ik ben vanaf de VWO (ook paardengek) zo het vak ingerold door middel van stages. Van mijn 18e tot mijn 22e als stagiere gewerkt. Erg leuk, maar achteraf gezien, word je vreselijk uitgebuit (veel, lang en hard werken voor weinig geld). Wel heel leuk en ik denk dat je het zelf gedaan moet hebben om achteraf te zien dat het leuk was, maar niet voor herhaling vatbaar.

Daarna heb ik van mijn 22e tot mijn 27e een manege/pensionstal gehad. Ook erg leuk, maar daar valt bijna geen brood in te verdienen. Je werkt van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat, want voor personeel is geen geld. In die tijd heb ik ook mijn diploma Orun-instuctrice gehaald. Veel geleerd, had ik niet willen missen. Na vijf jaar was ik de hele manege zat. Elke week dezelfde manegelessen en geen spaargeld op de bank. Misschien dat je met handelen in paarden wel goed geld kunt verdienen, maar daar ben ik te eerlijk voor. Ik heb het bedrijf toen verkocht.

Nu doe ik iets heel anders en heb paarden nog als hobby. Dat bevalt me veel beter.

Als ik terugkijk kan ik het zo samenvatten: Ik ben blij dat ik een aantal jaren het paardenvirus gevolgd heb, maar ben ook weer blij dat ik het nu alleen als hobby doe (rijden en lesgeven).

Maar ja, meestal moet je het eerst zelf ervaren om later te kunnen zeggen dat je wat anders wilt. Anders blijft het zeuren en blijf je denken: had ik maar..... Dus ik denk dat je het toch maar moet gaan proberen, maar denk niet dat je er rijk van wordt of zelfs goed van kunt leven..... je hebt over het algemeen wel veel plezier!!!!

Succes met je beslissing en je eventuele paardentoekomst!