Laui! schreef:Wat mij overigens ook opvalt is dat er hier een soort aversie tegen 'de worst' in stand gehouden wordt. Wat is daar mis mee? Is dat opeens zielig ofzo? Niet te sentimenteel worden hoor, zeker als je nog nooit een paard zelf weggebracht hebt, op wat voor manier dan ook. Weten waar je het over hebt, voordat je in het wilde weg gaat lopen blaten.
Naar mijn mening is dit paard zeker nog niet slachtrijp, maar je moet je wel afvragen wat de prijs is die je uiteindelijk betaalt omdat het paard persé niet naar de slacht mag. Een onmogelijk veulen fokken die vervolgens weer doorverkocht wordt? Zitten we daar dan op te wachten? 't Is niet mijn paard en dus ook niet mijn beslissing, maar uit eigen ervaring is verkopen emotioneel toch een stuk zwaarder dan af laten maken. Zeker met een paard met een mankement is de onzekerheid groot en weet je vrij zeker dat de slacht toch uiteindelijk de eindbestemming van zo'n beestje is. Staar je daarom ook niet blind op 'de ideale oplossing', dan is iets wat minder ideaal lijkt ook niet gelijk een grote desillusie.
dat vind ik een in paardenmidden blijkbaar zeer normale en naar mijn gevoel kompleet verkeerde visie. fokken doe je met iets dat zó goed is, dat het zonde zou zijn de genen verloren te laten gaan.
fokken doe je NIET omdat je voor het dier geen andere funktie meer kan bedenken.
net zoals fokken met merrie's die op jonge leeftijd al sportongeschikt zijn wegens fysieke problemen. dat wil je toch niet in genen verdergeven?