Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-01-02 15:57

Rijden verleren?

Geplaatst door de TopicStarter : 25-01-02 15:57

ca. 6 jaar geleden ben ik gestopt met paardrijden doordat ik een ongeval met de brommer had gehad en daarbij mijn elleboog verbrijzelde, het rijden was daardoor pijnlijk door het werken met de teugels (ja zelfs met minieme inspanning :? )
Ik heb daarvoor ca 10 jaar gereden, les en gewoon op een boederij in de buurt.
Ik heb daarna wel gedacht om eventueel western (in mijn redenatie dat dit minder belastend voor mijn arm zou zijn) te gaan rijden maar het kwam er nooit van.
Afgelopen zomer ging mijn schoonzusje weer op paardrijden na een break van 3 jaar, ik nog steeds gek van paarden (mijn wc is behangen met paardenposters, hoofdstellen e.d. ;) ) ben een keer mee gegaan naar les, wow de adreline gierde door mijn lichaam! Ik moest en zou ook weer paardrijden! :)
Dus een priveles aangevraagd om te starten, ik kon niet wachten, dat ik dat ooit heb kunnen missen! :)
De eerste les, overmoedig als het maar kan, immers paardrijden verleer je niet zomaar!
Helaas, tegenvaller, mijn evenwicht is weg, dus de eerste les met de galop meteen zandhappen...
Ik kwam onder de hoeven van het paard, had geen cap op, dat was een goede les voor me die gelukkig heel goed is afgelopen! (op een gekneusd tussenribspiertje en een beurse plek op mijn achterhoofd na dan ;) )

Nu heb ik 6 lesjes gereden, en mijn houding is redelijk, en ik weet alles nog, dus qua dat verleer je het idd niet :)
Maar ohwee als er iets gebeurd, ik val voorover, en dat terwijl mijn vaste rijpaardje een deugniet is en vreugdesprongetjes maakt als hij mag galopperen of andere paarden aanvalt die hij niet zo liev vindt...
De voorlaatste keer heb ik al niet aan het galopperen deelgenomen omdat ik gewoon helemaal weg draaide bij de gedachte weer te vallen, voor de vorige keer had ik een ander paard gevraagd zodat ik zonder die spanning kon rijden...

Heeft iemand hier ervaring mee, zelf zo'n lange stop gemaakt of adviezen voor me?

Ik weet wel dat ik dit doorzet, zorg dat mijn evenwicht terug krijg, en hopelijk nog eens een langverwachte wens van me in vervulling laat gaan; een eigen paard :) (die staat al ruim 15 jaar hoog boven op het verlang lijstje ;) )

**Geplaatst**: 25-01-02 16:20

Geplaatst: 25-01-02 16:20

Ik heb zelf ook een hele tijd niet meer gereden. Maar ik ben in oktober weer begonnen. Het viel mij eerlijk gezegd ook wel een beetje tegen. Ik heb vroeger drie jaar gereden, maar op mijn 12ste er mee gestopt.
Ik ben op mijn zestiende weer begonnen. Wennen moet het zeker. Ik vind het heel erg leuk, maar ik merk dat ik niet meer de balans had die ik vroeger had. Langzaam begint dat nu wel weer een beetje te komen. Het heeft tijd nodig denk ik.

**Geplaatst**: 25-01-02 16:31

Geplaatst: 25-01-02 16:31

Kun je niet eens een paar lessen aan de longe nemen? Dan kun je je helemaal op je zit en het verbeteren daarvan concentreren, het paard houdt iemand anders dan voor je in de gaten.
Wat oefeningen doen, armen wijd, molenwieken, dijen heffen etc. doen vaak wonderen voor je zit, je balans èn je zelfvertrouwen!
Op een kleedje met een longeersingel met handgrepen zou helemaal ideaal zijn, daar leer je echt van zitten! Daarna oefenen op een zadel, uiteraard eerst zonder stijgbeugels!

