheen zit. Bij sommige hackamores bestaat de neusriem alleen uit leer. Vaak is de neusriem gevoerd met bont. Dit vermindert net als leer en kunststof de druk op de neus en voorkomt bovendien beschadigingen van de huid. De kinriem kan van metaal of leer zijn, of een combinatie vormen van deze twee. De scharen of bomen moeten gemaakt zijn van sterk metaal zoals bijvoorbeeld roestvrij staal, anders kunnen ze verbuigen.



WERKING

Aangezien de mechanische hackamore door middel van een hefboom werkt is zijn werking vergelijkbaar met die van een stang. Het belangrijkste kenmerk van een hefboom is dat er een kracht ontstaat die vele malen groter is dan de directe kracht. Als de ruiter aan de teugels trekt van een mechanische hackamore is de druk op de neus veel groter dan wanneer hij aan de teugels trekt var, een bitloze optoming zònder hefboom. Bij de mechanische hackamore is de hefboomwerking groter dan bij een stang omdat de mechanische hackamore maar een heel korte of geen bovenboom heeft. Zoals we al gezien hebben is de maximale inwerking van een stang niet alleen afhankelijk van de lengte van de onderboom maar ook van de verhouding tussen de onder- en de bovenboom.

Bij de meeste stangen is die verhouding ongeveer 2:1 (onderboom : bovenboom). Bij de meeste mechanische hackamores is die verhouding echter 4:1 of nog meer! Dit betekent dat je door middel van de mechanische hackamore een enorme kracht kunt uitoefenen op de neus en de onderkaak van het paard (zie hoofdstuk 10 voor een uitgebreide beschrijving van de werking van een hefboom) (zie ook tekening 12).

Als je aan de teugels van de mechanische hackamore trekt gebeurt het volgende: allereerst bewegen de scharen naar achteren waardoor de neusriem op de neus en de kinriem tegen de onderkaak drukt. Vervolgens klemmen de neus en kinriem de neus en de onderkaak van het paard bij elkaar. Hoe harder je aan de teugels trekt, hoe vaster de mechanische hackamore zich zal sluiten om het hoofd. Bij hackamores met een bovenboom zal er ook druk op de nek ontstaan.

PASSEN

Om de mechanische hackamore op het paard te bevestigen kun je zowel een Europees als een Amerikaans hoofdstel gebruiken. Het belangrijkste is dat de optoming op zijn plaats blijft zitten, en daartoe is een leren riempje (bakstuk) meestal al voldoende.
De neusriem van de mechanische hackamore moet ALTIJD op het harde gedeelte van de neus liggen, ongeveer twee vingers onder het jukbeen. Aangezien het paard alleen maar door zijn neus kan ademen, kan iedere optoming die te laag op de neus ligt de ademhaling belemmeren. Vanwege de werking van de mechanische hackamore (deze optoming snoert immers neus en onderkaak bij elkaar) en de grote kracht die deze optoming op het paardehoofd uit kan oefenen geldt dat hiervoor in het bijzonder.

Sommige mechanische hackamores hebben een slechte balans waardoor de neusriem naar voren valt en vervolgens te laag op de neus ligt. Als je een goede hackamore aan het hoofdstel optilt hangen de bomen iets naar achteren en de neusriem wat omhoog (zie foto 64). Als een hackamore een slechte balans heeft is daar niets meer aan te doen, maar dat geldt niet voor een te laag hangende neusriem. Dit probleem kan namelijk eenvoudig verholpen worden door de neusriem op te hangen aan de frontriem door middel van een leren veter of touwtje.

Bij de mechanische hackamore kan beter geen kinketting gebruikt worden, omdat deze optoming dan veel te hard inwerkt op het paardehoofd. In plaats daarvan kan de ruiter beter een leren riempje nemen. Voor het vaststellen van de juiste lengte van de kinriem kun je uitgaan van de regel dat er twee vingers tussen kin en kinriem moeten passen. Dit kun je aanhouden als de 'standaardlengte'. Athankelijk van de reacties van het paard kun je vervolgens de kinriem losser (als het paard angstig reageert) of vaster gespen (als het paard niet of te traag reageert). Met een (te) losse kinriem doe je jezelf en je paard geen plezier: dit maakt de werking van de mechanische hackamore namelijk onduidelijk en verwarrend.

