Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-06-04 22:51

Geplaatst: 11-06-04 22:51

Laetitia, ik denk dat jou instructrice het een beetje cru bracht, en misschien beter uit had kunnen leggen, maar ze heeft imo wel gelijk .Ik denk niet dat een paard zijn rug goed kan gebruiken als hij zijn hoofd in de lucht houdt. Waarschijnlijk voelt dat bij jou aan als ontspanning, omdat hij gewoon niet aan het werkt hoeft! Een paard moet niet alleen ontspannen zijn tijdens het werk, hij moet ook aangespannen zijn. En als je paard na een half uur aan de teugel kan, kan hij dat ook na 5 minuten, of meteen. De methode die jij beschrijft, is gewoon een weerstandbiedende hand.

**Geplaatst**: 11-06-04 22:55

Geplaatst: 11-06-04 22:55

Verder denk ik dat onze paarden het nog best getroffen hebben, op tijd hun natje en hun droogje, en de meeste mensen streven er tegenwoordig naar om hun paard zo natuurlijk mogelijk te laten leven. Ze merken zelf ook wel, dat wanneer een paard lekker in zijn vel zit, hij ook beter presteert. Daarnaast is het paard er voor mij, en ik niet voor het paard, als dat zo zou zijn, kan ik hem idd beter op de prairie zetten........

**Geplaatst**: 11-06-04 23:00

Geplaatst: 11-06-04 23:00

Ik begrijp je ook goed.

daarom ben ik ook geen voorstander van slof ed. (of het moet door DA of fisio aangeraden worden)
Dit omdat een paard iets niet doet en er dan zo doorheen geholpen word.
Ik denk dan altijd, waarom doe hij het niet.
Niet om te pesten, maar of hij begrijpt je niet of het doet ergens pijn.
Aan de ruiter om uit te vinden wat er is.
daar kun je dan wat aan gaan doen.
Door bv op een andere manier los te rijden en stukje bij beetje het moeilijke gaan trainen door bv eerst andere oefeningen zodat de spieren beter los komen of beter ontwikkelen.

en als je zo rijd ben ik er zeker van overtuigd dat je paard met alle plezier voor je werkt en dat je zo ook wedstrijden kunt rijden.
Want op de een of andere manier hoor je altijd zeggen dat wedtrijdruiters, de prikkers, niet vriendelijk enz zijn en het paard dwingen, maar daar ben ik het absoluut niet mee eens en weet zeker dat er leuke wedstrijd resultaten te halen zijn met een blij en tevreden paard die de kunstjes graag voor je wil doen.

**Geplaatst**: 12-06-04 21:58

Geplaatst: 12-06-04 21:58

Ik heb ook zoiets.
Ik wil mijn paard nu ook lekker een plezier gaan doen en ik ga.....
oa: een ander goed zadel kopen dat echt perrrrrrfect is; een soort halsterhoofdstel kopen zonder bit en waarbij ht paard alleen op de teugels reageert! En dat ga ik natuurlijk niet altijd doen maar als ik merk dat mijn pony (of ik Haha!

) er geen zin in heeft dan ga ik dat hoofdstel gebruiken..
Misschien een tip? Lachen

