Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-03-02 21:02

stel, je vind je paard dood in de stal

Geplaatst door de TopicStarter : 07-03-02 21:02

vervelend onderwerp, maar toch belangrijk om te weten denk ik.
Je vind op een dag je paard dood in de stal, wat moet je dan gaan doen? Waar moet je heen bellen? Etc etc etc

**Geplaatst**: 07-03-02 21:08

Geplaatst: 07-03-02 21:08

ik zou eerst heel hard een potje gaan huilen en dan rustig na gaan denken.

als eerste zou ik de veearts even bellen, ik wil n.l. wel graag weten waar hij aan dood is gegaan.

en als de veearts geweest is het destructie bedrijf...

**Geplaatst**: 07-03-02 21:09

Geplaatst: 07-03-02 21:09

IK zou de stalhoudster erbij halen. Die weet wel wat ze moet doen want ik zou het echt niet weten. Ik zou huilen, en in paniek raken. Ik zou echt helemaal over de rooie gaan. Dus de stalhoudster erbij halen. Die weet wel wat ze moet doen.

**Geplaatst**: 07-03-02 21:10

Geplaatst: 07-03-02 21:10

jee wat een vraag. Maar kan nooit kwaad om daar eens bij stil te staan.

Als eerste een potje janken en proberen de dingen op een rij te krijgen.
Dan bellen met de verzekerings maatschappij of degene die hem destijds verzekerd heeft(als die dan nog leeft Haha!

oh wat ben ik weer in de weer).

ja en dan moet het paard eruit( klusje voor de pensionhouder waar ik dus NIET bij wil zijn.)
Dan het destructie bedrijf bellen. Misschien moet er eerst wel een inspecteur van de verzekrings maatschappij komen hoor om het een en ander te noteren.

Dan afscheid nemen.

**Geplaatst**: 07-03-02 21:10

Geplaatst: 07-03-02 21:10

Hallo

Het beste (lijkt mij) kan je de veearts bellen, die weet neem ik aan hoe en wat je dan moet doen/ laten en regelen.
Best een eng iets ja, maar je zal er toch ooit mee te maken krijgen inderdaad.....en dan kan je maar beter goed voorbereid zijn nietwaar?

groetjes Sharief

**Geplaatst**: 07-03-02 21:15

Geplaatst: 07-03-02 21:15

Dat heb ik twee jaar geleden meegemaakt. Mijn oude pony Xanthippe van 27 jaar lag op een ochtend dood in de stal.
Eerst dacht ik dat ze lag te slapen maar ze lag er wel erg vreemd bij. Bovendien lag ze nooit om die tijd omdat ik ze dan altijd voerde.
Na de eerste schok heb ik de andere paarden gauw buiten gezet en heb ze hun brok maar in de wei gegeven.
Daarna heb ik een boer gebeld met de vraag of hij haar uit stal wilde halen en mijn buurman om mee te helpen. Vervolgens heb ik de Rentec gebeld om haar op te halen. De boer kwam iets later in de ochtend met hulp. Ik ben zelf naar binnen gegaan want ik wilde me haar herinneren zoals ze was en niet het beeld voor ogen krijgen hoe ze uit de stal gesleept werd. Ze hebben haar voor mij langs de weg gelegd met een zeil eroverheen. Mijn oudste dochter (die reed haar af en toe nog wel eens) heeft 's-avonds nog onder het zeil gekeken en afscheid genomen. De volgende ochtend werd ze opgehaald en daar ben ik ook niet bij gebleven.
Haar melanoom was opengebarsten toen ze haar uit de stal sleepten en daardoor lag er een heel spoor bloed. Ik heb de hele volgende dag als een gek staan boenen want dat vond ik zo erg om te zien liggen.

Gek genoeg was ze de maanden voor haar dood weer zo vrolijk en levendig dat ik er niet meer op gerekend had. De winter daarvoor verwachtte ik af en toe wel dat ik haar nog eens dood zou vinden. Ik heb toen zelfs overwogen om haar in te laten slapen maar volgens de veearts had ze geen pijn.