TEUGELVOERING

De mechanische hackamore wordt altijd met een doorhangende teugel gereden. Om te zorgen dat de teugels in elk geval in een boogje blijven hangen help[ het om een (zware) musketonhaak in de teugelringen te haken en daaraan de teugels te bevestigen (zie de onderste teugel op foto 65). Omdat de mechanische hackamore zo'n grote druk uit kan oefenen op het paardehoofd is het noodzakelijk dat de ruiter heel lichte, korte rukjes aan de teugels geeft. Blijven trekken is natuurlijk uit den boze.

Alhoewel veel mensen met twee handen sturen dient het sturen met de mechanische hackamore eigenlijk met een hand te gebeuren door middel van neck-reining. Dit houdt in dat het paard uitwijkt als het de druk van de teugel op zijn hals voelt; het gaat naar rechts als de ruiter de linkerteugel tegen de hals legt. De mechanische hackamore is in principe niet geschikt voor het sturen met twee handen. Als de ruiter zijn rechterhand van de hals af beweegt om het paard naar rechts te laten gaan zal het namelijk alleen een prik in zijn rechterwang voelen van het uiteinde van de neusriem en de bomen. Als de ruiter zijn rechterhand naar achteren beweegt om het paard naar rechts te laten gaan is het effect nog verwarrender; het voelt dan alleen een druk op zijn neus en verder niets. Dat er desondanks toch nog zoveel paarden zijn die met deze onduidelijke hulpen afwenden mag een wonder heten. Wanneer het paard het neck-reining nog niet goed beheerst moet de ruiter duidelijke hulpen geven met zijn gewicht en benen. Een andere oplossing is het gebruik van een hackamore met dubbele teugels (de Monte Foreman hackamore).

ENKELE MODELLEN

In de nu volgende paragraaf worden drie mechanische hackamores besproken; de Royhackamore, de Monte Foreman hackamore en de Engelse hackamore. De eerste twee worden behandeld omdat het bruikbare modellen zijn, maar bij de derde mechanische hackamore ligt de zaak iets anders; deze wordt voornamelijk besproken omdat hij zoveel gebruikt wordt.

De Roy-hackamore (foto 64), is genoemd naar de firma die hem maakt. (Vergelijkbare hackamores zijn natuurlijk ook prima, maar dit exemplaar was toevallig bij de hand als model). Deze mechanische hackamore heeft mooie vloeiende lijnen en goede verhoudingen en er zijn nergens scherpe schroeven of uitsteeksels die het paard kunnen irriteren of verwonden. De beweeglijke scharen zijn met elkaar verbonden door een metalen staafje waardoor ze stabieler worden. Het materiaal waarvan deze hackamore is gemaakt is duurzaam en zwaar.



Een pluspunt van dit model is dat de ringen waar de teugels aan bevestigd worden achter het draaipunt liggen, en dat de bovenbomen naar achteren zijn gebogen. Dit vermindert de maximale druk die de mechanische hackamore op het hoofd uit kan oefenen en vertraagt de werking. Bovendien kan er door de vorm van de bovenbomen geen druk op de nek ontstaan (zie hoofdstuk 10). De bomen van deze hackamore glijden soepel in de scharnieren heen en weer waardoor ze weer gemakkelijk terugvallen in hun oorspronkelijke positie. Een extra pluspunt van deze mechanische hackamore is zijn uitstekende balans.

De Monte Foreman-hackamore is genoemd naar zijn Amerikaanse ontwerper, maar er zijn ook andere zadelmakers geweest die een soortgelijke hackamore hebben ontworpen. De Monte Foreman lijkt sterk op de Roy-hackamore. Bij dit model is er echter vlak onder het draaipunt een uitsparing aangebracht in de bovenboom voor de bevestiging van een tweede teugel (zie foto 65).



Omdat de ruiter door de bevestiging van een tweede teugel meerdere mogelijkheden heeft om op het paardehoofd in te werken wordt deze hackamore ook wel 'bitless pelham' (bitloze pelham) genoemd. Als de ruiter aan de bovenste teugel trekt drukt de hackamore bijna uitsluitend op de neus en is er dus nauwelijks sprake van enige hefboomwerking. De teugelvoering kan dan met twee handen plaatsvinden. De onderste teugel daarentegen snoert neus en kin bij elkaar, en de teugelvoering hoort in principe eenhandig te gebeuren. Bovendien is door de hefboomwerking de maximale druk op het hoofd veel groter.