**Geplaatst**: 12-06-04 23:07

Geplaatst: 12-06-04 23:07

ik begrijp wel dat sommige mensen zich schuldig voelen..maar dat ligt ook een deel aan hunzelf omdat ze dus het paard niet correct behandelen.anders hoef je toch nergens spijt van te hebben?
ik had wel vroeger toen ik jong was en op mn pony leerde rijden dat ik onconsequent was..dat uit eigen ONMACHT..daar had ik dan wel spijt vanals ik in mn bedje lag..dan probeerde ik gewoon steeds beter mn best te doen..ik vind wel dat een paard zo natuurlijk mogelijk moet blijven en niet te afhankelijk van de mens moet zijn..dat is dan wel zo want het paard pakt wat hij krijgt..
ik vind solariums en al die onzin niet nodig..ik zeg niet dat het niet goed/fijn voor het paard is..maar tegenwoordig zijn de mensen al bang om hun paard op wei te zetten omdat ze mischien wel eens een blessure op kunnen lopen...tuurlijk als je een paard eens in de 2 weken buiten zet geen wonder dat ie zich uitleeft en gekke sprongen maakt en zich blesseerd..
maar dat is ieders mening weer..wij zetten alle paarden op wei...van veulen tot prix st georges..de paarden zijn gelukkig en hebben hier geen blessures van omdat ze ook eens lekker hun benen kunnen strekken en zich eens zonder ruiter kunnen uitleven..
lang verhaal maar ok we doen het ermee..
gr esther

**Geplaatst**: 12-06-04 23:10

Geplaatst: 12-06-04 23:10

Citaat:
maar dat ligt ook een deel aan hunzelf omdat ze dus het paard niet correct behandelen.anders hoef je toch nergens spijt van te hebben?

zozo gewaagde uitspraak hoor.......je bent zeker alziend en alwetend Scheve mond

**Geplaatst**: 13-06-04 01:01

Geplaatst: 13-06-04 01:01

free21 schreef:
Hoi mensen,

Dit word een lang verhaal maar ik zal proberen het kort te houden.
Ik zoek eigenlijk mensen die in dezelfde situatie zitten of hebben gezeten.
Ik rij sinds mijn achtste en ben nu 21. Rijden is altijd het leukste geweest in mijn leven. Ik wilde graag van mijn hobby mijn werk maken en heb gewerkt op stallen en heb een jaar een paardenopleiding gedaan die ik i.v.m. kosten niet verder kom doen maar die ik dit jaar weer ga vervolgen.Verder heb ik een aantal cursussen gedaan bij emiel voest.
nou is het probleem dat het lijkt hoe meer dat ik leer , hoe minder ik WIL rijden. Ik vraag me ineens af waarom mensen zonodig OP een paard willen zitten en allerlei oefeningen willen kunnen. en nog wel steeds hetzelfde rondje in de bak. Wat al die jaren zo gewoon was voor mij is me zo tegen gaan staan.Beetje lastig als je met paarden wil werken.
Ik ben ook gewoon veel te onzeker geworden. Doordat ik heb geleerd hoeveel onrecht we paarden aandoen en hoezeer we eigenlijk lichamelijk vaak tekort komen om zeg maar soepel je PAARD wat te leren (rijtechnisch).Er zijn zoveel paarden scheef gereden enz enz. Stel je voor, ik ben aan het rijden en merk dat ik mijn rug/bekken helemaal niet kan ontspannen, dan begin ik te denken: wat zal dat vervelend zijn voor mijn paard en hoe kan ik dan nog verwachten dat zij wel mooi loopt en de oefeningen doet. Dat heb ik dan met heel veel dingen met als gevolg dat ik dus niets meer van haar vraag en zelfs helemaal niet meer zo vaak wil rijden. Ik zou willen dat ik eerst tien jaar op een "robot-paard"zou kunnen oefenen, zodat ik geen paarden verpest.
Ik ben me zooo bewust van mijn fouten dat ik helemaal verstijf en het gewoon opgeef. Help, wie weet wat ik bedoel ?????

Ik snap het helemaal! Ik heb ook zo'n periode gehad dat ik echt veel teveel na ging denken. Inmiddels is dat gelukkig weer bijgetrokken en heb ik weer veel meer lol in paarden en vooral in het rijden.