**Geplaatst**: 07-03-02 21:58

Geplaatst: 07-03-02 21:58

Omdat een paard een eenhoevige is valt hij voor de wet onder het slachtvee.
Dit houdt in dat hij volgens de destructiewet hoog risico materiaal is.
Je moet dus de voorschriften uit de destructiewet volgen.
Dit houdt o.a in dat je hem binnen 24 uur moet aanmelden en moet worden afgevoerd en verwerkd door een erkende verwerker (Rendac).
Hij moet aan de openbare weg worden gelegd en worden afgedekt.

Ik denk dat via de website´s van het ministerie van VROM of Lanbouw&Visserij de destructiewet wel is op te vragen.

Ik heb hem hier ook wel, maar het is iets te veel om over te tikken Haha!

**Geplaatst**: 07-03-02 22:07

Geplaatst: 07-03-02 22:07

Ik heb dr wel eens bij stil gestaan, maar als ik Goldy dood zou vinden in de stal zou ik keihard gaan huilen en nóóit meer stoppen denk ik.. Huilen

]
Ik lag vorige week al te jammeren dat ze koliek had...
Ze is gewoon een super beesie die ik never nooit op dié manier wil kwijt raken dan verkoop ik haar nog liever! Verdrietig

**Geplaatst**: 07-03-02 22:09

Geplaatst: 07-03-02 22:09

gatsie stef wat 'n vraag....
Wel goed om over na te denken. Maar bij zo'n vraag denk ik Gelukkig heb ik geen eigen paard. Knipoog

**Geplaatst**: 07-03-02 22:14

Geplaatst: 07-03-02 22:14

Ik zou denk ik flippen, iemand er bij halen en de VA bellen. Pas als alles gedaan is wat gedaan moet worden zou ik weer rustig na kunnen gaan denken en afscheid kunnen nemen.
Wat ik ongeveer gedaan heb toen we Max vonden dus. Alleen vonden we die niet op stal maar in de sloot. Ik zie hem nog iedere dag daar liggen. Zeker als ik langs die plek rijd waar nu nog steeds(na 2,5 maand) nog steeds een kuil zit waar we hem gevonden hebben.
Als het Dennis, Dien, Tammy of Nimber zou zijn zou ik echt bijna gek worden denk ik. Tamaartje zou ik erg vinden maar minder erg, gewoon omdat ik er minder een band mee heb. Max was niet zo als Den, Dien, Tam en Nimber. Daar had ik minder mee, maar veel meer dan met Tamaartje.

**Geplaatst**: 07-03-02 22:16

Geplaatst: 07-03-02 22:16

Vorig jaar veulende één van mijn merries in het land (te vroeg) en het veulen is in de sloot verdronken.
Ik heb gebeld met de ophaaldienst van de Gezondheidszorg voor dieren. Die komen binnen 48 uur het dier ophalen. Tot die tijd moet je het dier zelf bewaren. Liefst langs de weg, dat is makkelijker voor de vrachtwagen om bij te komen. Je hoort het dier af te dekken met een zijl, verzwaard met bv. stenen zodat het zijl niet wegwaait. (weet dit omdat we ook koeien en schapen hebben, dus ze komen wel eens wat halen bij ons. Met paarden werkt het hetzelfde als met de andere dieren)
Als je niet weet waaraan het dier gestroven is, kan de Gezonheidszorg een sectie doen om er achter te komen. De veearts kan niet in een paad kijken en kan niet altijd de exacte doodsoorzaak achetrhalen.

**Geplaatst**: 07-03-02 22:22

Geplaatst: 07-03-02 22:22

Tja... dit is juist de vraag waar ik erg veel aan denk. Adventure is nog jong, daar ben ik niet zo bang voor. Maar Snoopy is al oud aan het worden, en ouderdom komt bij haar duidelijk met veel gebreken. Ze ademt steeds zwaarder, ze hoest, haar benen zijn zwak.

Wat nou als ze dood in de stal of in de wei zal liggen? Ten eerste zou ik loeihard gaan janken.
Ik zal Adventure (Ed) voor even naar vrienden ofzo brengen, om hem daar bij andere paarden in de wei te laten. Ed en Snoop zijn namelijk erg close, en aangezien Ed al veel problemen geestelijk heeft gehad, ben ik bang dat Ed helemaal gaat flippen. Die raakt totaal in paniek. Het lijkt me daarom beter om hem ergens anders neer te zetten met afleiding van andere paarden.

