Ik ken het probleem. Na een paar teleurstellingen (hoofd naar beneden, flink schudden en ta,ta, alles uitgezakt en het zag er niet meer uit, ik humeurig) had ik voor ons de oplossing gevonden. Niet meer uitgezakt en mijn haflinger had hele dikke dubbele manen. Dat is vaak het probleem, lange dunnere manen zijn goed strak te vlechten, bij Bert waren ze gewoon te dik en zwaar. En manen trekken/uitdunnen wilde ik niet, ik startte de ene keer met vlecht, de andere keer losse manen.
- ik vlocht bovenop de manenkam, dus niet aan de zijkant, dat ging niet omdat hij aan twee kanten manen had. Twee vlechten wilde ik niet.
- niet wassen, kammen of zoiets van tevoren, hoe stugger, hoe meer grip
- stoel ernaast, zodat ik er goed aan de bovenkant bijkon.
- en dan vlechten, tussentijds zette ik telkens de vlecht vast met een stiekje.
Ik begon bovenaan met drie plukken, deze ging ik vlechten, na er bijvoorbeeld twee keer een pluk bijgepakt te hebben vlocht ik een stukje door, zonder plukken erbij te pakken. Deze vlecht bond ik af met een stiekje.
Naast deze vlecht pakte ik weer 2 plukken, vlocht verder en bond ook deze weer af met een stiekje. Enz, enz.
In mijn vlecht zaten dus overal stiekjes, maar die zag je niet.
Dit vlechten had ik in 10 minuten klaar. Doordat ik het tussentijds vast zette, had ik niet de kans dat ik weer opnieuw moest beginnen omdat hij een keer schudde ofzo.
Belangrijk is om niet tot de schoft door te vlechten, als hij dan zijn hoofd naar beneden doet, trekt het laatste stuk los. Ik vlocht tot 10 cm van de schoft en het laatste stukje maakte ik nog in een apart knotje, viel bijna niet op.
En mijn vriend had de goede instructie; hij mag niet met zijn hoofd naar het gras!!!