**Geplaatst**: 13-06-04 14:29

Geplaatst: 13-06-04 14:29

smurf

Citaat:
zozo gewaagde uitspraak hoor.......je bent zeker alziend en alwetend

nee hoor ik ben echt niet alles wetend..dit is gewoon mijn mening en is dus absoluut niet aanvallend bedoeld..
ik zei toch ook dat ik dat vroeger ook heb gehad..ik denk soms dat iedereen dat wel eens heeft gehad..maar toch is dit een frustratie uit eigen onmacht...dus dit was niet aanvallend bedoeld.
gr esther

**Geplaatst**: 13-06-04 14:37

Geplaatst: 13-06-04 14:37

Maar zoals ik al zij....
probeer zo nu en dan eens te rijden op een manier waarop het paard het ook leuk vind.
Want ze houden wel van werken (de meesten)

Dat doe ik nu ook met dusty Lovers

**Geplaatst**: 13-06-04 18:09

Geplaatst: 13-06-04 18:09

Niet uit schuldgevoel, maar gewoon na al die jaren rijden heb ik er een stuk minder plezier in gekregen, dus ben lekker andere dingen met de beesten gaan doen, zoals (op)fokken, betuigen, of gewoon poetsen en lekker ontspannen in de wei een half uurtje naar de beesten zitten te kijken. Af en toe maak ik nog wel eens een ritje, maar ben duidelijk niet zo fanatiek meer als vroeger.

Free 21, waar om ga je ook niet wat anders met de beesten doen of b.v. op fokkerij werken? Er zijn 1001 mogelijkheden om leuke dingen te doen zonder dat het jou of je paard tegen staat.

Last but not least: we maken allemaal fouten en ervan uitgaande dat we niet opzettelijk of continue ons paard hinderen, maar dat het een leerproces is, hebben onze paarden zoals al eerder gezegd eigenliijk wel een luizenleventje (ook als je je bekken eens niet helemaal ontspant Knipoog

).

**Geplaatst**: 13-06-04 20:36

Geplaatst: 13-06-04 20:36

Ik rij graag wedstrijden, train ook graag.
maar daarnaast kan ik ook een uur in de wei gaan kijken, wat de paarden allemaal doen.

het 1 hoeft het ander toch niet uit te sluiten?

dat vind ik altijd het vreemde van bokt
Rij je recreatief, rij je diervriendelijk, troetel je je paard meer.
Rij je wedstrijd zit je alleen maar op winstpunten te geilen, rij je je paard altijd onder dwang en schop je hem verrot als hij het verkeerd doet oid Verward

nou ik kan je verklappen dat als je niet ontspannen met je paard kunt rijden, dat je dan je wp's ook wel kunt vergeten.

want welke tak van paardensport je ook uitvoert, het gaat toch om het samenspel van mens en dier en om dat goed voor elkaar te krijgen kan het alleen vanuit vertrouwen en daarvan uit zal het paard graag voor je werken en ervaart hij het ook niet als iets ers, maar juist als wat prettigs.
Een andere vorm van aandacht, dan alleen het poetsen en knuffelen.

Merk je idd aan je paard dat hij een hekel heeft aan het rijden, meot je zeker eens achter je oren krabben en je afvragen of je wat je van je paard vraagt niet te veel eisend is. En wanneer dat is, is bij elk paard verschillend.

**Geplaatst**: 13-06-04 20:54

Geplaatst: 13-06-04 20:54

runningkawa schreef:
Ik rij graag wedstrijden, train ook graag.
maar daarnaast kan ik ook een uur in de wei gaan kijken, wat de paarden allemaal doen.

het 1 hoeft het ander toch niet uit te sluiten?

dat vind ik altijd het vreemde van bokt
Rij je recreatief, rij je diervriendelijk, troetel je je paard meer.
Rij je wedstrijd zit je alleen maar op winstpunten te geilen, rij je je paard altijd onder dwang en schop je hem verrot als hij het verkeerd doet oid

nou ik kan je verklappen dat als je niet ontspannen met je paard kunt rijden, dat je dan je wp's ook wel kunt vergeten.

want welke tak van paardensport je ook uitvoert, het gaat toch om het samenspel van mens en dier en om dat goed voor elkaar te krijgen kan het alleen vanuit vertrouwen en daarvan uit zal het paard graag voor je werken en ervaart hij het ook niet als iets ers, maar juist als wat prettigs.
Een andere vorm van aandacht, dan alleen het poetsen en knuffelen.

