Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-06-02 23:04

Paard kijkerig door weinig vertrouwen in ruiter?

Geplaatst door de TopicStarter : 22-06-02 23:04

Pjelk is altijd heel kijkerig buiten. Hij moet altijd alles zien. Dat is op zich niet zo erg want hij gaat eigenlijk nooit rennen als hij bang is maar maakt een spongetje opzij of gaat stilstaan om het enge eens goed te bekijken. Maar wat wel dom is dat hij door het kijken soms bijna struikelt omdat hij gewoon niet op zijn voeten let.
Nu vroeg ik me af: kan het zijn dat hij en andere paarden met hem, zo moeten kijken omdat ze weinig vertrouwen in de ruiter hebben? Als hij mij immers volledig vertrouwde zou hij als ik niet zenuwachtig werd of schrok toch gewoon rustig doorlopen? Wat denken jullie en hebben jullie ook van die kijkbeesten? Haha!

**Geplaatst**: 23-06-02 01:00

Geplaatst: 23-06-02 01:00

Het kan ook gewoon aan het karakter van je paard liggen! Ik heb een Anglo arabier en daar ga ik al 4 jaar lang alle wedstrijden mee af, omdat hij altijd heel bang is. Nu is het zo dat ik hem redelijk kan rondkrijgen, maar heel af en toen wil hij nog steeds de bak niet in....terwijl mijn 4 jarige vanaf de eerste dag overal langs/over/ omheen ging zonder te schrikken.

Die arabier schrikt ook vaak in de wei, terwijl zijn beste maatje naast hem staat te grazen schrikt hij zich kapot als er ergens een kat uit de bosjes komt, terwijl die andere paarden niet eens opkijken...
Zulke paarden zijn vaak constant op hun hoede (nog wat meer "oerpaard" dan het huis-tuin en keukenpaard) en schrikken dan al van kleine dingetjes, terwijl andere paarden daar niet eens in geinteresseerd zijn..

Het wordt op den duur minder, maar het kan zo zijn dat extreem nerveuze paarden(zoals die van mij) altijd gespannen blijven in het bos of op wedstrijden (of zelfs thuis in de bak!!)
Ze zullen zich denk ik nooit 100% overgeven aan de ruiter, ze letten liever zelf op...

**Geplaatst**: 23-06-02 09:19

Geplaatst: 23-06-02 09:19

Misschien soms een gebrek aan vertrouwen in de ruiter ,
maar meestal zal het volgens mij aan het karakter van het paard liggen en het
niet BEZIGHOUDEN DOOR de ruiter.
Of te weinig beweging , te weinig werk .

Maar Arabiertjes ed. zijn vaak erg in-de-gaten-houderig .
Soms zelf zo erg dat er nauwelijks tot door te dringen is.

Rena van mij is zo'n typje als jullie hierboven omschrijven , schrikt echt van alles wat je maar kunt bedenken , en meer Knipoog

!

Maar alleen dingen waar ze door verrast wordt.

Grote enge langsrijdende machines interesseren haar nauwelijks , want die ziet ze vantevoren.

Maar een wat hoger graspolletje of onbegroeid stukje berm : WHAAAAA AAA?!! * wit weggetrokken Smilie met hele grote ogen Haha!

*

Of dingen die ergens ineens staan , da's ook een ramp.

Pas had ik een kruisje (hindernisje) midden achterin haar wei gezet.
Had ze nog niet gezien , ik zet haar op de wei , pony denderd naar achteren zoals ze zo vaak doet , en SCHRIKT !!!! Dat hele lijfje stond te stuiteren Haha!

Ze heeft ontzettend hard briesend een paar mnuten staan kijken , soms wegspringend en achteruit krabbelend , dombo van me Lovers

Of grof vuil in de berm , hoopje bouwzand....

Maar dat valt tegenwoordig allemaal wel mee.
Als ik gewoon lekker met haar werk , elke dag een goeie rit ,
dan is er niks aan de hand.

Ze wordt kijkerig naarmate ze minder werkt.

Ik vind het ook niet erg dat ze onverwachte dingen even van een afstandje wil bekijken , zolang ze maar wel aan de hulpen blijft.

Pas kwam er nog een hond met 80km per uur grauwend en grommend op
ons afgeztoven , ik zag het al aankomen voordat die ging rennen en liet Marena er expres naar kijken ,
dus ze zag 'm starten .
Ze stond werkelijk te sterven onder m'n zadel maar bleef staan.
Met een grote dreigende bek van mij maakte die hond gelukkig snel dat 'ie wegkwam , maar we zaten beiden te trillen van de spanning.

