Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-01-02 12:41

Paardrijden weer oppakken?

Geplaatst door de TopicStarter : 29-01-02 12:41

Hoi
Ja, dat vraag ik mij dus af.
Mijn ouders hebben het liever helemaal niet dat ik meer ga paardrijden.
Mn moeder zit nu namelijk nog met een shock.
Ik belde namelijk toen ik was gevallen,Mammmm, bel me terug,nuuuuuu Toen belde ze dus terug, en toen zei ik van Mam, ik kan niks meer bewegen, me benen willen niet meer...
Daarvan was ze zo er geschrokken, want ze dacht ik ik verlamd was. Met die shock loopt ze nog rond, en wil dus niet dat ik meer ga paardrijden.
Hoe kan ik dit weer proberen, en weten jullie misschien ook een oplossing hoe ik het zou kunnen oppakken?
Bv. op een manege weer proberen ofzo?
Alvast bedankt.
Groetjes, Claudia

p.s ik ben niet verlamd, had mn heup gebroken, waardoor ik over een maand of 4 weer kan rijden.

**Geplaatst**: 29-01-02 12:52

Geplaatst: 29-01-02 12:52

Je zou eerst een wat makkelijker paardje kunnen proberen...kijk het blijft wel jouw sport en jouw hobby, en ik vind dat je moeder dat gewoon moet respecteren. Dat doet ze volgens mij ook wel...maar ze heeft het liever niet...maar ik zou gewoon doorzetten.

**Geplaatst**: 29-01-02 12:58

Geplaatst: 29-01-02 12:58

Ik kan me het probleem van je moeder heel goed voorstellen. Dit mag je kind gewoon niet overkomen, moeders maken zich vaak zorgen om kinderen, doe ik ook en als me dit overkomen was met een van mijn kinderen dan had ik ook zoiets van, die mag dat nooit meer. Mijn kinderen zijn me heilig, en zo is dat denk ik ook bij jouw moeder. Ga eens bij je moeder om de tafel zitten, en zet alle problemen eens op een rijtje, en kijk wat jouw mogelijkheden zijn. Kan gewoon een heel ophelderend gesprek worden tussen jullie. Doe je best ervoor.

**Geplaatst**: 29-01-02 13:17

Geplaatst: 29-01-02 13:17

Ik denk dat je je moeder nog even de tijd moet geven om tot rust te komen. Voorlopig zit jij nog niet te paard. Ik vind het erg fijn voor je dat je nu thuis bent. (tenminste, daar ga ik van uit als je nu achter de computer zit). Maar ik zou daar nog even mee wachten. Geduld is een schone zaak.

Op het moment dat je erover wilt praten kun je je moeder misschien vertellen dat paardrijden je leven is en dat je dat heel graag zou willen blijven doen. Ik hoop dan dat ze nageeft en je weer laat paardrijden. Je had voor hetzelfde geld ook van de fiets kunnen vallen en je heup breken. Ze kan je niet altijd onder een glazen stolp houden.

Dat neemt niet weg dat paardrijden een gevaarlijke sport is en blijft, en dat je altijd goed moet blijven nadenken wat je doet. Situaties erkennen en herkennen zul je moeten leren. Dat lukt alleen maar als je vaak met paarden omgaat en onveilige situaties niet opzoekt. Ik ben er niet zelf bijgeweest de dag dat je viel en weet niet hoe Acci was op die dag. Je zei dat ze nogal bokkerig was en het waaide hard. Misschien had je die dag niet op Acci moeten stappen, en alleen moeten longeren. Ook dat is iets wat je tegen je moeder kunt zeggen.

Ik rijdt bijna 20 jaar paard (met onderbreking door studie e.d. ), en heb nu sinds 3 jaar mijn eigen paard. Het is een koele en rustige Quarter, maar ook zij blijft een paard, met haar buien. Ik heb altijd in mijn achterhoofd dat er iets kan gebeuren, en daar handel ik ook naar. Als er niemand op stal is (ik sta op een pensionsstal, maar zelfs daar komt dat weleens voor), dan stap ik niet op mijn paard. Het blijven dieren, en er kan altijd wat gebeuren. Als er iemand op stal was geweest had jij dat telefoontje naar je moeder niet hoeven te plegen (dit is onzinnig gezwets achteraf). Maar je kunt ook aan je moeder vragen of haar reactie anders was geweest als jij haar niet had gebeld met die mededeling dat je je benen niet meer kon bewegen. Trouwens wel boffen dat je de mobiel binnen handbereik had, genoeg beltegoed had en de accu opgeladen was...goede zet van je.

Als jij je moeder nu beloofd niet meer op een paard te stappen als er niemand bij is (er kan evengoed wat gebeuren als er iemand bij is) zou ze het dan wel goedvinden?

Voordat je je moeder confronteerd met lessen op Manegepaarden of opnieuw rijden op Acci, zul je heel uitvoerig met je moeder moeten praten. Bovengenoemde scenario's geven al even de richting aan, waar je over kunt praten. Het is veel "had ik maar" en "ik heb een fout gemaakt" en "waarom het zo is gegaan en niet anders", maar als je de gehele situatie nog eens goed analyseert, weet je wat je anders had kunnen doen (en misschien ook moeten doen). Het is een les geweest voor jou en je omgeving. Doe er iets mee...en dat lukt niet als je er nooit meer opstapt...