Merk je idd aan je paard dat hij een hekel heeft aan het rijden, meot je zeker eens achter je oren krabben en je afvragen of je wat je van je paard vraagt niet te veel eisend is. En wanneer dat is, is bij elk paard verschillend.

ben het hier grotendeels met je eens, maar toch niet helemaal.
dieren (ook honden bv.) kunnen je heel ver (laten) gaan voor de grens bereikt is. sommige geven het zelfs amper (of niet) aan. natuurlijk zal je zo niet het niveau prix st. georges behalen.
maar op gewoon landelijk wedstrijdniveau zal je absoluut wél ongelukkige, verreden dieren aantreffen, die krampachtig probéren te doen wat naar hun idee van hen verwacht wordt.

net hetzelfde zie je op gehoorzaamheidswedstrijden voor honden: je ziet daar prachtige kombinaties, maar ook honden die een hele week (met opzet) hun hok niet uitkomen, omdat de motivatie om met het baasje te werken dan des te hoger is...en het erge is: die laatste kategorie presteert vaak ook heel goed, want wat zíjn die blij!
dié vergelijking gaat met paarden niet op, maar wel het punt dat prestaties niks zeggen over 'welzijn'.

winstpunten halen is dus mi zeker geen betrouwbaar criterium dat een paard een leuk paardenleven heeft.

**Geplaatst**: 13-06-04 21:00

Geplaatst: 13-06-04 21:00

Met je eens, wps zijn geen graadmeter, maar moet toch ff wat voorbeeld geven Lachen

Maar het zijn toch wel vaak de ruiters die maar grommen dat de jury scheel is want ze halen geen wp.
heel soms met geluk halen ze er 1 en dat was dan een goed jury

maar het is wel vaak hier op bokt, rij je wedstrijden, dan ben je niet eerlijk met je paard bezig.

Ik ken ook genoeg recreatieve ruiters die niet eerlijk zijn tegen over hun paard.

Vandaar ook dit topic [RT] Waarom meteen boos als... Lachen

Als jij eerlijk probeert te zijn tegenover je paard, dan hoef je je niet schuldig te voelen.
Ben je idd iemand die alles maar afschuift op die kl*te knol die nooit eens zijn best doet, maar jezelf wel zo geweldig rijd.
ja dan mag je je best schuldig voelen op het moment dat je 1 voet in de beugel hebt al.

En fouten maken we allemaal, als we daar dan maar van leren, dan is een paard zo geweldig van karakter, dat hij je wel vergeeft.
maar als hij je elke dag moet gaan vergeven, nee dat kan niet en dat houd ook een keer op.

**Geplaatst**: 13-06-04 21:03

Geplaatst: 13-06-04 21:03

Ha! (= uiting van herkenning Clown

) Ik begrijp heeel goed wat jij bedoelt. Als je eenmaal beseft hoeveel paarden worden 'afgestraft' om iets wat eigenlijk een uiting van pijn of een ongemak is en als je beseft dat de manier waarop het gros van de mensen paarden houden wel heel erg ver van hun natuurlijke manier van leven afstaat en als je dan ook nog beseft dat een paard een hele hoge pijngrens en groot incasseringsvermogen heeft, dan weet je dat je dat je eigen paard wil besparen.

Maar als ik dan les heb en ik moet mijn paard 'aanpakken' dan denk ik wel eens van ja, mijn paard loopt natuurlijk ook niet lekker omdat ik niet goed genoeg kan rijden. Hem tegenwerk of onvoldoende in balans ben of weet ik wat. En dan baal ik en vind ik het eigenlijk niet eerlijk mijn paard aan te pakken voor iets waar ik zelf (denk ik dan) de oorzaak van ben.
Het is dus al meermalen voorgekomen dat ik helemaal wilde stoppen met rijden. Waarom zou ik m'n paard lastigvallen met m'n gekruk?