**Geplaatst**: 25-01-02 16:40

Geplaatst: 25-01-02 16:40

Longe, das ook mijn advies. Ik heb mijn zit daar ook heel goed mee verbeterd. Zeker wanneer je goed wilt leren hoe je overgangen op je zit moet maken. Maar ook je evenwicht kan je doormiddel van het rijden aan de longe, zonder handen en zonder beugels heel goed onder de knie krijgen.

Leuk trouwens dat je weer bent begonnen met rijden! En inderdaad je verleert het nooit Haha!

Succes verder!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-01-02 16:48

Geplaatst door de TopicStarter : 25-01-02 16:48

Margreet schreef:
Kun je niet eens een paar lessen aan de longe nemen? Dan kun je je helemaal op je zit en het verbeteren daarvan concentreren, het paard houdt iemand anders dan voor je in de gaten.
Wat oefeningen doen, armen wijd, molenwieken, dijen heffen etc. doen vaak wonderen voor je zit, je balans èn je zelfvertrouwen!
Op een kleedje met een longeersingel met handgrepen zou helemaal ideaal zijn, daar leer je echt van zitten! Daarna oefenen op een zadel, uiteraard eerst zonder stijgbeugels!

Ik heb eerst een paar lessen prive gehad, en zit nu dus in een beginnersles tot ik weer wat vertrouwen en balans terug heb...
Maar dergelijke oefeningen zijn idd niet zo'n slecht idee :)
Ik weet nog dat ik dergelijke lessen had toen ik een klein meisje was :)
Bijkomstigheid, als je jonger bent heb je meer lef, mijn schoonzusje bemerkt het ook, zij zit intussen in de hoogste les, maar merkt dat ze snel banger is nu ze ouder is, het lef gaat er een beetje uit met de jaren schijnbaar ;)

Ik zal kijken of ik wat kan opperen bij de manege, het is een goede manege met veel aandacht, dus dat kan het probleem niet zo zijn.
De voorlaatste les liet de instructrice me even voelen hoe het voorheen ook alweer voelde, een maanpluk pakken en trekken, en ja hoor! Zo behoor ik te zitten! stevig in het zadel :) Ook een klein oefeningetje met je tegengestelde hand de hals van het paard flink aaien...

Tja tegenvaller is het wel, vroeger sprong ik hooibalen zonder zadel, ik zat stevig, ok ik viel weleens maar dat hoort erbij :)

Oh en wat nog een bijkomstigheid is, er zijn op de manege niet veel paardjes die ik kan rijden, de meesten zijn gewoon te klein voor me, ik ben zelf heel lang, en daarbij ook nog vrij stevig, er is dus weinig keus qua paarden voor me, en een van de keuzes is dus het hopserige paardje, wel een paardje naar mijn hart maar niet goed voor mijn zelfvertrouwen nu mijn balans nog niet goed is...

**Geplaatst**: 25-01-02 22:13

paardrijden verleren

Geplaatst: 25-01-02 22:13

Ik ben sinds een week de trotse eigenares van een Haflinger, Tess. Daarvoor had ik veertien jaar niet meer gereden. Van mijn tiende tot mijn 26e eigen pony gehad voor de stop maar mijn pony af laten maken door omstandigheden. Ik denk dat als je weer gaat rijden na een lange stop dat je dan van vooraf aan moet beginnen. Je eerste les gelijk galopperen deed je vroeger ook niet dus waarom dan nu wel? Rustig aan opbouwen met stap, een drafje en dan eens een keertje galopperen, lijkt me handiger. Ik heb met Tess gedraafd maar kon nog geen vast ritme aanhouden bijvoorbeeld. Dat is dus gewoon een kwestie van geduld hebben en aan elkaar wennen, vind ik. Leuk is het niet, dat gehobbel in zo'n bak maar er komen betere tijden. Gun jezelf de tijd en neem die tijd ook, is mijn advies! Groetjes en succes ermee.