De teugelvoering bij de Monte Foreman-hackamore kan op verschillende manieren plaatsvinden. De ruiter kan alleen met de bovenste teugel rijden, hij kan allebei de teugels gebruiken, en hij kan ook alleen de onderste teugel in zijn hand nemen. Met de bovenste teugel onderhoudt hij een heel licht contact met de neus, terwijl de onderste teugel in een boogje hangt. Als de ruiter de twee teugels samen gebruikt zijn er diverse manieren om de twee teugels te verdelen. (Zie eventueel hoofdstuk 14.)

De Monte Foreman-hackamore is uitermate geschikt voor ruiter en paard om te leren omgaan met een mechanische hackamore. Het paard kan op deze manier het neck-reining leren, en zowel ruiter als paard leren omgaan met een doorhangende teugel. De Monte Foreman-hackamore is ook heel geschikt voor een ruiter die de mogelijkheid wil hebben om verschil aan te brengen in de druk die hij kan uitoefenen op het paardehoofd.

Wat in dit artikel de Engelse hackamore genoemd wordt, is de in Nederland meest bekende mechanische hackamore. In Engeland heet deze hackamore officieel Blair's Pattem Bitless Bridle, oftewel het bitloze hoofdstel van Blair. In tegenstelling tot de vorige twee hackamores heeft de Engelse hackamore geen metalen strip of ketting als neusriem, maar een leren riem die aan de binnenkant gevoerd is met bont. De neusriem is verstelbaar door middel van een riempje op de bovenkant. De Engelse hackamore heeft vrij korte, brede en platte bomen. In de bovenbomen zitten uitsparingen om de neusriem en de kinriem te bevestigen, in de onderbomen is een uitsparing aangebracht om de teugel in te gespen. In tegenstelling tot de vorige twee hackamores worden de bomen niet met elkaar verbonden door een metalen staafje. Bovendien glijden ze niet op en neer in scharnieren maar zijn ze rechtstreeks verbonden met de neusriem. Ten slotte heeft de Blairs pattem een slechte balans; als je het hoofdstel vasthoudt valt de neusriem naar beneden.

De werking van de Engelse hackamore is vergelijkbaar met die van de andere mechanische hackamores; alsje aan de teugels trekt snoeren de neus- en kinriem de neus en de onderkaak van het paard bij elkaar. Door het ontbreken van een stabiliserend staafje is deze hackamore echter erg wiebelig, en omdat de bomen niet door scharnieren lopen valt de hackamore niet vanzelf terug in zijn oorspronkelijke positie. Tot slot is deze mechanische hackamore door zijn slechte balans (nog) onduidelijker in zijn werking dan de andere twee. Het gebruik van deze hackamore is dan ook niet aan te raden.


Uit het voorgaande blijkt al dat de hackamore niet thuis hoort in de handen van ongeoefende ruiters en jonge of (voor de hackamore) onvoldoende geschoolde paarden. Zowel paard als ruiter moeten een bepaald niveau hebben om met deze optoming om te kunnen gaan. Dit houdt voor het paard in dat het met een doorhangende teugel hetzelfde tempo aanhoudt, goed in evenwicht loopt en neck-reining beheerst. Voor de ruiter betekent dit dat hij een onafhankelijke zit heeft, neck-reining beheerst en 'zachte handen' heeft.

Ook het gebruiksdoel speelt een rol bij de keuze voor een mechanische hackamore. Deze optoming is namelijk niet geschikt om een paard te leren buigen en soepel te maken. In de rijbaan is de mechanische hackamore over het algemeen dan ook onbruikbaar. Voor het maken van trektochten, buitenritten en lange-afstandsritten is de mechanische hackamore echter wel geschikt.

Wie een bitloze optoming wil gebruiken kan er over het algemeen beter een nemen zonder hefboom. Deze werken niet zo hard in als de mechanische hackamore en zijn wat gemakkelijker te bedienen. De ruiter hoeft immers niet te sturen door middel van neck-reining maar kan volstaan met het geven van rukjes aan de teugel. Alhoewel het geen eenvoudige optoming is geldt ook voor de mechanische hackamore dat het voor bepaalde combinaties een ideale oplossing kan zijn. Het is bijvoorbeeld heel goed mogelijk dat een ongevoelig, temperamentvol paard en een goede ruiter die aan lange-afstandritten deelnemen met een mechanische hackamore heel tevreden zullen zijn.

Ik heb geen idee van welke bokker et kwam, maar ik vond het zelf leerzaam om te lezen OK dan!