Daarnaast baal ik dan ook soms nog omdat ik mijn paard niet op de manier kan huisvesten zoals ik zou willen. Dus je begrijpt wel dat het op die manier één grote frustratie wordt Clown

Aan de andere kant heb ik inmiddels wel geleerd om niet teveel na te denken over dit soort dingen. Andere mensen zouden echter wél wat meer na mogen denken. Misschien is dat jouw roeping wel. Om mensen wat bewuster te maken. Te leren luisteren naar hun paard.

Voor mezelf geldt in ieder geval dat ik het zo positief en onbevangen mogelijk benader. Ik heb nu eenmaal een paard en ik probeer daar naar beste kunnen en weten voor te zorgen. Mijn paard heeft er nl. niks aan als ik maar loop te siepen over hoe 'slecht' ie het heeft.
En als ik dan toch een keer een dipdag heb, dan blijf ik dus thuis. (mijn paard komt dan wel buiten natuurlijk he Schijnheilig

)

**Geplaatst**: 13-06-04 21:33

Geplaatst: 13-06-04 21:33

runningkawa schreef:
Als jij eerlijk probeert te zijn tegenover je paard, dan hoef je je niet schuldig te voelen.

Ben je idd iemand die alles maar afschuift op die kl*te knol die nooit eens zijn best doet, maar jezelf wel zo geweldig rijd.
ja dan mag je je best schuldig voelen op het moment dat je 1 voet in de beugel hebt al.

mee eens.
maar van die 'rode' Haha!

kategorie tref je er (ook hier) ook een pak aan. idd évengoed recreatieruiters als wedstrijdruiters, maakt niet uit.

weet je met wélke paarden ik hier heel vaak medelijden heb? met die waarvan jij aan het baasje dringend adviseert om les te nemen Haha!

! nééé, niet omwille van die les natuurlijk, maar omdat dát vaak (niet altijd, ok) de baasjes zijn die vinden dat die knol er toch niks van bakt... Frusty

...en het beestje maar braaf zijn rondjes doorploeteren Ach gut

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-06-04 21:38

Geplaatst door de TopicStarter : 13-06-04 21:38

Riëtte schreef:
Ik bergijp wel wat je bedoelt. Maar ik denk dat je het afwisseling zeer zeker wel leuk kan houden voor het paard. Ondanks dat je eens uit ritme bent of hem in de mond zit, of wat dan ook. Jaar in, jaar uit hetzelfde rondje lopen dat stompt af, oke. Maar als je dat rondje eens doorbeekt door eens lekker naar buiten te gaan, of te longeren, of wat dan ook, dan kan je paardje er weer even tegen! En jijzelf natuurlijk ook (het verveeld mij al als ik 2x achterlekaar in de bak heb gereden, dan heb ik zoiets: ik wil eruit!)

Ik wissel het zeker wel af.Soms in de buiten bak, maar meestal buitenrijden, soms loswerker en grondwerken. Maar dan kan ik ook onzeker worden.Met b.v. grondwerk denk ik vaak wel dat het handig is voor de dagelijkse omgang en zo.Achterwaarts en zo is erg makkelijk met aan het halster lopen immers. Dat helpt wel. Kijk als ik nou ging jagen te paard zoals het eigenlijk allemaal is begonnen had het nog een soort van "om"te rijden. maar ik weet niet zo goed wat voor zin rijden heeft buiten dat het MIJN hobby is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-06-04 22:09

Geplaatst door de TopicStarter : 13-06-04 22:09

ellenlouise schreef:
Ha! (= uiting van herkenning ) Ik begrijp heeel goed wat jij bedoelt. Als je eenmaal beseft hoeveel paarden worden 'afgestraft' om iets wat eigenlijk een uiting van pijn of een ongemak is en als je beseft dat de manier waarop het gros van de mensen paarden houden wel heel erg ver van hun natuurlijke manier van leven afstaat en als je dan ook nog beseft dat een paard een hele hoge pijngrens en groot incasseringsvermogen heeft, dan weet je dat je dat je eigen paard wil besparen.

