Of een zadel van de manege lenen en in een willekeurig weiland een willekeurig paard zadelen om met je vriendinnetje te gaan paardrijden??? We wisten niet eens of ze beleerd waren of niet, gekkenhuis.
Vroeger(auw klinkt oud) kon je voor 5 gulden een pony huren bij een manege.
Ik wist echt niet wat licht rijden is en zodra dus de pony ging draven hobbelde ik dus helemaal doorelkaar, dus tja oplossing had ik gevonden! Beugels heel kort maken en gaan staan..wahhhhhhhaha lekker ren galopjes hoor!!! wist ik veel..
Kreeg voor het eerst les op een pony en mijn zus zou les geven, ik heb heel de manege bij elkaar gegild. ging die pony ook nog eens springen over de hindernis die daar stond, ben hard gevallen auwwwwww was op een witte pony ik weer het nog goed.
Was niet weg te slaan bij de plaatselijke manege had geen cent te makken, soms legen flessen in leveren en de plaatselijke honden uitlaten voor een kwarttje en sparen maar voor een ritje op een pony. Hielp met paarden opzadelen en poetsen om maar een gratis ritje te verdienen..of om iemand zijn paard uit te mogen stappen.
kamer vol posters van paarden en anzichtkaartjes en uiteraard een penny agenda.. en las de penny(club), ik heb ze allemaal bewaart mijn zolder ligt er vol mee..
Kort om als ik zo terug denk kom ik wel in aanmerking voor penny meisje jaren '70
"Het was op een zonnige dag..." Ik was met een vriendinnetje buiten aan het spelen. 'Hé kijk, daar is een stal. Laten we eens binnen kijken... Daar staat een paard in de stal. Met dit zonnige weer, wat zielig!!' Dus: stal open gezet, paard lekker naar buiten in het weiland...
Vriendinnetje en ik terug naar oma (daar logeerden we) en laat daar nou net de eigenaar van het paard op bezoek zijn... Dus wij trots vertellen ! Eigenaar schrok zich een hoedje: het hek rondom de wei bleek kapot te zijn, bovendien was het paard hoogdrachtig (hadden wij natuurlijk helemaal niet gezien ) dus hij wilde het paard liever op stal houden, zodat ze daar kon bevallen.
Ik moet nu nog bijna blozen als ik eraan denk.
Oh ja, het liep trouwens goed af: m'n vriendinnetje en ik moesten helpen het hek te repareren, maar daarna mocht het paard wel buiten blijven...
Op een lekker pittig hengstje, tuigpony dus oogkleppen en zonder zadel, achter een paar jongens op een brommer aanjagen vanwege een foute opmerking van hun. Dwars door een plantsoen en gewoon springen over die haag Was niet eens mijn eigen pony maar een verzorgpony en echt goed rijden kon ik ws ook niet. Al dacht ik toen zelf natuurlijk van wel .
Op mijn eerste paard - een erg dominante Welsh Cob die het niet zo op mensen had - zonder zadel of hoofdstel in vliegende galop van en naar de wei. Met armen opzij gestoken natuurlijk. Toen ik leerde jongleren kreeg ik ook het idee dat dat ook in voltige-stijl op een galopperend paard moest lukken, maar dat bleek tegen te vallen
Uhm, ik was 12 ( nog maar 3 jaar geleden ) en ik had een shet. En samen met een vriendin dachten we hem eens bij te knippen. Resultaat, een staart die eerst op de grond hing, zat nog tot de hakken.De voorpluk was helemaal recht en heel kort.En de manen net zo Maar kwam omdat t steeds scheef was, ach wat zag t arme beest dr uit!
Op een Woensdagmiddag gingen ik en me zus altijd op een stal een paard of pony huren voor een uurtje ofzow geloof ik. We besloten om lekker met het beessie ( 1.60 wassie ong. ) te gaan grazen langs het fietspad. Niet erop he zonder zadel werd er nog tot 3 keer toe geroepen... neej hoor doen we niet, we zouden niet durfen!! Noujah zo gezegd zo gedaan, alleen toen we dus ong zo'n 5 KM van stal wegwaren.. kwamen we op het briljante idee om er toch heeeel even op te gaan zitten. Na veel moeite had ik me zus erop getild, en ze hielp mij dus ook om er op te komen. Zaten we dan met z'n tweetjes, wat kon er nou mis gaan?? Heel veel duss want er kwamen natuurlijk fietsters over het pad, wandelaars en skatertjes, dussss BOK BOK BOK en we lagen er allebei hardstikke af!!! Me zus met een ( uiteindelijk bleek )gebroken pols en ik met flinke schrik terug naar stal gelopen, en maar doen alsof er niets gebeurt was!
Jaaahh want wij konden het allemaal toch zoooo goed en wat kon er toch fout gaan??