**Geplaatst**: 25-01-02 22:26

Geplaatst: 25-01-02 22:26

Aan de longe leer je idd goed je evenwicht vinden...
Vooral met voltige oefeningen...
En trust me ik kan het weten, ik dacht een aardige zit te hebben en dat had ik ook wel in de 3 basis gangen, maar dan die oefeningen...
ik ben keihard op mn bek gegaan... gelukkig alleen nog maar figuurlijk, want steeds op het nippertje kon ik me weer vast pakken aan die handvaten...

**Geplaatst**: 26-01-02 03:22

Geplaatst: 26-01-02 03:22

Ik herken het helemaal!
Ben zelf afgelopen juni na 12 jaar weer begonnen met rijden en zit lang zo stevig niet meer in het zadel ,vroeger reed ik ook wel eens zonder zadel maar daar denk ik nu niet eens meer aan Haha!

Maar ik vind het fantastisch hoor ,begin me nu weer wat meer op mijn gemak te voelen op een paardenrug ,de galopjes gaan weer wat minder hobbelig (heb ik het idee)en bijna elke les heb ik het gevoel wat bijgeleerd te hebben .

Groetjes van Patricia

**Geplaatst**: 26-01-02 08:24

Geplaatst: 26-01-02 08:24

Hey,

Ik ben zelf ook na 4-5 jaar gestopt te zijn met paardrijden terug opnieuw begonnen, had ervoor ook 10 jaar gereden en les gehad...
De eerste keer was een ramp...vooral draven en galopperen...maar ik heb doorgezet en het gaat steeds beter...
Ik heb sinds december nu een eigen paardje, en m'n zit is nu redelijk terug aan het komen...

Dus ik denk zoals de anderen hier al zeggen, misschien oefenen aan de longe voor je evenwicht en je vertrouwen erin terug te krijgen... en dan zal alles wel loslopen...

Groetjes

**Geplaatst**: 26-01-02 13:02

Geplaatst: 26-01-02 13:02

Hai, ik herken de verhalen ook. Na ongeveer 8 jaar les gehad te hebben, ben ik gestopt vanwege mijn opleiding. In die periode nog wel een heel enkele keer gereden, maar niet veel.Nu ben ik sinds vorig jaar weer begonnen met hele rustige buitenritjes(kon vanwege rugklachten ook niet meer). Voorheen was ik nergens bang van, stapte op ieder paard. Nu ben ik veeeeeeel voorzichtiger geworden. Mijn zit een balans zijn een stuk minder geworden.
Als ik straks (eindelijk) mijn rijbewijs heb ga ik ook heel snel weer lessen volgen.
Hou vol, je balans en vertrouwen komen wel weer terug.

**Geplaatst**: 26-01-02 14:25

Geplaatst: 26-01-02 14:25

geen cap?!

Jij bent gek... en dat dan ook nog de eerste keer dat je weer rijdt....

**Geplaatst**: 26-01-02 18:18

Geplaatst: 26-01-02 18:18

Ik ben blij dat er dus meer zijn met hetzelfde probleem. Ik reed van mijn 12e tot en met mijn 15e en ben toen 3 jaar gestopt, weer begonnen op een verzorgpony en het was een ramp. In mijn hoofd kende ik het gevoel nog, maar mijn lichaam luisterde helemaal niet meer! Bij de kleinste zij- of bokkesprong hing ik er (bijna) naast. Ik begon bang te worden en durfde veel minder. Zwabberende benen, naar voren vallen, te los zitten, niet meer kunnen doorzitten en drijven...

Ik was alleen en had niemand om me te longeren en had geen les. Mede daardoor heeft het voor mijn gevoel heel lang geduurt voordat het weer beter ging.

Zelfs nu merk ik dat ik er vrij snel af lig als mijn pony weer een van zijn onverwachtte bliksemacties heeft. Zonder zadel voel ik me onzeker (met dekje durf ik nu wel beter omdat je dan minder wegglijdt) en mijn zit en houding is nog steeds niet wat hij vroeger was. Toen onafhanelijk, nu niet meer Verdrietig

Gelukkig is er wel degelijk vooruitgang! Aan de longe zit ik heel netjes en stil, en met rijden gaat het ook steeds netter. Het is gewoon heel erg slikken!