Maar als ik dan les heb en ik moet mijn paard 'aanpakken' dan denk ik wel eens van ja, mijn paard loopt natuurlijk ook niet lekker omdat ik niet goed genoeg kan rijden. Hem tegenwerk of onvoldoende in balans ben of weet ik wat. En dan baal ik en vind ik het eigenlijk niet eerlijk mijn paard aan te pakken voor iets waar ik zelf (denk ik dan) de oorzaak van ben.
Het is dus al meermalen voorgekomen dat ik helemaal wilde stoppen met rijden. Waarom zou ik m'n paard lastigvallen met m'n gekruk?

Daarnaast baal ik dan ook soms nog omdat ik mijn paard niet op de manier kan huisvesten zoals ik zou willen. Dus je begrijpt wel dat het op die manier één grote frustratie wordt

Aan de andere kant heb ik inmiddels wel geleerd om niet teveel na te denken over dit soort dingen. Andere mensen zouden echter wél wat meer na mogen denken. Misschien is dat jouw roeping wel. Om mensen wat bewuster te maken. Te leren luisteren naar hun paard.

Voor mezelf geldt in ieder geval dat ik het zo positief en onbevangen mogelijk benader. Ik heb nu eenmaal een paard en ik probeer daar naar beste kunnen en weten voor te zorgen. Mijn paard heeft er nl. niks aan als ik maar loop te siepen over hoe 'slecht' ie het heeft.
En als ik dan toch een keer een dipdag heb, dan blijf ik dus thuis. (mijn paard komt dan wel buiten natuurlijk he )

Ik denk dat jij mij het beste begrijpt. Lachen

Het is dus bij jou vanzelf wat minder geworden. Dat is hoopvol.
Mijn paard heeft voor een paard in gevangenschap een heel goed leven (qua huisvesting). Dag en nacht in de wei met inloopstal samen met een paarden vriendinnetje.Veel hooi en schaduw . Naar mijn mening is dat redelijk goed voor een paard.
Ik denk ook wel dat ik onzeker ben geworden doordat ik op een stal waar ik werkte les kreeg van de eigenaaresse die op een erg negatieve manier les gaf., dit doe je niet goed, en dit en dit. Zo kan dat paard toch niet onstpannen !!!!!! galmde met dan door de hal. Mischien komt dit sommigen bekent voor. maar dat is dus funest voor een type als ik.
Toen ze zij, zo verpest jij een jong paard heb ik een half jaar niet meer ( nauwlijks) gereden. Een paard is toch veel te geweldig en mooi om te verpesten omdat ik zo graag wil rijden? Maar hoe moet ik leren rijden als ik niet kan oefenen? Ik ben gaan sporten, balans oefeningen gedaan en naar een chiropractor gegaan.Mijn paard is ook bij een holistische dierenarts geweest zodat ik zeker wist dat ze geen last had van haar rug e.d. ( ben een paar jaar eerder ook bij een dierenarts geweest omdat ik bang was dat ze last had van haar rug( i.v.m. galoppeer probleem) maar hij zij "gewoon een pak slaag geven". )
Maar als je er heel goed over na denkt is het toch heel erg vreemd om op een paard te gaan zitten als je gewoon met de auto kunt? Het is natuurlijk heerlijk om te rijden, maar er word zoveel kwaad gedaan. Vaak onbewust! Mensen denken dat ze heel goed zijn voor hun paarden. Mijn paard heeft heel goed tuig en een hele mooie stal! Ja , ik vrees dat een paard geen enkele stal ter wereld mooi zal vinden. En tuig ook niet mooi of fijn. Maar wie zegt dat ik niet heel erg onweetend ben. Denk ik alleen maar dat mijn paard het fijn vind om dag en nacht in de wei te staan.Ik heb een leren bitje, maar vind ze dat wel fijner? een bare-back pad,tja zit ze daar wel op te wachten? voelt ze dan niet nog meer gewiebel? En wat rijden betreft, buitenrijden is mischien veel beter dan rondjes in de bak, maar ik denk dat een paard altijd nog liever NIET iemand op zijn rug heeft. Nou moet ik ook wel eens iets doen wat ik niet leuk vind natuurlijk. maar ik heb een hele grote hekel aan onrechtvaardigheid. En dat wil ik anderen(dus zeker ook paarden) dus ook niet aandoen, maar hoe zie ik het verschil ( met rijden) tussen verzet doordat ze geen zin heeft om iets te doen en verzet doordat ze het niet begrijpt/pijn/fysieke onkunde ?? Ik ben gewoon niet zo verschrikkelijk ervaren en ben bang dat ik dus het verkeerde kies.En ik denk dat niemand in 1 leven zo veel van paarden en rijden kan leren.