Ahum, schaam me wel een beetje als ik eraan terugdenk We mochten altijd onze verzorgponies meenemen voor een wandeling, ook ik ging er stiekum op en reed mijn 5-jarige (net ingereden toen) verzorgpony naar onze straat (druk!), was toch wel een uur rijden (heen en terug). Heel onverstandig, stel je voor dat de pony iets deed, waardoor ik er echt aflag...Liep ze dan wel mooi op de autoweg Gelukkig was die lieve Speedy enorm braaf. En dat die mensen op stal het niet doorhadden Ja, vond het toch mooie tijden
Ik kan nou niet echt zeggen dat ik vroeger wereldschokkende dingen gedaan heb.
Ben weleens met mijn sporen aan op een wildvreemd paard gaan zitten omdat haar berijdstertje haar niet in galop kreeg en dat zou ik dan wel even doen. Ging ook goed....totdat de staleigenaresse die dat beest ent een week had vloekend naar buiten kwam met de medeling dat dat beest nooit met sporen was gereden en of ik gek geworden was. Mocht er later wel weer op. omdat het beessie gelijk zo mooi liep
Oja en ik kon wilde paarden temmen, als iemand zei bij dat paard moet je niet in de box komen stond ik er al Heb er wel altijd geluk mee gehad want ze waren eigenlijk allemaal wel lief...met een gebruiksaanwijzinkje. Moet eerlijk zeggen dat ik die neiging nu nog steeds heb
Tsja de geijkte dingetjes....achter mijn zadel gaan zitten en dan door de bak galoperen om te laten zien dat ze zooooo mak was (behalve dan als ik normaal reedt....dan lag ik er 3 keer in het uur naast) Op dat dezelfde schatje gaan zitten zonder hoofdstel en zadel in de wei omdat er iemand foto's wou maken.
Ik heb nooit echt erge dingen gedaan geloof ik...ja 1 keer heb ik mijn nog niet verkeersmakke paard mee naar huis genomen *uurtje lopen maar* omdat de staleigenaresse even haar grote mond open had getrokken en ik dat niet pikte Moest daarna ook nog helemaal teruglopen..maar daarna was ze wel verkeersmak.
"Mag ik voor ik inslapen moet, mijn baasje nog 1 kusje geven? Een soort laatste groet, echt, het duurt maar even!"
Met je verzorgpaard een lekkere buitenrit maken en bij terug komst staat de eigenaar er en verteld doodleuk dat het paard niet verkeersmak is en dat er eigenlijk met dat dier dus niet buiten gereden mocht worden. Vond dat gedribbel wel grappig.
Met een verzorgpony die je net 2 dagen hebt naar buiten gaan met een halster ipv hoofdstel aangezien het bit roestig was (wel met zadel). Achteraf ben je blij dat dit dier erg braaf bleek te zijn .
Met je verzorg pony uiteraard thuis willen showen was wel anderhalf uur heen rijden.
Verder heb ik geloof ik alle stunts uitgehaald die de meeste "pennymeisjes" uithalen.
Momenteel ben ik een stuk voorzichtiger. Ik ga niet zomaar met een vreemd paard naar buiten. Ik rij eigenlijk nooit meer zonder hoofdstel (lijkt me niet wijs op een 6 jarige hengst met een leuke merrie naast de bak) en zonder zadel lukt me niet doordat Vasco al groot genoeg is om met zadel al opstap moeite te hebben .
Ik had een verzorg pony, 3/4 arabier, mocht er alles mee doen. Dus ging Paulientje lekker na tutten in de zon, met hoofdstel in en zonder zadel 'lekker-stappen-in-het-bos', wat blijkt, dat dier had op de renbaan gelopen (wist ik niet) en bij de 'bizon-wei' in het Amsterdamse bos kreeg ze het op haar heupen... Hard dat het ging!! Ik haalde brommers in! In het begin zat ik nog een beetje kalm van: hooooooo..... maar later gilde ik de longen uit me lijf! Ik heb haar stil gekregen en ben met knikken knieen eraf gekomen en ben naar stal gelopen... Het heeft me jaren therapie gekost om een beetje relaxed op een paard te zitten die wat harder dan normaal ging... Op mijn eerste pony klauterde ik in het land, zonder iets (halster/hoofdstel/zadel) en scheurde ik naar het hek, deed het hek open terwijl ik erop zat en kletterde dan naar zijn box.... Dat zie ik me niet meer doen
Erg leuk , die verhalen !!! Heb zelf geen schokkende dingen meegemaakt. Behalve een keer dat ik met een vriendinnetje bij onze verzorgshetten was, waar ook een jong paard bijstond , die dat vriendinnetje op een hele stomme manier aan het hek had vastgemaakt terwijl het heel hard waaide. Gevolg : paard met een wurgtouw (!) om haar nek in een greppel , ik ernaast, hand tussen het touw en de nek en hoofd ( neus ) boven water houden om het paard niet te laten verdrinken cq stikken. Ik geloof dat die vriendin nog nooit zo hard heeft gerend om hulp ( mes bij de buren van het land halen om het touw door te snijden ). En het is allemaal gelukkig goed afgelopen en we mochten ook nog blijven komen van die man !!!