En dan? Het destructiebedrijf maar bellen denk ik. Afschuwelijk lijkt me dat. Alleen het woord al; 'destructiebedrijf...'
Snoop zal dan naar de openbare weg moeten worden gesleept, vooral dat is iets waar ik tegenop zie. Ze staat echt midden in het dorp, en ze is ook bekend in heel het dorp. Vooral bij de (buurt)kinderen; die hebben bijna allemaal wel eens een ritje op haar gemaakt. Op koninginnedag, speeldagen, enz. was Snoop er altijd om de kinderen te vermaken. Iedere dag komen er wel kinderen langs om Snoopy te aaien of brood te geven. Ze is zo geliefd bij kinderen uit de buurt! Ze vind kinderen ook echt geweldig, dat weet ik zeker.

En als ze dood is, moet ze aan de weg liggen onder een kleed. Alle kinderen lopen daar langs, richting school... Gatver! Stel je voor dat zo'n kind wat ziet? Verdrietig

Ik hoop dat dit nog lang gaat duren, maar de klok tikt verder, en ooit zal deze nachtmerrie werkelijkheid worden.

**Geplaatst**: 07-03-02 22:27

Geplaatst: 07-03-02 22:27

He getsie wat een rotvraag Frusty

Wat ik zou doen? Gaan huilen en nooit meer stoppen. De boer doet de rest wel...

Ik zat trouwens laatst al jankend op meis' rug, omdat ze voor de tigste x kreupelde.
Toen ze koliek had, en echt mega beroerd was, was ik er zelf minstens net zo ziek van.
En toen ze pas geleden bijna verkocht was, werd ik compleet hysterisch...
En dat terwijl ik normaal net een blok beton ben qua stress en emotioneel zijn Verward

Maar kom niet aan mn paard! Ze is het allerbeste dat me ooit is overkomen... En ze is nog niet eens van mij...

**Geplaatst**: 07-03-02 22:31

Geplaatst: 07-03-02 22:31

Ik vond het al erg om mijn verzorgpaardje aan te treffen inde sloot !! Huilen

JAK !!! maar ik zou dr niet aan moeten denken dat ik promiss dood in de stal zou aan treffen !! NOOIT !!! Huilen

Mijn verzorgpaardje ( die 35 jarige merrie , voor de bokkers die het gelezen hebben ) is later wel overleden ( helaas ) Huilen

En het is inderdaat fijn om je paardje/verzorgpaardje aan te treffen zoals hij/zij was en niet als ze word weggesleept !! Huilen

Ik stond een keer onder de douche de telefoon ging .........ik hoorde mijn vader de trap opkomen !! dat moment vergeet ik nooit !!............Promiss had koliek !! en niet zo'n beetje ook !! ze vroegen zich af of ze het wel zou halen haar kansen waren 30% !!! en voor een veulentje van toen nog 7 maanden !! is zon koliek aanval heel zwaar !!
maar gelukkig ze heeft het overleeft !! ik heb de hele avond lopen huilen Huilen

ze mocht niet dood gaan ik had dr nog maar 2 maanden !!
maar gelukkig kwam ZIJ er boven op !!
maar dat kun je helaas niet over alles zeggen !!

Toen orlanda overleed was dat een zware schok de eerste dag had ik het niet door ik bezefde niet dat ze niet meer was ..........ze lag aan de weg met een zeil over haar heen !! ik kwam er smorgens lang school nog langs !! ze lag er nog .....ik keek even om en dat was dan het laatste wat ik ooit van haar zou zien !! het opgezwolle lichaam onder het zeil !! smidags was ze weg !! en dan krijg je pas door dat ze dr echt niet meer is !! ze was zo dicht bij je de afgelopen nacht !! en dan oppeens is ze weg Huilen

......

ORLANDA I DON'T FORGET YOU !!! Lovers

**Geplaatst**: 07-03-02 22:34

Geplaatst: 07-03-02 22:34

Concorde schreef:
De boer doet de rest wel...