Laatst bijgewerkt door Cassidy op 29-01-02 15:34, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 29-01-02 14:07

Geplaatst: 29-01-02 14:07

Beetje off-topic, maar ik moest best wel lachen toen ik dit zinnetje zag van Cassidy. 'Ik hoop dan dat ze nageeft en je weer laat paardrijden'
Hoezo: we zitten in de paardentermen? Je moeder geeft toch TOE, en je paard geeft toch NA? Een moeder die nageeft, daar krijg ik allerlei grappige ideeen bij... Haha!

Ach, het geeft wel aan hoe je betrokken je bent, ik vond het een leuke verspreking! Dank je!

**Geplaatst**: 29-01-02 14:14

Geplaatst: 29-01-02 14:14

Ja misschien een verspreking, maar ik vind het verder een prima stuk van Cassiday. Ik denk dat Claudia er heel veel aan heeft.

**Geplaatst**: 29-01-02 14:17

Geplaatst: 29-01-02 14:17

Ja vond ik ook wel grappig. Maar er zit wel degelijk veel van waarheid in het stukje van Cassidy...ik denk dat we daar allemaal wel iets van kunnen leren, nietwaar?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-01-02 15:08

Geplaatst door de TopicStarter : 29-01-02 15:08

greetje schreef:
Ja misschien een verspreking, maar ik vind het verder een prima stuk van Cassiday. Ik denk dat Claudia er heel veel aan heeft.

200% ZEKER WETEN!!!!
Ik heb hier super veel aan.
Ik kreeg wel even de kriebels dat jullie dit allemaal zo persoonlijk opnemen, gewoon lief.....

**Geplaatst**: 29-01-02 15:35

Geplaatst: 29-01-02 15:35

Ik ben blij dat je er wat aan hebt. Als je t.z.t het er met je moeder erover hebt gehad, laat je ons even weten hoe dat gesprek verlopen is? Mag ook via PB....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-01-02 17:17

Geplaatst door de TopicStarter : 29-01-02 17:17

Bedankt dus iedereen Lachen

Ja, ik laat het jullie weten! (aan jullie heb ik het te danken Knipoog

)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-01-02 11:57

Geplaatst door de TopicStarter : 30-01-02 11:57

Nou, ik heb er het dus met dr over gehad, en heb jullie reacties laten lezen }> hehe,lekker snikie
Ze zei; nou,ik moet het eerst allemaal eventjes verwerken,en dan zien we wel weer. Maar een eigen paard gaat er niet meer in zitten... Huilen

Ik stelde nog voor om een welsh b ofzo te nemen,of een shet, want die zijn wel klein,maar wel erg sterk, dus dat ik daarmee kon rondhobbelen. Maar nee, dat vond ze ook al geen goed idee Bloos

**Geplaatst**: 30-01-02 12:17

Geplaatst: 30-01-02 12:17

Je had toch volgens mij nog even moeten wachten met het praten met je moeder hoor! Je had nog zeker 4 maanden de tijd! Enfin, laat je moeder er nog maar even over nadenken, en schrijf ook dat eigen paard nog maar niet compleet af. Maar nogmaals, ik denk dat je te vroeg bent geweest, en dat ze misschien anders had gereageerd als je het anders had aangepakt of er wat later over was begonnen.

**Geplaatst**: 30-01-02 12:29

Geplaatst: 30-01-02 12:29

Dat denk ik ook...het is natuurlijk voor je moeder een hele grote schok geweest en dat moet ze verwerken. Ik denk dat ze over een tijdje, wanneer je ook weer bent begonnen met rijden haar mening over een eigen paard wel wijzigt. Je moet haar alleen wat tijd geven. Laat het even rusten. Succes Haha!

en beterschap natuurlijk

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-01-02 12:32

Geplaatst door de TopicStarter : 30-01-02 12:32

hihi,tnx

Ja, ik wilde t gewoon weten, tis wel mn hobby Tong uitsteken

Maar mn mams is zo omgepraat, me vader alleen niet Tong uitsteken

Nou, die komt wel als mn ma t ooit goed vind Knipoog

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-01-02 12:38

Geplaatst door de TopicStarter : 30-01-02 12:38

hier een foto van me momma and me
http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?t=40376

**Geplaatst**: 30-01-02 14:11

Geplaatst: 30-01-02 14:11

Anderhalf jaar geleden is mijn dochter van Dikke afgevlogen, uitgerekend toen mijn man een keer kwam kijken Scheve mond

! In de eerste instantie kon ze zelf nog opstaan, maar na 3 stappen ging het niet meer. We hebben toen een ambulance laten komen. De arts die haar ter plekke onderzocht, was eerst bang dat ze d´r bekken gebroken had Verdrietig

, gelukkig bleek dit na het röntgen niet het beval te zijn; het kraakbeen, waar de "zitbotten" bij elkaar komen, was gebarsten. Ze heeft toen bijna 2 weken in het ziekenhuis gelegen en toen nog 3 weken met krukken moeten lopen om alles te ontlasten. Mijn man riep al meteen dat dit de laatste keer was geweest, dat ze op een paard had gezeten en dat ´ie het altijd al had gezegd dat het onbetrouwbare, schrikachtige krengen zijn enz. Clown

. Maar ja... vanaf het moment dat ze weer "mocht", had ´ie wel in de gaten dat er niet veel te verbieden was Lachen

! Ze moest alleen wel beloven dat ze niet meer op Dikke gaat ! (Géén probleem Schijnheilig

!). Dat doen we gewoon volgend jaar wel weer eens, als ze weer wat groter is!
Wat Cassidy ook al schreef: Geduld hebben! Het is nog niet zo lang geleden en de schrik zit er nog goed in! Dát moet ook "helen", net als je heup!!!