Denken dan je kan rijden en vragen of je op donder (toen de moeilijkste pony van de manege) mag. Wat zullen die mensen gelachen hebben....ik lag er na 1 rondje galop al bijna af Verder was ik eik heel braaf. Echt penny-meisje, de hele dag pony's poetsen en helpen enzo. Leuke tijd.....
We reden vaak op een hele grote zware haflinger en zaten daar dan met zijn vijven op. Al bokje springend op zijn kont en glijdend van zijn hals.
Als de ponies zo rond de paasvakantie weer uit de winterweide kwamen en de hele winter niks gedaan hadden ging ik rustig zonder zadel naar het strand. Even uit laten razen..... Kon best
Alle paarden op stal loslaten en vervolgens op de laatste pony gaan zitten. Dan de grote schuifdeuren open doen en midden in de "kudde" in galop naar de wei. Zonder zadel en hoofdstel. Sja, anders moest ik twee keer lopen om het hek dicht te doen
Achtste voren in galop. Met 1 of meedere personen etc. etc.
In diezelfde tijd werd Isolda beleerd en daarmee durfde ik dat soort dingen echt niet. Alleen op paarden en ponies van iemand anders. Isolda ging eerst even fijn aan de longe voor ik ging rijden, hoezo bangebroek
Ik had toen ik 11 was mn eerste verzorgpony, een arabiertje. En die mocht ik alleen poetsen en longeren. Dat vond ik niet echt leuk, want verzorgen is wel leuk, maar als je erop kan zitten is natuurlijk nog veel leuker! Aangezien ik meestal 's avonds kwam en er dan niemand anders was ging ik langzaam aan op zn rug hangen en erop proberen te klimmen. Dat was best lastig want ik had nog nooit zonder zadel gereden en die pony was wel 1.60m. Maar oke. Ik zat dus 3 avonden in de week na het longeren op mn verzorgpony, lag er wel mega vaak af (vooral in het begin). Na een maand of drie vertelt de eigenaresse mij heel blij dat ze voor het eerst op m heeft gezeten en dat het heel goed ging!!! Was het paardje pas 3 en ging ze m nu pas inrijden! Hahaha, ik heb maar niet gezegd hoe het kwam dat ie zo braaf was!
tja, vroeger... Toen durfde ik overal op, kon me echt niet schelen of ik er misschien van af zou lazeren. Ben nu wel wat voorzichtiger geworden, hoef niet meer zo nodig op de nieuwe paarden als eerste... Maar van die vage dingen die hier boven staan? Nee, zo erg was ik toch ook weer niet.
[IM] Mijn Gouwe Ouwe is niet meer... Om vreugde te kunnen vermenigvuldigen, moet men haar delen Je kunt de richting van de wind niet veranderen, wél de stand van de zeilen.
ik reed "vroeger" zonder zadel hoofdstel/halster of iest waar ik mijn pony mee in bedwang kon houden ( dus helemaal los ) van de duinwei naar de manege, dit ging door het dorp, over de wegen , langs de "snelweg" ... Maarja t beestje wist de weg dus ik hoefde alleen maar te blijven zitten.. en als ik wilde remmen dan deed ik een poging via zijn rug zijn neus te pakken om hem zo stil te krijgen.. zo niet, dan remde de auto's wel voor me
ok hadden we wel eens van die buien om je pony los te laten op t strand kijken wie zijn pony het snelste zou gaan.. , en snel gingen ze ( de duinovergang overterug naar de wei )
Op de rommelmarkt een kinderwagen kopen en deze met strotouwtjes aan het zadel binden, de teugels ook verlengen met strotouwtjes et Voila, Lia kon gaan mennen Liep niet zo heel goed af, maar later heb ik hetzelfde ook nog een keer met een slee gedaan
Galgje aan een dikke boomtak maken en met m´n neefje cowboytje spelen. Ik zat al op m´n pony met de strop om m´n nek en m´n neefje wilde net de pony een mep verkopen. Gelukkig zag m´n tante het net op tijd
Ook had ik mijn geheel eigen wijze van groeten toen ik klein was, gewoon zwaaien naar de jury
Verder heb ik nog wel veel meer stomme dingen gedaan maar deze worden nog steeds het vaakst verteld op familiebijeenkomsten (samen met het verhaal hoe ik en m´n neefje met kerst in de grote kerstboom in het restaurant klommen, die uiteraard om ging, dwars over enkele tafels heen )