Ik heb vroeger op de manege leren springen. Vond ik heel leuk, en ze hadden er de goede paaren voor. Op een gegeven moment kon ik het zo goed, dat ik de drukke paarden moest rijden. Paarden die voorheen geen heel parcours mochten springen omdat ze te druk waren. En dat allemaal op een leeftijd van ongeveer 8 jaar! (Ik rijd al sinds mijn 4e levensjaar).

Na verloop van tijd ging ik een onderling wedstrijdje meedoen. De eerste hindernissen gingen goed, tot de dubbelsprong. Het paard dacht het wel even in 1 keer te nemen wat uiteraard niet lukte. Het paard sprong na de eerste hindernis plotseling opzij, waarna ik de 2e hindernis in mijn eentje moest nemen. Dat eindigde niet zo heel erg goed, en ik landde tussen de balken...AU!!! Mijn cap lag in de kreukels en ik zat onder de blauwe plekken. De instructeur vroeg nog of ik het parcours af wilde maken ...

Sindsdien heb ik nog 1 keer gesprongen met een KWPN van 1.75...een sprong van 80 cm die hij met ruim een meter nam. Ik ben er niet afgevallen, maar was als de dood! Sindsdien durf ik niet meer te springen...als ik er naar kijk krijg ik al de kriebels. Wat alstie eraf valt?

Nu is mijn vraag of één van jullie misschien ideeën hebben om van deze angst af te komen? Ik vind springen heel erg leuk en spannend, maar durf het gewoon niet...