Helaas kan ik dat niet zeggen, ik zal het allemaal zelf moeten doen... Huilen

**Geplaatst**: 07-03-02 22:54

Geplaatst: 07-03-02 22:54

Tja, ik moest het ook allemaal zelf regelen want mijn paarden staan thuis. Tot overmaat van ramp gebeurde het ook nog toen mijn man voor een half jaar in Bosnië zat.
Maar gelukkig zijn er dan altijd wel mensen die bereid zijn te helpen.
Ik heb in een roes alles geregeld en tijdens het schoonboenen van stal en straat kwamen de emoties pas goed los.
Toch had ik echt vrede met haar dood. Ze is uit zichzelf gestorven in haar eigen box met haar paardenvrienden om zich heen. Voor haar was er geen mooiere dood denkbaar. Ze was al oud en het was oktober, de winter stond weer voor de deur en ik zag daar ook best tegenop. Ik was bang dat ze dan weer slechter zou worden.
Ik kon haar dood ook veel gemakkelijker accepteren dan die van mijn paard Ringo die ik door een stomme zeldzame ziekte op zestienjarige leeftijd moest laten inslapen.
Wat ik wel erg vind is dat ik er doorheen geslapen ben, ik had zo graag bij haar willen zijn op het laatste moment. Maar ondanks het feit dat ik recht tegenover de stal slaap heb ik niets gehoord.

**Geplaatst**: 07-03-02 23:02

Geplaatst: 07-03-02 23:02

De loonwerker laten komen om het paard uit de stal te halen en vervolgens de destructor om hem op te halen. Het is een paar jaar geleden bij ons op stal gebeurd, paard van 28 jaar, ach niet echt in de kiem gesmoord dus, maar toch wel jammer.
Ik zal er rekening mee moeten houden dat ik mijn paard mogelijk binnenkort eens dood op het land of in de stal vindt. ten slotte is ze ook 28 en heeft ze het aan haar rikketik. De tijd zal leren wanneer ze aan de beurt is.....

**Geplaatst**: 07-03-02 23:28

Geplaatst: 07-03-02 23:28

Een paard bij ons op stal hebben ze in moeten laten slapen. Ze wilden het niet langs de wek leggen omdat daar steeds veel kinderen uit de buurt langs kwamen en omdat ze niet wilden dat het paard opengeschuurd zou worden bij het verslepen. Iets wat wel snel zal gebeuren door het gewicht.
Ze hebben een distructie-bedrijf gebelt die hem uit de wei zijn komen halen. Heel netjes overigens. NIets met grijpers en een laadbak wat je vaak hoort. Het was gewoon een grote trailer. Uit die trailer kwam een soort grote lepel. Deze werd achter het paard geplaats, met 3 man werd het paard er rustig en voorzichtig opgetrokken. Kregen rustig te tijd om nog even te kijken en afscheid te nemen en de lepel werd voorzichtig pet paard de trailer ingetrokken. De trailer ging ook gelijk naar het bedrijf terug, dus niet even nog meer dode dieren ophalen. Paard werd samen met 2-3 andere paarden gecremeerd.

**Geplaatst**: 08-03-02 00:00

Geplaatst: 08-03-02 00:00

Ilindra schreef:
Omdat een paard een eenhoevige is valt hij voor de wet onder het slachtvee.
Dit houdt in dat hij volgens de destructiewet hoog risico materiaal is.
Je moet dus de voorschriften uit de destructiewet volgen.
Dit houdt o.a in dat je hem binnen 24 uur moet aanmelden en moet worden afgevoerd en verwerkd door een erkende verwerker (Rendac).
Hij moet aan de openbare weg worden gelegd en worden afgedekt.

Meestal wil de dierenarts wel het destructiebedrijf bellen. Dat is veel gemakkelijker. Het is vrij ingewikkeld om het zelf te doen omdat er een aanmeldprocedure aan vast zit. Als je verder geen dieren hebt, heb je bijvoorbeeld geen 'lidmaatschapsnummer' (klinkt een beetje raar, maar ik weet niet hoe ik het anders moet onschrijven). De DA kan vaak ook wel wat druk uitoefenen dat ze zsm komen, als je paard bijvoorbeeld op een manege staat waar veel kinderen komen.

**Geplaatst**: 08-03-02 13:49

Geplaatst: 08-03-02 13:49

De eigenaar van de stal waar ik sta is tevens eigenaar van Kollenweidehof en ze zijn bezig met een crematorium voor paarden dus daar gaat ze dan heen.