Trouwens, zo'n houding van "er zijn paarden die het slechter hebben" vind ik erg vreemd, dat is geen excuus om je niet vreselijk in te zetten om je paard zo goed mogelijk te verzorgen( en dan bedoel ik dus niet elke dag poetsen,lekkere dikke dekens en glans spray). Dat noem ik vermenselijken en niet verzorgen.

**Geplaatst**: 13-06-04 23:03

Geplaatst: 13-06-04 23:03

Op zich ga je natuurlijk niet paardrijden om het paard een plezier te doen.
Oorspronkelijk was het paard het gelukkigst toen het in zijn vertrouwde kudde over de steppes trok.
Alleen.......wij hebben paarden gedomesticeerd (wiens idee was dat eigenlijk) en er zijn allang niet voldoende steppes meer. Dus ook al staat je paard lekker 24/7 op de wei met een inloopstalletje, het is nog steeds geen echt goede vervanging. Vandaar dat ik denk dat we het paard afleiding moeten bieden. En rijden kan daar een onderdeel van uit maken.

Al had ik natuurlijk liever gezien dat mijn paard me niet nodig had en lekker met z'n eigen kudde rondtrok Cool

**Geplaatst**: 14-06-04 09:55

Geplaatst: 14-06-04 09:55

free, weet je, jij bent een 'ejsie-my-nnep' Haha!

.....een WÁT?
ik vind dit hier ter plekke uit, een esjiemynnep is het tegenovergestelde van een pennymeisje Knipoog

. en dit bedoel ik helemaal positief hoor! want ik begrijp eigenlijk ook letterlijk wat jij en ellenlouise beschrijven. ik heb daar ook 'last' van, en bij mij is het eigenlijk nooit over gegaan. maar van daaruit leer je wel een dier zo positief mogelijk benaderen, vanuit het besef dat zij nérgens voor gekozen hebben, en daar ook de kans niet toe krijgen, al zouden ze willen.
ik weet niet hoe oud je bent, maar gezien je piekert over opleidingen en zo ga ik er van uit dat je nog keuzes moet maken. en dat juist dat je extra doet piekeren.
ik heb hetzelfde gevoel als ellenlouise : misschien moet jij dan wel jouw 'gave' gebruiken om andere mensen aan het denken te zetten. zulke mensen zijn er écht nodig hoor.
maar het hangt natuurlijk van je karakter af of de frustratie bij jou om hetgeen je hoort en ziet dan niet te hoog op loopt.

heb je trouwens de boeken van jean auel 'de stam van de holenbeer' en de prachtige (paardse) vervolgboeken hierop al gelezen? het deel 'de vallei van de paarden'......práchtig!! moet je lezen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-06-04 15:53