**Geplaatst**: 26-01-02 20:32

Geplaatst: 26-01-02 20:32

Ik ben ook op m'n 16 gestopt en vorig jaar weer begonnen. Dat was een stop van 3 jaar.
Evenwicht kwijt, ik kon niet meer opstijgen, enz.
Ik ben er de 3e les ook keihard afgevallen. Op een haar na m'n rug niet gebroken.
Ik ben er na 8 weken rust weer opgeklommen, op het braafste paard van stal.
Ik had me gelijk voorgenomen om eerst dat evenwicht en vertrouwen weer te vinden, voor ik weer ging galopperen en springen. Het heeft 3 maanden geduurd. In die tijd heb ik op het braafste paard van stal gereden, zodat de kans dat ik zou vallen een stuk kleiner was.
Nu rijd ik inmiddels 1,5 jaar en het gaat beter dan ooit. Er is dus nog hoop.

Nog een tip, ik ben een keer naar en dressuuurclinic geweest en daar kreeg ik de tip om tijden het rijden een ietsje holle rug te trekken. Niet overdreven hoor, meer je borst vooruit en schouders naar achter. et kost in het begin heel veel energie, maar je zit een stuk beter na een aantal weken.
Vooral proberen!!
En les nemen van een goede instructeur.
Succes!!

**Geplaatst**: 27-01-02 22:34

joyce b

Geplaatst: 27-01-02 22:34

Dat van dat doorzitten en zwabberende benen klinkt bekend Haha!

Doorzitten heb ik nog steeds moeite mee,laatst had ik een paardje waar het wel goed op ging ,die wil ik vaker ,om te oefenen Schijnheilig

Groetjes van Patricia

**Geplaatst**: 28-01-02 15:34

Geplaatst: 28-01-02 15:34

Eigenlijk vind ik het een beetje raar van de instructrice/instructeur dat je beetje te vrolijk paardje krijgt als je nog niet zo stevig zit. Als je bang bent om te vallen ga je vaak verkrampen en dat brengt je zit niet ten goede.
Wat bij mij veel heeft geholpen is gewoon kijken naar dressuurruiters die goed rijden op hoog niveau op televisie of in het echt en jezelf voorstellen dat je er zelf op zit, zo krijg je de bewegingen weer beter door en ook de gangen van de paarden...Elk paard zit immers anders. Als ik naar een Wereldbeker dressuur kijk neem ik het ook altijd op en als ik er in het echie bij ben bij een wedstrijd neem ik het op met mijn videocamera en die banden kijk ik voor het rijden altijd eventjes om het gevoel er goed in te krijgen.
En nou is er nog wel iets wat jaren en ik herhaal jaren geleden heeft geholpen... Ik had toen ik een jaar of 10 was met Sinterklaas een hobbelpaard als surprise gehad. Hij was ong 1.10 hoog dus ik kon er nog echt op zitten ook en daarbij liet ik het paard telkens steigeren en bokken en daardoor gingen ik (en mijn 2-lingzussie) Patricia echt steviger van zitten tijdens het paardrijden. Ik liet mijn moeder een keer op mijn hobbelpaardje zitten maar die kon er helemaal niet zo goed op blijven zitten als Patries en ik, gewoon omdat ze de bewegingen niet gewend is. Het hielp dus wel maar na een half jaar in de achtertuin gestaan te hebben met zelfgemaakte teugels en beugels hebben we hem weggegooid want zijn hoofd brak af. Nee, ik heb echt niet zulke ruwe handen tijdens het rijden hoor... mijn vader had het hoofd er gewoon niet goed genoeg op geschroefd.
En over 3 maanden is het denk ik weer heel anders als nu, je hebt immers al 10 jaar gereden. Oefening baart kunst!
Groetjes van Jessica