**Geplaatst**: 08-03-02 14:24

ben er ook al heel lang bang voor

Geplaatst: 08-03-02 14:24

Mijn verzorgpony van 35 jaar staat helemaal alleen in een wei, waar nauwelijks iemand iets van ziet. Ik heb al heel vaak aan dit onderwerp gedacht en denk dat ik het volgende zou doen.

Omdat ik laatst verhuisd ben verzorg ik haar nu niet meer maar toch zou ik heel graag degene willen zijn die haar in haar wei vindt. Ik zal dan een paar uur bij haar blijven en nog niemand iets laten weten; ik wil eerst alle tijd nemen om afscheid van haar te nemen. Ze heeft me leren rijden en we hebben samen echt al vanalles meegemaakt. (ik verzorg haar al 9 jaar) Ik ben de enige persoon die haar vaak aandacht gaf en die haar door en door kende (en zij mij).
Na een tijd zal ik waarschijnlijk eerst de eigenaar bellen, en dan de dierenarts. Het wordt bij haar nog een heel probleem om haar uti de wei te halen omdat ze op een enorme berg staat, en ze bijna altijd bovenin staat waar echt geen vrachtwagen of auto kan komen.

Hopelijk hoeven we dit nog niet mee te maken voorlopig, maar toch wil ik haar zelf vinden.

**Geplaatst**: 08-03-02 15:49

Geplaatst: 08-03-02 15:49

ik zou gaan flippen en huilen, en dan mensen waarschuwen die op de manege rondlopen, en dan natuurlijk snel denise (eigenaar) bellen!!

**Geplaatst**: 08-03-02 17:58

Geplaatst: 08-03-02 17:58

dat is een hele goede vraag om bij stil te staan.

wij hebben het zelf meegemaakt. Max, een superlief manegepaard, mijn lieveling toen, is doodgegaan, en de stalhulp die 's ochtens ging voeren vond hem. Dat was tijdens de MKZ- crisis. Hij kon dus niet meteen worden opgehaald.

dat was heel erg eng allemaal, maar toen is hij gelukkig toch nog opgehaald door het destructiebedrijf.

dat was allemaal heel eng om het inhet echt mee te maken, twee dagen voor mijn verjaardag.

gelukkig hebben jullie het nog niet meegemaakt, enik hoop dat jullie het ook niet meemaken, want het is afschuwelijk.

patricia Huilen

**Geplaatst**: 08-03-02 19:07

Geplaatst: 08-03-02 19:07

Mmmm, leuk is anders maar kaninderdaad zeker geen kwaad om er eens bij stil te staan.
Waar ik een tijd gereden heb ( les) hadden ze ook een oud paard dat op sterven lag. Ze waren er toen erg bang voor dat hij in zijn box zou sterven in het begin van de nacht en dat ze hem s';morgens pas zouden vinden. dit omdat er dan algemene lijkstijfheid zou komen en ze hem uit de box moesten zagen, whaaaaa. Moet er niet aan denken.
Maar wat ik zou doen; ik denk de DA bellen en de staleigenaar. Dan kijken of er nog een mogelijkheid is om hem te laten cremeren ( hoe schrijf je dat) ofzo. En anders begraaf ik hem stiemken in de achtertuin, naast de poes... Cool

Verder denk ik dat ik de hele verdere maand totaal kapot zou zijn van verdriet en het de eerste keer doodeng zou vinden om de box open te doen van mijn verzorgpony's. Stel dat die ook dood liggen, brrrr.

Kim

**Geplaatst**: 08-03-02 22:03

Geplaatst: 08-03-02 22:03

Dat zijn geen geinige onderwerpen nee.
Ik zou denk ik eerst wel een potje gaan janken Huilen

Mijn moeder en de buurman (=stalhouder) ophalen, andere paarden buiten zetten, die vinden t denk ik ook niet tof om op stal te staan met een dood maatje naast zich.....
Dan zou ik de dierenarts bellen, ik wil dan ook echt wel de doodsoorzaak willen weten.
De dierenarts zal dan wel contact opnemen met t destructiebedrijf
(denk ik, hoop ik)
Mn beste vriendinnen opbellen (beide ook gek van paarden) en mn vriend bellen.
En dan afscheid nemen.........