Geplaatst door de TopicStarter : 27-06-04 15:53

Ik ben 21. Ik zal morgen gelijk eens naar de bieb gaan.
En wat betreft "het andere mensen aan het denken zetten" : ik ben dus 21 maar ben sinds mijn 14de begonnen bezig te zijn met het denken "wat doen we nou eigenlijk rare dingen met paarden" en "mijn paard moet de wei in !!! zo lang mogenlijk" maar dat is gelijk de kop in gedrukt door bepaalde mensen. Ik heb ook erg weinig zelfvertrouwen om anderen "aan het denken te zetten". Ik hoop soms dat ik het onbewust doe Knipoog

**Geplaatst**: 27-06-04 18:36

Geplaatst: 27-06-04 18:36

Hoe ouder ik word, hoe meer ik me dat ga beseffen. Ik denk er dan ook steeds vaker overna hoe het voor het paard moet zijn, hoe oneerlijk het eigenlijk allemaal is. Ik ben alleen nog niet op het punt dat ik me ook schuldig voel. Nu denk ik er veel over maar dan zeg ik tegen mezelf: 'he Yvonne.. Hou toch eens op' en dan lukt het me om me erover heen te zetten.
Omdat ik me dit realiseer probeer ik ook 'compensaties' te geven voor de paarden. Natuurlijk kan dat niet echt, want wat voor compensatie moet ik nou geven? En het paard is niet anders gewent dan zo te leven, dus verzog ik het maar met het beste dat ik kan, zoveel mogelijk naar buiten met andere paarden ect.

**Geplaatst**: 27-06-04 18:55

Geplaatst: 27-06-04 18:55

datzelfde schuldgevoel komt bij mij nu weer heel erg opzetten omdat ik één van m'n paardjes te koop heb. het is niet zo dat ik denk dat ik alleen goed kan zijn voor hem, maar ik weet wél dat er mensen zijn die zóveel 'eisen' en zo weinig geven (qua natuurlijk paardenleven dan) dat ik het heel erg zou vinden als zijn leven zo'n wending zou nemen Scheve mond

.

ik kan dan wel zelf uitkijken aan wie ik hem verkoop, maar vanaf dan ligt zijn paardenleventje wel in iemands' anders handen.

moeilijk allemaal...

**Geplaatst**: 27-06-04 19:53

Geplaatst: 27-06-04 19:53

Het rijden interesseerd mij de laatste paar jaar ook niet zo heel veel meer. Maar wat als je niet rijd? Dan staan ze de hele dag in de box of als ze geluk hebben op een weitje...Mijn paardje gaat graag het bos in, maar dan zal die me toch mee moeten nemen op zijn rug.

Paarden hebben niets meer te willen, ze moeten doen wat de mensen willen en zich daar maar aan overgeven...
Als ze geluk hebben hebben ze een aardig mens...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-07-04 22:54

Geplaatst door de TopicStarter : 10-07-04 22:54

denk je niet, dat je paard het allang goed vind om de hele dag maar een beetje in de wei te staan ( met soortgenoten) en een beetje grazen? Verward

Ik denk niet dat een paard "denkt" : goh , nu sta ik hier al de hele dag in de wei, waarneer komt baasje nou, zodat we kunnen gaan rijden? Ik denk dat we graag willen dat paarden dat denken....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-07-04 22:55

Geplaatst door de TopicStarter : 10-07-04 22:55

ingeo schreef:
datzelfde schuldgevoel komt bij mij nu weer heel erg opzetten omdat ik één van m'n paardjes te koop heb. het is niet zo dat ik denk dat ik alleen goed kan zijn voor hem, maar ik weet wél dat er mensen zijn die zóveel 'eisen' en zo weinig geven (qua natuurlijk paardenleven dan) dat ik het heel erg zou vinden als zijn leven zo'n wending zou nemen .

ik kan dan wel zelf uitkijken aan wie ik hem verkoop, maar vanaf dan ligt zijn paardenleventje wel in iemands' anders handen.

moeilijk allemaal...

Ik ben heel blij dat ik niet in jou schoenen sta, succes !!