Nou dat ze dan bleef staan da's toch wel genoeg bewijs voor vertrouwen dacht ik zo , ben blij dat er niks gebeurd is anders had ze voortaan wel haar eigen instinct gevolgd en het op een rennen gezet Bloos

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-06-02 10:51

Geplaatst door de TopicStarter : 23-06-02 10:51

Pjelk is een Fjord dus van naturw niwt echt schrikkerig. Hij is wel een beetje zoals Pmarena haar Maren beschrijft: totaal niet bang van vrachtwagens maar owee als er tractorsporen in de berm staan, er een putdeksel in de weg ligt of er witte streepjes op de weg staan. Dat is echt vreselijk eng! Met zijn angst doet hij niet zoveel, hooguit een slidingstop uit de galop maar feit blijft dat hij vind dat hij alles heel goed in de gaten moet houden terwijl hij volgensmij wel ontspannen kon lopen als hij mijhelemaal vertrouwde.
Hempfling zegt ook zoiets als dat een paard zich het lekkerst voelt als zijn ruiter 100 procent dominant over hem is. Het paard kan zich dan helemaal ontspannen omdat het niet zo goed meer hoeft op te letten en mocht het wel schrikken dan loopt het met een minimale aanwijzing van de ruiter weer rustig verder. Klinkt ideaal maarhoe krijg je het voor elkaar?

**Geplaatst**: 23-06-02 13:02

Geplaatst: 23-06-02 13:02

Als je denkt dat je paard te weinig vertrouwen in je heeft, dan zul je hem moeten helpen.
Mijn paard is niet zozeer kijkerig uit onzekerheid, maar meer een bemoeial Haha!

. Hij kijkt graag naar van alles en nog wat en zolang als ik vind dat dat onzin is, hoeft dat van mij dus niet en mag ie gewoon zijn aandacht bij mij houden.
Als ik ergens met hem ben of als er iets gebeurt dat hij wel eng of vreemd vindt, dan mag hij van mij kijken. Kijken is oke, maar wegrennen is niet de bedoeling.
Als je iets tegenkomt waarvoor je paard bang zou kunnen zijn, zorg dan ook dat ie het kan zien. Stel je rijdt buiten en je ziet verderop een vreselijk gevaarlijke reiger zitten die zometeen op gaat vliegen; zorg dan dat ie dat heeft gezien. Terwijl ie dichterbij komt kan hij er dan goed naar kijken. Paarden schrikken meestal van plotselinge dingen en soms kun je dat voorkomen. Als je iets tegenkomt wat nog enger is, neem dan de tijd en maak je niet te druk.
Wat je nooit moet doen, is zelf zenuwachtig doen of van te voren al gerust gaan stellen. Niet alvast je teugels korter nemen of meer gaan drijven, dat kan altijd nog. Als je dat wel doet is dat een levensgroot signaal dat er iets vreselijk engs aankomt. Wijs hem op iets en leg hem simpel uit wat het is, gewoon kalm. 'Kijk Pjelk, dat is nou een grasmaaier, mooi he' en meer niet. Zolang je zelf kalm en ontspannen bljift, zal hij je makkelijker kunnen vertrouwen. Als jouw onzekerheid steeds heel duidelijk is, heeft hij geen reden om op jou te vertrouwen.

**Geplaatst**: 23-06-02 15:35

Geplaatst: 23-06-02 15:35

Precies !

Mijn favoriete Marena-op-iets-engs-voorbereiden-zinnetje is :

"Let op !" . En dan "hondje" ofzo erachter , net wat het gevaar is Knipoog

Als er een stoepje aankomt , blikje of kuil in de berm , reiger of zit-maaiertje Haha!

. Let op !
En dan laten kijken , "eerst kijken , dan zeiken" Knipoog

Meestal is het dan vrij prima alhoewel ze er kriebelig langsgaat.

Het stomme is van die van mij dat ze dus ALLES in de gaten wil houden en door die onrustigheid juist hetgene mist wat er toe doet.
Ofwel ze kijkt uiterst geboeid naar een zit-maaiertje rechts , en heeft
absoluut niet in de gaten dat er links een reiger zichzelf startklaar staat te maken Frusty

1 keer van het voorjaar maakte ze het wel erg bont :

Er zat rechts naast de weg over de hele lengte een sloot.
Afijn , een reiger vliegt op > doodsschrik Bloos

Reiger vliegt duidelijk zichtbaar 20 meter verderop langs diezelfde sloot.

Je raadt het al : Marena is 20 meter verder ... reiger vliegt op > doodsschrik .

Want tja ondertussen was er aan de linkerhand weer iets bijster interessants dus had ze 'm niet gezien Frusty

En zo is ze dus mooi 3 keer achter elkaar zichzelf rotgeschrokken van die zelfde reiger ...zucht ...

**Geplaatst**: 23-06-02 16:38

Geplaatst: 23-06-02 16:38

Lovely schreef:
Mijn paard is niet zozeer kijkerig uit onzekerheid, maar meer een bemoeial .

Dat heeft mijn paardje dus ook. Hij wil gewoon alles in de gaten houden. Als ik met een groep naar buiten ga en hij moet achter in de groep rijden dan gaat hij klieren en happen naar de kont van het paard voor hem omdat hij niet meer alles kan zien... wanneer ik in een tweetal naar buiten ga en we kunnen naast elkaar rijden is er niets aan de hand want dan heeft hij het beste uitzicht Haha!

Dat struikelen onder het buitenrijden ken ik ook.. hij gaat buiten toch altijd iets sneller lopen en dan is hij zo gefascineerd naar de koetjes en kalfjes aan het kijken dat hij vergeet dat er ook nog een tak op de weg ligt.